Αγαπημένο καντυκό ζωάκι

Να σου πω μαγια και εγώ αυτή την αίσθηση είχα πως θα μπορούσε να το είχε κάνει η Ελίζα για την Κάντυ αλλά όμως πως θα ήξερε το σημείο για να βάλει την παγίδα..το σημείο δηλ. που θα πέρναγαν τα δύο άλογα και δεν θα είχε με το μυαλο της βαλει την σκέψη πως θα μπορούσε να είναι το άλογο του Αντονυ αντι της Κάντυ . Μετά θα γίνονταν λόγος από την Ελρόυ και την οικογένεια ή η Κάντυ θα το έψαχνε περισσότερο, δεν θα παραιτούνταν έτσι εύκολα από το να μάθει την αλήθεια για τον καλό της φίλο.Καταλήγω πως ήταν μοιραίο αλλά δεν μας διαφωτίζει πολύ ούτε το παιδικό , ούτε το μαγγα πάνω εδώ, παραμένει ένα σκοτεινό σημείο που δεν έχει αποδεικτεί! Και μετά η Ελίζα έκανε τα χίλια δυο και ήταν ικανή για πολλά αλλά και για τέτοια πράξη πια

εγω παντως δν το σκεφτηκα καθολο0 αυτο με την ελιζα

οσο για το δυστυχο αλογο το0 αγαπημενο0 μο0 αντονυ λογικα θα πεθανε......

Elenor Baker έγραψε:

... λογικα θα πεθανε......

Να μην πω πως μπορεί και να το σκότωσαν...

στην πιο ''ΣΑΤΑΝΙΚΗ'' περίπτωση

candy-candy έγραψε:

στην πιο ''ΣΑΤΑΝΙΚΗ'' περίπτωση

Στην πιο πραγματική... δυστυχώς...

Αν ένα άλογο σπάσει το πόδι του μόνο σ΄εξαιρετικές περιπτώσεις το αφήνουν να ζήσει... στην περίπτωση του αλόγου του Άντονυ μάλλον "συνόδεψε" τον αναβάτη του στο τελευταίο ταξίδι...

ας μην ξεχναμε οτι μπορει να πεθανε κ απο αιμοραγια κ αυτο!!!!!!!!!

ναι πράγματι, είχε χτυπήσει πολύ άσχημα!

Ω, ναι. Εγώ πάντα σκεφτόμουν πως το άλογο του Άντονυ πέθανε από το δόκανο. Και στο manga και στο anime, η σκηνή με το δόκανο φαίνεται τόσο επίπονη που πίστευα πως σίγουρα το σκότωσε

ε νν λογικα.....ασε π ετσι με φορα πως επεσε...σιγο0ρα πεθανε

πω πω πολλή θλιβερή συζήτηση άνοιξα! για το άλογο του Άντονυ!

όσο για την Ελίζα, η ιδέα μου δεν στηρίζεται κάπου! πουθενά δεν στηρίζεται βασικά!

απλά αυτό πίστευα όταν ήμουν παιδί! ότι εκείνη το έβαλε! χωρίς να σκεφτώ αν είναι λογικό ή όχι!

Καντυμαγια τι να πεις και συ με τις τόσες μηχανοραφίες της Ελίζας τα έχουμε μπερδέψει εντελώς....

Ε, ναι. Πόση άμμο έχει η παραλία; Τόσα κακά έχει κάνει η Ελίζα

εξαρταται την παραλια π λες....

