Αννυ, η καλυτερη της φιλη

domniki έγραψε:

Θα σε προσγειωσω λιγο καλη μου nuitetoile21 -αλλα σαν γνησιος Παρθενος δεν μπορει παρα να παραειμαι γηινη

Το γεγονος οτι ειστε τωρα μαζι δεν εχει να κανει με το παρελθον. Στο παρελθον δεν υπηρχε κατι απο την πλευρα του γι'αυτο και δεν εκανε καποια κινηση. Αγαπουσε αλλη, ηταν με αλλη, ειχε τα θεματα του, κτλ. Οπως λεει και ενας σοφος φιλος μου, δεν παντρευομαστε ουτε αυτον που αγαπαμε περισσοτερο, ουτε αυτον με τον οποιο ταιριαζουμε περισσοτερο, ουτε τον ιδανικοτερο. Μενουμε μ'αυτον που συνανταμε την καταλληλη στιγμη, οταν ειμαστε ετοιμοι για την τελικη δεσμευση (δεν πιστευω οτι το συμπαν συνωμοτει για κατι που θελουμε, πιστευω στο τυχαιο). Το ο,τι εσυ δεν "ξεκολλησες" για μενα σημαινει οτι σ'αυτο το χρονικο διαστημα δεν συναντησες καποιον αλλο που να σου εμπνευσει τον ερωτα. Αν τον εχεις συναντησει θα μιλουσαμε για κατι αλλο τωρα.

Το δικο μου ερωτημα ειναι τι θα εκανες αν αυτος ηταν ερωτευμενος με μια φιλη σου?

ναι το καταλαβαινω οτι ετσι φαινεται.αλλα δεν μπορω να το δεχτω.γιατι δεν ειμαστε στη φαση του ερωτα. ειμαστε σε φαση αγαπη, αλλα αυτη η αγαπη υπηρχε παντα. και δεν ειναι απο τους ανθρωπους που θα συμβιβαζοταν ας πουμε επειδη δεν παιζει κατι αλλο. εννοοω το γεγονος οτι με αγαπαει σαν ανθρωπο δεν θα εφτανε για να ειμαστε μαζι.τεσπα, ειναι δυσκολο να το αποδειξω το ξερω.μου αρκει τι ξερω και νιωθω.
οσο για το ερωτημα, αν ηταν ερωτευμενος με φιλη μου, πιθανοτατα θα εξαφανιζομουνα. οχι πιαθανοτατα μαλλον, σιγουρα. γιατι και ολα αυτα τα δεκα χρονια, και τωρα φυσικα, ηθελα απλα να ειναι ευτυχισμενος.αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα ηταν μαζι μου αναγκαστικα. οποτε αν πιστευε εκεινος οτι θα ηταν ευτυχισμενος με καποια αλλη, ακομα και φιλη μου, θα το δεχομουνα. απλα θα εξαφανιζομουνα γιατι ενταξει και εγω ανθρωπος ειμαι, δεν θα αντεχα να τους βλεπω και μαζι. αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα δημιουργουσα προβλημα.το πιο πιθανο ειναι οτι σαν τοξοτης (μιας και πιασαμε τα ζωδια) θα φροντιζα να βρω δουλεια εκτος πολης, χωρας, ηπειρου η κατι τετοιο.

nuitetoile21 έγραψε:

οποτε αν πιστευε εκεινος οτι θα ηταν ευτυχισμενος με καποια αλλη, ακομα και φιλη μου, θα το δεχομουνα. απλα θα εξαφανιζομουνα γιατι ενταξει και εγω ανθρωπος ειμαι, δεν θα αντεχα να τους βλεπω και μαζι. αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα δημιουργουσα προβλημα.το πιο πιθανο ειναι οτι σαν τοξοτης (μιας και πιασαμε τα ζωδια) θα φροντιζα να βρω δουλεια εκτος πολης, χωρας, ηπειρου η κατι τετοιο.

Σε καταλαβαινω απολυτα! Ειναι ψυχοφθορο και επιπονο να τον βλεπεις με μια αλλη! Αλλα νομιζω οτι ακομα πιο ψυχοφθορο ειναι να τον βλεπεις δυστυχισμενο με μια αλλη!!! Δηλαδη να ειχε σχεση και να μην περναει καλα, αλλα να την αγαπαει και να μενει Τι κανεις τοτε????

domniki έγραψε:

nuitetoile21 έγραψε:

οποτε αν πιστευε εκεινος οτι θα ηταν ευτυχισμενος με καποια αλλη, ακομα και φιλη μου, θα το δεχομουνα. απλα θα εξαφανιζομουνα γιατι ενταξει και εγω ανθρωπος ειμαι, δεν θα αντεχα να τους βλεπω και μαζι. αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα δημιουργουσα προβλημα.το πιο πιθανο ειναι οτι σαν τοξοτης (μιας και πιασαμε τα ζωδια) θα φροντιζα να βρω δουλεια εκτος πολης, χωρας, ηπειρου η κατι τετοιο.

Σε καταλαβαινω απολυτα! Ειναι ψυχοφθορο και επιπονο να τον βλεπεις με μια αλλη! Αλλα νομιζω οτι ακομα πιο ψυχοφθορο ειναι να τον βλεπεις δυστυχισμενο με μια αλλη!!! Δηλαδη να ειχε σχεση και να μην περναει καλα, αλλα να την αγαπαει και να μενει Τι κανεις τοτε????

νομιζω τοτε το μονο που εχεις να κανεις ειναι να τον πιασεις μια φορα, το τονιζω ΜΙΑ ΦΟΡΑ, να του πεις την γνωμη σου, και αν μπορεις να αποφυγεις και το να μην θιξεις το αλλο προσωπο (την κοπλεα δηλαδη). να του μιλησεις δηλαδη εντελως αντικειμενικα, αφηνοντας τα προσωπικα σου αισθηματα απ'εξω. τωρα αν μετα απο αυτο δεν αλλαξει κατι, πιστευω οτι δεν εχεις δικαιωμα να ξαναπεις τιποτα.απο εκει και περα σιγουρα ειναι μανικι να τον βλεπεις δυστυχισμενο.νομιζω στην δικια μου περιπτωση παλι πολη θα αλλαζα.

nuitetoile21 έγραψε:

domniki έγραψε:

nuitetoile21 έγραψε:

οποτε αν πιστευε εκεινος οτι θα ηταν ευτυχισμενος με καποια αλλη, ακομα και φιλη μου, θα το δεχομουνα. απλα θα εξαφανιζομουνα γιατι ενταξει και εγω ανθρωπος ειμαι, δεν θα αντεχα να τους βλεπω και μαζι. αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα δημιουργουσα προβλημα.το πιο πιθανο ειναι οτι σαν τοξοτης (μιας και πιασαμε τα ζωδια) θα φροντιζα να βρω δουλεια εκτος πολης, χωρας, ηπειρου η κατι τετοιο.

Σε καταλαβαινω απολυτα! Ειναι ψυχοφθορο και επιπονο να τον βλεπεις με μια αλλη! Αλλα νομιζω οτι ακομα πιο ψυχοφθορο ειναι να τον βλεπεις δυστυχισμενο με μια αλλη!!! Δηλαδη να ειχε σχεση και να μην περναει καλα, αλλα να την αγαπαει και να μενει Τι κανεις τοτε????

