Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια της Κάντυ.

Έκανα ένα μικρό έντιτ σε αυτή την ενότητα στο πρώτο ποστ της Λορένας.
Απλά πρόσθεσα εδώ το τελευταίο μου ποστ.

Σε αυτή την ενότητα, έχει γίνει καταπληκτική δουλειά από τη Λορένα!!!
Θεωρώ ότι υπάρχει συγκεντρωμένο, σχεδόν όλο το ιστορικό που αφορά γράμματα Μιζούκι, πληροφορίες για Ιγκαράσι κλπ κλπ...

Θα ήταν καλό πιστεύω, για καθέναν που μας ρωτά τι ξέρουμε και αν θα υπάρχει συνέχεια στην ιστορία της Κάντυ, να δίνουμε το λινκ να διαβάσει όλα αυτά...
Αν έχει την υπομονή να το κάνει, γιατί είναι και πολλά, θα του λυθούν οι περισσότερες απορίες του!

(και θα αρχίσει να εξαγριώνεται, όπως έπαθα κι εγώ...)

@akaliakoukou

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια της Κάντυ.

& ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΙΖΟΥΚΙ

ΚΑΙ... Η ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ (που δεν ειπωθηκε ποτε)

Λοιπόν, σας έχω νεα! Μετά από έρευνα, ανακάλυψα την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνεχεια που δόθηκε στην Κάντυ απο την Mizuki την συγγραφεα της ιστοριας. Πολλοι θα αναρωτιέστε γιατί το αρχειο του περιοδικού, αλλά και το αρχειο της τ.ν. τελειώνουν απότομα. Υπάρχει απάντηση όπως και συνεχεια. Δυστυχως, μέλη αυτού του site, η συνέχεια που σας έγραψα σε άλλο θέμα δεν ήταν η αυθεντικη (τότε δεν το ήξερα). Αυτη η συνέχεια δόθηκε από την Ιταλια που εξοργιστηκε όσο κανεις άλλος απο την αποτομη διακοπή της Κάντυ και πήρε την κατάσταση στα χερια της.
Έτσι λοιπόν δημοσιέυσε το περιοδικό της καντυ, με τα πρώτα 77 (περίπου) τεύχη να αποτελουν την πραγματική ιστορία που έγραψε η Μιζουκι και σχεδίασε η Ιγκαράσι. Αμέσως μετά, και χωρίς να φανεί η αλλαγή, συνέχισε την ιστορια κανονικά, χωρίς να αναφέρει ότι προσέλαβε δικούς της σεναριογράφους και σκιτσογράφους να την συνεχίσουν. Έτσι το περιοδικό συνεχίστηκε μέχρι 125 τεύχος με πολλές ακομη περιπέτειες για την καντυ, και με ένα τέλος να καταληγει με τον Τέρρυ.
Το περιοδικό που κυκλοφόρησε τότε στην Ελλάδα, απ' όπου και σας έγραψα την συνέχεια, ερχόταν κατευθειαν από Ιταλια. Μόλις πριν από λιγο καιρό έμαθα την αληθεια, και αφου συγκεντρωσα πληροφοριες, σας γραφω αναλυτικά τις λεπτομερειες για την πραγματική (από την Μιζούκι αυτή την φορά) συνέχεια. Η συνέχεια σύντομα....

Η γλυκιά Κάντυ δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1975 από την kyoko Mizuki η οποία έγραψε την ιστορία, Η kyoko Mizuki το πραγματικό όνομα της οποίας είναι Nagita Keiko γεννήθηκε στις 28/11/1949, έγραψε και άλλες ιστορίες, ένα μικρό δείγμα αυτών : A Red Berry Dehisced , A Vampire's Love Story, The Adventures of Prince Shampoo, A Fragment of the Stars. Και βέβαια συνεχίζει ακόμη και σήμερα να γράφει. Προτού ξεκινήσει να γράψει την Κάντυ, πήρε κάποιες αποφάσεις : ότι δεν θα είχε σημασία πια θα ήταν η μητέρα της. & Όποιοι και αν ήταν οι γονείς της έπρεπε να δεχτεί την μοίρα της, και να σταθεί η ίδια στα πόδια της. Σε μια συνέντευξή της αποκάλυψε ότι όταν ξεκίνησε την καντυ είχαν περάσει 2 χρόνια από τότε που έχασε την μητέρα της, ενώ ο πατέρας της είχε πεθάνει στα 12 της. Ήταν και μοναχοπαίδι. Αναφέρει ότι κατά την διάρκεια που έγραφε την καντυ ήταν σαν να απελευθέρωνε όλο τον πόνο που ένιωσε σαν παιδί.

Η Yumiko igarashi ανέλαβε να σχεδιάσει τις φιγούρες. Η Κάντυ ανήκει στην κατηγορία των Shoujo. Shoujo στην Ιαπωνία αναφέρονται σε ιστορίες νεαρών κοριτσιών. Τέτοιες υπήρχαν αρκετές, η Sailor Moon που γνωρίσαμε εμείς, αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές στην Ελλάδα, όπως η lady Oscar, και η lady George. Ειδικά για την τελευταία, τα σκίτσα της τα επιμελήθηκε επίσης η Ιγκαράσι, και έτσι αν δείτε εικόνες της μοιάζει πολύ με την καντυ. Αν πάτε στο you tube και βάλετε τα ονόματα τους θα δείτε αρκετά και για τις δύο αυτές ιστορίες

Η κάντυ δημοσιεύτηκε πρώτα σαν εβδομαδιαίο περιοδικό, την περίοδο ’75-’78 όπου και γνώρισε τεράστια επιτυχία. Σαν αποτέλεσμα αυτού, ήρθε και η μεταφορά της στην τηλεόραση, λίγο πιο διαφοροποιημένη, αλλά χωρίς να ξεφεύγει από την αρχική ιστορία. Πρέπει να σημειωθεί εδώ πως η πραγματική ιστορία που έγραψε η Μιζουκι δεν δημοσιεύτηκε αρχικά, και στην δημοσιότητα πέρασε κατευθείαν σαν περιοδικό με τις φιγούρες φυσικά της Ιγκαράσι. . Το βιβλίο (που αποτελείτε από 3 νουβέλες) με ελάχιστα σκίτσα δημοσιεύτηκε το 1979, και υπήρξε και επανέκδοσή του το 2001. Δυστυχώς δεν κυκλοφόρησε ποτέ εκτός Ιαπωνίας. Η μεταφορά στην τηλεόραση γνώρισε και αυτή τεράστια επιτυχία. 25 χρόνια μετά όμως από αυτή την συνεργασία, και ενώ η ιστορία αγοράστηκε από πολλές χώρες και γνώρισε και εκεί επιτυχία, η Μιζουκι ανακάλυψε τυχαία ότι η Ιγκαράσι εν αγνοία της, άρχισε να πουλά προϊόντα της Καντυ, και σε αρκετές μάλιστα χώρες. Ουτε η Μιζουκι αλλά ουτε και τις εταιριες Kodansha and Toei Animation ενημέρωθηκαν ποτέ ότι η Ιγκαράσι ότι πουλουσε παράνομα προιόντα της Καντυ. Και η Ιγκάρασι, τόλμησε και πουλησε την κάντυ, ακόμα και γυμνή!! Μάλλον και στην Ελλάδα τα κάθε λογής προϊόντα πρέπει να ήταν της Ιγκαράσι. Η αρχή έγινε από το Χονγκ-Κονγκ. Η Μιζουκι ζήτησε εξηγήσεις, και η Ιγκαράσι της απάντησε πως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, αφού η φιγούρα της καντυ ήταν δική της δημιουργία. Η Μιζουκι ισχυρίστηκε ότι δεν είχε το δικαίωμα μιας που η καντυ δεν αγαπήθηκε μόνο από την φιγούρα της αλλά κυρίως από την ιστορία της. Εκτός αυτού η Ιγκαράσι στα προϊόντα που πουλούσε σχεδίασε την καντυ και από σκηνές της ιστορίας. Νοσοκόμα π.χ. Ως αποτέλεσμα αυτού, κατέληξαν στα δικαστήρια. Προς μεγάλη έκπληξη της Μιζούκι, η Ιγκαράσι ισχυρίστηκε εκεί πως όχι μόνο σχεδίασε την καντυ, αλλά και ολόκληρη η ιστορία είναι δικό της δημιούργημα, και πως η Μιζουκι δεν είχε κανένα δικαίωμα πάνω της. Η Ιγκαράσι έκανε το ίδιο και με την Lady George την άλλη ιστορία που επίσης σχεδίασε, και που και εκεί υπήρξαν επίσης δίκες.

Μετά από πολλούς δικαστικούς αγώνες και 5 χρόνια αργότερα, η Μιζούκι δικαιώθηκε. Στις 25/10/2001 αναγνωρίστηκε επίσημα ως η πραγματική δημιουργός της ιστορίας της καντυ. Αμέσως δέχτηκε προτάσεις για την συνέχιση της ιστορίας, αλλά η Ιγκαράσι στεκόταν πάντα εμπόδιο στα σχέδια της, μιας και δεν παραδέχθηκε ποτέ την ήττα της. Στα χρόνια που γινόταν η διαμάχη στα δικαστηρια, φρόντισε να κάνει ένα σωρό ύποπτα πραγματα για να κερδίσει την δικη. Και φαίνεται πως τα κατάφερε, αφού η Καντυ παρά την δικαίωση της Μιζούκι εξακολουθεί να είναι παράνομη, και να μην προβάλέται. Εκτός της Μιζουκι, και οι εταιρίες που προβαλαν την καντυ στην τ.ν. και σαν περιοδικο, Kodansha και η Toei Animation, αποφάσσαν να την ξεχάσουν , για να ξεχαστεί και το όνομα της Ιγκαράσι απο τις φιγουρες που σχεδίασε, αλλά και για να μην μπορέσει να βγάλει άλλα χρήματα από αυτή. Επιπλέον σκέφτηκαν πως σήμερα η Καντυ δεν θα έχει πια την ίδια επιτυχία, και αποφάσισαν να την λησμονήσουν εντελώς. Εναντιον τους στράφηκαν οι θαυμαστές της καντυ στην Γαλλία, που δημιουργησαν μια ιστοσελίδα όπου μπορείς να ψηφίσεις για την επαναφορά της Καντυ, θέλοντας έτσι να τους δείξουν πως και σήμερα θα έχουν να κερδίσουν αρκετά αν την ξαναπροβάλουν, και με την συνέχεια της φυσικά. Μέχρι τώρα υπέγραψαν 10.000 άτομα, και φαίνεται πως έφερε αποτέλεσμα μιας και η ΤΟΕΙ έδειξε ξανά ενδιαφέρον για την καντυ. Μα μέχρι στιγμης τίποτα δεν έγινε. Υποθέτουν λόγω οικονομικου θέματος και όχι μόνο.

Η Μιζουκι με την σειρά της, γράφει στους θαυμαστές της καντυ, και τους εκφράζει την ευγνωμοσύνη της, καθώς επίσης και τι σχεδιάζει να κάνει. Υπάρχει όμως το πρόβλημα των σκίτσων. Η καντυ δεν μπορεί να συνεχίσει να έχει την ίδια μορφή. Η Μιζουκι παρόλα αυτά εξηγεί πως η συνέχεια της ιστορίας κοντεύει να τελειώσει στο μυαλό της, και πως μάλλον θα αρκεστεί να την εκδώσει σε μορφή βιβλίου. Για κάποιο λόγο αυτό δεν έχει γίνει μέχρι τώρα. Υπάρχει επίσης η σκέψη να γραφτεί από την αρχή η ιστορία, αλλά με διαφορετικά σκίτσα. Εδώ όμως υπάρχει το πρόβλημα μήπως δεν αποδεχθούν την νέα μορφή της Καντυ οι θαυμαστές ανά τον κόσμο. Τρίτη σκέψη της Μιζουκι, να γράψει μια διαφορετική ιστορία, με την καντυ να αποτελεί μέρος αυτής χωρίς να είναι το πρώτο πρόσωπο. Η εκδοχή αυτή υπάρχει μόνο στο μυαλό της και ποτέ δεν γίνεται πράξη. Μας αναφέρει όμως τι σκεφτόταν : Να γράψει από την αρχή την ιστορία του «Σπιτι της Πονυ» πως χτίστηκε, από ποιους, και ποιοι άνθρωποι έζησαν σε αυτό. Το ερώτημα ήταν πως θα διαμορφωνόταν η τελικά η ιστορία.

Συγκεκριμένα στο πρώτο γράμμα της η Μιζουκι στις 17/11/2001 λίγο μετά το τέλος των δικαστηρίων φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει την ιστορία με τους τρόπους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Σε ένα δέυτερο γράμμα της όμως στις 28/4/2002 δείχνει φανερά απογοητευμένη. Η Ιγκαράσι της στέκεται εμπόδιο παντού. Αναφέρει ότι έχει εφιάλτης, και φοβάται πως πως δεν έχει πια την δύναμη να δώσει την συνέχεια. Οι συγγενείς της την προτρέπουν να ξεχάσει την καντυ γιατί αυτό την αρρωσταίνει. Η ίδια αναφέρει πως δεν μπορεί να αντικρίσει καν το πρόσωπο της. (της καντυ). Λέει επίσης πως θα κλείσει όλα τα επίσημα site που αναφέρονται σε αυτήν. Τρίτο και τελευταίο γράμμα που βρήκα, δίνει ελπίδες. Το έστειλε στις 6/6/2002. Εκεί λέει πως το τέλος της καντυ κοντεύει να ολοκληρωθεί στο μυαλό της. Θα υπάρξει συνέχεια όταν η ίδια το θελήσει.

Η Μιζούκι σε όλες τις προσπάθειες που έκανε η Ιγκαράσι της στεκόταν πάντα εμπόδιο. Ακόμη και σήμερα αποκαλεί τον εαυτό της ‘Μητέρα της καντυ. Ευτυχώς όμως υπήρξε και μια πρόσφατη κυκλοφορία αυτή με τις 3 νουβέλες που κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία. Δυστυχώς σταμάτησε να κυκλοφορεί λόγω των προβλημάτων από τους δημιουργούς το 2002, και επειδή η εταιρία δεν ήθελε άλλους μπελάδες, για τους πιο πάνω λόγους. Σε αυτό η ιστορία της κάντυ γράφεται πιο ολοκληρωμένα, με μεγαλύτερη ανάλυση στους χαρακτήρες, ΚΑΙ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Δυστυχώς λειψή και αυτή. Αυτή την συνέχεια θα αναφέρουμε πιο κάτω.