Του Λος Άντελες που είναι 5 χ.μ. άμμος μέχρι την θάλασσα :roll:

αααα το ερευνησες....πολυ χαιρομαι,εργατικο παιδι

να κανο0με συγκεκρημενα,γτ αν ελεγες την παραλία στην Πιερία που εχει πολλες πετρες

τοτε....αλλα ας επιστρεψο0με στο βασικο μας θεμα,γτ πολυ εκτος βγηκαμε

Παιδιά στην συζητηση μας αν γινεται κανείς να έχει για ζωάκι ενα ρακούν: Σε συζητηση που είχα χθες μου είπε ενα παιδι πως υπάρχουν άνθρωποι που στο εξωτερικό εχουν κατοικίδια νυφίτσες και μυρμικοφαγους τωρα κατα πόσο ειναι αληθινό και πρακτικο, δεν κατέχω . Βεβαια η συγκατοίκηση είναι εξαιρετικά δύσκολη αφου η νυφιτσα τα κάνει όλα λίμπα, ο μυρμιγκοφαγος κρυβει συνεχως πραγματα και τα δυο εξαφανιζονται όποτε τους ερθει καλυτερα γατάκια και σκυλάκια

100% καλυτερα!!!!!!!!!!!1

Κι εγώ συμφωνώ! Γατακια και σκυλάκια είναι καλά για κατοικίδια!
τα ρακούν ,όπως και τους σκίουρους, τα βρίσκω συμπαθέστατα ,αλλά νομιζω ότι είναι δύσκολο να μείνουνε σε σπίτι. κι αν μείνουν μάλλον πρέπει να είναι στην εξοχή, ή σε πόλεις μς πάρκα όπως ζούσε η Κάντυ!

Σκιουράκια εχουν αρκετοί μαγια και εδω στον ελληνικό χωρο τωρα πως παιρνούν μαζί τους και αν είναι εύκολη η συγκατοίκηση, είναι άλλο θέμα. Ραγκούν, σουρικάτες κτλ τα έχουν στο εξωτερικό σαν κατοικίδια. Εδω να πω πως κάποτε η Ωντρευ Χεμπορν είχε υιοθετήσει ένα ελαφάκι κάποτε γιατι θα έπαιζε μαζί του σε ταινία φανταζομαι την εμπειρία!

τέλειο..επί την ευκαιρία να παραθέσω αυτό το βίντεο:

μα δεν ειναι φοβερο???????....

δνε χορταινω να το βλεπω!!!!!!!!!!!

απίστευτο τω ώντι

Είναι πολύ ωραίο το βιντεάκι! αφιερωμένο στον Άλμπερτ!
το ξέρω ότι και στην Ελλαδα έχουν οι άνθρωποι σκιουράκια, απλά δεν το θεωρ'ω πολύ βολικό.
κατά κάποιο τρόπο, δεν υπάρχει η υποδομή για αυτό!

Παράθεση :

Είναι πολύ ωραίο το βιντεάκι! αφιερωμένο στον Άλμπερτ!

χαχαχα σωστό..δεν το σκέφτηκα!

Παράθεση :

κατά κάποιο τρόπο, δεν υπάρχει η υποδομή για αυτό!

πολύ σωστό@ τα κλείνουμε κυριολεκτικά μέσα!

Αριάδνη μου πολύ όμορφο και τρυφερό το βιντεάκι με το λιοντάρι. Αχ, πολλά μαθήματα παίρνουμε από τα ζώα!

Εγώ παιδιά μου ονειρευόμουν πάντα να έχω ένα Πάντα για κατοικίδιο! Είναι τόσο όμορφο, γλυκό, χοντρούλικο, ασπρόμαυρο αρκουδάκι, που θα ήθελα συνέχεια να του ζουλαώ τα μαγουλάκια και να το πνίγω στα φιλιά! Ξέρω ότι αυτό δεν γίνεται, αλλά θα ήθελα πολύ να μπορούσα να συμμετέχω και εγώ στη διάσωση αυτού του είδους.
Είχα παρακολουθήσει ένα ντοκιμαντέρ με τις απίστευτες προσπάθειες που κάνουν ομάδες ανθρώπων, επιστημόνων και μη ώστε να αυξήσουν τον πληθυσμό των πάντα, για να σταματήσουν να είναι είδος προς εξαφάνιση... Μπράβο τους και πάλι μπράβο τους!