νομιζω τοτε το μονο που εχεις να κανεις ειναι να τον πιασεις μια φορα, το τονιζω ΜΙΑ ΦΟΡΑ, να του πεις την γνωμη σου, και αν μπορεις να αποφυγεις και το να μην θιξεις το αλλο προσωπο (την κοπλεα δηλαδη). να του μιλησεις δηλαδη εντελως αντικειμενικα, αφηνοντας τα προσωπικα σου αισθηματα απ'εξω. τωρα αν μετα απο αυτο δεν αλλαξει κατι, πιστευω οτι δεν εχεις δικαιωμα να ξαναπεις τιποτα.απο εκει και περα σιγουρα ειναι μανικι να τον βλεπεις δυστυχισμενο.νομιζω στην δικια μου περιπτωση παλι πολη θα αλλαζα.

Ειναι παντως ψυχοφθορα περιπτωση. Αλλα τωρα πια εχω βρει το μαγικο χαπακι που τα λυνει ολα: η ζωη δεν ειναι δικαιη, και δεν μπορω να κανω τιποτα γι'αυτο.

Κορίτσια εμένα στο λύκειο μου άρεσε ένας με τον οποίο τελικά δεν έγινε τίποτα για διάφορους λόγους! Η καλύτερη μου φίλη ήταν καψούρα και αυτή μαζί του χωρίς να το ξέρω και έκανε διάφορα από πίσω μου! Με αυτήν ήμασταν φίλες από το νήπιο, πάντα μαζί και οι οικογένειες μας είχαν φιλικές σχέσεις οπότε καταλαβαίνεται για τι φιλία μιλάω! Όταν το έμαθα της μίλησα με ήρεμο τρόπο και ζήτησα το λόγο που δεν μου το πε οχι γιατί ήταν καψούρα! Δικαίωμα της ήταν αφου δεν είχα και σχέση μαζί του αλλά γιατί δεν μου το είπε! Απο τότε οι σχέσεις μας απο τη μεριά της πάγωσαν! Τελικά καμία δεν έκανε σχέση μαζί του!!! Την βλέπω που και που στο δρόμο τυχαία και δεν μιλάμε καν και όταν θα μιλήσουμε θα είναι πολύ τυπικό γιατί πλέον δεν έχουμε τίποτα να πούμε έχει τη ζωή της και έχω τη δική μου! Πραγματικά εμένα μου στοίχησε πολύ αυτή η φιλία ακόμα και τώρα τη σκέφτομαι! Απο τότε έχω φίλες αλλά καμία δεν μπορώ να την αποκαλέσω κολλητή!

domniki έγραψε:

Αλλα τωρα πια εχω βρει το μαγικο χαπακι που τα λυνει ολα: η ζωη δεν ειναι δικαιη, και δεν μπορω να κανω τιποτα γι'αυτο.

dom αυτό είναι το καλύτερο χαπάκι πίστεψε με για ότι σου συμβαίνει στη ζωή! όχι μόνο στις σχέσεις

ΜΙΜΙ έγραψε:

domniki έγραψε:

Αλλα τωρα πια εχω βρει το μαγικο χαπακι που τα λυνει ολα: η ζωη δεν ειναι δικαιη, και δεν μπορω να κανω τιποτα γι'αυτο.

dom αυτό είναι το καλύτερο χαπάκι πίστεψε με για ότι σου συμβαίνει στη ζωή! όχι μόνο στις σχέσεις

Aκριβως ΜΙΜΙ!!!! Δεν χολοσκαω και πολυ, γιατι δεν μπορω να διορθωσω και τιποτα. Προσφατα ομως ειχα ενα παραδειγμα διπλα μου που ειλικρινα με εκανε να σκασω (ειχε πολυ καιρο να μου συμβει κατι τοσο εξωφρενικο!). Μια παντρεμενη φιλη μου εμεινε εγκυος και ηταν πολυ στεναχωρημενη γι'αυτο Ενιωσα οτι ειναι τοσο αδικο, γιατι μια ξαδερφη μου προσπαθουσε χρονια να κανει παιδια, και μετα απο κοπο το καταφερε με εξωσωματικη, και φυσικα ηταν πολυ ευτυχισμενη. Αλλα κ'εγω δεν ξερω αν θα μπορεσω ποτε να εχω αυτη την ευτυχια (χλωμο το κοβω)...και ειναι πραγματικα υβρις να μην μπορει αυτη η φιλη μου να εκτιμησει την ευτυχια! Τωρα που ειχα παει στο πατρικο μου το συζητουσα με την αδερφη μου και πραγματικα ειχα βγει απο τα ρουχα μου. Αλλα ετσι ειναι η ζωη: αδικη

ΜΙΜΙ έγραψε:

Κορίτσια εμένα στο λύκειο μου άρεσε ένας με τον οποίο τελικά δεν έγινε τίποτα για διάφορους λόγους! Η καλύτερη μου φίλη ήταν καψούρα και αυτή μαζί του χωρίς να το ξέρω και έκανε διάφορα από πίσω μου! Με αυτήν ήμασταν φίλες από το νήπιο, πάντα μαζί και οι οικογένειες μας είχαν φιλικές σχέσεις οπότε καταλαβαίνεται για τι φιλία μιλάω! Όταν το έμαθα της μίλησα με ήρεμο τρόπο και ζήτησα το λόγο που δεν μου το πε οχι γιατί ήταν καψούρα! Δικαίωμα της ήταν αφου δεν είχα και σχέση μαζί του αλλά γιατί δεν μου το είπε! Απο τότε οι σχέσεις μας απο τη μεριά της πάγωσαν! Τελικά καμία δεν έκανε σχέση μαζί του!!! Την βλέπω που και που στο δρόμο τυχαία και δεν μιλάμε καν και όταν θα μιλήσουμε θα είναι πολύ τυπικό γιατί πλέον δεν έχουμε τίποτα να πούμε έχει τη ζωή της και έχω τη δική μου! Πραγματικά εμένα μου στοίχησε πολύ αυτή η φιλία ακόμα και τώρα τη σκέφτομαι! Απο τότε έχω φίλες αλλά καμία δεν μπορώ να την αποκαλέσω κολλητή!

εγω απο φιλες εχω ξεμεινει..δεν εχει μεινει ουτε μια.η κολλητη που πιστευα οτι ειχα, το μονο που εκανε ειναι να μου λεει συνεχεια τα προβληματα της, να τρεχω συνεχεια για εκεινη, ενω εκεινη ποτε δεν ασχοληθηκε με τα δικα μου, ουτε ετρεξε ιδιατερα. και επειδη μια φορα δεν μπορεσα να ειμαι εκει θεωρησε οτι δεν ειμαι φιλη της και δεν μου ξαναμιλησε! αλλα οταν ο αλλος παραλογιζεται συνεχεια και δημιουργει προβληματα απο το τιποτα μεσα στο κεφαλι του, ε λογικο δεν ειναι μια φορα να μην εισαι εκει??καποια στιγμη δεν αντεχεις και εσυ. ετσι δεν ειναι?? τεσπα εγω νομιζω οτι οι καλυτεροι φιλοι ειναι αντρες, και ας μπλεκεται που και που το ερωτικο (δεν το εννοοω οπως ακουγεται ).εννοοω πως οι αντρες ειναι καλυτεροι φιλοι απο ολες τις αποψεις. και αν μπλεχτει το ερωτικο, ενταξει ανθρωποι ειμαστε ή το συζηταμε ή το απολαμβανουμε ή παιρνουμε τις βαλιτσουλες μα ςκαι φευγουμε. τεσπα καταλαβατε.

domniki έγραψε:

ΜΙΜΙ έγραψε:

domniki έγραψε:

Αλλα τωρα πια εχω βρει το μαγικο χαπακι που τα λυνει ολα: η ζωη δεν ειναι δικαιη, και δεν μπορω να κανω τιποτα γι'αυτο.

