Θα αποδεχοσασταν εναν Τερρυ;

Να πω κατι που μου ηρθε στο μυαλο την ωρα που εκανα σιατσου μπας και συνερθει η μεση μου.

Εχω την εντυπωση, πως σε ενα πραγματικο σεναριο μιας τετοιας τραγικης καταστασης, ενα ζευγαρι θα επαιρνε την αποφαση μαζι. Δυσκολευομαι να διανοηθω περιπτωση ζευγαριου που τουλαχιστον δεν κανει προσπαθεια να βρει μια λυση απο κοινου - εστω κι αν αργοτερα τα πραγματα ειναι τοσο δυσκολα που χωριζουν. Δεν μπορεις να πεταξεις την κοινη ιστορια και τα ονειρα σου με καποιον που αγαπας χωρις να προσπαθησεις να βρεις μια λυση - εστω και συμβιβαστικη.

Αν αυριο το παιδι σου διαγνωστει ως βαρεια αρρωστο χωρις ελπιδα σωτηριας, πως θα αντιδρουσες αν ο αντρας σου αποφασιζε πως δεν αντεχει την πιεση και εφευγε;
Ποιος ειναι ο λογος που πολλα ζευγαρια, παρα την απιστια του ενος και την παρουσια ενος "τριτου" ακομα και με παιδια στη μεση, καταφερουν να επεξεργαστουν τον πονο και τα προβληματα τους και μενουν μαζι και η αγαπη καπως ξαναβρισκει το δρομο της;

Αν η Μιζουκι σε αυτο το σημειο ειχε απλως σκοπο να χωρισει το ζευγαρι, ειναι κριμα που δε χρησιμοποιησε την ευκαιρια να δειξει σε μεγαλυτερο βαθος πως η αληθινη αγαπη μπορει να μη βρισκει παντα θαυματουργες λυσεις, αλλα παλευει μεσα απο τις αντιξοοτητες να βρει ενα παρακλαδι μιας που αρχικος δρομος εχει εμποδια. Ειναι επικινδυνο οταν καποιος αρχιζει να αποφασιζει για χαρη σου γιατι "ξερει καλυτερα το καλο σου" - στην προκειμενη περιπτωση η Καντυ που δεν εδωσε την ευκαιρια στον Τερρυ ουτε να σκεφτει μια εναλλακτικη λυση μονος του αλλα και ουτε να κατσουν κατω σαν ανθρωποι να συζητησουν και να δουν τι στην ευχη θα κανουν.

Το μονο που σκεφτομαι ελαφρυντικα ειναι το νεαρο της ηλικιας τους - αλλιως τα βλεπεις τα πραγματα στα 18 σου και αλλιως στα 40 σου και το μανγκα το εγραψε νεα η Μιζουκι που ισως και η ιδια ειχε αναλογους προβληματισμους εκεινη την εποχη.

Λοιπον η ολη αυτη ενδιαφερουσα συζητηση μου ανοιξε την ορεξη να αμπελοφιλοσοφησω, οποτε τωρα που θα ερθω στην Ελλαδα να αραξω, θα τα σκεφτω ολα αυτα και θα χαρω να τα αναλυσουμε παρεα αν θελετε.

ariel έγραψε:

geobacter έγραψε:

Χμμ... ενας βερος Βρεταννος παντρευτηκε τη Νταιανα γιατι "ετσι επρεπε". Στο τελος δυστυχησαν ολοι, η Νταιανα πεθανε και ο Καρολος παντρευτηκε αυτη που αγαπουσε παντα, την Καμιλλα.

Ενδιαφερον ε, πως η αληθινη ζωη καμια φορα τα φερνει πιο εξωπραγματικα και απο τα παραμυθια...

checkmate in three lines!!

Ωπα.... αυτο τοτε μου ειχε ξεφυγει.