Ερώτημα που κάνω εγώ. 25 χρονια πριν τσακωθούν δεν μπόρεσε να γραφτεί το τέλος της καντυ; Πως την δημοσίευαν μίση;

Καταρχήν το βιβλίο είναι γραμμένο σε μορφή μυθιστορηματος, γραφει δηλαδη όλη την ιστορία από την αρχη, αλλά χωρίς εικονες (ή έστω πολυ λίγες), και παρουσιάζει καλυτερα τους χαρακτηρες. Και από όλους ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Τζώρτζ. Τον θυμάστε; ο Τζώρτζ λοιπόν ήταν ένα ορφανό αγόρι από την Γαλλία, που έκλεψε μια βαλιτσα απο τον πατέρα του Άλμπερτ. Ο κος Γουίλιαμ Άντλευ τον πήρε μαζί του στην Αμερική όπου και τον ανέθρεψε σαν δικό του γιο. Πριν πεθάνει τον παρακάλεσε να προσέχει τον Άλμπερτ.

Η Καντυ λοιπόν, μετά την ακυρωση του αρραβώνα της με τον Νηλ, επιστρέφει στο ορφανοτροφείο, εξακολουθεί να μένει εκει και φροντίζει τα παιδιά. Επικοινωνεί με τους φίλους της με γράμματα.
Ο Άλμπερτ σαν αρχηγός πια της οικογένειας των Άντλευ, αναλαμβάνει τα καθηκοντά του, και ταξιδευει αρκετά.
Ο Άρτσι με την Άννυ σκοπεύουν να αρραβωνιαστουν. Η Ελίζα με τον Νηλ όμως σκαρώνουν τα κόλπα τους, για να τους χωρίσουν. Ευτυχώς δεν τα καταφέρνουν.
Ο Τέρρυ γυρίζει στο θέατρο και ξαναφτιάχνει την καριέρα του. Εξακολουθεί να φροντίζει την Σουζάνα, αλλά γάμος δεν προβλέπεται.
Η Σουζάνα γραφει ένα γράμμα στην καντυ.
Η Καντυ γράφει 2 γράμματα. Ένα στην Σουζάνα, και ένα στον Τέρρυ. Όμως ποτέ δεν τα ταχυδρομεί.
Ο Άλμπερτ με την Καντυ αλληλογραφουν συχνά.

Γράμμα της Σουζάνας : Αγαπητή κάντυ, λυπάμαι πολυ για τον τρόπο με τον οποίο έφυγες από την Νέα Υόρκη. Τώρα ξέρω που είναι η καρδιά του Τέρρυ. Το μόνο που μπορώ να κάνω ειναι να ελπίζω πως μια μέρα θα με αγαπήσει. Δεν μπορώ να περπατήσω καθόλου, αλλά ξέροντας και μόνο πως είναι στο πλευρό μου, αυτό με κανει χαρούμενη. Τώρα πια διαπιστώνω πως ο Τέρρυ ειναι η ζωή μου, και η ψυχή μου, και το μόνο που θα κανω είναι να σταθώ στο πλευρό του, και να περιμένω, όλη μου την ζωή αν χρειαστεί. Σουζάνα.
Γράμμα της Καντυ προς την Σουζανα (αλλά δεν το έστειλε) : Αγαπητή Σουζάνα, θα πρέπει να ξέρεις πως σε μίσησα εκείνη την νύχτα που με έδιωξες από το ξενοδοχείο του Σικάγου. Νόμιζα πως αγαπούσα τον Τέρρυ περισσότερο, αλλά έφτασα στην Νέα Υόρκη και έμαθα πως του έσωσες την ζωή, και προσπάθησες να αυτοκτονήσεις για τον Τέρρυ και για μένα. Τότε κατάλαβα τι θα έπρεπε να κάνω.Το μόνο που έχω έιναι ένα γράμμα που μου έστειλες, και το διάβάζω ξανά και ξανά. Όταν ο Τέρρυ έφυγε από τον θίασο, κατάλαβα ότι εσυ και ο Τέρρυ είχατε πρόβλημα, όχι εγώ. Ο Τέρρυ είναι τώρα παρελθόν για μένα, και δεν κοιτώ πια πίσω. Είμαι πολύ χαρούμενη που γνώρισα τον Τέρρυ και εσένα. Κάποια μέρα θα ξαναιδωθούμε. Μπορεί να είμαστε πολύ γερασμένοι και να γελάμε πολύ με αυτό. Ξέρω ότι θα τον φροντίζεις. Να είσαι πάντα στο πλευρό του. Κάποιες φορές σε βλέπω στα περιοδικά να γελάς, παρόλο που είσαι στην αναπηρηκή καρέκλα. Τώρα πια ξέρω ότι πήρα την σωστή απόφαση. Κάντυ
Γράμμα της Καντυ προς τον Τέρρυ (που ποτέ δεν έστειλε) : Αγαπήτε Τέρενς, Μόλις διάβασα το άρθρο για τον Άμλετ σου, που λέει ότι πήρες θετικά σχόλια. Πραγματικά χάρηκα όταν το ακουσα. Συγχαρητήρια για την επιτυχία σου! Πιστεύω οτι θα ξανάρθει εκείνη η μέρα. Όπως, αν ήμουν εκεί, θα μπορούσα να ακούσω τα εκατοντάδες χειροκροτήματα που δεν θα σταματούσαν. και θα μπορούσα να σε δω με ένα λευκό κουστούμι να εμφανίζεσαι ξανά και ξανά, όταν θα ανοιγοκλεινουν οι κουρτίνες με ένα χαμόγελο. Η αδερφή Πόνυ και η αδερφή Μαρία λένε ότι είσαι ο καλύτερος Άμλετ που είδαν ποτέ. Ενθουσιάστηκαν όταν είδαν την αφίσα σου, και κάνουν λες και είναι νεαρά κοριτσάκια.
Λοιπόν Τέρρυ επισκέφτηκες ξανά το ορφανοτροφείο, έτσι; Εκείνη την εποχή γύρισα και εγώ πισω. Ο χρόνος κυλά αλύπητα. Αν μπορούσα να παγώσω τον χρόνο για λίγο, θα μπορούσα να σε δω τότε στο ορφανοτροφείο. Ήταν το σπιτι της Πόνυ όπως το είχες φανταστεί; Έμοιαζε με τον άλλον Λοφο της πονυ, έτσι; Σε φαντάζομαι να στέκεσαι μόνος εκεί εκείνη την χιονισμένη μερα, παρόλο που δεν ήμουν εκεί. Γύριζα πίσω στην Αμερική, πίσω σου, και μετά σπουδαζα για νοσοκόμα ενώ ονειρευόμουν να σε δω ξανά. "Πρέπει να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω" είχες πει όταν έφυγες από το κολλέγιο. Ήθελα να δεις και εμένα πως κατάφερα να προχωρήσω μόνη μου στην ζωή. Πίστευα πως κάποτε θα ξανασυναντιόμασταν. Ήμουν τόσο χαρούμενη που είχα βρει το άρθρο σου, την πρώτη φορά. "Τέρρενς Γκράχαμ ..." Ανακάλυψα ότι το Γ. Από το Τέρρενς Γ. Γκράντσεστερ, σήμαινει "Γκράχαμ" όταν το είδα. Νόμιζα πως σήμαινε "Γορίλα"! Άκουσα ότι η μητέρα σου, ή Έλενορ Μπέικερ σε ονόμασε, Γκράχαμ! Άφησες το όνόμα Γκράντσεστερ όταν έφυγες από το Λονδίνο.
Παρεπιπτόντως οι άνθρωποι του Μπρόντγουέι ξέρουν πως να αγαγνωρίζουν έναν ταλουντούχο νεαρό ηθοποιό. Σε ανακάλυψαν αμέσως. Καθε φορά που διάβαζα τα νέα ένιωθα πως θα μπορουσα να σε αγκαλιάσω. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαρούμενη ένιωσα όταν έμαθα πως ήρθες για μια παράσταση στο Σικάγο με τον θίασο του Στράμφορντ. Δεν ήξερες πως ήμουν στην Αμερική εκείνη την εποχή. Σκέφτηκα πως θα σου έδινα μεγάλη έκπληξη αν εμφανιζόμουν ξαφνικά μπροστά σου. Δυστυχώς η παράσταση ήταν μόνο μετά, πρόσκλησης, και δεν μπορουσα να έρθω γιατί ήμουν απλά μια νοσοκόμα. Όταν παραιτήθηκα απο την ελπιδα, ο Άρτσι και ο Στήαρ μου έδωσαν την πρόσκληση. Δυστυχώς όμως δεν ήταν η τυχερή μου μέρα.
Ήμουν νυχτερινή βάρδια και κανείς δεν μπορούσε να με αντικαταστήσει. Αλλά ήθελα τόσο να δω την παράσταση, που το έσκασα κρυφά για να έρθω. όπως ξέρεις είμαι καλή σε αυτό. Αλλά είχα ευθύνη για την δουλειά μου, όχι όπως στο σχολείο. Αργότερα τσακώθηκα άσχημα με την Φλάννυ γι' αυτό. Απογοητεύτηκα όταν δεν μπόρεσα να δώ την παράσταση σου, μετα από αυτά που σκάρωσε η Ελίζα. Τέλος πάντων, σε είδα από τα παρασκήνια. Ήσουν πράγματικά εκθαμβωτικός σαν βασιλιάς της Γαλλίας. Άκουσα την καθαρή και δυνατή φωνή σου στην σκηνή. Και είδα την ερμηνεία σου, κατω από τα φωτα. Τα μάτια μου δάκρυσαν. Η δημοτικότητά σου ήταν σπουδαία. περίμενα τόσο να σε δω ανάμεσα στο πλήθος με τα κορίτσια. Φώναξα "Τέρρυ" με όλη μου την δύναμη, μα η φωνή μου σκεπάστηκε. Ενω το πληθος με στρίμωχνε είδα εσένα και την Σουζάνα να ανεβαίνετε στην άμαξα. Όπως το σκέφτομαι τώρα, νόμιζω πως ήταν ο προάγγελος του χωρισμού μας. Για άλλη μια φορά χαθήκαμε, όπως στο λοφο της Πόνυ, στο θέατρο, και στο ξενοδοχείο.
Όταν σε επισκέφθηκα στο ξενοδοχείο Τέρρυ, εσύ με περίμενες στο νοσοκομείο, έτσι; Εύχομαι να το ήξερα νωρίτερα. Όταν εσύ ήσουν εκεί, εμένα με έδιωχνε απο το ξενοδοχείο η Σουζάνα, και λυπήθηκα τόσο που δεν μπόρεσα να σε δω, που τριγύριζα απελπισμένη στους δρόμους. Έλεγα συνέχεια μέσα μου, "Τέρρυ αναρωτιέμαι, με ξέχασες κιόλας; όχι δεν μπορεί". Ο Στήαρ μου είπε αργότερα ότι στην γιορτή που οργάνωσε για εσάς ο Δήμαρχος μετά την παράσταση, έμαθες ότι γύρισα στην Νέα Υόρκη. Θα πρέπει να ξαφνιάστηκες που το άκουσες. Φαντάζομαι το βλέμμα σου, αλλά δεν ήμουν εκει για να το δω. Χάρηκα τόσο πολυ όταν έμαθα πως έφυγες από την γιορτή αμέσως χωρίς να χαιρετήσεις κανέναν που προσπαθουσε να σου μιλησει, όταν έμαθες πως ήμουν στο Σικάγο. Αλήθεια, είχαμε τόσες ευκαιρίες και άπλετο χρόνο να ιδωθούμε εκείνο το βράδυ, αν είμασταν τυχεροί. Αλλά τελικά χάρηκα όταν μόλις που σε είδα, και είδα πως ήσουν καλά. Αμέσως μόλις πήρα το μήνυμα σου από τον θυρωρό, την επομένη το μεσημέρι, έτρεξα αμέσως για τον σταθμό. Όταν έφτασα εκεί το τρένο είχε ήδη φύγει. Έτρεξα πίσω του, και σε είδα να στέκεσαι στην πόρτα. Τα μάτια μας συναντήθηκαν μόνο για μια στιγμή. Αυτό ήταν όλο. Μα ήμουν ευτυχισμένη.
Οι γλυκές μας αναμνήσεις έχουν περάσει πια Τέρρυ. Αν το ήξερα αυτό, θα σου έγραφα πιο συχνά. Αλλά είναι πια αργά έτσι; Μετά την συντομη επανασύνδεσή μας, πήγα στην Νέα Υόρκη. Δεν φανταζόμουν καθόλου πως αυτό θα ήταν το ταξίδι του χωρισμόυ μας. Όταν έλαβα το εισιτήριο για τον Ρωμαίο, και το εισιτήριο χωρίς επιστροφή, από εσένα, νόμισα πως όσο πολύ και αν περιμενα για να σε ξαναδώ, επιτέλους θα ανταμειβόμουν με αυτό το σπουδαίο δώρο. Ω ναι, περίμενα αυτή την μέρα να έρθει μετρώντας τις μέρες στα δάχτυλά μου. Εκτος αυτού, είχαμε και μια ιδιαίτερη αναμνηση με το έργο "Ρωμαίος και Ιουλιέτα". Ξαφνιάστηκα τόσο που έπαιζες τον Ρωμαίο. Όταν σε είδα ξανά στην Νέα Υόρκη, ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου, γιατί δεν είχαμε ξαναειδωθεί για αρκετό καιρό. Κρατώ ακόμη αυτό το συναίσθημα. Τότε, αγχωνόμουν που σε έβλεπα λυπημένο μερικές φορές, αλλά ήμουν τόσο χαρούμενη για να νοιαστώ. Τώρα ξέρω πως ήσουν λυπημένος για την Σουζάνα. Λυπάμαι τόσο που δεν έκανα τίποτα για τα προβλήματα σου. Μπορώ να σου πω πως το ατύχημα της Σουζάνα δεν είναι δικό σου φταίξιμο, αλλά είναι αλήθεια ότι σε προστατεψε. Είναι αλήθεια ότι θυσίασε τον εαυτό της για σένα. Όταν είδα την Σουζάνα απελπισμένη, ήδη είχα πάρει την απόφασή μου να σε αφήσω Τέρρυ. Δεν μπορούσα να σε βλέπω πια αγχωμένο. Μετά από όλα αυτά, δεν θα μπορούσαμε να ήμαστε ευτυχισμένοι μαζί, ενώ η Σουζάνα θα ήταν μόνη και απελπισμένη. Όταν σε αποχαιρετούσα, μου έδωσες ένα χτυπημα στην πλάτη και μου είπες " Γινε ευτυχισμένη, διαφορετικά δεν θα στο συγχωρέσω". Σε ευχαριστώ Τέρρυ, ειμαι ευτυχισμένη τώρα. Είχα πάντα πολλούς φίλους που νοιαζόντουσαν για μένα πολύ. Εκτός αυτού έχω ακόμη γλυκές και καλές αναμνησεις στην καρδιά μου, που τις μοιραστήκαμε μαζί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ζεστό σου χτύπημα στην πλάτη. Από την άλλη μεριά Τέρρυ, δεν ήσουν ευτυχισμένος με τον χωρισμό μας. Ήσουν τόσο απελπισμένος που δεν μπορούσες να παιξεις στο θέατρο, και αποφάσισες να το αφήσεις. Ήσουν τόσο ανόητος Τέρρυ. Και πέρα από αυτό, εγώ ήμουν ανόητη γιατί νοιαζόμουν μόνο για τον δικό μου πόνο. Ήμουν τόσο εγωίστρια. Νομίζω πως έγινα φύλακας σου, για να σε βρώ κατά τυχη σε εκεινο το θέατρο στο δρόμο, εκείνη την χειμωνιάτικη μέρα. Έπαιζες μεθυσμένος και ζαλισμένος. Κόντεψα σχεδόν να πηδήξω στην σκηνή, μπροστά σου, να σε αρπάξω και να σου φωνάξω "κρατήσου στο ύψος σου". θα το έκανα, άκουγες την φωνή στο μυαλό μου; Και ξαφνικά στην μέση του έργου έγινες άλλος άνθρωπος που έπαιζε σοβαρά. Δεν μπορούσα να κρατησω τα δάκρυα μου από την συγκίνηση όταν χρειάστηκε να στο περιγράψω. "είσαι εσύ, ο Τέρρυ" έλεγα στον εαυτό μου. Ανακάλυψες πως η μητέρα σου ήταν και εκείνη στην παράσταση; Αργοτερα η Έλενορ με φώναξε και μου είπε πως ακύρωσε την δουλειά της, για να σε παρακολουθεί κρυφά. Ήταν πολύ ευγενική που μου έστειλε ένα εισιτήριο για τον Άμλετ, ωστόσο της το έστειλα πίσω. Δεν έχω το κουράγιο να δω την παραστασή σου στο Μπρόντγουέι ακόμη.
Τέρρυ γύρισα πίσω στο ορφανοτροφείο, και δουλεύω σαν νοσοκόμα. Έγιναν τόσα πράγματα από τότε που χωρίσαμε. Ένα χαρούμενο αγόρι, ο Στήαρ, έγινε εθελοντής στην πολεμική αεροπορία στην Γαλλία, και πέθανε στον πολεμο. Ήμουν τόσο λυπημένη που έχασα το πιο αγαπητό και κοντινό μου πρόσωπο, μα μόνο ο Άλμπερτ ήταν πάντα στο πλευρό μου. Τέρρυ μάντεψε! Είναι αυτός που με υιοθέτησε, ο θείος Γουίλιαμ. We have been neatly taken in (δεν ξέρω τι σημαινει). Πιστεύεις πως ο Άλμπερτ θα έκανε για ηθοποιός;
Ω θεέ μου, ξαφνιάστηκα όταν είδα πόσες σελίδες σου έγραψα. Αναρωτιέμαι γιατί σου έγραψα ένα τόσο μεγάλο γράμμα. Δεν νομίζω ότι σκοπεύω να στο στείλω. Το άρθρο για την επιτυχία σου σαν Άμλετ πιστεύω, με ενθουσίασε. Πιστεύω πως είναι ήδη μεσημέρι. Ακούω τις καμπάνες από την εκκλησία πέρα από το βουνό. Τέρρυ σε παρακαλώ πρόσεχε την Σουζάνα πολυ καλά. Διάβασα την συνέντευξή της, όταν γυρισες πίσω στο Μπρόντγουέι μετά την μακρά απουσία σου. " Δις Σουζάνα, ανησυχήσατε που ο Τέρρυ εξαφανίστηκε;" "όχι, γιατί πάντα θα τον εμπιστεύομαι ότι και να κάνει". Όταν διάβασα το άρθρο, δάκρυα κύλισαν από τα μάτια μου. πιστεύω πως η Σουζάνα είναι τοσο γλυκός άνθρωπος, και εσύ επισης Τέρρυ. Εκείνη την στιγμή διάλεξες, όχι εμένα, αλλά την Σουζάνα, αφού την σκέφτηκες να υποφέρει. Ακόμη μου αρέσει ο τρόπος που έπραξες Τέρρυ. Το Μπρόντγουέι είναι τόσο μακριά, μα ελπίζω να θυμάσαι πως θα είμαι πάντα η μεγαλύτερη σου θαυμάστρια στην Αμερική. Σε παρακαλώ να θυμάσαι πάντα πως θα σου δινω πάντα κουράγιο όταν θα είσαι στην σκηνή. Freckled Tarzan
Υ.Γ: Σε αγάπησα