dom αυτό είναι το καλύτερο χαπάκι πίστεψε με για ότι σου συμβαίνει στη ζωή! όχι μόνο στις σχέσεις

Aκριβως ΜΙΜΙ!!!! Δεν χολοσκαω και πολυ, γιατι δεν μπορω να διορθωσω και τιποτα. Προσφατα ομως ειχα ενα παραδειγμα διπλα μου που ειλικρινα με εκανε να σκασω (ειχε πολυ καιρο να μου συμβει κατι τοσο εξωφρενικο!). Μια παντρεμενη φιλη μου εμεινε εγκυος και ηταν πολυ στεναχωρημενη γι'αυτο Ενιωσα οτι ειναι τοσο αδικο, γιατι μια ξαδερφη μου προσπαθουσε χρονια να κανει παιδια, και μετα απο κοπο το καταφερε με εξωσωματικη, και φυσικα ηταν πολυ ευτυχισμενη. Αλλα κ'εγω δεν ξερω αν θα μπορεσω ποτε να εχω αυτη την ευτυχια (χλωμο το κοβω)...και ειναι πραγματικα υβρις να μην μπορει αυτη η φιλη μου να εκτιμησει την ευτυχια! Τωρα που ειχα παει στο πατρικο μου το συζητουσα με την αδερφη μου και πραγματικα ειχα βγει απο τα ρουχα μου. Αλλα ετσι ειναι η ζωη: αδικη

αχ ρε συ..το ξερω οτι θα ακουστω σκληρη η σκυλλα αλλα δεν νομιζω οτι εχεις δικιο.για μενα δεν ειναι ολοι φτιαγμενοι για να ειναι γονεις.ισως η φιλη σου να ξερει οτι δεν θα ειναι καλη μητερα ή οτι οι συνθηκες να μην ειναι ιδανικες για να γεννηθει ενα μωρο. εγω εχω σκεφτει πολλες φορες οτι με τοσα ψυχολογικα που εχω και τις κρισεις καταθλιψης που περναω αρκετα συχνα ισως να μην πρεπει να παρω και ενα παιδι στο λαιμο μου.ασε που δεν πιστευω οτι η ζωη που ζουμε δεν ειναι καταλληλη για παιδια. εχουν αγριεψει πολυ τα πραγματα.

nuitetoile21 έγραψε:

αχ ρε συ..το ξερω οτι θα ακουστω σκληρη η σκυλλα αλλα δεν νομιζω οτι εχεις δικιο.για μενα δεν ειναι ολοι φτιαγμενοι για να ειναι γονεις.ισως η φιλη σου να ξερει οτι δεν θα ειναι καλη μητερα ή οτι οι συνθηκες να μην ειναι ιδανικες για να γεννηθει ενα μωρο. εγω εχω σκεφτει πολλες φορες οτι με τοσα ψυχολογικα που εχω και τις κρισεις καταθλιψης που περναω αρκετα συχνα ισως να μην πρεπει να παρω και ενα παιδι στο λαιμο μου.ασε που δεν πιστευω οτι η ζωη που ζουμε δεν ειναι καταλληλη για παιδια. εχουν αγριεψει πολυ τα πραγματα.

Μα δεν εισαι εσυ η σκληρη. Η ζωη η ιδια ειναι σκληρη. Και αδικη επισης. Αλλα το μαγικο χαπακι τα λυνει ολα, οποτε δεν σκαω
Απλα μου φαινεται ακομα πιο ειρωνικο να ειμαστε "τραβατε με κ'ας κλαιω". Μερικοι ανθρωποι γκρινιαζουν απλα για να γκρινιαξουν, και γιατι εχουν τα περιθωρια Αν τα πραγματα ηταν λιγο αλλιως, θα μπορουσαν να εκτιμησουν.

Kαι να προσθεσω και αλλες παρομοιες περιπτωσης "ατιμης κοινωνιας, που αλλους τους ανεβαζει και αλλους τους ριχνει στα ταρταρα"! Δεν σας εχει τυχει ποτε να δειτε ζευγαρι που αυτος/αυτη να φερεται ασχημα στο ετερο ημισυ που αγαπαει και τραβαει τα πανδεινα???

domniki έγραψε:

nuitetoile21 έγραψε:

αχ ρε συ..το ξερω οτι θα ακουστω σκληρη η σκυλλα αλλα δεν νομιζω οτι εχεις δικιο.για μενα δεν ειναι ολοι φτιαγμενοι για να ειναι γονεις.ισως η φιλη σου να ξερει οτι δεν θα ειναι καλη μητερα ή οτι οι συνθηκες να μην ειναι ιδανικες για να γεννηθει ενα μωρο. εγω εχω σκεφτει πολλες φορες οτι με τοσα ψυχολογικα που εχω και τις κρισεις καταθλιψης που περναω αρκετα συχνα ισως να μην πρεπει να παρω και ενα παιδι στο λαιμο μου.ασε που δεν πιστευω οτι η ζωη που ζουμε δεν ειναι καταλληλη για παιδια. εχουν αγριεψει πολυ τα πραγματα.

Μα δεν εισαι εσυ η σκληρη. Η ζωη η ιδια ειναι σκληρη. Και αδικη επισης. Αλλα το μαγικο χαπακι τα λυνει ολα, οποτε δεν σκαω
Απλα μου φαινεται ακομα πιο ειρωνικο να ειμαστε "τραβατε με κ'ας κλαιω". Μερικοι ανθρωποι γκρινιαζουν απλα για να γκρινιαξουν, και γιατι εχουν τα περιθωρια Αν τα πραγματα ηταν λιγο αλλιως, θα μπορουσαν να εκτιμησουν.

Kαι να προσθεσω και αλλες παρομοιες περιπτωσης "ατιμης κοινωνιας, που αλλους τους ανεβαζει και αλλους τους ριχνει στα ταρταρα"! Δεν σας εχει τυχει ποτε να δειτε ζευγαρι που αυτος/αυτη να φερεται ασχημα στο ετερο ημισυ που αγαπαει και τραβαει τα πανδεινα???

Δυστυχώς dom συμβαίνουν κι αυτά και είναι κρίμα ειδικά όταν ο ένας απο τους 2 δίνει τα πάντα σε μια σχέση και ο άλλος στον κόσμο του και να τραβάει και τα πάνδεινα!! Όσο γι αυτό nuit συμφωνώ μαζί σου οτι πολλές δεν είναι έτοιμες να γίνουν μητέρες αλλά απτην άλλη είναι άδικο σε αυτές να τυχαίνει μια εγκυμοσύνη και άλλες να προσπαθουν χρόνια και να μη μπορούν να κάνουν ένα παιδάκι! Πάντως εγώ το μόνο που μπορώ να πω επειδή έχω 2 παιδάκια είναι οτι πριν τα κάνω ποτέ δε μπορούσα να με φανταστώ μητέρα. Είναι κάτι πρωτόγνωρο. Ποτέ δε θα νιώσει καποια 100% έτοιμη να γίνει μητέρα γιατί απλούστατα δεν ξέρει πως είναι.

Παναγία μου πήρε φωτιά το forum!!!!

Aldebaran έγραψε:

Δεν άδραξε την ευκαιρία να πει στην Κάντυ να ζητήσουν από τον Μπράιτον να τις υιοθετήσει;;;; Πόσο καιρό τον ήξερε και έβγαλε συμπέρασμα πως της έκανε για πατέρας;;; Δυό ώρες;;; τρεις;;;; Και μη μου πεις πως δε θαμπώθηκε από τα πλούτη... Χώρια που μάλλον ζήλεψε πού έβλεπε πως για μιά ακόμη φορά ο εξωστρεφής χαρακτήρας της Κάντυ κέρδιζε τις εντυπώσεις και φοβήθηκε πως αργά ή γρήγορα θα έμενε μόνη στο ορφανοτροφείο...