Εμ.... δεν νομιζω οτι μπορουν να συγκριθουν:

- Τα ισχυρα και πολυπλοκα κοινωνικοπολιτικα συμφεροντα του θρονου της Μεγαλης Βρετανιας, με μια αφενος απλη οικογενεια Μαρλοου και αφετερου ενα Γιαπωνεζικο καρτουν.
- Ο Καρολος με τον Τερρυ.
- Η Καμιλα με την Καντυ.
- Η Νταϊανα με την Σουζανα.
- Η Βασιλισσα Ελισαβετ με την Ελενορ Μπεηκερ.
- Η μητερα της Νταϊανα με την κα.Μαρλοου.

Νομιζω οτι απεχουνε παρασαγκας, και απο κινητρα και απο συμφεροντα και απο ρεαλισμο.

Αλλά.... αν θελετε συγκριση απο τα παραμυθια, προσφατα στο "Merlin" ο Αρθουρ υποχρεωθηκε σωνει και καλα να παντρευτει μια για πολιτικο συμφερον, να ξεχασει οτι αγαπαει την Γκουεν και να δεχτει τον γαμο που του επεβαλλε ο πατερας του.

Την ωρα που ειναι να παει για την τελετη του γαμου, θλιμενος και παγιδευμενος, ρωταει τον Μερλιν τι να κανει.

Μερλιν του λεει, ομορφα και γλυκα:

Νομίζω ότι είσαι τρελός.
Νομίζω ότι είσαστε όλοι τρελοί.
Οι άνθρωποι πρέπει να παντρεύονται
από αγάπη και όχι από καθηκον.
Και αν ο Ούθερ νομίζει πως
ένας δυστυχισμένος βασιλιάς
θα κάνει το βασίλειο δυνατότερο,
τότε κάνει λάθος.
Γιατί μπορεί να είναι το πεπρωμένο σου να κυβερνήσεις το Κάμελοτ,
αλλά έχεις επιλογή για το πώς θα το κάνεις.
Τι σκέφτεσαι;

Τι αποφασισε ο Αρθουρος; Μπροστα σε ολο το Καμελοτ, την ωρα της τελετης γαμου, τελικα ηρεμα τον διεκοψε και ειπε οχι, δεν αγαπω την πριγκηπισσα πραγματικα, ειναι λαθος να την παντρευτω. Και οταν ο Ουθερ εξαγριωμενα του ζητησε το λογο:

Ουθερ: Τι νομίζεις πως έκανες;

Αρθουρ: Το σωστό, πατέρα.

Ουθερ: Για ποιον; Για το Κάμελοτ ή για τον εαυτό σου;

Αρθουρ: Αυτά τα δύο δεν πανε τελειως χωριστά.

Ουθερ: Μεχρι βάλεις το καθήκον σου πανω απο τα αισθηματα σου, σιγουρα δεν θα σαι έτοιμος να γίνεις Βασιλιάς!

Αρθουρ: Όταν θα είμαι έτοιμος να γινω Βασιλιάς, θα ειμαι πολυ καλυτερος Βασιλιας, λογω της υποστήριξης και της δύναμης μιας γυναίκας που αγαπώ!


Η αγαπη απο καθηκον ειναι ψευτικη αγαπη και καταρρεει. Οταν εχουμε τη δυναμη να πουμε οχι στο ψεμμα και να κρατησουμε την αληθεια, τοτε τελικα ολα ειναι καλυτερα!

Διάβασα πολύ γρήγορα αυτά που γράψατε και θέλω να πω τη γνώμη μου πάνω στην αρχική ερώτηση΄.
Με τον Τέρρυ ( το έχω αναπτύξει κάπου αλλού) έχω πάρα πολλά κοινά και νιώθω ότι έχω ταυτιστεί μαζί του.
Ναι, θα τον αποδεχόμουν χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι ο άντρας που πάντα ήθελα να έχω δίπλα μου.