Κάρτα του Άλμπερτ από το Σάο Πάολο (Βραζιλία): Προς Κάντυ, Εαν κοιτάξεις αυτή την είκόνα από την κάρτα, μπορεί και να ζηλέψεις. Άλλά, δεν φαινεται σαν να έχω εδώ για να πάιξω. Το Σάο Πάολο είναι πολύ ζεστό και έχει σκόνη. Ο Τζώρτζ και εγώ παραψηθήκαμε. Σας αγοράσαμε πολλά σουβενίρ. Πλησιάζει ο καιρός που θα γυρίσουμε πίσω, και σκέφτομαι να σε δω. Ο Τζώρτζ επίσης σε χαιρετά. Από το Σάο Πάολο.
Η απάντηση της καντυ : Τι κάνετε αυτή την ώρα; Εγώ μόλις έβαλα τα παιδιά για ύπνο. Είναι λίγο νωρίς γι'αυτή την εποχή, αλλά χρησιμοποιουμε την σόμπα Οι εποχές περνουν πολύ γρήγορα. Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που πέθανε ο Στήαρ. Πέρασε και πάνω από μισός, από τότε που επέστρεψα στο σπίτι της Πόνυ. Ήμουν πολύ χαρούμενη που σε είδα την άλλη φορά, μα λυπάμαι που που ήταν στο μνημοσυνο του Στήαρ. Παρόλο που ήταν στο Λεικγουντ, όλοι έδειχναν πολύ λυπημένοι, πιθανόν γιατί μαζευτήκαμε εκεί για να θυμηθουμε. Αυτό το δωμάτιο των αναμνήσεων ήταν γεμάτο από αναμνήσεις του Λεικγουντ. Ακόμη και ο Άρτσι το ένοιωσε αυτό οταν μπήκε στο δωμάτιο. Εκείνη την στιγμή είδα πολλά πορταίτα που οι φιγούρες τους είναι άπό την οικογένεια των Άντλευ, μεταξύ αυτών, του Άντονυ και του Στήαρ, τα πορταίτα. Βλέποντας τα όλα αυτά, στο αποκορύφωμα αυτών, ένοιωσα συγκινημένη. Άλμπερτ, φαινόταν σαν να είχες κλεισει τον εαυτό σου σε αυτό το δωμάτιο. μπορώ να καταλάβω γιατί : Η Ροζμαρι Μπράουν, η μητέρα του Άλμπερτ ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα. Άλμπερτ υπήρχε κάτι που ήθελες να μου πεις γι'αυτό το δωμάτιο; Είχα αυτή την αίσθηση, γι'αυτό και πήρα την πένα για να σου γράψω.
Πρόσεχε να μην κρυώσεις (τυπικος γιαπωνεζικός χαιρετισμος). κάντυ
Γράμμα του Άλμπερτ :
Αγαπήτή καντυ. Τα ταξίδια μου ειναι πολύ καλά. Όταν τελειώσω με τις δουλειές μου, θέλω να ταξιδέψω με την Πούπε, όπως πριν. Θα ήθελες να έρθεις μαζί μου; Θα ήθελα, να μου κανεις παρεα. Ελπίζω να δεχθείς. θα σε δω σύντομα. Άλμπερτ.
Ακομη ένα γράμμα της Κάντυ : Αγαπητέ Γουίλιαμ Άλμπερτ Άντλευ. Διαβάζω ξανά και ξανά το γράμμα σου. Δεν είναι εύκολα για τον καθένα για προχωρησει στην δική του ζωή. Τώρα το καταλαβαίνω. και είμαι τοσο ευτυχισμένη, που σε αισθάνομαι πολύ κοντά μου. Είμαι τόσο ευτυχισμένη που έμαθα για του Τζωρτζ και του Άντονυ τις μητέρες. Είναι τόσο όμορφο να γνωρίζω ανθρώπους στην ζωή μου. Πολλά χρόνια έχουν περάσει απο τοτε που σε γνώρισα στο λόφο της Πόνυ. Από τότε που πρωτό-συναντηθήκαμε υπήρξαν πολλά αντίο. Μα πιστεύω ότι το αύριο θα έρθει. Η καρδιά μου χτυπά στο στηθος μου. Όταν θα ταξιδέψεις ξανά, σε παρακαλώ πάρε μαζί σου όπου και αν πας. Αν πεις όχι, εγώ θα έρθω μαζί σου. Ω Άλμπερτ...ΕΙναι θαυμάσιο να ζεις. Δεν μπορώ να κοιμηθώ απόψε! Είμαι τόσο ενθουσιασμένη να σκέτομαι τι θα συμβεί αύριο. Όταν η πόρτα θα χτυπήσει, τότε μπορεί να είσαι εσυ, Άλμπερτ! Είμαι τόσο ευγνώμων στους γονείς μου, γιατί εάν δεν με άφηναν στο σπίτι της Πονυ, δεν θα σε είχα γνωρίσει Άλμπερτ. Ω, η αδερφή Πόνυ λέει να μην μένω τόσο αργά. Πάντα μου φέρεται σαν να ήμουν μωρό. Λοιπόν, πάω να ονειρευτώ υπέροχα όνειρα απόψε. Καλήνύχτα Άλμπερτ. Με αγάπη Καντυ Γουάιτ Άντλευ

Συμπεράσματα..

Wow..συγκλονίστηκα. Δεν ξέρω αν αυτή θα είναι και η τελική εκδοχή της ιστορίας. Προσωπικά παρακαλώ να μην είναι. Συνεχίζω να προτιμώ το φινάλε που διάλεξαν στην Ιταλία. Θέλω να πιστεύω πως με κάποιο τρόπο η Κάντυ και ο Τέρρυ θα είναι μαζί. Αρκετά πέρασαν και οι δυο μακρυά ο ένας από τον άλλο. Είναι σκληρό, να αφήσουν την Κάντυ μόνη, σαν μια χαρούμενη νοσοκόμα, χαρούμενη που ακόμα και τώρα στερείται τόσα πολλά και το μόνο που τη συντροφεύει είναι η ανωτερότητα της. Οι φίλοι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν κάποια πράγματα, ιδίως όταν είναι μακρυά (βλέπε Άλμπερτ).

Τώρα που τα ξαναδιαβάζω πιο προσεκτικά, κάτι δεν μου κολλάει..

Παράθεση :

Ένα χαρούμενο αγόρι, ο Στήαρ, έγινε εθελοντής στην πολεμική αεροπορία στην Γαλλία, και πέθανε στον πολεμο.

Είναι δυνατόν ο τέρρυ να μην ξέρει ποιος είναι ο Στήαρ? Μα αφού ήταν συμμαθητές στο κολλέγιο του Αγίου Παύλου! Δεν μπορεί η Κάντυ να μιλάει γι' αυτόν σαν να τον συστήνει σε ένα άγνωστο, εκτός και αν η μετάφραση δεν είναι πιστή. Μπήκα και στα sites που μας πρότεινε η Λορένα και διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για όλα αυτά.. :afro:

Συμπεράσματα 1..


Ποιο τελικά να είναι το τέλος της γλυκιάς μας Καντυ; Είναι αρκετοί αυτοί που αναρωτιούνται, σε ολόκληρο τον κόσμο, πέραν της Ελλάδας. Να τα ξαναβρήκαν άραγε η Καντυ με τον Τερρυ; (η πλειοψηφία πάντως αυτό εύχεται!) Αλλά τι να απέγινε η Σουζάνα! Να προχώρησε μήπως η ιστορία με τον Άλμπερτ, και να εξελίχθηκε σε κάποιο αίσθημα πέραν του φιλικού που τους ένωνε μέχρι τότε; (Εδώ υπάρχει μειοψηφία, από τους θαυμαστές!) αλλά δεν είναι και κακή επιλογή! Ή να έμεινε τελικά η Καντυ μας στο ορφανοτροφείο φροντίζοντας τα παιδιά, σαν μια άλλη κυρία Πόνυ (η χειρότερη εκδοχή), αλλά ας μην ξεχνάμε : γι’ αυτό δεν έγινε η Καντυ νοσοκόμα;

Βέβαια, πριν ακόμη τα σκεφτούμε αυτά, θα πρέπει πρώτα να αναλογιστούμε κάτι άλλο : Σύμφωνοι, η Μιζουκι με την Ιγκαράσι τσακώθηκαν, και η ιστορία δεν μπορεί να προβληθεί πια, αλλά κάτι δεν πάει καλά με τις ημερομηνίες. Η καντυ δημιουργήθηκε στην δεκαετία του ’70, και οι δύο ¨μητέρες της καντυ¨, τσακώθηκαν στην δεκαετία του ’90. Στο μεταξύ, πρώτα η ιστορία δημοσιεύτηκε σαν κόμιξ, και μετά (τέλη του ’70 συγκεκριμένα) ξεκίνησε και η μεταφορά της στην τ.ν. Η πώληση σε άλλες χώρες εκτός Ιαπωνίας έγινε την δεκαετία του ’80. Πότε περίμενε η Μιζούκι να δώσει συνέχεια σε αυτή την ιστορία; Και φαντασθείτε πως δεν είναι η μόνη ιστορία που έγραψε! Έτσι μισές τις δημοσίευε όλες; Και ειδικά αυτή, που ήταν η μεγαλύτερη της επιτυχία, που την έκανε διάσημη, και πέρα από την Ιαπωνία; Οι θαυμαστές της πάλι, στην Ιαπωνία (γιατί εμείς εδώ δεν προλάβαμε να καταλάβουμε), πως ανέχθηκαν μισή την ιστορία και δεν ζήτησαν να δοθεί συνέχεια; Μιλάμε για πολλά χρόνια, πάνω από 20. Να ήταν αυτό άραγε το τέλος; Αυτό που ήδη ξέρουμε; Αλλά πιο από όλα! Του περιοδικού, της τ.ν. ή της συνέχειας, που πρόσφατα ανακαλύψαμε;

Και μετά, γιατί κόβεται τόσο απότομα η ιστορία στην τ.ν; Πιο απότομα και από το περιοδικό. Ούτε την ακύρωση του αρραβώνα με τον Νηλ δεν πρόλαβαν να δείξουν; Γιατί, μήπως δεν γράφτηκε στο περιοδικό! Ή μήπως το θεώρησαν περιττό! Εδώ δεν δίστασαν να φορτώσουν τόσες και τόσες άλλες υπό-ιστορίες ξεφεύγοντας από ιστορία του περιοδικού (που είναι και το πρωτότυπο), όπως η ιστορία του αρραβώνα του Τομ, του μικρού χαρτοπαίκτη στο νοσοκομείο, του τραυματία που έλεγε πως ήταν ο Τέρρυ, και τόσες άλλες (παίρνοντας έτσι μια ιδέα, για το πόση επιτυχία έκανε τότε η καντυ, για να την φορτώσουν έτσι), και να θεώρησαν περιττό να δώσουν ένα πιο ολοκληρωμένο τέλος; Σκεφτείτε λίγο : όταν φτάνει τελικά η καντυ να ανακαλύψει τον Θειο Γουίλιαμ, και αφού περνάει χρόνος με το να θυμηθούν τα παλιά (αυτό δεν το θεώρησαν περιττό!), μετά είναι, σαν να γίνεται κάποιος ¨μαραθώνιος¨. Για πότε πάει στο ορφανοτροφείο, για πότε ανακαλύπτει και τον Πρίγκιπα του Λόφου, και για πότε δίνεται το τέλος, δεν το καταλαβαίνεις. Όλα με μια ανάσα. Κάτι δεν πάει καλά σίγουρα.