Α, καλά!!!! Εντάξει το καταλάβαμε.... μισείς την Anny! Όμως συνθηματολογείς χωρίς επιχειρήματα! Την ζήτησε δηλαδή κάποιος άλλος και αρνήθηκε να πάει επειδή ήταν φτωχότερος; Και την Candy πλούσιοι την υιοθέτησαν άλλα δεν πέρασε και όμορφα!! Ούτε καν όταν ξανα υιοθετήθηκε απο πλουσιότερο και δυνατότερο! Και ο Τομ Από πλούσιο γαιοκτήμονα αν δεν απατώμαι! Και βέβαια ζήλεψε όπως θα ζήλευα και εγώ! Και;

Aldebaran έγραψε:

Αν είχα κερδίσει το ΛΟΤΤΟ δικά μου δε θα ήταν τα χρήματα;;; Το να τα ξόδευα για έναν ανώτερο σκοπό μόνο κατακριτέο δεν είναι... αλλά ακόμη και αν ατα σκόρπαγα στον άνεμο πάλι δικαίωμά μου θα ήταν...

Το αυτονόητο όπως αναφέρεις δικαίωμα για μιά οικογένεια ίσχυε και για την Κάντυ. Μόνο που όταν έπρεπε να σκεφτεί τη δική της ευτυχία ανακάλυπτε πόσο δυστυχισμένη θα γινόταν η φίλη της και προτίμησε να πετάξει την ευκαιρία για χάρη της.


Όμως... είδα και πόσο χάρηκε η Άννυ όταν κρυφάκουγε πίσω από την πόρτα για να μάθει τί ήθελε η κα Πόνυ την Κάντυ μέσα στα μαύρα τα μεσάνυχτα...
Θα μου πεις μετά πως πήρε το μαστίγιο και αυτομαστιγώθηκε μέχρι να εξιλεωθεί... Σωστά... ας μην της καταλογίζουμε μικροψυχία...

Ειδικά εκείνο το χαμόγελο επιτυχίας που καρφώθηκε στα χείλη της Αννυς όταν ρωτούσε την Κάντυ "δεν θα το μετανιώσεις ποτέ, ε;;;; " λίγο πριν κάνει τα γλυκά μάτια στη μετάπειτα μαμά της δε θα το ξεχάσω ποτέ...

Άντε πάλι με το τζάκ-ποτ!!!! Τι θα πει δικά σου τα χρήματα; Δικά της μόνο!!!! Μόνη της ήταν στους Μραιτονς και είχε και το μαχαίρι και το πεπόνι!!! Θα είχε τελειώσει εκεί η υπόθεση και δεν θα γινόταν το ατυχές γεγονός ύστερα! Το λάθος της ήταν ότι προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν της έφταναν οι δυνάμεις της! Κρίνεις ένα μικρό κοριτσάκι με κριτήρια που θα ταίριαζαν σε σαραντάχρονους!

Aldebaran έγραψε:

Και εννοείται πως δε μου απέδειξες κάτι... απλά μου έδειξες τη δική σου αντίληψη για το πως έγιναν τα πράγματα... Σεβαστή αλλά όχι αποδεκτή...

Θα σου πω τι νομίζω ότι έκανα! Εξέφρασα ένα συλλογισμό και προσπάθησα να τον στηρίξω (αποδείξω)! Επιχειρηματολόγησα χρησιμοποιώντας εικόνα και γεγονότα ώστε να γίνει ένας γόνιμος διάλογος! Μπορεί να μην ήμουν πειστικός ή μπορεί αντιθέτως να ήμουν! Ακούω τι έχεις να μου πεις και είμαι έτοιμος να δεχθώ αν κάπου ο συλλογισμός μου σφάλει!

Εσύ απο την άλλη μπαίνεις στον διάλογο με σημαία το : "Και όσο και να γράφουμε ούτε εγώ θα αλλάξω τη γνώμη σου ούτε εσύ τη δική μου..." Δεν μου απαντάς στη ερώτηση που σου έκανα 1-2 φορές επίμονα στα προηγούμενα posts!!! Δεν σχολιάζεις τις εικόνες που έβαλα! Δεν μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις το συλλογισμό γιατί η Anny φέρεται μια καλά και μια άσχημα! Πως τη μια θυσιάζει το όνειρο της και την άλλη αφήνει τη φίλη της! Δεν απάντησες στη φάση με την Candy και τον Τομ! Παρόλα αυτά καταλάβαμε ότι τη θεωρείς ότι χειρότερο στον κόσμο! Επειδή δεν είμαι πια 10 χρονών θα σου πώ με πολύ αγάπη ότι αυτά περί αιώνιας φιλίας και τους κανόνες που τη διέπουν τα ακούω λίγο βερεσέ καθώς τα έχω εδώ και πολλά χρόνια απομυθοποιήσει αφού με έχουν κανιβαλισει φίλες και φίλοι μου, για μικρότερο λόγο απο αυτόν της Άννυ και δεν μου ζήτησαν ποτέ συγνώμη και έχουν το θράσος να με κοιτάν και κατάματα! Εσύ ακόμα και τη συγνώμη απο ότι μας λες τη θεωρείς κατάντια!

Χθες το βράδυ σκεφτόμουν παιδιά πολύ γιαυτό το θέμα! Τι είναι αληθινά η φιλία; Ποιον έχουμε φίλο; Αυτόν που τελικά μας δίνει πράγματα; Αυτόν που μας στηρίζει και μας βοηθάει; Και τι αξιοπρέπεια έχει μια τέτοια σχέση; Αν αλλάξει ένα μικρό στοιχείο στην εξίσωση αυτομάτως παύει να υπάρχει αυτό; Πρέπει η φιλία να διέπεται από τόση ιδιοτέλεια; Αν κάποιος άνθρωπος κρίνω ότι δεν ανταποκρίνεται τον καταδικάζω;

Σκέφτηκα τότε αυτομάτως τον παιδικό μου φίλο και γείτονα! Γνωριζόμαστε από παιδιά και είμαστε μέχρι τώρα μαζί!!! Δεν συμφωνούμε σχεδόν σε τίποτα!!! Συνέχεια μαλώνουμε! Κάποτε κάναμε 3 χρόνια να μιλήσουμε! Ποτέ όποτε είχα πρόβλημα δεν μου έδωσε το φως κάποια απάντηση του! Ποτέ δεν με βοήθησε!!! ¨όμως εγώ νοιώθω όμορφα μαζί του! Δεν έχω κάποιο φίλο επειδή μου χρησιμεύει και μου λύνει τα προβλήματα άλλα επειδή με αναπαύει η παρέα του! Τον αγαπάω και τον αποδέχομαι με τα προβλήματα του και ίσως και κατά βάθος να τον θαυμάζω! Απλά....ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει και δεν απογοητεύομαι ποτέ.....

Turrican έγραψε:

Απλά....ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει και δεν απογοητεύομαι ποτέ.....

Νομιζω οτι αυτο ειναι το κλειδι, να αναγνωριζεις και να σεβεσαι τις οποιες αδυναμιες του φιλου σου, οπως κι αυτος τις δικιες σου, γιατι κανενας δεν ειναι τελειος!

Και οσο με αφορα πιστευω οτι ο χρονος ειναι που αποδεικνυει το βαθος μιας φιλιας.......και η φιλια της Καντυ με την Αννυ αντεξε τελικα στο χρονο παρα την διαφορετικοτητα τους!

nina έγραψε:

Turrican έγραψε:

Απλά....ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει και δεν απογοητεύομαι ποτέ.....

