Αθώος ή ένοχος

ariel έγραψε:

Η υιοθεσία δεν έιναι καραμέλα για τις Τερρυκίες κορίτσια, είναι το μπαζούκα που θα βάλλει εναντίον του ζευγαριου, αν τελικά γίνει αυτός ο γάμος. Η κοινωνία του Σικάγο δεν είναι ο Αρτσι και η Αννυ, αλλα Η Ελίζα, η Λουίζα, η Μαρι και λοιπές ξυνές... Η Κάντυ μας ουτως ή άλλως αυτόν τον κύκλο δεν τον συμπαθει, σε σημειο να απαρνηθει το όνομα και μία σημαντική περιουσία για να έχει την ηρεμία της και την ζωή της. Θα την ξαναρίξει τελικά ο Αλμπερτ στο λάκο με τα φίδια, και μάλιστα με τη ρετσινιά της κηδευομένης που αποπλάνησε τον "πατερα" της?

Αυτο ειναι ενα σημειο που συμφωνω. Ναι, η κοινωνια του Σικαγο σιγουρα θα αντιδρασει, οπως αντιδρα καθε υψηλη κοινωνια σε ο,τι δεν ειναι συνηθισμενο. Πρωην υιοθετημενη κορη παντρευεται τον "πατερα" της, ενας εκατομμυριουχος ενα φτωχο κοριτσι, απαπαπαπα, τον ξελογιασε. Και σιγουρα ο Αλμπερτ αγαπαει την Καντυ παρα πολυ για να την βαλει στο χρυσο κλουβι που ζει ο ιδιος, για να την βαλει σε μια κοινωνια ολο υποκριτικους καθωσπρεπισμους και κοινωνικες υποχρεωσεις. Η Καντυ ειναι ενα ελευθερο πνευμα, δεν αντεχει τους χαζους κανονες.

Ωστοσο, αν υπαρχει πραγματικη αγαπη και αμφοτερη υποστηριξη, τοτε ολες οι δυσκολιες ξεπερνιουνται. Το χρυσο κλουβι μπορει να γινει χρυσο παλατι. Και οσο για την κοινωνια του Σικαγου, οπως λεει και ενα αγγλικο ρητο "money talks and bullshit walks", κοινως με την οικονομικη του δυναμη ο Αλμπερτ (αν μητι αλλο) μπορει να κλεισει τα κουτσομπολικα στοματα μαχαιρι. Ειμαι καλος επιχειρηματιας κυριοι, ειστε ευχαριστημενοι με τις μπιζνες μας, τα λεφτα σας ενταξει, αν ναι, τοτε το τι κανω εγω στο σπιτι μου και στην προσωπικη μου ζωη δεν σας πεφτει λογος να το σχολιαζετε, σας το απαγορευω. Απλα τα πραματα.

Βεβαια, (και βγαινω λιγο εκτος θεματος) ειναι θεμα χαρακτηρα το τι δεχεται κανεις. Εγω προσωπικα ειμαι παρα πολυ ελευθερο πνευμα. Το τι κανει κανεις στο σπιτι του ειναι δικο του θεμα, αν ειναι ενας σωστος και καλος ανθρωπος, τον δεχομαι οπως ειναι, και τα προσωπικα του ζητηματα ειναι δικα του και δεν εχω δικαιωμα να ασκησω καμια κριτικη. Εχω φιλη που τα ειχε με παρα πολυ μεγαλυτερο της, δεν ειχα κανενα προβλημα, τον δεχομουνα οπως δεχομαι και συνομηλικους. Εχω φιλο που ειναι ομοφυλοφιλος, μια χαρα ανθρωπος ειναι, απιστευτο γελιο ριχνουμε να σχολιαζουμε μαζι αντρες! Με το ιδιο σκεπτικο, το να παντρευοτανε ενας μια πρωην νομικα κορη του δε θα μου εκανε καμια αρνητικη εντυπωση, ισα ισα θα χαιρομουνα τον ερωτα τους.

ariel έγραψε:

Aldebaran καλη μου, βρήσκω τα επιχειήματα σου λίγο εκτος τόπου και χρονου... Η ιστορία μας διαδραματίζεται στην Αμερικη στις αρχες του 1ου Παγκόσμιου και όχι σε κάποιο μουσουλμανικό κόσμο οπου τα ήθη πράγματι έχουν όπως αναφέρεις. Αν διαβασες προσεκτικά την απάντηση μου, θα πρόσεξες οτι δεν βρήσκω καθόλου παράλογο τον έρωτα του Αλμπερτ, αλλα υπαρχουν κολύματα στην εκδήλωση του (εξ ου και τον θεωρω τραγικό πρόσωπο). Τα περι πρωτοκόλλου και αποποιησης του ονοματος, από μεριάς Κάντυ είναι δεδομένα, αλλά στην προκειμένη περίπτωση αν το καλοσκευτεις, αυτός που θα πρέπει να ξαναγίνει Αλμπερτ, είναι ο Γουίλιαμ, γιατί κανένας στον κύκλο του δεν θα δεχτει το φτωχο ορφανο σαν πρώτη κυρία των Αρντλευ.

Ariel μου στην ίδια περίοδο αναφέρομαι και εγώ.
Πριν το 1917 δεν υπήρχε νομικό πλαίσιο στην Αμερική που να καθορίζει τις προϋποθέσεις μιάς υιοθεσίας.΄
Έτσι λοιπόν αυτές γίνονταν κατά πώς τις επιθυμούσε η ισχυρή πλευρά.
Αυτή έθετε τους όρους και τις προϋποθέσεις και δεν μεσολαβούσε δικαστής ή δικαστήριο.
Γινόταν με ένα έγγραφο που το υπέγραφαν οι δύο πλευρές και μπορούσε ανά πάσα ώρα να ακυρωθεί σα να μη συνέβη ποτέ... Φαντάσου πως αν το παιδί που υιοθετούνταν είχε κάποια ασθένεια μπορούσε η ανάδοχος οικογένεια να το παρατήσει όποτε ήθελε. Αυτές τις αδικίες προσπάθησε να διορθώσει ο νόμος περί υιοθεσίας το 1917. Μόνο που η υιοθεσία της Κάντυ -λογικά- έγινε πολύ πιο πριν.
Όσο για το Γουίλιαμ και τον Άλμπερτ είναι οι δύο όψεις ενός νομίσματος και όχι μιά διχασμένη προσωπικότητα.
Ο Γουίλιαμ Άλμπερτ Άρντλεϋ ως πρίγκηπας, μεγάλος θείος, αδερφικός φίλος, ενδεχόμενος εραστής προσπαθεί πάντα για το καλό της Κάντυ και δε δίνει σημασία στο τί λέει η κοινωνία... Που μεταξύ μας, σιγά να μην είχε πρόβλημα να αποδεχτεί μιά τέτοια κατάσταση (πλούσιος - φτωχή) που ειδικά στους κόλπους της ήταν συνιθισμένη.
Δε μιλάμε για γάμους βασιλιάδων ώστε να απαιτείται βασιλικό αίμα, αλλά απλών θνητών...

Αν κώλυσε κάποια στιγμή στην εκδήλωση των συναισθημάτων του ήταν επειδή πίστευε πως η Κάντυ ήταν ακόμη ερωτευμένη με τον Τέρρυ και όχι επειδή υπήρχε σχέση πατέρα κόρης (λέμε τώρα...)

ariel έγραψε:

Το σχόλιο σου είναι τελείως ασχετο, σορυ... Εννοώ πως παρουσιάζεται τον Αλμπερτ λίγο επιπόλαιο. Υιοθετει το κοριτσι για χάρη και μόνο των ανιψιων του και μετα τέλος? Δεν αισθάνεται καθόλου κηδαιμόνας της δλδ, γιατι στο Λονδίνο εγώ άλλα βλέπω. Κι αν μέχρι το Λονδίνο νιώθει λίγο σαν μεγάλος αδελφός, ενα ηθικό στραπάτσο μετά , δε γίνετε, το έχει φάει. Εσύ δεν το βλέπεις καθόλου έτσι?