Και μετά; Μετά το τέλος των δικαστηρίων θυμήθηκε η Μιζουκι να δώσει συνέχεια; Μιλάμε για το 2001. Δηλαδή 26 χρόνια μετά την δημιουργία της Κάντυ. Και με πολλή θέρμη μάλιστα! Ή μήπως σκόπευε να το κάνει και πριν αλλά δεν πρόλαβε; 26 ολόκληρα χρόνια!. Αμέτρητες οι προτάσεις για να συνεχίσει την καντυ, από διάφορες εταιρίες, αμέτρητα και τα γράμματα της Μιζουκι με την υπόσχεση αυτή, που τα δημοσίευε και εκτός των άλλων και σε διάφορες ιστοσελίδες που δημιούργησε η ίδια, αλλά και να γράφει ταυτόχρονα πόσο την πόνεσε η ιστορία με την Ιγκαράσι (φυσικό), και πόσο δυσκολεύεται εξαιτίας της και να σκεφτεί, αλλά να δημοσιεύσει οποιαδήποτε συνέχεια (αυτό και αν είναι λογικό. Η Ιγκαράσι δεν θα το αφήσει έτσι).

Παρεπιπτόντως θα πρέπει να αναφερθεί πως αυτή η μικρή συνέχεια που ανακαλύψαμε πρόσφατα, δημοσιεύτηκε το ’79 (δεν είναι πρόσφατη δηλαδή), αλλά ποτέ δεν μεταφέρθηκε, ούτε καν στο περιοδικό.



Αυτό είναι ένα ερώτημα που όσο και να το έψαξα σε διάφορες ιστοσελίδες, δεν κατόρθωσα να το βρω. Κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται, πως τα χρόνια που μεσολάβησαν είναι πάρα πολλά. Και αν ποτε δημοσιευτει κάποια συνέχεια, θα ειναι αυτη που σκεφτηκε από την αρχη (το '70 δηλαδη), η Μιζούκι; ή μια καινουργια που σκεφτηκε τα τελευταια χρόνια (μετά '01); Και αν ειναι καινουργια η συνεχεια, θα φανεί ως η φυσική συνέχεια της ιστορίας της Καντυ, και όχι σαν κάτι ξένο, όπως της Ιταλίας; Τουλάχιστον μας παρηγορει το γεγονος πως θα ειναι η συνεχεια που θα δωσει η συγγραφευς. Αυτό θα ειναι σίγουρο, αν τελικά γίνει!
Παντως στην lady George που και εκει η ιγκαράσι έκανε τα ίδια, δεν υπήρχε πρόβλημα με την ιστορία, που γραφτηκε, δημοσιεύτηκε, και τελειώσε κανονικά.

Συμπεράσματα 2..

Το μόνο που έχουμε στα χέρια μας, για να μαντέψουμε την όποια συνέχεια, είναι αυτή η ιστορία της Καντυ, που ήδη ξέρουμε. Και μάλιστα, του περιοδικού η ιστορία. Αυτή έγινε πρώτη (Το βιβλίο δυστυχώς που είναι απευθείας από την Μιζουκι δεν βγήκε από την Ιαπωνία, και ούτε μεταφράστηκε). Της τηλεόρασης η μεταφορά έγινε μετά, και εκτός αυτού υπήρξαν και αλλαγές. Βασικό ρόλο επίσης παίζουν οι διάλογοι, που από χώρα σε χώρα διαφέρουν, και ειδικά στην Ελλάδα, που δεν έγινε και η καλύτερη μεταγλώττιση. Μάλλον η χειρότερη. Γιατί ενώ η καντυ είναι μια ερωτική ιστορία, οι υπεύθυνοι εδώ, σκεφτόμενοι τα παιδιά που την έβλεπαν, άλλαξαν πολύ το σενάριο. Και είναι σημαντικό να ξέρει κανείς το πρωτότυπο σενάριο που έδωσε η συγγραφέας. Επειδή λοιπόν γιαπωνέζικα δεν ξέρουν πολλοί, η αμέσως επόμενη χώρα είναι η Αγγλία. Εκεί το σενάριο, λέγεται πως ακολουθεί πιστά το γιαπωνέζικο.

Από την στιγμή λοιπόν που δεν δόθηκε ακόμη συνέχεια, θα πρέπει να δούμε όλα τα στοιχεία που έχουμε, και αυτά είναι η ίδια η ιστορία. Να την πάρουμε από την αρχή, να μελετήσουμε την πλοκή, και ειδικά τους διαλόγους (γι’ αυτό και πρέπει να είναι και οι πρωτότυποι), και να προσπαθήσουμε να βγάλουμε συμπέρασμα.

Το πρώτο ερώτημα που μας έρχεται στο μυαλό είναι, αν μπορεί να δοθεί συνέχεια στην ιστορία. Και η απάντηση είναι θετική, γιατί η καντυ στο τέλος αυτής, είναι μόλις 20 χρονών, και σίγουρα έχει αρκετή ζωή ακόμη μπροστά της.

Οι περιπτώσεις όπως έχω ήδη αναφέρει είναι τρεις : Πρώτη, η καντυ να έμεινε στο ορφανοτροφείο, για να φροντίζει τα παιδιά, για όλη της την ζωή. Δεύτερη, να έγινε κάτι παραπάνω από αυτό που ξέρουμε με τον Άλμπερτ, και Τρίτη να τα ξαναβρήκε με τον Τέρρυ.

Ας πάρουμε την πρώτη : Όπως ξέρουμε λοιπόν, η Καντυ μετά το τέλος των περιπετειών της, ξαναγύρισε στο ορφανοτροφείο. Με βάση δε, και την συνέχεια που ανακαλύψαμε, αναφέρει πως έμεινε εκεί περίπου μισό χρόνο ακόμη, όπου αλληλογραφεί με τον Άλμπερτ. Η Σουζάνα, της επίσης έστειλε ένα γράμμα, αλλά η καντυ παρότι έγραψε και στον Τερρυ, και στην Σουζάνα, δεν ταχυδρόμησε τα γράμματα της. Με τον Άλμπερτ όμως αλληλογραφεί, και μάλιστα στο τελευταίο της γράμμα, αναφέρει ότι περιμένει την άφιξη του στο ορφανοτροφείο, ύστερα από μακρύ ταξίδι του ίδιου. Σημαντικό επίσης, πως λέει πως ¨είναι υπέροχο να ζεις¨ άρα, είναι αισιόδοξη για την ζωή.

Είναι λοιπόν η παραμονή της στο ορφανοτροφείο σύντομη; Μήπως ξεκινούν πάλι νέες περιπέτειες; Πολύ πιθανό! Ας μην ξεχνάμε πως η καντυ, κάθε φορά που επιστρέφει στο ορφανοτροφείο, είναι όταν κλείνει ένα κεφάλαιο από την ζωή της, και μετά από μια περίοδο περισυλλογής, ανοίγει ένα άλλο. Στο ορφανοτροφείο δεν επέστρεψε όταν πέθανε ο Άντονυ; Όλοι δεν είμαστε απαρηγόρητοι για τον άδικο θάνατό του; Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη; Και όμως ήταν! Σαν φυσική συνέχεια ήρθε το σχολείο. Πήγε στην Αγγλία, (από τα πρώιμα δηλαδή, παιδικά της χρόνια, συνέχισε στο σχολείο), όπου και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή της, ο Τέρρυ. Μετά τα όλα όσα συνέβησαν και εκεί (που μας είναι αρκετά γνωστά για να τα αναφέρουμε ξανά) η καντυ επιστρέφει ξανά στο ορφανοτροφείο. Τέλος και της δεύτερης εποχής της ζωής της, και αρχή μιας τρίτης. Και πάλι ποιος θα το φανταζόταν ότι θα πήγαινε να σπουδάσει νοσοκόμα; Μα ήταν η φυσική συνέχεια μιας βιογραφίας. Μετά το σχολείο έρχονται, πάντα οι σπουδές, η καριέρα! Και πάλι όμως έμεινε στο ορφανοτροφείο για κάποιο διάστημα. Εκεί όπου ανακάλυψε τι θέλει να κάνει στην ζωή της, και την κατάλληλη στιγμή έφυγε!

Μετά λοιπόν και της δεύτερης αναχώρησης της, η καντυ γίνεται νοσοκόμα, χωρίζει με τον Τέρρυ, ανακαλύπτει τον Άλμπερτ, και γυρίζει ξανά στο ορφανοτροφείο. Είναι λοιπόν η Τρίτη επιστροφή της εκεί, και η αρχή μιας ενός νέου κεφαλαίου στην ζωή της; Και ποιο να είναι αυτό; Μήπως είναι αυτό που έχει να κάνει με το ποιον θα διαλέξει για σύζυγο;

Ένα άλλο γεγονός που ενισχύει αυτή την περίπτωση, είναι το γεγονός της συνέχειας που ανακαλύψαμε. Η Μιζουκι έγραψε σε αυτή, λίγα πράγματα, και αν την δεις πολύ προσεχτικά δεν τα προχωρά και πολύ χρονικά. Χαρακτηριστικό δε, είναι πως ο Τέρρυ ξαναγυρίζει στο θέατρο, όπως υποσχέθηκε, και ξαναφτιάχνει το όνομα του, που ήταν και το πιο άμεσο σχέδιο του. Μαθαίνουμε επίσης πως θα ανεβάσει και τον Άμλετ. Με την Σουζανα όμως δεν παντρεύεται. Δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Εντάξει υποσχέθηκε να την φροντίζει, αλλά ακόμη και αν τελικά την παντρευτεί, είναι νωρίς για σχέδια γάμου. Παράλληλα η Άννυ με τον Άρτσι σκοπεύουν να αρραβωνιαστούν, και παρόλο που ξεπερνούν τις πλεκτάνες της Ελίζας, αρραβώνας δεν γίνεται ακόμη. Η Μιζουκι δηλαδή, αν και μπορούσε, δεν προχώρησε πολύ παραπέρα.

Ή μήπως το γεγονός ότι αυτή, η έστω και η σύντομη συνέχεια σταματά την ώρα ακριβώς που είναι να συναντήσει τον Άλμπερτ, δεν ενισχύει ακόμη πιο πολύ αυτή την πιθανότητα

Γιατί όμως; Η απάντηση είναι προφανής πιστεύω! Απέφυγε να δώσει μια κατάληξη στα γεγονότα, ακόμη και στον αρραβώνα της Άννυ, γιατί σκόπευε όλα αυτά να τα γράψει, αφού η καντυ αναχωρήσει και πάλι από το ορφανοτροφείο.

όταν λες πως στην ελληνική μεταγλώτισση άλλαξαν κάπως την ιστορία τι εννοείς? ποσο πια μπορούν να την αλλάξουν? Αναφέρεσαι μήπως στο αρχικό κόμιξ ? Επειδή δεν το έχω διαβάσει (ακόμα) σε τι διαφέρει από τη σειρά πέρα του ότι τελειώνει πιο νωρίς ?

Έτυχε να προφτασω να δω, τα επεισόδια μεχρι το 50 της καντυ, στα γιαπωνεζικα, με αγγλικους υποτιτλους. Μεγαλη διαφορά από την ελληνικη μεταγλωτηση. Άλλο νόημα, διαφορετική συζήτηση πολλες φορές, και το κορυφαιο : η καντυ όταν βλέπει τον Τέρρυ να φευγει με τον πλοιο, λέει ¨Σ' αγαπώ Τέρρυ" κτλ. αυτό δεν ειπωθηκε ποτε στα ελληνικά. Άσε που λενε και ξαναλενε συνεχεια πόσο φιλικά ειναι τα αισθηματα της καντυς με τον Τέρρυ. Αν ειναι δυνατόν.
Στο περιοδικό τωρα, ειναι μεγαλη η αλλαγη. Καταρχην δεν υπαρχει Κλιν (το ρακουν). Οι ιστοριουλες που βλεπουμε την εποχη που ειναι νοσοκομα, δεν υπαρχουν στο περιοδικο, όπως του μικρου χαρτοπαιχτη, του Τσάρλι, και πολλες περιπέτειες από το ορφανοτροφειο. Στην τ.ν. πρόσθεσαν πολλά (γιατί είχε επιτυχία). Και το πιο χαρακτηριστικό ειναι το τελος που διαφερει πολυ, και το ανεφερα πιο πάνω

Συμπεράσματα 3...

Αφού λοιπόν (κάπως) αποκλείουμε το ενδεχόμενο να έμεινε η καντυ στο ορφανοτροφείο, μας μένει να εξετάσουμε τις άλλες δύο πιθανότητες που υπάρχουν. Και αυτές είναι ο Άμπερτ και ο Τέρρυ. Η λύση αυτή του μυστήριου θα ήταν εύκολη αν μπορούσαμε από την αρχή να καταλάβουμε ποιος είναι ο πρωταγωνιστής.
Σε όλες τις ιστορίες, αλλά και τα παραμύθια, το ζευγάρι των πρωταγωνιστών το καταλαβαίνεις από την αρχή. Όχι όμως εδώ. Στην αρχή βλέπουμε έναν Πρίγκιπα του λόφου. Μετά παίρνει θέση ο Άντονυ, και για αρκετά μάλιστα επεισόδια, μέχρι που πεθαίνει, και την θέση εκείνου, παίρνει ο Τέρρυ. Αλλά… η χρυσή εποχή του Τέρρυ ήταν το κολέγιο, μετά, δεν ξαναβλέπουμε άσπρη μέρα από αυτόν. Τελικά χωρίζουν με την καντυ, και έρχεται τέλος, η σειρά του Άλμπερτ, που αποδεικνύεται πως δεν ήταν και ποτέ απών, και δεν ήρθε μόνο στο τέλος, αλλά ήταν από την αρχή εκεί. Ήταν ο Πρίγκιπας του λόφου. Ποιος λοιπόν είναι ο πρωταγωνιστής; Εξαίρεση αποτελεί μόνο ο Άντονυ που πέθανε, αν και είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι αυτός ήταν ο ιδανικός για την καντυ. Χαρακτηριστικό δε, πως στην τ.ν. καταλαμβάνουν περίπου ίσα επεισόδια, όλοι. Ακόμη και ο Τερρυ, που τα δικά του επεισόδια, είναι στο κολέγιο, γιατί στα υπόλοιπα στην αρχή είναι άφαντος, και μετά η Καντυ παρότι τον σκέφτεται, ζει ήδη με τον Άλμπερτ.