Νομιζω οτι αυτο ειναι το κλειδι, να αναγνωριζεις και να σεβεσαι τις οποιες αδυναμιες του φιλου σου, οπως κι αυτος τις δικιες σου, γιατι κανενας δεν ειναι τελειος!

Και οσο με αφορα πιστευω οτι ο χρονος ειναι που αποδεικνυει το βαθος μιας φιλιας.......και η φιλια της Καντυ με την Αννυ αντεξε τελικα στο χρονο παρα την διαφορετικοτητα τους!

Συμφωνώ απόλυτα και με τους δυό σας!!!!

nina έγραψε:

Turrican έγραψε:

Απλά....ξέρω μέχρι που μπορεί να φτάσει και δεν απογοητεύομαι ποτέ.....

Νομιζω οτι αυτο ειναι το κλειδι, να αναγνωριζεις και να σεβεσαι τις οποιες αδυναμιες του φιλου σου, οπως κι αυτος τις δικιες σου, γιατι κανενας δεν ειναι τελειος!

Θαυμαζουμε τους αλλους για την δυναμη τους, αλλα τους αγαπαμε για τις αδυναμιες τους

Turrican έγραψε:

Α, καλά!!!! Εντάξει το καταλάβαμε.... μισείς την Anny! Όμως συνθηματολογείς χωρίς επιχειρήματα! Την ζήτησε δηλαδή κάποιος άλλος και αρνήθηκε να πάει επειδή ήταν φτωχότερος; Και την Candy πλούσιοι την υιοθέτησαν άλλα δεν πέρασε και όμορφα!! Ούτε καν όταν ξανα υιοθετήθηκε απο πλουσιότερο και δυνατότερο! Και ο Τομ Από πλούσιο γαιοκτήμονα αν δεν απατώμαι! Και βέβαια ζήλεψε όπως θα ζήλευα και εγώ! Και;

Δε μισώ την Αννυ... Έλεος...
Δεν μπορώ να μισώ ένα καρτούν... Θα ήμουν πρώτη στη λίστα για το Δρομοκαϊτειο...
Απλά, δε μου αρέσει ο χαρακτήρας της όπως παρουσιάζεται στο ανιμέ.
Το αν δεν μπορείς ή δε θες να διακρίνεις όσα έγιναν πριν ή μετά την παρουσίαση που μας έκανες δε φταίω εγώ...

Turrican έγραψε:

Άντε πάλι με το τζάκ-ποτ!!!! Τι θα πει δικά σου τα χρήματα; Δικά της μόνο!!!! Μόνη της ήταν στους Μραιτονς και είχε και το μαχαίρι και το πεπόνι!!! Θα είχε τελειώσει εκεί η υπόθεση και δεν θα γινόταν το ατυχές γεγονός ύστερα! Το λάθος της ήταν ότι προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν της έφταναν οι δυνάμεις της! Κρίνεις ένα μικρό κοριτσάκι με κριτήρια που θα ταίριαζαν σε σαραντάχρονους!

Και ποιός σου είπε πως είχε κερδίσει τον Μπράιτον όταν έμεινε μόνη σχεδόν ολόκληρη μέρα ώστε να μπορεί να του προτείνει αυτό που πέρασε από το μυαλουδάκι της;;;;
Δεν πα, να κρατούσε και όλη τη λαϊκή στα χέρια της, αυτός την Κάντυ είχε επιλέξει και την Κάντυ ζήτησε από το ορφανοτροφείο.
Αν πάλι θυμάσαι καλά (αν όχι, μπορείς να πας το ντιβιντι λίγο μπροστά ή λίγο πίσω) όταν η Άννυ έβλεπε πως χάνει την Κάντυ ξεκινούσε τον ψυχολογικό πόλεμο... Όταν κέρδισε αυτό που ήθελε στερώντας το από την καλύτερή της φίλη... τί λέω... την αδερφή της καλύτερα δεν είδα να τρέχει κανά δάκρυ από τα μάτια της....
Την Άννυ του ανιμέ την είχα αντιπαθήσει από τότε που έβλεπα την Κάντυ στην τηλεόραση Την έκρινα και τότε με τα ίδια κριτήρια που την κρίνω και τώρα... 17χρονης ή 40χρονης... ποσώς με ενδιαφέρει...
Χάρη στο μάνγκα που (ξανα)έβαλε τα πράγματα εκεί όπου (αρχικά) ήταν, μπόρεσα να δω την Άννυ με άλλο μάτι...

Turrican έγραψε:

Θα σου πω τι νομίζω ότι έκανα! Εξέφρασα ένα συλλογισμό και προσπάθησα να τον στηρίξω (αποδείξω)! Επιχειρηματολόγησα χρησιμοποιώντας εικόνα και γεγονότα ώστε να γίνει ένας γόνιμος διάλογος! Μπορεί να μην ήμουν πειστικός ή μπορεί αντιθέτως να ήμουν! Ακούω τι έχεις να μου πεις και είμαι έτοιμος να δεχθώ αν κάπου ο συλλογισμός μου σφάλει!

Λυπάμαι που δε χρησιμοποιήσα τον ίδιο τρόπο με τον οποίον έκανες την άποψη σου κατανοητή και σεβαστή αλλά όχι αποδεκτή (για εμένα τουλάχιστον). Το γιατί δεν συμπαθώ την Άννυ σου το εξήγησα παραπάνω κάνοντας απλή περιγραφή των γεγονότων όπως τα είδε και τα κατέγραψε η δική μου αντίληψη...
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί επιμένεις να συμπαθήσω την Άννυ και εγώ... Υπάρχουν πολλοί που την αντιπαθούν σε μένα όμως κάνεις επίθεση.

Turrican έγραψε:

Εσύ απο την άλλη μπαίνεις στον διάλογο με σημαία το : "Και όσο και να γράφουμε ούτε εγώ θα αλλάξω τη γνώμη σου ούτε εσύ τη δική μου..." Δεν μου απαντάς στη ερώτηση που σου έκανα 1-2 φορές επίμονα στα προηγούμενα posts!!! Δεν σχολιάζεις τις εικόνες που έβαλα!

Είναι η δική σου οπτική γωνία. Δε βρίσκω για ποιό λόγο θα πρέπει να ταυτιστώ μαζί της...

Turrican έγραψε:

Δεν μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις το συλλογισμό γιατί η Anny φέρεται μια καλά και μια άσχημα! Πως τη μια θυσιάζει το όνειρο της και την άλλη αφήνει τη φίλη της! Δεν απάντησες στη φάση με την Candy και τον Τομ!

Η Άννυ θέλει απεγνωσμένα μιά οικογένεια.
Το ίδιο και όλα τα παιδάκια ενός ορφανοτροφείου.
Το ίδιο θέλησε και ο Τομ ακόμη και όταν εκ πρώτης όψεως φάνηκε πως ο θετός του πατέρας ήταν σκληρός...
Και η Κάντυ το ίδιο ήθελε... προτίμησε όμως για μια ακόμη φορά να θυσιάσει τη δική της ευτυχία προκειμένου να είναι ευτυχισμένη η φίλη της.

Turrican έγραψε:

Παρόλα αυτά καταλάβαμε ότι τη θεωρείς ότι χειρότερο στον κόσμο! Επειδή δεν είμαι πια 10 χρονών θα σου πώ με πολύ αγάπη ότι αυτά περί αιώνιας φιλίας και τους κανόνες που τη διέπουν τα ακούω λίγο βερεσέ καθώς τα έχω εδώ και πολλά χρόνια απομυθοποιήσει αφού με έχουν κανιβαλισει φίλες και φίλοι μου, για μικρότερο λόγο απο αυτόν της Άννυ και δεν μου ζήτησαν ποτέ συγνώμη και έχουν το θράσος να με κοιτάν και κατάματα! Εσύ ακόμα και τη συγνώμη απο ότι μας λες τη θεωρείς κατάντια!

