Μιά σκέψη, ένα "γειά" ... έτσι απλά

Αυτό θα πει στόλισμα για Χαλογουήν.  

Αλντε δες εδώ το φαινόμενο αρχίζει αρχές Οκτωβρίου τι σου λέει αυτό;
https://www.google.com/amp/s/www.protothema.gr/greece/article/1169294/pos-exigeitai-to-fainomeno-me-tous-istous-arahnon-pou-skepasan-to-aitoliko/AMP/

ariathniM έγραψε:

Αλντε δες εδώ το φαινόμενο αρχίζει αρχές Οκτωβρίου τι σου λέει αυτό;
https://www.google.com/amp/s/www.protothema.gr/greece/article/1169294/pos-exigeitai-to-fainomeno-me-tous-istous-arahnon-pou-skepasan-to-aitoliko/AMP/

Κάτι είχα ακούσει πριν κάποια χρόνια... είναι εντυπωσιακό το φαινόμενο!

Έλα ντε και δεν μπορώ να πάω να το δω βρε παιδί μου

Τη μιά, ζεσταίνομαι...
 
         
                             την άλλη, κρυώνω...  

       
                                                             Να το ψάξω, γιατρέ μου;;;

Μάλλον είναι της εποχής!
Εγώ τις τελευταίες μέρες νιώθω τρομερά κουρασμένη και θέλω συνέχεια να κοιμάμαι
Ώρες ώρες σκέφτομαι μήπως έχω κολλήσει κόβιντ και δεν το χω πάρει είδηση....


Αφού πήγα λίγες φορές και έκανα το ράπιντ, αποφάσισα να χαλαρώσω, πώς να μην είμαι κουρασμένη με τα ωράρια που δουλεύω????

Σκέφτομαι ότι σε ένα μήνα από τώρα θα ετοιμάζομαι για διακοπές!!!!!
Ας είναι καλά μια τρελή φίλη που έχω που με ξεκουνάει κι εμένα

Να σας πω... πρώτα ο Θεός, τέλη Νοεμβρίου θα βρίσκομαι Αθήνα και θα πάμε στο Μέγαρο Μουσικής να δούμε τη συλλογή από το αρχείο του Μίκη Θεοδωράκη!!!

Δεν ξέρω ποιοι από εσάς θα είναι Αθήνα εκείνη την περίοδο, αλλά θα μπορούσαμε να πάμε παρέα αν θέλετε, είσοδος ελεύθερη!!!

Ίσως να μην είναι το κατάλληλο μέρος για να εκφράσω τη δική μου διάθεση της ημέρας,
αλλά, αν κάποιος παρεξηγηθεί, ας ζητήσει να διαγραφεί το μήνυμα.

Είμαι συγκλονισμένη από το σημερινό χαμό, το χαμό της Φώφης.
Όχι της πολιτικού, αλλά της γυναίκας της διπλανής πόρτας, της καθημερινής, της μιάς από εμάς, που όμως χρόνια τώρα πάλευε με το θεριό που είχε βάλει στο μάτι την οικογένειά της και τη χτυπούσε ανελέητα.
Συγκλονισμένη, που μια γυναίκα αγωνίστρια έπρεπε να δώσει τόσες, μα τόσες μάχες στη ζωή της, σωματικά και ψυχολογικά, για να αποκτήσει κάτι που ίσως εμείς να θεωρούμε δεδομένο.
Συγκλονισμένη, που άλλος ένας, νέος άνθρωπος, φωτεινός όπως το όνομά της, δε θα χαμογελάσει ξανά.
Συγκλονισμένη, που έφυγε μια μορφή σεμνή και πονόψυχη, έντιμη και αξιοπρεπής σε ένα χώρο που είχε μεγάλη ανάγκη από τέτοιες παρουσίες.
Συγκλονισμένη, που όλα έγιναν τόσο απότομα, ραγδαία και καταιγιστικά, χωρίς να αφήσουν περιθώριο για αμφισβήτηση, για ελπίδα, για μια ακόμη μια τελική νίκη.
Συγκλονισμένη, που ο χαμός της συνέπεσε με την παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού, του πρώτου θεριού με το οποίο ήρθε αντιμέτωπη και που όσο και αν το έσπρωχνε πίσω της, μακριά της, τόσο εκείνο εμφανιζόταν ξανά πιο βίαιο, πιο εξοντωτικό.

Δυσκολεύομαι, στ΄αλήθεια, να βρω λόγια να γράψω κάτι, και δε θα ήθελα με τίποτε να παρεξηγηθεί το μήνυμά μου. Η πάλη με το θεριό ήταν δική της όπως και οι μικρές της νίκες αλλά και ο μεγάλος πόνος και η αγωνία της. Δε θα μπορούσα να πατήσω πάνω τους να γράψω νουθεσίες.
Αισθάνομαι μόνο ότι έχω την ανάγκη να πω κάτι, πρώτα για μένα, και μετά να το αφήσω εδώ, σα συμβουλή, σαν παρότρυνση, σαν τη σκέψη μιας τρελής... όπως θέλετε, πάρτε το.

Εντάξει... αστερόσκονη θα γίνουμε όλοι αλλά μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα να έχουμε μάθει να αγαπάμε το σώμα μας, τον εαυτό μας, να μας αγκαλιάζουμε καθημερινά και να μας φροντίζουμε και να μην αφήνουμε τίποτε να μας γκρεμίζει το δικό μας οικοδόμημα. Να κρατιόμαστε από τα όνειρά μας και να τα "κυνηγάμε" μέχρι να ευοδωθούν. Και αν χρειαστεί να δώσουμε τις μάχες μας, να τις δίνουμε μέχρι τέλους, πάντα με αισιοδοξία και χαμόγελο, πάντα ηρωϊκά και με αξιοπρέπεια. Σαν τη Φώφη, ρε παιδιά... σαν και αυτήν...

Τι σημαίνει brooch;

Καλό Απρίλη κοριτσια

Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.