Ας πάρουμε την περίπτωση του Άλμπερτ : Είναι λοιπόν δυνατό, η Καντυ να παντρεύτηκε με τον Άλμπερτ; Γιατί όχι; Ο Τέρρυ, όπως φαίνεται, μας τελείωσε. Αυτό δείχνει καθαρά η Μιζούκι, και στο περιοδικό, και στην τηλεόραση. Γιατί να μην πάρει ο Άλμπερτ την Καντυ; Μήπως δεν της αξίζει; Μήπως δεν είναι ωραίο παλικάρι; Και όχι απλώς ωραίο, ο Άλμπερτ, όσο περνούν τα χρόνια ομορφαίνει, και… μικραίνει! Είναι ο μοναδικός ήρωας της ιστορίας, που έχει τόσο μυστήριο. Πέρα από το ποιος είναι, που αποκαλύπτεται τελικά, πως έχει πολλά πρόσωπα, και σε ΟΛΑ είναι προστάτης της καντυ, η μορφή του, είναι η μόνη που αλλάζει τόσο πολύ(και ως προς το καλύτερο) στην διάρκεια της ιστορίας.

Στην αρχή τον βλέπουμε με μούσι και κάπως αγριωπή όψη, και παρότι είναι περίπου 20 χρονών, τον δείχνουν πολύ μεγαλύτερο. Και για όσους δεν το ξέρουν, ο Άλμπερτ την περνά μόνο 7 χρόνια. Στο Λονδίνο ξυρίζοντας το μούσι, δείχνει νεώτερος, και ομορφότερος, αλλά και πάλι, δείχνει αρκετά μεγαλύτερος της Καντυ, και όχι 24 περίπου χρόνων, που πράγματι είναι. Η μεταμόρφωσή του έρχεται με την αμνησία. Εκεί είναι κούκλος. Πιο όμορφος, ακόμη και από τον Τέρρυ στην τ.ν. Πολύ πιο νέος, και τώρα πια δείχνει να είναι ιδανικό ζευγάρι με την καντυ (τουλάχιστον οπτικά). Ήταν άραγε τυχαίο όλο αυτό από πλευράς Μιζούκι; Γιατί να είναι ο Αλμπερτ μόνο 7 χρόνια μεγαλύτερος της, και γιατί να τον κάνουν τόσο όμορφο, την εποχή που χωρίζει η καντυ με τον Τερρυ, και ζει μαζί του;
Από πλευράς ιστορίας πάλι, ο Αλμπερτ είναι εκείνος που κινεί τα νήματα. Αυτός είναι που παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή της καντυ, όχι μόνο βοηθώντας την, με όλους τους τρόπους που μπορεί κανείς, αλλά αυτός είναι στην ουσία, που καθόρισε την ζωή της.

Είναι ο Πρίγκιπας του λόφου. Εξαιτίας του, η Καντυ, δέχτηκε να πάει στους Ράγκαν, για να τον συναντήσει. Πόσο διαφορετική πορεία ζωής θα είχε, αν δεν το έκανε; Είναι αυτός που την έσωσε από πνιγμό. Είναι ο θειος Γουίλιαμ, που την υιοθέτησε, και της άλλαξε και δεύτερη φορά την ζωή. Την παρηγόρησε για τον Άντονυ, αλλά και για τον Τέρρυ, και πάντα στεκόταν δίπλα της, φύλακας άγγελος. Ποιος άλλος την βοήθησε τόσο πολύ; Δεν της άξιζε;
Βέβαια, θα πει κάποιος, όλα αυτά, μπορεί να υποδηλώνουν και αδερφική αγάπη, όχι ερωτική. Το παραδέχθηκε μάλιστα η Καντυ, στον Άλμπερτ όταν το βρήκε τότε που το έσκασε από το νοσοκομείο, και τον παρακάλεσε να τον φροντίζει. Τότε του είπε, πως, τον αισθάνεται σαν τον μεγάλο της αδερφό. Όμως η καντυ είναι φυσικό να είπε την δεδομένη στιγμή κάτι τέτοιο, γιατί μέχρι τότε δεν ήταν δυνατό να είναι ερωτευμένη μαζί του. Το δικό τους ειδύλλιο, από εκεί και πέρα θα άρχιζε (αν άρχιζε). Από εκεί και πέρα πρέπει να προσέξουμε σημάδια, και είναι αρκετά, αυτά τα σημάδια.

Στο περιοδικό, φαίνεται, κάπως διακριτικά βέβαια, πως ο Άλμπερτ είναι ερωτευμένος μαζί της. Όταν ο γιατρός Μαρτιν του λέει πως θα ξαναβρεί σύντομα την μνήμη του, ο Άλμπερτ φαίνεται να λυπάται, και να αναρωτιέται αν μετά την ανάρρωση του, θα μπορεί να μείνει με την Καντυ. Ο τρόπος που το λέει, φανερώνει αισθήματα. Όταν επιτέλους ξαναβρίσκει την μνήμη του, το πρώτο άτομο που θυμάται είναι η καντυ, και δεν είναι η μοναδική στιγμή που την σκέφτεται. Όταν η καντυ κλαίει για τον Τέρρυ, ο τρόπος που την παρηγορεί, δείχνει πολλά. Και όταν στην κορυφή ένος δέντρου, ο Άλμπερτ την προτρέπει να μοιράζεται μαζί του, τα όποια προβλήματα την απασχολούν, και η καντυ τον κοιτάζει δακρυσμένη, και εκεί επίσης υπάρχει μια στιγμή αμηχανίας μεταξύ τους. Κορυφαία στιγμή όμως, είναι όταν την βλέπει κοιμισμένη, να κλαίει πάνω από περιοδικά που γράφουν για τον Τέρρυ, και την παίρνει αγκαλιά να την βάλει στο κρεβάτι της. Εκεί την αγκαλιάζει, (αν και αφήνει υπόνοια ότι την φιλά), και της υπόσχεται ότι κανείς δεν θα την ξανά πληγώσει.


Άλλες στιγμές είναι, όταν ανακαλύπτει η κάντυ πως είναι ο θείος Γουίλιαμ, αλλά και ο Πρίγκιπας του λόφου, εκεί τρέχει να τον αγκαλιάσει, και το αρχείο του περιοδικού τελειώνει εκεί, αφήνοντας και πάλι υπονοούμενα για τον Άλμπερτ.

Αυτά και μόνο τα γεγονότα είναι αρκετά, για να κάνει πολλούς να πιστέψουν, ότι η καντυ, μπορεί και να διάλεξε τελικά τον Άλμπερτ, αφού εκτός των άλλων, ανακάλυψε πως αυτός είναι η πρώτη της αγάπη, ο Πρίγκιπας του λόφου. Τον Τέρρυ, έχει ήδη αναφέρει ότι τον αγάπησε (και όχι πως τον αγαπά ακόμη), αρκετές φορές μετά τον χωρισμό τους, με καθοριστική στιγμή όταν τον αποχαιρετά (από μέσα της) στο βρώμικο θέατρο που τον βρήκε, όταν εκείνος, κατέληξε εκεί μετά τον χωρισμό τους. Εκεί αναφέρει χαρακτηριστικά, πως του λέει (πάντα, από μέσα της), να γυρίσει στην Σουζανα, και στο θέατρο. Και πως μόνο αν είναι αυτοί ευτυχισμένοι, θα είναι και εκείνη. Συμπληρώνει, λέγοντας, πως τον αγάπησε (και όχι, πως τον αγαπά ακόμη, όπως ξαναγράψαμε).

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια της Κάντυ, μας αφήνει και εκείνη, ελπίδες προς αυτή την κατεύθυνση. Η καντυ όχι μόνο αλληλογραφεί με τον Άλμπερτ, αλλά ενδιαφέρον παρουσιάζει, και το τι του λέει. Στο πρώτο της γράμμα, του γράφει κάπως γενικά (αν και ειναι μυστηριο, τι ακριβως σκεφτοταν ο Άλμπερτ, και της φανηκε της Καντυ πως ήθελε να της το πει), αλλά στο δεύτερο, φαίνεται σαν να είναι ερωτευμένη μαζί του. Μεσολαβει ένα κενο, που μάλλον ο Άλμπερτ θα πρέπει να της έγραψε, για να ορισει την επιστροφή του. Αλλά θα πρεπει να της έγραψε και κατι άλλο, ίσως τον λόγο που ήταν σκεφτικός, στο μνημόσυνο του Στηαρ, (που ανέφερε η καντυ στο πρώτο της γράμμα). Όπως και να ειναι η καντυ στο δευτερο γραμμα έχει μεγάλη αλλαγή. Ανυπομονεί να τον συναντήσει την επόμενη, που θα έρθει εκείνος. Η καρδιά της λέει πως χτυπά στο στήθος από ανυπομονησία, τόσο που δεν μπορεί να κοιμηθεί. Τον παρακαλεί να την πάρει μαζί του, στο επόμενο ταξίδι του, και πως αν εκείνος αρνηθεί, εκείνη θα πάει έτσι και αλλιώς. Γράφει πως είναι υπέροχο να ζεις, και είναι σίγουρο πως για χάρη του το γράφει και αυτό. Και τέλος, ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ τους γονείς της που την ¨πέτάξαν¨ στο ορφανοτροφειο, γιατί χάρη σε αυτό το γεγονός γνώρισε τον Άλμπερτ!... Τι δήλωση ειναι αυτη! Αυτό, κατά την γνώμη μου, μόνο μια ερωτευμένη κοπελα θα το έλεγε! Πως αλλιως θα ένιωθε τέτοια χαρά; Σε αυτό το γράμμα, όσο και να στεναχωρηθούν ¨οι τερρικιές¨ δυστυχώς, φαίνεται περισσότερο, πως είναι μια έμμεση εξομολόγηση αγάπης της καντυ, προς τον Άλμπερτ, παρά, μόνο η χαρά της, που θα ξαναδεί τον ¨αδελφικό της φίλο¨. Και που υπογραφει σαν Άντλευ, ενω χαιρετά πρωτιστως τον Άλμπερτ, επίσημα! άλλο ένα περιεργο σημειο, του γράμματος..

Και αφήνουμε τέλος την Μιζουκι. Ποια να ήταν άραγε η σκέψη της; Για ποιο λόγο να έκανε τον Άλμπερτ, ένα ωραίο και μποέμ νεαρό, και όχι έναν συμπαθητικό γέρο; Να ήταν άραγε ο Άλμπερτ ο πρωταγωνιστής της ιστορίας; Αυτός που ήδη γνωρίσαμε από την αρχή σαν Πρίγκιπα του λόφου; Και, ας μην ξεχνάμε, η πρώτη αγάπη της καντυ, που όμως δεν ξέχασε ποτέ; Να είναι άραγε η κατάληξη αυτής της ιστορίας πως, όσο και αν ο Τέρρυ ήταν η μεγάλη της αγάπη, ο Άλμπερτ, να ήταν η πραγματική; Ο φύλακας άγγελος της, αυτός που πάντα ήταν δίπλα της, και που δεν την εγκατέλειψε ποτέ; Πόσες φορές δεν συμβαίνει αυτό και στην πραγματική ζωή; Και ας μην ξεχνάμε η καντυ γράφτηκε με πολλές αλήθειες της ζωής.
Αλλά, υπάρχει ένα κενό : Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία, που να επιβεβαιώνουν αυτόν τον έρωτα, μόνο υπόνοιες. Και αυτό δεν είναι ούτε λάθος, ούτε τυχαίο, από πλευράς της Μιζουκι. Θα μπορούσε, αν ήθελε, να γράψει πιο πολλά, για την καντυ και τον Άλμπερτ. Πώς, έγραψε τόσα για τον Τέρρυ, και μας έκανε να ξεχάσουμε τον Άντονυ; Με μια μικρή αλλαγή στην ήδη υπάρχουσα ιστορία, θα μπορούσε να δείξει πως οι δυο τους ερωτεύτηκαν. Αλλά δεν το έκανε. Αντίθετα άφησε μόνο υπόνοιες.

Μπορεί όμως να είχε σκοπό να γράψει γι’ αυτό, στην συνέχεια… που μέχρι στιγμής δεν έγραψε. Εκεί θα είχε όλη την ευκαιρία, και αφού ήδη είχε προετοιμάσει το έδαφος, θα μπορούσε να γράψει πως θα ανακάλυπτε τελικά η καντυ πως ήταν ερωτευμένη μόνο με τον Άλμπερτ όλα αυτά τα χρόνια. Και πως η ζωή της, που περιστρεφόταν γύρω από τον Άλμπερτ, (και η δική του επίσης, γύρω από αυτή), τα έφερε έτσι που τους ένωσε. Άλλωστε, είναι και κρίμα για τον Άλμπερτ. Τόσο όμορφο, και καλό παλικάρι, ποια θα έπαιρνε; Έτσι μόνος του θα κατέληγε; Και ας μην ξεχνάμε πως δεν έζησε εύκολη ζωή. Παρά τα πλούτη του, ήταν ορφανός από μικρός, εκτός του ότι έχασε και την αδερφή του (την μαμά του Άντονυ). Ποια πέραν της Καντυ θα του ταίριαζε; Κακά τα ψέματα, ταίριαζαν οι δύο τους.