Προς τί ο πληθυντικός;;;;
Μιλάς εκ μέρους όλου του φόρουμ για τη στάση που κρατώ στο θέμα της Άννυ;;;;
Αν οι "φίλοι" που σε έχουν κανιβαλίσει εξακολουθούν να σε κοιτούν κατάματα είναι γιατί μάλλον τους έχεις δώσει αυτό το δικαίωμα ή ενδεχομένως θεωρούν πως δε φταίνε εκείνοι οπότε γιατί να μη σε κοιτάνε στα μάτια;;;;

Βρε παιδιά ό καθένας μας τα βλέπει διαφορετικά γιατί είμαστε και διαφορετικοί μεταξύ μας. Δεν θα είχε πλάκα άμα όλοι συμφωνούσαμε σε όλα. Και μην ξεχνάτε πως ο καθένας μας έχει δικά του μέτρα σύγκρισης κι αντίληψης για την κάθε περίπτωση που του συμβαίνει. Το ίδιο και εδώ. Ο κάθε χαρακτήρας έχει υποστηρικτές και μη. Είμαι σίγουρη πως κάπου θα βρίσκονται και φαν της Ελίζας και του Νηλ!!!! Να στε σίγουροι!!!! Μην κοιτάτε που δεν εκδηλώνονται!!! Είναι γιατί άμα εμφανιστούν θα.....

Βρε παιδιά ένα μικρό αθώο κοριτσάκι ήταν και η Αννυ και στο κάτω-κάτω αφού με όλα αυτά η Κάντυ τη συγχωρούσε και δεν είχε πρόβλημα, γιατί να έχουμε εμείς; οτι του αρέσει του καθένα (μεταξύ μας ήταν μαζό η Κάντυ) δεν χωρά αμφιβολία περί τούτου.

Aldebaran έγραψε:

Δε μισώ την Αννυ... Έλεος...
Δεν μπορώ να μισώ ένα καρτούν... Θα ήμουν πρώτη στη λίστα για το Δρομοκαϊτειο...
Απλά, δε μου αρέσει ο χαρακτήρας της όπως παρουσιάζεται στο ανιμέ.
Το αν δεν μπορείς ή δε θες να διακρίνεις όσα έγιναν πριν ή μετά την παρουσίαση που μας έκανες δε φταίω εγώ...

Χα! Χα! Φαντάσου να την μισούσες δηλαδή! Αν γυρίσεις πίσω και δεις τι της έσυρες...... Τέλος πάντων έχεις οχυρωθεί πίσω από κάποιες θέσεις και δεν νοιώθεις καν την ανάγκη να με διαφωτίσεις και εμένα! Τουλάχιστον εγώ έκανα κάποια παρουσίαση και ρώτησα μάταια κάποια πράγματα μήπως βρω καμιά άκρη. Τις θέσεις σου δεν επιθυμώ να αλλάξεις απλά να μου τις εξηγήσεις! Αδυνατείς να το κάνεις; Δεν τρέχει τίποτα! Υπάρχουν τόσα άλλα threads να ανταλλάξουμε απόψεις!

Aldebaran έγραψε:

Και ποιός σου είπε πως είχε κερδίσει τον Μπράιτον όταν έμεινε μόνη σχεδόν ολόκληρη μέρα ώστε να μπορεί να του προτείνει αυτό που πέρασε από το μυαλουδάκι της;;;;
Δεν πα, να κρατούσε και όλη τη λαϊκή στα χέρια της, αυτός την Κάντυ είχε επιλέξει και την Κάντυ ζήτησε από το ορφανοτροφείο.
Αν πάλι θυμάσαι καλά (αν όχι, μπορείς να πας το ντιβιντι λίγο μπροστά ή λίγο πίσω) όταν η Άννυ έβλεπε πως χάνει την Κάντυ ξεκινούσε τον ψυχολογικό πόλεμο... Όταν κέρδισε αυτό που ήθελε στερώντας το από την καλύτερή της φίλη... τί λέω... την αδερφή της καλύτερα δεν είδα να τρέχει κανά δάκρυ από τα μάτια της....
Την Άννυ του ανιμέ την είχα αντιπαθήσει από τότε που έβλεπα την Κάντυ στην τηλεόραση Την έκρινα και τότε με τα ίδια κριτήρια που την κρίνω και τώρα... 17χρονης ή 40χρονης... ποσώς με ενδιαφέρει...
Χάρη στο μάνγκα που (ξανα)έβαλε τα πράγματα εκεί όπου (αρχικά) ήταν, μπόρεσα να δω την Άννυ με άλλο μάτι...

Αχ τι λέω λάθος; Αφού το είπα καθαρά και στα προηγούμενα posts!!!! Θa το ξαναπώ! Δεν έχει σημασία τι θα αποφάσισαν οι Μραιτονς!!!! (Εγώ σου λέω για να ξεκολλήσεις επιτέλους απο εκεί ότι θα διάλεγαν την Candy!!! Εντάξει τώρα;;; )! Την πρόθεση και τις πράξεις της Άννυ εξετάζουμε εδώ που δε το ήξερε η ίδια αυτό! Ήταν μόνη της σε απόσταση βολής έτοιμη για να δοκιμάσει και επέλεξε να μη το κάνει!!!!! Ψυχολογικό πόλεμο; Χα! Χα! Χα! Βρε μπας και δε τη χωνεύεις καθόλου;
Το DVD το είδα πολλές φορές ( μας το έδωσε το ίδιο άτομο θυμάσαι? ) όπως και τη σειρά στην ΕΡΤ όταν δεν την είχες προλάβει και διάβασες αργότερα το κομικ! Θα σου έβαζα μερικές φωτογραφίες για να δεις ότι δεν είναι όπως εσύ τα λές άλλα φοβάμαι ότι τζάμπα θα πάει ο κόπος μου( Αν σε αδικώ όμως πες μου και τις ανεβάζω) !

Πίστη = ακλόνητη θέση χωρίς αναγκαστικά την ανάγκη απόδειξης! Πίστεψε ότι θέλεις! Ουσιαστικά όμως μου λες ότι έκρινες σαν παιδί τους ανθρώπους με τα ίδια κριτήρια που τους κρίνεις τώρα...

Aldebaran έγραψε:

Λυπάμαι που δε χρησιμοποίησα τον ίδιο τρόπο με τον οποίον έκανες την άποψη σου κατανοητή και σεβαστή αλλά όχι αποδεκτή (για εμένα τουλάχιστον). Το γιατί δεν συμπαθώ την Άννυ σου το εξήγησα παραπάνω κάνοντας απλή περιγραφή των γεγονότων όπως τα είδε και τα κατέγραψε η δική μου αντίληψη...
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί επιμένεις να συμπαθήσω την Άννυ και εγώ... Υπάρχουν πολλοί που την αντιπαθούν σε μένα όμως κάνεις επίθεση.