Όσο για το χωρισμό του με τη Σουζάννα, σε αυτή την ιστορία περισσότερο εκνευρίστηκα με τη στάση της Κάντυ παρά με του Τέρρυ.
Η Κάντυ ουσιαστικά τον χάρισε στη Σουζάννα!!!!! Εγώ αν ήμουν Κάντυ θα το είχα χειριστεί εντελώς διαφορετικά το όλο ζήτημα...

akaliakoukou έγραψε:

Εγώ αν ήμουν Κάντυ θα το είχα χειριστεί εντελώς διαφορετικά το όλο ζήτημα...

Πολυ θα ηθελα να διαβαζα μια αναπτυξη αυτης της θεσης.

Τι θα εκανες διαφορετικα;

Χμμμ.... να το βαλουμε σε αλλο θρεντ?




Υ.Γ. Ασε, το εκανα νεο θρεντ!

Εγώ αν και θα με πόναγε πολύ θα έπρεπε να τον ενθαρύνω ότι κάνει το σωστό.Κι ότι είμαι χαρούμενη γι'αυτό...με απόλυτη πιστικότητα....... όση λύπη κι αν ένιωθα θα έπρεπε να μειώσω τη δικιά του....

To στυλάκι του Τέρυ ειναι πραγματικό, αλητάκος, μορτης, αντιρρησίας. Άρα αν ειναι να ειμαστε με άντρα στάνταρ θα έχει στοιχεια του Τέρυ, ειτε πολλά ειτε λίγα....

Ο Τέρρυ δε θα μπορούσε να φερθεί διαφορετικά όχι επειδή είναι ολιγόψυχος αλλά ακριβώς για το αντίθετο.
Θέλει απίστευτη ψυχική δύναμη ν΄απαρνηθείς τον εύκολο δρόμο και να ακολουθήσεις το δύσκολο. Οπως λέει και ο Άλμπερτ αυτή ακριβώς η μεγαλοψυχία του Τέρρυ και η θυσία του για να είναι οι άλλοι ευτυχισμένοι, ήταν που έκαναν την Κάντυ να τον αγαπήσουν.
Και αν ήμουν στη θέση της Κάντυ, και ο άντρας μου ήταν ο βολεψάκιας που αφού τη γλίτωσε φθηνά (για εκείνον ακριβά για τη Σουζάνα) θα την παρατούσε για να ζήσει τον έρωτά του μαζί μου ΔΕ ΘΑ ΤΟΝ ΗΘΕΛΑ βρε αδερφέ.

Απ΄το να είμαστε τρεις δυστυχισμένοι, προτιμώ να είναι μόνο δύο ακόμη και αν ο τρίτος είναι ευτυχισμένος μονάχα στην καρακοσμάρα του.

Τερυλία έγραψε:

Ο Τέρρυ δε θα μπορούσε να φερθεί διαφορετικά όχι επειδή είναι ολιγόψυχος αλλά ακριβώς για το αντίθετο.
Θέλει απίστευτη ψυχική δύναμη ν΄απαρνηθείς τον εύκολο δρόμο και να ακολουθήσεις το δύσκολο. Οπως λέει και ο Άλμπερτ αυτή ακριβώς η μεγαλοψυχία του Τέρρυ και η θυσία του για να είναι οι άλλοι ευτυχισμένοι, ήταν που έκαναν την Κάντυ να τον αγαπήσουν.
Και αν ήμουν στη θέση της Κάντυ, και ο άντρας μου ήταν ο βολεψάκιας που αφού τη γλίτωσε φθηνά (για εκείνον ακριβά για τη Σουζάνα) θα την παρατούσε για να ζήσει τον έρωτά του μαζί μου ΔΕ ΘΑ ΤΟΝ ΗΘΕΛΑ βρε αδερφέ.

Απ΄το να είμαστε τρεις δυστυχισμένοι, προτιμώ να είναι μόνο δύο ακόμη και αν ο τρίτος είναι ευτυχισμένος μονάχα στην καρακοσμάρα του.

συμφωνω απολυτως!!! και ειδικα αυτο που ανεφερες που ειπε ο αλμπερντ... και η καντυ το ειχε πει... οτι για αυτον τον λογο τον αγαπησε ΑΛΛΑ..... υπαρχει και ενα ΑΛΛΑ