Συμπεράσματα 4...
Άφησα επίτηδες για το τέλος, τον πιο αγαπημένο όλων μας : τον Τέρρυ, που η πλειοψηφία θέλει, αυτός να καταλήγει με την καντυ. Ειναι άραγε πιθανό;

Καταρχήν να πω κάτι..Απ' ό,τι φαίνεται, όταν η Μιζούκι έγραφε την ιστορία της Κάντυ, δεν είχε μια ολοκληρωμένη εικόνα στο μυαλό της, πέρα από ένα κεντρικό άξονα. Ότι ήταν ένα πολύ χαρωπό κορίτσι παρόλες τις κακοτοπιές. Δεν πιστεύω πως εξαρχής είχε στο μυαλό της ότι ο Άλμπερτ ήταν ο "εκλεκτός" της καρδιάς της, αν και θα συμφωνήσω πως έπειτα από την αποχώρηση του Τέρρυ από το κολλέγιο, όλα έδειχναν τον Άλμπερτ. Κατ΄εμε ταιριάζει με τον Τέρρυ και δυκολεύομαι να πιστέψω πόσο εύκολα έκανε η Μιζούκι την ηρωίδα της να το βάλει κάτω και να μην αγωνιστεί γι'αυτόν. Εξάλλου υποτίθεται πως η Κάντυ είχε παραδεχτεί στον εαυτό της τα συναισθήματα της για αυτόν. όπως και να έχει το ζήτημα, η ιστορία δέχτηκε ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα από την υπερβολικά μεγάλη καθυστέρηση της Μιζούκι να ολοκληρώσει την ιστορία της έγκαιρα. Και ίσως να μην μάθουμε και ποτέ αφού όλα τα σενάρια είναι πιθανά ακόμα και η επανασύνδεση της με τον Τέρρυ, ή η γνωριμία της με κάποιον καινούργιο. Κάτι παρόμοιο μου θυμίζει το τι συνέβη με την αμερικάνικη σειρά Beauty and the Beast, η οποία λόγω άστοχων χειρισμών από τους συντελεστές της, πήρε μια πολύ δυσσάρεστη τροπή η ιστορία με αποτέλεσμα να τελειώσει άδοξα, αφήνοντας δυσσαρεστημένους χιλιάδες θεατές που ακόμα προσμένουν σε ένα ρεμεικ ή μια ταινία . :bball:

¨Απ' ό,τι φαίνεται, όταν η Μιζούκι έγραφε την ιστορία της Κάντυ, δεν είχε μια ολοκληρωμένη εικόνα στο μυαλό της, πέρα από ένα κεντρικό άξονα.¨
Θα διαφωνήσω, εν μέρει, Νεφέλη.
Η ιστορια της καντυ ειναι αρκετά πολυπλοκη, και οι χαρακτηρες, δένονται μεταξύ τους περίεργα, και αρκετά περιπλοκα και αυτοί. Το συμπέρασμα το βγάζω από τον Άλμπερτ:
Η Καντυ συναντα, στην κορυφή του λόφου ένα αγορι, που μένει στην μνημη της, και δεν ξεχνά ποτέ (τον Άλμπερτ). Αργότερα συναντα τον Άντονυ, που μοιαζει πολυ με το αγορι αυτό, και τον ερωτευεται λόγω της ομοιότητας του με εκεινο το αγόρι. Καποια στιγμη ο Άντονυ, φανταζεται (και στο περιοδικό, αλλά και στην τ.ν.) ότι κάποια μέρα θα παντρευτει την καντυ. Στην εικονα αυτη φαινονται και οι δύο ενηλικες. Ε, εκει ο Αντονυ ειναι ίδιος ο Άλμπερτ! χωρίς γένια. Περνα απαρατηρητο, γιατί εμεις τότε γνωρίζαμε τον Άλμπερτ με μουσι, αλλά τωρα αν το δειτε, καταλαβαινεις πως δεν ήταν τίποτα τυχαιο. Παροτι ο Άλμπερτ τότε, ελαχιστα έμοιαζε με τον Άλμπερτ χωρις γενια και γυαλια που ξέρουμε τώρα, η Μιζουκι ειχε ήδη σκεφτει από τότε την μορφη του, και την ζωγραφισε στον Άντονυ, σαν ενηλικα, άρα, μάλλον θα σκέφτηκε και την συνέχεια.
Χρειαστηκε να περασουν αρκετά χρονια, και στην Καντυ, αλλά και σε μας, για να ανακαλύψουμε πως ο Άλμπερτ ήταν εκεινο το αγορι. Πως έμοιαζε με τον Άντονυ γιατί ήταν θείος του. Πως η μητέρα του Άντονυ ήταν, αδερφή του Άλμπερτ. Πως η θεια Ελρόυ ειχε επισης ανιψιό τον Άλμπερτ, τον θειο Γουίλιαμ δηλαδή, που υιοθέτησε την Καντυ, από παραξενιά, (όπως πιστευαν όλοι, για λόγο).
Ο Τερρυ ειναι ανεξάρτητος της ιστοριας, όπως και η Πάτυ, αλλά οι υπόλοιποι δένουν τοσο περιπλοκα μεταξυ τους, (ακόμη και οι πεθαμενοι, όπως η Ροζμαρι, η μαμα του Άντονυ), που θα ήταν λάθος να πιστευαμε πως η Μιζουκι, δεν είχε πλάνο στο μυαλό της όταν τα σκεφτοταν όλα αυτά. Αντιθετα, με το τέλος της ιστοριας, τα αποκαλυψε όλα.
Εκει που θα συμφωνησω μαζί σου, ειναι για το τέλος. Αν ήξερε από την αρχη το τέλος, γιατί δεν το έγραψε; Τι περίμενε; Μηπως δεν μπορουσε να αποφασίσει ποιον θα διάλεγε;
Λιγο δύσκολο μου ειναι επίσης να πιστεψω πως το έργο πηγαινε σύμφωνα και με τις σεζόν. Δηλαδή κάθε χρονιά, και ένα μέρος της ιστοριας, και κάθε φορά να σκεφτομαστε τι θα γράψουμε. Γιατί η ιστορια χωριζεται σε τρια μέρη, με σημειο αναφοράς το ορφανοτροφειο. Και γιατί, και στην Ιαπωνια, όπως και εδώ την πρωτη φορά, η καντυ ήταν εβδομαδιαια, και κράτησε 3 χρονια προβολής.
Ειναι πραγματικά περιεργο. Οι γιαπωνεζοι, πως και δεν ζήτησαν συνέχεια στα τόσα χρονια, πριν τσακωθουν οι δημιουργοι, ακομα δεν έχω καταλάβει.

Συμπεράσματα 5...

Είναι άραγε πιθανό να καταλήξουν ζευγάρι, ο Τέρρυ με την καντυ, εκπληρώνοντας έτσι την επιθυμία εκατομμυρίων φαν σε όλον τον κόσμο; Η περίπτωση εδώ είναι δύσκολη, και για να βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα, θα πρέπει να εξετάσουμε πολύ προσεχτικά όλη την ιστορία (εδώ, πιο πολύ από τις άλλες περιπτώσεις), και επιπλέον να λάβουμε υπόψιν και άλλους εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αυτή την συνέχεια.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή : Όταν ολοκληρώσει κάποιος την ανάγνωση της ιστορίας της Καντυ-Καντυ, ένα πρόσωπο θα του μείνει πιο πολύ στην μνήμη του, και αυτό, δεν είναι η πρωταγωνίστρια (δηλαδή η καντυ). Είναι αυτός, που από όλους αδικείται πιο πολύ, όχι μόνο στην κατάληξη της ιστορίας, αλλά και σε ολόκληρη την ιστορία. Και δεν είναι άλλος από τον Τέρρυ. Είναι χαρακτηριστικό, γιατί όταν σκεφτόμαστε την ιστορία της καντυ, το πρώτο πρόσωπο που μας έρχεται στο μυαλό, είναι ο Τέρρυ. Αναμφισβήτητα χωρίς αυτόν, η καντυ δεν θα γνώριζε τέτοια επιτυχία.

Ο χαρακτήρας του Τέρρυ, τόσο απρόσιτος, οξύθυμος ασυμβίβαστος, που όμως κρύβει αρκετά καλά, μια ευαίσθητη και τρυφερή καρδιά, γεμάτη από μοναξιά, που μόνο η Καντυ κατάφερε να κατακτήσει, είναι αυτό που γοήτευσε στην ιστορία, κάνοντας την έτσι, τεράστια επιτυχία, από εκατομμύρια φαν σε ολόκληρο τον κόσμο, που αγάπησαν αυτό το ζευγάρι. Τα χρόνια τους στο κολέγιο, είναι η χρυσή εποχή της αγάπης τους, παρόλο που η καντυ, άργησε να καταλάβει να αισθήματά της, σε αντίθεση με τον Τέρρυ, που τα ένιωσε αμέσως.

Η ζωή του Τέρρυ όμως, υπήρξε πιο σκληρή, και από εκείνη της καντυ, ακόμη. Ο Τέρρυ είναι νόθος γιος του Δούκα του Γκράντσεστερ, και μεγάλωσε μέσα σε κολέγιο διωγμένος στην ουσία από το σπίτι του, από την γυναίκα του πατέρα του. Η μητέρα του, η διάσημη ηθοποιός Έλενορ Μπέικερ, τον αρνείται και εκείνη, για χάρη της καριέρας της, Ο Τέρρυ γνωρίζει την απόρριψη και την μοναξιά από μικρός, ενώ η έννοια του ¨σπιτιού¨, του είναι εντελώς άγνωστη. Σε αντίθεση, η καντυ, είχε πάντα κοντά της ανθρώπους που την αγαπούσαν. Μπορεί να μην γνώρισε γονείς, αλλά η αγάπη της κυρίας Πονυ, και της αδερφής Μαρίας, κάλυψε αρκετά το κενό, κάνοντας την καντυ, να έχει ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, και αναγνωρίζοντας το ορφανοτροφείο, σαν το μόνο ¨σπίτι¨ που γνώρισε ποτέ.

Η κατάληξη της ιστορίας, είναι και πάλι, πιο σκληρή με τον Τέρρυ. Αναγκάζεται να μείνει στο πλευρό μιας γυναίκας που του έσωσε την ζωή, θυσιάζοντας τον εαυτό της για χάρη του. Σε αντάλλαγμα αυτής της θυσίας, όλοι αναγνωρίζουν(της ιστορίας, όλοι) πως πρέπει να μείνει για πάντα στο πλευρό της. Κανείς φυσικά δεν τον ρώτησε, αν η καρδιά του, ήταν δοσμένη αλλού, και αν, θα ήθελε τελικά την ζωή του, ξέροντας πως θα είχε τέτοια κατάληξη. Κανείς δεν βρέθηκε να τον στηρίξει. Η ίδια η καντυ τον χώρισε, όταν έμαθε τι είχε συμβεί, θεωρώντας πως έτσι, έκανε το σωστό απέναντι σε εκείνον και την Σουζάνα. Ο Τέρρυ δεν τόλμησε καν να της πει την αλήθεια, φοβούμενος πως θα την χάσει, πράγμα που δεν μπόρεσε να αποτρέψει. Η Κάντυ όμως, γύρισε πίσω στο Σικάγο όπου παρόλο τον πόνο της για τον χωρισμό της, την περίμεναν άνθρωποι για να την παρηγορήσουν. Ο Άλμπερτ και οι φίλοι της, ο Άρτσι, η Άννυ, και η Πατυ. Ο Τέρρυ δεν είχε κανέναν. Του έμεινε μόνο η Σουζάνα, που δεν μπορεί να τον βοηθήσει. Δεν την αφήνει ο εγωισμός της, και η χαρά της, (θα έλεγα εγώ), που τελικά κατάφερε αυτό που ήθελε. Μόνη διέξοδος του Τέρρυ, είναι το θέατρο, η δεύτερη αγάπη της ζωής του, μετά την καντυ. Σε αντίθεση, και πάλι, η καντυ είναι πιο ευνοημένη. Δεν την κρατά κανείς δέσμια για τίποτα. Μπορεί να ξαναφτιάξει από την αρχή την ζωή της. Μπορεί, με τον καιρό να ξεπεράσει τον Τερρυ, και να ερωτευτεί κάποιον άλλο. Ό Άλμπερτ, είναι ο πρώτος που μας έρχεται στο μυαλό.

Αλλά… είναι δυνατόν να μην υπάρχει, έστω και μια ελπίδα, για την καντυ και τον Τέρρυ; Πώς να ανεχτούμε τέτοια αδικία; Και καλά, η καντυ, μπορεί να κατέληγε με τον Άλμπερτ, που δεν είναι και άσχημη επιλογή (καθόλου άσχημη, μάλιστα). Αλλά ο Τέρρυ… είναι δυνατόν να καταδικαστεί έτσι στην ζωή του, για ένα ατύχημα που δεν έφταιξε, για μια θυσία που δεν ζήτησε, ξέροντας, πως η ευτυχία, του γλίστρησε την τελευταία στιγμή μέσα από τα χέρια;

Η Μιζουκι, δεν μας άφησε και πολλές ελπίδες. Φρόντισε να κάνει σαφές στο τέλος της γνωστής ιστορίας, αλλά και της άλλης που ανακαλύψαμε, πως ο Τέρρυ, γύρισε στην Σουζάνα και στο θέατρο, και πως η καντυ, είναι ευχαριστημένη με αυτή την κατάληξη. Η Σουζάνα μάλιστα, φρόντισε να στείλει και ένα γράμμα ¨συμπόνιας¨ για την καντυ, που η συμπόνια της, περιορίζεται σε δυο λέξεις μόνο. Στο υπόλοιπο γράμμα, γράφοντας, με ένα ύφος, που θα έκανε έναν άσχετο να την λυπηθεί για την κατάντια της, φροντίζει έμμεσα, να διασφαλίσει την θέση της, και τον Τέρρυ. Είναι το ίδιο ύφος που χρησιμοποίησε για να χωρίσει την Καντυ με τον Τέρρυ. Το ύφος της καημένης ανάπηρης που έπιασε μια φορά, και θέλησε τώρα να το επαναλάβει για να κατοχυρώσει την θέση της και για να σιγουρέψει, πως η καντυ, δεν θα ξαναβρεθεί στα πόδια της.

Η κάντυ με την σειρά της, στα γράμματα που γράφει, πρώτα στην Σουζανα, και μετά στον Τέρρυ, στην μεν πρώτη, φαίνεται να αντιλαμβάνεται αυτό το έμμεσο μήνυμα, και της απάντά, έχοντας της κάθε ευτυχία, και με την υπόσχεση, πως δεν θα τους ξαναενοχλήσει. Και πως αν κάποια στιγμή γίνει αυτό, θα είναι μετά από πάρα πολλά χρόνια, όταν θα είναι γέροι, και θα γελάνε με αυτό. Στον Τέρρυ, του στέλνει ένα αποχαιρετιστήριο γράμμα, γράφοντας του, όλα αυτά, που δεν πρόλαβαν να πουν, ευχόμενη και σε αυτόν κάθε ευτυχία, κάνοντας σαφές πως η ίδια είναι ευτυχισμένη αυτή την στιγμή. Τελειώνει λέγοντας πως τον αγάπησε (και όχι πως τον αγαπά). Όμως η καντυ, όσο και να θέλησε, δεν μπόρεσε να κρύψει την πίκρα της, για την κατάληξη που είχε η αγάπη τους, και αυτό φαίνεται αρκετές φορές στο γράμμα της.