Θα ήθελα ειλικρινά να μου περιγράψεις τον λόγο που λυπάσαι! Το ζητούμενο εδώ είναι να δώσει ο ένας στον άλλο περισσότερες πληροφορίες! Έκανες μια - ερμηνεία (και όχι περιγραφή) που κατά τη γνώμη μου είχε ορισμένα κενά και στα υπέδειξα! Δεν απάντησες σε καμία μου ερώτηση ούτε σχολίασες το υλικό που ανέβασα γιαυτό και μόνο το σκοπό! Απο εκεί κατάλαβα ότι στην ουσία δεν σε ενδιέφερε να συζητήσεις άλλα να περάσεις απλά μια άποψη! Σεβαστό αυτό άλλα αν το ήξερα αυτό απο την αρχή ειλικρινά δεν θα ξόδευα τον χρόνο μου άδικα! Εξακολουθείς να μου τα μπερδεύεις λέγοντας μου ότι θέλω να συμπαθήσεις την Άννυ!


Απαντήσεις σε αυτά που σε ρωτάω ήθελα και δεν με νοιάζει τι γνώμη έχεις για το συγκεκριμένο χαρακτήρα! Μπορείς επίσης να μου υποδείξεις αν θες δυο -τρια ονόματα που δε χωνεύεις για να τους επιτεθώ!

Aldebaran έγραψε:

Η Άννυ θέλει απεγνωσμένα μιά οικογένεια.
Το ίδιο και όλα τα παιδάκια ενός ορφανοτροφείου.
Το ίδιο θέλησε και ο Τομ ακόμη και όταν εκ πρώτης όψεως φάνηκε πως ο θετός του πατέρας ήταν σκληρός...
Και η Κάντυ το ίδιο ήθελε... προτίμησε όμως για μια ακόμη φορά να θυσιάσει τη δική της ευτυχία προκειμένου να είναι ευτυχισμένη η φίλη της.

Ναι αυτό το είπαμε και πριν!!!!! ΘΑ μου απαντήσεις επιτέλους στο γιατί τότε η Άννυ θυσίασε αρχικά την μεγάλη της αυτή ανάγκη; Αυτή δεν ήταν επιτέλους η ερώτηση;;;;

Aldebaran έγραψε:

Προς τί ο πληθυντικός;;;;
Μιλάς εκ μέρους όλου του φόρουμ για τη στάση που κρατώ στο θέμα της Άννυ;;;;
Αν οι "φίλοι" που σε έχουν κανιβαλίσει εξακολουθούν να σε κοιτούν κατάματα είναι γιατί μάλλον τους έχεις δώσει αυτό το δικαίωμα ή ενδεχομένως θεωρούν πως δε φταίνε εκείνοι οπότε γιατί να μη σε κοιτάνε στα μάτια;;;;

Μάλιστα! Αυτό ήταν και το μόνο σημείο που αποφάσισες να απομονώσεις απο τα κείμενα μου και να κάνεις ερώτηση προωθώντας την κουβέντα! Γνωρίζω τη γνώμη της κοινότητος αφού όλοι πήρανε θέση αρνητική ή θετική! Διαβάσαμε επίσης και τη δική σου αφού την εξέφρασες δημόσια! Δεν εκπροσωπώ κανένα "ούτε καν τον εαυτό μου" αφού μετά από ένα μήνα που θα τα λέμε μπορεί να σου λέω τα εντελώς αντίθετα! Μου αρέσει να εξελίσσομαι και να φτάνω όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια όποια και αν είναι αυτή!

Στο δεύτερο σκέλος μακάρι να ήταν τα πράγματα έτσι! Αυτά τα άτομα έχουν την τάση να επαναλαμβάνουν τα ίδια και σε άλλους! Το να μετανοήσει κάποιος είναι το πρώτο βήμα για τη συγχώρεση! Δυστυχώς όμως οι αμετανόητοι δεν νοιώθουν τον λόγο για να συγχωρεθούν! Αυτό που περιέγραψα λέγεται θράσος και ευδοκιμεί πολύ στις μέρες μας! Αν συναντήσεις ποτέ τέτοιο άτομο θα σου πρότεινα να φύγεις μακριά! Τέτοια άτομα είναι που βάζουν τη δική τους βόλεψη πάνω από κάθε ηθικό φραγμό! Είναι άτομα που κάνουν την αδυναμία τους ιδεολογία...

Turrican έγραψε:

Στο δεύτερο σκέλος μακάρι να ήταν τα πράγματα έτσι! Αυτά τα άτομα έχουν την τάση να επαναλαμβάνουν τα ίδια και σε άλλους! Το να μετανοήσει κάποιος είναι το πρώτο βήμα για τη συγχώρεση! Δυστυχώς όμως οι αμετανόητοι δεν νοιώθουν τον λόγο για να συγχωρεθούν! Αυτό που περιέγραψα λέγεται θράσος και ευδοκιμεί πολύ στις μέρες μας! Αν συναντήσεις ποτέ τέτοιο άτομο θα σου πρότεινα να φύγεις μακριά! Τέτοια άτομα είναι που βάζουν τη δική τους βόλεψη πάνω από κάθε ηθικό φραγμό! Είναι άτομα που κάνουν την αδυναμία τους ιδεολογία...

H Aννυ σιγουρα δεν ηταν ενα απο αυτα τα ατομα που περιγραφεις. Μπορει να μην τα καταφερνε να ειναι δυνατη και ακλονητη, αλλα τουλαχιστον ηξερε τις αδυναμιες της και ζητουσε ταπεινα συγνωμη. Ειχε επιγνωση

Παντως καταλαβαινω αυτο που περιγραφεις. Σε μια απο τις δυο περιπτωσεις που ενιωσα οτι πραγματικα εχασα μια καλη μου φιλη, τα πραγματα εγιναν ως εξης: ειμασταν συγκατοικες και ειχαμε αγορασει μαζι ενα πλυντηριο με την προυποθεση οτι οταν φευγαμε απο το σπιτι θα το πουλουσαμε και θα μοιραζαμε τα χρηματα. Οταν περασε ο χρονος και θα εφευγα της ζητησα αυτο που ειχαμε αποφασισει και μαλιστα προτεινα να το πουλησουμε στον ιδιοκτητη του σπιτιου (που σιγουρα θα ηθελε να το αγορασει). Εκεινη αρνηθηκε γιατι μου ειπε οτι θα το πουλουσε αλλου με καλυτερη τιμη, αλλα δεν ηθελε να το πουλησει σ'εκεινη την χρονικη στιγμη που εφευγα. Τοτε της ειπα να μου δωσει τα χρηματα που ειχαμε συμφωνησει και αν το πουλουσε σε καλυτερη τιμη να κρατουσε η ιδια το κερδος. Ουτε αυτο ηθελε! Και τοτε αρχισε να μου λεει οτι "χρησιμοποιω τους φιλους μου για το κερδος", κατι που ηταν εντελως ακυρο, γιατι αυτη ειχε επωφεληθει απο την συγκατοικηση μας και οχι εγω (την ειχα φιλοξενησει μεχρι να βρει δουλεια, της ειχα βρει δουλεια, ειχε μετακομισει στο σπιτι που εμενα που ηταν παμφθηνο αλλα καταπληκτικο, και αλλα). Οταν ειδα την αντιδραση της, της ειπα να τα ξεχασει ολα και της τα χαριζω τα χρηματα...και η απαντηση της: "Α, μας κανεις τωρα και την καλή!" Εκει ηταν που φλιπαρα....πηρα αναποδες, εγινα Τουρκος Οθωμανος, πεστε το οπως θελετε Τα πηρα στο κρανιο και της ζητησα ολα αυτα που θα επρεπε να μου ειχε δωσει (και ηταν πολλα περισσοτερα απο μισο πλυντηριο) και μαλιστα της ειπα οτι αν δεν μου τα εδινε θα τα ζητουσα απο τους γονεις της....την επομενη μερα βρηκα στο τραπεζι του σπιτιου μια επιταγη και δεν ξαναμιλησαμε απο τοτε

Ειρήνη ημίν!!!