Ίσα ίσα που δεν ήταν καθόλου επιπόλαιος.
Δεν υιοθέτησε την Κάντυ και την παράτησε μετά στα κρύα του λουτρού.
Της πρόσφερε τη μόρφωση που ήταν απαραίτητη για μιά κοπέλα της ηλικίας της μη λογαριάζοντας έξοδα και την είχε από κοντά μέχρι που διαπίστωσε πως ήταν ασφαλής κοντά στον Τέρρυ και έφυγε για την Αφρική.
Για το μόνο λόγο που λέμε πως μπορεί να ακυρώσει την υιοθεσία είναι για να μπορέσει να την παντρευτεί και όχι για να τη στείλει εκεί απ΄όπου ξεκίνησε...

Arwyn είσαι πολύ ρομαντική ψυχούλα και μ' αρέσει ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα! Φυσικά και ο καθένας πρέπει να είναι ελευθερος, αρκεί να είναι σωστος και δίκαιος!!! Παρεπιτοντως ο αντρας της κολλητης μου της ρίχνει 11 χρόνια και εχω πολυ φίλη μια κοπέλα που έχει αλλαξει φύλο, αν αυτό σου λέει κάτι για μένα. Το θεμα δεν είμαστε εμεις οι 2 αλλα οι συμβατικοι της κοινωνίας νομίζω...
Και για να επιστρέψω στην Καντυ, λες οτι ο έρωτας όλα τα νικά!!! Αμ δε... Κάτι τετοιο θα γινόταν σε ένα ρομαντικο μυθιστοριμα και εδω έχουμε να κάνουμε με την φονική γιαπωνέζα Ασε που αν εδινε ρομαντικό τέλος αυτή η κουβέντα ποτέ δεν θα γινόταν αφου η Κάντυ θα κατέληγε με τον μεγάλο της έρωτα τον Τέρρυ
Πάντως επιμένω οτι η (πρωτη) συζυγος του Αλμπερτ θα πρεπει να έχει πεντιγκρι για να βγάλει καθαροαιμα... Μετα ναι μπορει να παρει όποια θέλει!

Aldebaran θα σου ετιασω στα σημεια που συμφωνούμε:

1. ο νόμος περι υιοθεσιας έχει ηθικά κενα, τουλαχιστον μεχρι το1917
2. ο Αλμπερτ δεν είναι καθόλου επιπόλαιος
3. έχει αίσθημα ευθήνης προς την προτατευομενη του

Καλά δεν τα είπα μέχρι έδω? Συμφώνησε τώρα κι εσύ οτι ο Αλμπερτ ειχε κάποιες αμφιβολίες για το αν είναι σωστο - ηθικο να δείξει τα αισθήματα του στην Κάντυ (πες το καλε και μ 'εσκασες )

ariel έγραψε:

Καλά δεν τα είπα μέχρι έδω? Συμφώνησε τώρα κι εσύ οτι ο Αλμπερτ ειχε κάποιες αμφιβολίες για το αν είναι σωστο - ηθικο να δείξει τα αισθήματα του στην Κάντυ (πες το καλε και μ 'εσκασες )

Συμφωνώ... για το μόνο όμως λόγο πως νόμιζε ότι η Κάντυ ήταν ακόμη ερωτευμένη με τον Τέρρυ...

(ξεροκέφαλη)

Αθωος ή ενοχος... Πφφφ....

Βαλτε τον Αλμπερτ στη θεση του Αρθουρου και ολα απαντιουνται! Η Γκουεν ειναι υπηρετρια, η Καντυ απλη νοσοκομα, ο Αρθουρ ειναι διαδοχος του θρονου, ο Αλμπερτ πολυεκατομμυριουχος. Ο Αρθουρ εχει τον πατερα του πανω απο το κεφαλι του, ο Αλμπερτ εχει την θεια του. Βρε μπελαδες και οι τεσσερεις!