Δυστυχώς, και πέρα από όλα αυτά, μπαίνει στην μέση και ένας εξωτερικός παράγοντας, που μπορεί και αυτός με την σειρά του, να επηρεάσει αρνητικά την ιστορία : Η Μιζούκι είναι γιαπωνέζα. Για κάποιον που δεν γνωρίζει, σίγουρα θα αναρωτηθεί, ¨τι σημαίνει αυτό!¨. Και όμως, η ιδιοσυγκρασία των λαών της ανατολής είναι πολύ διαφορετική από την δική μας. Χαρακτηριστικό αυτών των λαών, είναι η αίσθηση του καθήκοντος, πιο πάνω ακόμη και από τα συναισθήματα (που δεν λαμβάνονται και καθόλου υπόψιν, για να λέμε καλύτερα), και μπορούμε να φανταστούμε πιο κομμάτι της ιστορίας, επηρέασε αυτό το ¨καθήκον¨. Δεν είναι λοιπόν καθόλου απιθανο, οι γιαπωνεζοι, όταν είδαν το ατυχημα της Σουζάνας, να καταλαβαν από την αρχη, πως η Καντυ με τον Τέρρυ, δεν θα μπορούσαν πια να είναι μαζί. Και ίσως και γι'αυτό, δέχτηκαν αυτό το τέλος

Δύο φορές δυσάρεστο ειναι, το γεγονός πως την εποχή που γράφτηκε η καντυ, δεν ήταν και λίγες οι ιστορίες στην Ιαπωνία, που είχαν σαν κατάληξη, έναν άτυχο έρωτα. Αυτό έκανε το άισθημα των δύο νέων να δειχνει πιο αγνό, και συνάμα πιο απελπισμένο. Και συν αυτό, έδινε και μεγαλύτερη επιτυχία την ιστορία. Για σκεφτείτε το λιγάκι... θα καθόμαστε έμείς σήμερα εδώ, να ασχολουμαστε με αυτήν την ιστορία, αν κατέληγαν τελικά, μαζί η καντυ με τον Τέρρυ; Εκεί οφείλεται η τεράστια δημοτικότητα της καντυ. Ποιος γνωρίζει την Σάντιμπελ; Ειναι μια από τις αντιπάλους της καντυ. Μονο που η Σάντιμπελ, κατέληξε να έιναι με τον Μαρκ (τον καλό της).

Και μπορεί η Καντυ να είναι σε άλλη χώρα, μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι πως δεν επηρέασε την συγγραφέα το γεγονός αυτό; Έστω και υποσυνείδητα; Αλλά και από την άλλη, αν θέλουμε να πάμε και σύμφωνα με το ύφος της Αμερικής, πάλι δεν κερδίζουμε και πολλά. Την εποχή εκείνη, του πολέμου, το καθήκον και η αυτοθυσία, ήταν και πάλι πάνω, από ανθρώπινα συναισθήματα.

[color:8f22=#000000:8f22]Από εδώ, δίνω προσωπικά λύση στο ερώτημα που έκανα πιο πάνω (γιατί δηλαδή να καθυστέρησε η καντυ να τελειώσει). Με βάση αυτά που έγραψα, δεν αποκλειετε η Μιζουκι να θέλησε να δώσει αυτό το τέλος στην καντυ (αυτό που ξέρουμε δηλαδή), σύμφωνα με τα γουστα εκεινης της εποχής. Από την στιγμή όμως που προέκυψε το θέμα με την Ιγκαράσι, (είχαν περάσει εντωμεταξύ και 26 χρόνια, και άλλαξαν τα γούστα), οι εταιρίες θα σκέφτηκαν, με τον ντόρο που έγινε, πως θα είχαν πολλά να κερδίσουν αν την συνέχιζαν, εξαιτίας του ανοιχτού της τέλους. Και τώρα που η Μιζουκι θέλει, δεν μπορει (όλα έδώ πληρώνονται Μιζούκι μου). Εντύπωση όμως κανει η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια, που γράφτηκε εκεινη την εποχή ('79 δηλαδή), και αφήνει από τότε ελπίδες για συνέχεια, από τότε. Επίσης το γεγόνός που τελειώνει τόσο απότομα η σειρά στην τ.ν. δεν μπορει να το καλυψει, αυτη η εξήγηση (που έιναι προσωπική μου εξηγηση).

Είναι η Σουζάνα, η ανάπηρη Σουζάνα, που χωρίζει την καντυ με τον Τέρρυ. Πώς να είναι μαζί, οι δύο τους, ξέροντας πως εκείνη, θα μείνει για πάντα σε αναπηρική καρέκλα; Πως η ζωή της, δεν έχει πια μέλλον, ούτε σαν ηθοποιός, αλλά ούτε και σαν γυναίκα! Σχετικό είναι βέβαια αυτό. Τόσοι άνθρωποι είναι ανάπηροι! Και επιπλέον, όταν αποφασίζεις να κάνει μια θυσία, δεν το κάνεις επειδή περιμένεις αντάλλαγμα, αυτό δεν είναι θυσία, εκβιασμός είναι! Άραγε αντιλαμβάνεται η Σουζάνα, πως ο Τέρρυ, μένει μαζί της, χωρίς ίχνος αγάπης γι’ αυτήν; Ποσό ευτυχισμένη θα την κάνει αυτό, ξέροντας πως θα έχει μόνο μια σκιά του Τέρρυ κοντά της, ξέροντας, πως όταν θα την κοιτά, θα βλέπει αυτήν που τον χώρισε από την πραγματική του αγάπη; Και πως ίσως, εκείνη την μέρα του ατυχήματος, και να προτιμούσε να τον αφήσει αυτόν ανάπηρο, ή να πεθάνει αυτή (λέμε εμείς, αλλά είναι σκληρό, να εύχεσαι κάτι τέτοιο!).

Οι Ιταλοί πάντως φρόντισαν, και την έβγαλαν από την μέση. Στην συνέχεια που έδωσαν, έκαναν την Σουζάνα άρρωστη από την καρδιά της, και να πεθαίνει, πάνω σε μια εγχείρηση, Προηγουμένως όμως την δείχνει να έχει βαρεθεί την ζωή της. Δεν κατάφερε να κάνει τον Τέρρυ να την ερωτευτεί, και πεθαίνει, ευχόμενη κάθε ευτυχία στην καντυ και στον Τέρρυ. Η Μιζούκι όμως δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες ¨εκπλήξεις¨, και αν θα έγραφε ποτέ κάτι τέτοιο, σίγουρα δεν θα το έγραφε αμέσως. Θα άφηνε σίγουρα αρκετά χρόνια να περάσουν (στην ιστορία της καντυ).

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, ποιος θα μπορούσε να ελπίζει σε μια επανασύνδεση της Κάντυ με τον Τέρρυ; Είναι πράγματι δύσκολο, αλλά….. ας μην βιαστούν να απογοητευτούν οι τερρικιές, ελπίδες υπάρχουν, και φαίνονται καθαρά μέσα στην ιστορία, αλλά και στην συνέχεια που ανακαλύψαμε. Και μας δίνουν την δυνατότητα να βγάλουμε θετικά συμπεράσματα για την κατάληξη του Τέρρυ και της καντυ.

Στην κατάληξη της ιστορίας της καντυ, γίνεται σαφές πως η Κάντυ με τον Τέρρυ, δεν μπορούν να είναι ξανά μαζί, έτσι; Και όμως, η ίδια η ιστορία, αναφέρει, πριν ακόμη συμβούν αυτά τα γεγονότα, πως υπάρχουν ελπίδες. Όταν η Καντυ έτρεξε να προλάβει στο λιμάνι της Αγγλίας, το πλοίο του Τέρρυ, δεν το πρόλαβε τελικά… Όταν η Καντυ κάθισε κλαίγοντας στην αποβάθρα, κάποιος ηλικιωμένος που καθόταν και εκείνος εκεί, την παρηγόρησε λέγοντας : ¨ο χωρισμός, είναι μέρος της ζωής. Μα... θα ξαναβρείτε κάποια μέρα, αρκεί να είστε ζωντανοί!¨. ¨Θα ξαναβρεθούμε, αρκεί να είμαστε ζωντανοί¨ σκέφτεται κλαίγοντας η καντυ, και αυτή η σκέψη την παρηγορεί. Κρίνοντας συνολικά την ιστορία, διαπιστώνουμε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, ούτε και αυτό το ¨ασήμαντο¨, φαινομενικά γεγονός. Στο τέλος της ιστορίας η Καντυ χωρίζει με τον Τέρρυ, και κάποιος θα μπορούσε να πει, πως πράγματι βρέθηκαν ξανά, όπως είχε προβλέψει ο γέρος, αλλά μόνο για λίγο, γιατί χώρισαν αμέσως μετά. Αλλά… η καντυ με τον Τέρρυ εξακολουθούν να είναι ζωντανοί και στο τέλος της ιστορίας, σωστά; και τίποτα δεν τους εμποδίζει να βρεθούν ξανά στην διάρκεια της ζωής τους. Αρκεί να είναι ζωντανοί, και τίποτα δεν αποκλείεται!

Ένα άλλο γεγονός που χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση, είναι η αποτύπωση του ειδυλλίου της καντυ με τον Τέρρυ. Είναι χαρακτηριστικό πως με κανέναν άλλον, η καντυ δεν έχει τόσες τρυφερές (και ενίοτε ερωτικές σκηνές). Την βραδιά που λιποθύμησε, ο χορός του σχολείου, η βόλτα με το άλογο, και κορυφαίο αυτών, το Φιλί! Φαίνεται καθαρά πως είναι ερωτευμένη, το δηλώνει και η ίδια πως τον αγαπά, γι΄ αυτό δεν έχει κανείς αμφιβολία Ούτε με τον Άλμπερτ, που υπάρχει, μόνο μια υπόνοια για κάποιο ειδύλλιο (αν και εγώ σαν παιδί, ούτε που το είχα προσέξει), αλλά, ούτε και με τον Άντονυ, που η ιστορία το καθιστά σαφές πως ήταν η πρώτη της μεγάλη αγάπη, δεν υπήρξαν ανάλογες σκηνές. Μόνο με τον Τέρρυ. Και αυτό δεν είναι τυχαίο. Γιατί μπορεί στην αληθινή ζωή, κάποια κοπέλα, να έχει περισσότερους από έναν έρωτες στην ζωή της, στις ιστορίες όμως που ξέρουμε, και ειδικά σε μια τέτοια κατηγορία ιστοριών, δεν μπορούν, να βάλουν την καντυ, να είναι με πολλούς. Θα φαινόταν κάπως φθηνό! Ή καλύτερα, θα έχανε αυτό το ¨ρομαντικό¨. Όπως και να έχει δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοια σενάρια. Και πιστεύω πως αν η Μιζούκι είχε αποφασίσει να είναι ο Άλμπερτ ο εκλεκτός της καρδιάς της καντυ, μάλλον θα περιόριζε τα τρυφερά τετ α τετ με τον Τέρρυ, όπως έκανε και με τον Άντονυ. Άλλωστε η Μιζούκι μας έκανε να θέλουμε αυτή την σχέση, δεν μας βγήκε αυθόρμητα! Με βάση λοιπόν αυτό, μας είναι και πάλι δύσκολο να πιστέψουμε πως αυτή η ιστορία θα τελειώσει έτσι άδοξα. Μήπως ήταν ένας προσωρινός χωρισμός; Ίσα ίσα για να μας κάνει να πιστέψουμε πως δεν υπάρχει ελπίδα, για να μας δώσει τελικά ελπίδα, και να χαρούμε πιο πολύ με το τελικό φινάλε;

Τρίτο γεγονός, είναι η αδικία που βγαίνει από όλη αυτή την ιστορία. Και ειδικά η αδικία που γίνεται εις βάρος του Τέρρυ. Δεν γράφετε πουθενά πως ο Τέρρυ, ερωτεύτηκε τελικά την Σουζάνα. Είναι άδικο να ξέρει κανείς πως η Σουζάνα κατάφερε τελικά να τον κρατήσει. Διαβάζοντας ξανά και ξανά το περιοδικό, μπορεί να μας βγαίνει ένα… κάποιος οίκτος για την Σουζάνα, αλλά ας μην γελιόμαστε, δεν έχει και τα αγνότερα αισθήματα. Δεν μπορεί να δει πέρα από τον εαυτούλη της, και φυσικά της είναι αδύνατο να καταλάβει την θυσία που έκανε η Καντυ, πιο μεγάλη ακόμη και από την δική της (γιατί αυτή ζήτησε αντάλλαγμα). Η Μιζούκι όμως δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες αδικίες. Σύμφωνοι, η Καντυ δεν πέρασε και λίγα στην ζωή της. Όμως κάθε φορά, το δίκαιο ερχόταν πάντα, και όχι με κραυγαλέο τρόπο. Θυμηθείτε λίγο : Μπορεί να τράβηξε τα πάνδεινα από τους Ράγκαν, η δικαίωση όμως ήρθε με την υιοθέτηση από την οικογένεια των Άντλευ. Μπορεί να αδικήθηκε από την Ελίζα, αλλά η καντυ έβγαινε πάντα στο τέλος κερδισμένη, μπορεί να θέλησαν να την διώξουν από το κολέγιο, αλλά και τότε ακόμη που δεν υπήρχε ελπίδα, τα πράγματα τελείωσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορεί ο Νηλ να θέλησε να την παντρευτεί, αλλά και πάλι δεν έγινε το δικό του. Γιατί λοιπόν να γίνει εδώ αυτή η αδικία; Αν ο Τέρρυ ανακάλυπτε τελικά πως ήταν ερωτευμένος με την Σουζάνα, και πως έμεινε μαζί της όχι από υποχρέωση, αλλά από πραγματική αγάπη, τότε θα ήταν δυνατό, να σκεφτούμε ένα άλλο σενάριο για την Καντυ, ίσως τον Άλμπερτ, αλλά όχι όσο υπάρχει αυτή η αδικία. Η Μιζουκι πιστεύω πως επίτηδες το αφήνει ανοιχτό. Θυμήθηκε ξανά, πως το ίδιο δεν έκανε και με τον Άντονυ; Γιατί εκεί, κατάφερε η Καντυ (αλλά και εμείς), να τον ξεχάσουμε, και στην θέση του να βάλουμε τον Τέρρυ; Γιατί δεν γινόταν και το ίδιο και εδώ; Υπάρχει λόγος, μάλλον.

καλησπέρα! αρχικά θέλω να εκφράσω τη χαρά μου! κάνετε καταπληκτική δουλειά!

έχω ένα ερώτημα....η Μιζούκι στην Ιαπωνία...πριν καν δημιουργηθούν τα κόμικς ή η τηλεοπτική σειρά, είχε εκδώσει την ιστορία της Κάντυ σε 3 νουβέλες! ψάχνοντας στο Internet διάβασα ότι στην 3η νουβέλα η ιστορία συνεχίζεται πέρα του τηλεοπτικού φινάλε....δεν θα μπορούσαμε λοιπον να μάθουμε τι γίνεται μετά από τις νουβέλες; ψάχνοντας διάβασα επίσης ότι υπάρχουν φαν της Κάντυ εκτός Ιαπωνίας που προσπαθούν να μεταφράσουν τις νουβέλες...από κει και πέρα όμως δεν βρήκα κάτι!

Συμπεράσματα 6...