Η αλήθεια είναι ότι όσο αναφορά το θέμα της Άννυ συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφει η Aldebaran δυσκολεύομαι να καταλάβω την επιμονή σου βρε Τούρι!!!
Σίγουρα στο θέμα της υιοθεσίας η Άννυ και η Κάντυ ήταν στην ίδια ηλικία και σίγουρα η Άννυ της την έφερε πισόπλατα. Δεν μπορώ να καταλαβω πώς γίνεται να σου είναι τόσο συμπαθής σε εκείνη την φάση. Δικαιολογία το γεγονός της ηλικίας??? Η Κάντυ δεν ήθελε μια μαμά κι έναν μπαμπά? Και βέβαια ήθελε! Όμως έβαλε παραπάνω τη φίλη της. Η Άννυ δεν ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Να της έλεγε, Κάντυ, αν μου το πρότειναν εμένα εγώ θα δεχόμουν, δεν θα έμενα εδώ για σένα. Αυτό το θεωρώ προδοσία. Όπως θεωρώ αχαρακτήριστη τη συμπεριφορά της στο κολέγιο.

Από κει και πέρα όμως η Άννυ ήταν πολύ εντάξει απέναντι στην Κάντυ.
΄Το ερώτημά μου είναι το εξής.

Αν ερωτεύονταν και οι δύο τον Τέρρυ, πώς θα ήταν η μεταξύ τους σχέση???????????

Θεωρω οτι η αναγκη της Αννυ για μια οικογενεια την δεδομενη χρονικη στιγμη ηταν πολυ μεγαλυτερη απο αυτη της Καντυ, η οποια φαινεται αρκετα ικανοποιημενη ''βολεμενη'' απο την κοινη τους ζωη στο ορφανοτροφειο. Φαινεται απο το γεγονος οτι η Αννυ το αναφερει πολυ συχνα το θεμα της υιοθεσιας, ενω αντιθετα η Καντυ το εχει μονο στο πισω μερος του μυαλου της σαν μια μελλοντικη εξελιξη. Και μαλιστα θυμωνει με την προταση της Αννυ να υιοθετηθουν και οι δυο απο την οικογενεια Μπραιτον! Και δεν νομιζω οτι ηταν τοσο ωριμη ωστε να καταλαβει οτι αυτο που προτεινε η Αννυ ηταν λιγο ανεδαφικο! Η Καντυ ''αναγκαζεται'' να συνειδητοποιησει την αναγκη για μια υιοθεσια οταν ειναι η μονη που εχει μεινει στο ορφανοτροφειο σε τετοια ηλικια. Δεν θελω να δικαιολογησω την συμπεριφορα της Αννυ σε αυτο το θεμα (ειχα κλαψει οταν εβλεπα αυτο το επεισοδιο απο την ''προδοσια'' της Αννυ) απλα λεω οτι δεν ειχαν στον ιδιο βαμθο την αναγκη για μια οικογενεια. Μπορω να κατανοησω το κινητρο της χωρις να αποδεχομαι την πραξη της.
Οπως εδειξε και η μετεπειτα πορεια, η Καντυ ποτε δεν θελησε να κοψει τον ομφαλιο λωρο με το σπιτι της Πονυ. Ειναι το μονο παιδι που γυριζε και ξαναγυριζε πισω!

Ισως ειναι και ενας προιδεασμος της Μιζουκι για το μελλον της Καντυ.

Οσο για το ερωτημα σου Ακαλια (αν και επιστημονικης φαντασιας μου φαινεται με τους δεδομενους χαρακτηρες ) πιστευω οτι η Καντυ θα υποχωρουσε. Εδω το εκανε για την Σουζανα, για την Αννυ δεν θα το εκανε;;;

akaliakoukou έγραψε:

Ειρήνη ημίν!!!

Η αλήθεια είναι ότι όσο αναφορά το θέμα της Άννυ συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφει η Aldebaran δυσκολεύομαι να καταλάβω την επιμονή σου βρε Τούρι!!!
Σίγουρα στο θέμα της υιοθεσίας η Άννυ και η Κάντυ ήταν στην ίδια ηλικία και σίγουρα η Άννυ της την έφερε πισόπλατα. Δεν μπορώ να καταλαβω πώς γίνεται να σου είναι τόσο συμπαθής σε εκείνη την φάση. Δικαιολογία το γεγονός της ηλικίας??? Η Κάντυ δεν ήθελε μια μαμά κι έναν μπαμπά? Και βέβαια ήθελε! Όμως έβαλε παραπάνω τη φίλη της. Η Άννυ δεν ήταν ξεκάθαρη από την αρχή. Να της έλεγε, Κάντυ, αν μου το πρότειναν εμένα εγώ θα δεχόμουν, δεν θα έμενα εδώ για σένα. Αυτό το θεωρώ προδοσία. Όπως θεωρώ αχαρακτήριστη τη συμπεριφορά της στο κολέγιο.

Από κει και πέρα όμως η Άννυ ήταν πολύ εντάξει απέναντι στην Κάντυ.
΄Το ερώτημά μου είναι το εξής.

Αν ερωτεύονταν και οι δύο τον Τέρρυ, πώς θα ήταν η μεταξύ τους σχέση???????????

Σε τι δηλαδή συμφωνείς; Ότι έγινε προδοσία; Το γνωρίζουμε!! Συμφωνείς με τους χαρακτηρισμούς για τον χαρακτήρα της Άννυ; Μπορείς να το κάνεις άλλα θα μου το τεκμηριώσεις όμως! Διάβασε αν θες τι γράψαμε πριν και απάντησε μου επί της ουσίας! Εγώ θα σου κάνω ένα άλλο υποθετικό ερώτημα!! Σε περίπτωση που η Candy δεν έκανε πίσω στο θέμα του Άρτσυ πιστεύεις ότι η Άννυ θα την μισούσε και θα της έκοβε την καλημέρα;

nina έγραψε:

.... Μπορω να κατανοησω το κινητρο της χωρις να αποδεχομαι την πραξη της.
Οπως εδειξε και η μετεπειτα πορεια, η Καντυ ποτε δεν θελησε να κοψει τον ομφαλιο λωρο με το σπιτι της Πονυ. Ειναι το μονο παιδι που γυριζε και ξαναγυριζε πισω!

Ισως ειναι και ενας προιδεασμος της Μιζουκι για το μελλον της Καντυ.

Nina μου, αποδέχομαι το γεγονός πως η Άννυ ήθελε απεγνωσμένα μιά οικογένεια.
Εκεί που χαλιέμαι είναι ο τρόπος που το διεκδίκησε.
Ήθελε την πίττα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Όσο η πλάστιγγα έγερνε προς το μέρος της Κάντυ έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της προκειμένου να μη φύγει η Κάντυ από το ορφανοτροφείο.
Όταν για χάρη της η Κάντυ αρνήθηκε να υιοθετηθεί από τους Μπράιτον η Άννυ δεν έχασε την ευκαιρία να πάει αυτή στη θέση της...

Όσο για το αν η Κάντυ δεν έκοψε ποτέ τον ομφάλιο λώρο με το ορφανοτροφείο, οφειλόταν κυρίως στο γεγονός πως η Κάντυ ποτέ δεν απέκτησε οικογένεια με τη στενή έννοια. Οι Ράνγκαν την ήθελαν για υπηρέτρια και η υιοθεσία της από τον Άλμπερτ μόνο ως μέλος μιάς οικογένειας δεν την έκανε να νιώσει, τουλάχιστον από το θάνατο του Άντονυ και μετά... Το ορφανοτροφείο ήταν ουσιαστικά το μόνο μέρος που ένιωθε πως έχει οικογένεια.