Άλλο ένα γεγονός που αξίζει να σχολιαστεί είναι ο ίδιος ο χωρισμός, και η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνέχεια, που ανακαλύψαμε που μας δίνει ένα ακόμη στοιχείο. Η καντυ με τον Τέρρυ χώρισε, λίγες μέρες μετά από το ατύχημα της Σουζάνας. Φυσικό δεν είναι να παρθεί μια τέτοια απόφαση σε μια τέτοια στιγμή; Όταν όμως καταλαγιάσουν τα γεγονότα, και όταν ο Τέρρυ καταλάβει τι σήμαιναν στα αλήθεια οι λέξεις ¨για πάντα¨, μπορεί και να το ξανασκεφτεί. Σε αυτό θα χρειαστεί χρόνος. Από την άλλη, τι μέλλον να έχουν αυτοί οι δύο άνθρωποι; Ο Τέρρυ δεν την έχει παντρευτεί, και μπορεί να μην το κάνει και ποτέ, απλά να την φροντίζει (στα διαλείμματα του θεάτρου μόνο, θα πετάγεται να την βλέπει, γιατί έτσι όπως τον θέλει, δεν θα τον έχει ποτέ η Σουζάνα). Θα το αντέξει αυτό για μια ζωή; Το γεγονός επίσης πως δεν γίνεται ακόμη γάμος, ακόμη και μετά τον μισό χρόνο που πέρασε, δίνει πάρα πολλές ελπίδες. Ας μην ξεχνάμε, πως ο γάμος στις ιστορίες αυτές είναι οριστικός. Καμιά μας, δεν νομίζω πως θα πίστευε πως θα έπαιρνε διαζύγιο ο Τέρρυ με την Σουζάνα για να παντρευτεί τελικά την καντυ. Η απουσία του γάμου λοιπόν, δίνει ίσως και τις περισσότερες ελπίδες.

Τα γράμματα που γράφει η καντυ στον Τέρρυ, αλλά και στην Σουζάνα, είναι άλλο ένα γεγονός. Μπορεί σε αυτά, να ευχόταν κάθε ευτυχία και στους δυο τους, αλλά… ας μην ξεχνάμε, δεν τα έστειλε ποτέ! Γιατί; Μήπως γιατί δεν πίστευε αυτά που έγραφε; Με αυτά τα γράμματα στην ουσία τους αποχαιρετούσε, αλλά δεν τα έστειλε, μήπως γιατί δεν ήθελε να τελειώσει η ιστορία έτσι; Μήπως γιατί εκεί που έγραψε στον Τέρρυ ¨σε αγάπησα¨ ήθελε να πει : ¨σε αγαπώ ακόμη¨! Μήπως, και στην Σουζάνα, παρόλη την μεγαλοψυχία της, δεν μπόρεσε να την συγχωρέσει για το κακό που της έκανε; Αν έστελνε τα γράμματα, η απόφαση της θα ήταν οριστική. Και πάλι αυτό δεν είναι τυχαίο, από την Μιζουκι

Άσχετο με την Καντυ και τον Τέρρυ είναι το γεγονός, πως ο Άλμπερτ δεν είναι και τόσο διαθέσιμος… Τι σημαίνει αυτό! Την καντυ, πολλές, μέσα στην ιστορία, την αποκαλούν ¨η υιοθετημένη κόρη του Θείου Γουίλιαμ¨. Πως μεταφράζεται αυτό; Μα, πως είναι κόρη του Άλμπερτ! Γίνεται γάμος μεταξύ κόρης και πατέρα; Έστω και υιοθετημένης κόρης; Και δεν το λέει μόνο η ιστορία, το λέει και ο Άλμπερτ, όταν ακυρώνει τον αρραβώνα της καντυ, λέγοντας πως ¨δεν μπορεί να αφήσει το υιοθετημένο του παιδί να αρραβωνιαστεί, ενάντια των επιθυμιών της¨. Τώρα αν στην Αμερική, ή έστω στην Ιαπωνία επιτρέπονται τέτοιοι γάμοι, δεν το ξέρω. Πάντως αν σκόπευε η Μιζουκι να τους παντρέψει, θα μπορούσε να αποφύγει να το γράψει αυτό.

Συμπερασμα : Μπορει, εξαρχης να είχε αποφασιστεί να μεινει με ανοιχτό τέλος η ιστορια. Από την στιγμή όμως που η Μιζουκι δήλωσε πως θέλει να την συνέχισει, δεν μπορουμε παρά να την περιμενουμε, και να ελπιζουμε σε ένα καλύτερο φινάλε. Ας ελπίσουμε πως δεν θα αργήσει πολύ. Και ας ελπισουμε οτι θα δώσει το καλύτερο δυνατό τελος χωρίς να αδικήσει κανεναν από τους πρωταγωνιστές. Μην ξεχνάμε και την Πατυ, που τι θα απογίνει μετά τον θάνατο του Στήαρ;

Απάντηση στην Lina

Αγαπητή Λινα, γνωριζω για τις τρεις νουβέλες που λες. Ειναι όμως η ιστορια του περιοδικού, και δεν ξέρω αν σε αυτες, γράφεται και συνέχεια. Το βιβλίο που λέω εγώ, περιέχει και τις τρεις νουβέλες, σε μια, όλη την ιστορία δηλαδή, αλλά χωρίς σκιτσα (ή έστω ελάχιστα). Εκεί γράφεται σίγουρα η συνέχεια που λες. Η ιστορία εκει, ειναι γραμμένη σαν μυθιστόρημα, και όχι με εικόνες. Το βιβλίο, πέρα του οτι παρουσιάζει καλυτερα τους χαρακτηρες των ηρώων, ειναι πιο σημαντικό από τις νουβέλες, γιατί ειναι το πλησιέστερο αντιγραφο, της πραγματικης ιστορίας που έγραψε η Μιζουκι, και που πάνω σε αυτη βασίστηκε το περιοδικο, και η σειρά στην τ.ν.
Η συνέχεια που αναφέρεις πως θες να βρεις, ειναι αυτη που έγραψα πιο πάνω. Την έχω έτοιμη, και μεταφρασμένη. Νομιζω πως δεν περιέχεται στις νουβέλες. Ειναι μόνο στο βιβλίο, και χωρίς εικόνες.

Υ.Γ. καλως ήρθες στην παρέα μας, ελπιζω να σε διαβάζουμε συχνά. Και αυτό ισχυει και για τους υπολοιπους. Κορίτσια, μου βγήκαν τα χερια να γραφω, γράψτε και εσεις την γνώμη σας, εσεις τι συμπεράσματα βγάζετε; Βοηθηστε να βγαλουμε νόημα.

Λορένα ευχαριστώ και για την απάντηση και για το καλωσόρισμα! χαίρομαι πραγματικά που βρήκα αυτό το forum!

ας προσπαθήσουμε λοιπόν όπως πολύ σωστά το έθεσες να βγάλουμε νόημα...η Μιζούκι πρέπει να ομολογήσω ότι με έχει μπερδέψει πολύ...στην τελευταία επιστολή της αναφέρει ότι θα γράψει τη συνέχεια...σε συνεργασία με γνωστό ιαπωνικό εκδοτικό οίκο....αυτό το 2002...μπαίνω και εγώ λοιπόν εχθές στο site του οίκου αυτού και δεν βρίσκω τπτ το σχετικό στα projects που έχουν προς παραγωγή! κρατάω πάντα μια επιφύλαξη, γιατί για να "διαβάσω" τα του ιαπωνικού site χρησιμοποίησα μηχανή μετάφρασης του ιντερνετ...ώστε κάτι μπορεί να μη μεταφράστηκε σωστά! θα το ψάξω και σήμερα!

μου κάνει και μένα εντύπωση που δεν τελείωσε τότε, όταν η σειρά γνώριζε τεράστια επιτυχία, την ιστορία της Κάντυ! τι να πω; τελείωσε η έμπνευση; δύσκολο να το πιστέψω...απλά αναρωτιέμαι!

Lina Γειά σου και πάλι

Εϊναι δυστυχώς άσχημο που τελείωσε η Καντυ έτσι. Βλέποντας στο youtube, τα τελευταια επεισόδια, διαπιστωνω πως στριμωξε τα πιο σημαντικά γεγονότα, όπως ο χωρισμος, σε λίγα επεισόδια, και το τέλος ούτε που το καταλαβαίνεις πως έρχεται. Ειναι πολυ περιεργο το τέλος στην τ.ν. Στο περιοδικό τελειωνει κάπως πιο ολοκληρωμενα. Μήπως είχαν σκοπό να γράψουν και συνέχεια, δεν ξέρω.
Μήπως είναι η άλλη εκδοχή που ανέφερα. Ότι δηλαδή, την χώρισε σκόπιμα με τον Τέρρυ, όπως γινόταν και σε άλλες σειρές εκείνη την εποχή, που γραφονταν ιστορίες, και χώριζαν στο τέλος το ζευγάρι, για να είναι πιο μελοδραματικό;
Αλλά και πάλι δεν κολάει. Γιατί Μετά που γυρισε η καντυ στο ορφανοτροφείο, λέει πως μένει εκεί. Γιατί όμως υπάρχει και αυτη η συνέχεια, που βρηκαμε, που συνεχίζει παραπέρα, από τα όσα ξέρουμε; Μα δεν μπορουσαν πια να δωσουν ένα συγκεκριμενο τελος! Τι ξεφτιλα και αυτη..
Και τωρα υπάρχει και η Ιγκαράσι. Πως να γραψει η Μιζουκι συνέχεια. Αν θα ειναι, μαλλον μόνο σε μορφή μυθυστορήματος. Γιατί με σκίτσα, κάπως δυσκολο. Τα σκιτσα βλέπεις είναι της Ιγκαράσι.
Επίσης αν σε ενδιαφερει, υπάρχουν και γράμματα της Μιζούκι στα αγγλικά, που εξηγoύν πολλά, και.. πως σκοπευει να δωσει την συνέχεια. Τα έχουν μεταφρασει προ πολλου, και κυκλοφορουν στο internet. Έγραψα σε γενικές γραμμες τι γράφει η Μιζούκι στα γράμματα της, στην αρχή, αυτής της ενότητας.

μα να μη μπορούν αυτές οι δύο να συμφιλιωθούν; δεν υπάρχει μια εταιρεία παραγωγής να τους κάνει μια δελεαστική πρόταση, μήπως και τα ξαναβρούν; να γράψει επιτέλους η Μιζούκι την συνέχεια, να δώσει το ok η Ιγκαράσι να χρησιμοποιήσουν τα anime της...να δούμε και εμείς την πολυαγαπημένη μας Κάντυ με ένα καλύτερο τέλος! και τον Τέρρυ επίσης! μα είναι τέλος αυτό για τον Τέρρυ;

τα γράμματα της Μιζούκι τα βρήκα, και τα διάβασα...σήμερα θα κάτσω να ψάξω μήπως υπάρχει τπτ καινούργιο.....μα 5 χρόνια και να μην έχει κάνει άλλο σχόλιο;

Πως να συμφιλιωθούν, αφου η Ιγκαράσι τα έκανε όλα. Πουλουσε κρυφά προιόντα της καντυ, σε όλο τον κόσμο, έκανε διάφορες υποπτες συμφωνίες. Δήλωσε πως την καντυ την έγραψε μόνη της κ.α.
Ένας από τους λόγους που δεν θέλουν να δώσουν συνέχεια οι εταιριες, είναι για να μην βγάλει άλλα λεφτά η Ιγκαράσι, να ξεχαστει τελειως το όνομα της από την καντυ.
Πάντως, πρεπει να παραδεχθούμε, πως είχε ταλέντο η άτιμη. Τα σκίτσα ήταν τέλεια! Τι Τέρρυ ήταν αυτός, ερωτευεσαι το σκίτσο...

για το καλό όλων τον φαν της Κάντυ να κάτσουν και να τα βρουν! τόσος κόσμος περιμένει, τόσα site έχει δημιουργήσει η γενιά της Κάντυ σε όλο τον κόσμο, τι περιμένουν; δεν νομίζω να έχει γίνει αυτό για άλλο anime!

Τα σκίτσα της Ιγκαράσι ήταν πραγματικά απίστευτα! καλύτερα να διαβάσω την συνέχεια της Κάντυ όταν και εάν αυτή υπάρξει...χωρίς καμία εικόνα, εάν αυτή πρόκειται να είναι διαφορετική από τη γνωστή!

όσο για τον Τέρρυ...θα συμφωνήσω απόλυτα!!!!

ψάχνοντας στο νετ βρήκα μία σελίδα που είχε ανοίξει η Mιζούκι...όσο ακόμη συνεχιζόταν η δικαστική διαμάχη της με την Ιγκαράσι για το πια έχει γράψει την Κάντυ.....η οποία έκλεισε και όταν βγήκε η υπέρ της Μιζούκι δικαστική απόφαση....σε ένα λοιπόν από τα ποστ που δημοσιεύεται εκεί...υπάρχει ένας ή μία δεν μπορώ να βγάλω άκρη από το όνομα (ITOMARU (a.k.a. V. Isono), συνεργάτης/φίλος της Μιζούκι που αναφέρει ότι μπορούμε να μαθαίνουμε τα τρέχοντα νέα όσον αφορά την Κάντυ από την ιστοσελίδα του. Μπήκα λοιπόν στην σελίδα του και αναφέρει τα εξής:

"But some possibilities are offering hope for the future. The Supreme Court confirmed Ms. Mizuki Kyoko as the author of Candy Candy, so she owns the copyright on the story that she created in the seventies. Even if she publishes the novel of this story, Igarashi has no right to hinder that . Moreover, Ms. Mizuki has authority to give somebody permission to draw a manga based on the novel, and TOEI can produce new anime CANDY CANDY.
In fact KODANSHA had offered Ms. Mizuki to remake the manga　10 years ago, and TOEI commissioned her to write New CANDY CANDY several years ago.
Ms. Mizuki announced that she'll write a novel of New CANDY CANDY after several years.

ITOMARU (a.k.a. V. Isono)"

η σελίδα είναι η http://sekichiku.freehosting.net/candyr_top.htm


και όσο πιο πολύ το ψάχνω τόσο πιο πολύ μπερδεύομαι...Κορίτσια βοήθεια!!! βρήκα στο candyterry.com μια δημοσίευση που λέει παραθέτει το τελευταίο εώς τώρα σχόλιο της Μιζούκι για το φλέγον θέμα...που δημοσιεύτηκε στις 17 Ιανουαρίου του 2006....και είναι το παρακάτω:

To everyone:

The following text was sent to the media about the problems regarding Candy two years ago. I must excuse myself for letting this problem go while everyone was worrying very much. If I talk about it, right away it turns into an accusation or complaint which I had hoped would naturally pass away...

But Igarashi was not satisfied with the Supreme Court judgement four years ago and she has not stopped accusing me. Each time that I hear her, I feel as if boiling water is being poured in my ears.

When I think of the readers who love CandyCandy and who still can't forget her, I feel very bad... I don't know what to do... as the author of Candy... (and that's permanent)

But in this situation, I can't lie to myself and I can't lend a hand to this manga. To calm myself, I have to distance myself from this manga, the drawings which give me so much pain to simply look at...

To all the readers, I am really sorry...

Kyoko Mizuki 17 January 2006