Η ευτυχία της Κάντυ!!

Αν η Κλαρα δεν ήταν αρραβωνιασμένη με γιατρό , ποτε δεν θα περνούσε το κατωφλι του σπιτιού της Ελίζας, κανεις δεν θα διανοουντο ποτέ να την καλέσει, ασήμαντη οικονομικά και κοινωνικά όπως ήταν γι’ αυτό η μοναχοκόρη των Ραγκαν την ονόμαζε ‘φίλη της Ανάγκης’ ή αναγκαια λύση !! Ο Νηλ δεν την αντεχε καθολου..και αυτος την ονομαζε με την σειρα του κατωτερου πνευματικου επιπέδου..

Η Κλαρα δεν ειχε καμία σχέση με την Ελίζα, ήταν ένα ξανθό, αναιμικό, ψιλόλιγνο κορίτσι με ζεστά μάτια και μακρυα , ισια μαλλια που εφταναν μεχρι την μέση, δεν ήταν καλλονή σίγουρα αλλα ο ζεστός , καλός της χαρακτηρας και τα λαμπερα, γαλανά, ειλικρινή μάτια της κερδισαν έδαφος στην καρδιά του Πωλ, μεχρι που την αγαπησε και της εκανε πρόταση γάμου. Ηταν λίγο κλειστη, όλα αυτά, όμως μεχρι να σε γνωρίσει, μετα θα έκανε τα πάντα να μην σε αποχωριστεί και να μην την αποχωρισθείς! Οι γονεις της , ειχαν κάνει οικονομίες και την ειχαν στειλει στο Παρίσι να σπουδάσει μεταφράστρια, ειχε αριστες γνωσεις στην γαλλική, εκεί είχε βρεθεί με τον Πωλ και ειχαν δώσει όρκους αιωνιας αγάπης!


Η Κλαρα ειχε καταλάβει ότι η Ελίζα ήταν αρκετά καλομαθημένη, κακοπροαιρετη και επιπόλαιη, παντα ειχε κάτι κακό να πει για κοινούς φίλους και γνωστούς αλλα όταν ήταν μπροστα τους πάντα τους επνιγε στα φιλια και στις αγκαλιες , χωρις να συμβαίνει τίποτε! Η Κλαρα αυτην την συμπεριφορα δεν την αντιλαμβανονταν επουδενί, για παραδειγμα την κακόμοιρη την Νταιζη και ενώ η Ελίζα πίσω τις εσουρνε πολλα από μπροστα την καλοπαιρνε και την επαινουσε συνέχεια! Και κεινη η ερμη πάντα ερωτευμενη και κεραυνοβολημένη με τον Νηλ, γι’ αυτό δεχόταν αδιαμαρτυρητα όλες τις ιδιοτροπίες των δυο αδελφών και φυσικά πιοτερο τα ναζια της Ελίζας!

Η Κλαρα εκανε παρεα με την Ελιζα μολονότι ήταν τόσο αταιριαστες για δυο κυρίως λόγους: Γιατι δεν ειχε δικός της πια κοινωνικο κύκλο εδώ μετα από πεντε χρόνια απουσιας της στο εξωτερικό, στην Γαλλια ναι ειχε κάνει καλες φιλιες μα όταν γύρισε πίσω στην Αμερική ένιωθε σαν ξένη, ανάμεσα σε ξένους η φιλία της με την Ελίζα ίσως να της γνώριζε κάποια άλλα άτομα, ενδιαφέροντα με στοχους και πρόγραμμα στην ζωή τους! Μετά το έκανε για το καλό του Πωλ, ο κυριος Ραγκαν είχε εκτιμήσει τις ιατρικες του γνωσεις και τον χαρακτηρα του νεου και τωρα αυτος δουλευε σε ένα δημόσιο νοσοκομείο του Σικάγου, η γνωριμία με μια εκ των παλαιότερων οικογενειών της Αμερικής, η οποια ειχε τις ρίζες της στην Ευρωπη μόνο καλό γενικότερα θα του έκανε στην επαγγελματική του εξέλιξη και άνοδο, γι’ αυτό και το καημένο το κορίτσι υπέμενε με στωικότητα τα καπρίτσια της Ελίζας!

Η καημένη η Κλαρα εδώ και ωρα προσπαθούσε να στρεψει την προσοχή της Ελίζας στα νεα από το μετωπο του ευρωπαικού πολέμου αλλα και να θίξει την ζωή του Πωλ εκεί, ματαιος κόπος όμως! Την Ελίζα δεν την ενδιέφεραν κατι τετοια , τι σημασία είχε αν κάπου αλλού χιλιαδες νεοι στην ηλικία της περνουσαν το κατώφλι του θανάτου καθημερινά και αμετάκλητα, η δική της ζωή δεν βρισκότανε σε κίνδυνο, όλα τουτα συνέβαιναν μίλια μακρυα, τα τυμπανα του πολέμου δεν χτυπούσαν την πόρτα της, ουτε ηχουσαν στα αυτια της! Η δικής της ζωή κυλουσε μεσα στα υλικά αγαθά και στις διασκεδάσεις, στα πάρτυ της κοινωνικης της τάξης! Λιγα σήμαινε γι’ αυτην η θυσια του α’ της ξαδελφου, που ειχε αφησει εκει το αιμα και την ζωή του, στην μνημη της σιγά, σιγά ξεθώριασε και η αναμνησή του ακόμη!! Η Καντυ μας όμως θα χαιρότανε να μάθει πως ο Πωλ είχε συνεργαστει με την Φλαννυ και πως η συναδελφός της ήταν καλά, μια χαρά και πως βοηθουσε εκαντοτάδες τραυματισμένους στην πρωτη γραμμη του πολεμου! Η άμοιρη η Φλαννυ για μια φορά καταλάβαινε πως η υπαρξη της καποιους βοηθούσε και πως ειχε ερθει για έναν σκοπό στον ματαιο τουτο κόσμο!!

Ίσως το χαμογελο να ειχε ανθίσει στο αυστηρο προσωπό της, ίσως να ειχε γινει λίγο πιο ευτυχισμένη αχ, Κάντυ ποσο θα χαιρόσουν δεν ειχε την τυχη της Κατερινας η Φλαννυ σου, μαλιστα ειχε κάνει λόγο στον Πωλ για σενα με καλα λόγια.. μολο τον συγκρατημενο χαρακτηρα της και τα λιγα λόγια καντυ πόσο θα χαιροσουν εσύ μα εδώ εχουμε να κάνουμε με την Ελίζα..

- Ώστε λοιπόν γνωρίζεις αυτόν τον νεαρο γιατρό, τον Τσαρλς Λεοναρντ! Ειπε η Ελίζα με περιεργη φωνή..

- Μα φυσικά Ελίζα ειπε ντροπαλά , το ξανθο αδύνατο κοριτσι, εκανε την πρακτική του για ένα διάστημα μαζί με τον Πωλ στο νοσοκομείο της Μασαχουσέτης!

-Και τι ξερεις γι’ αυτόν, σε ρωταω, αγαπητή Κλαρα γιατι πλεον είναι ο προσωπικος μου γιατρος , δουλευει εδώ στο Λεινγουντ και καταλαβαίνεις πολύ θα ήθελα να μάθω όσα τον αφορούν..

- Αχ, Ελιζα υπάρχουν φοβερες φήμες γι’ αυτόν..δεν ξερω αν κανει καλο και σε μας να τα συζητάμε..

Η Ελιζα αμέσως σηκωθηκε απο την θεση της και ετρεξε να κλεισει την μπαλκονοπορτα, επρεπε να συζητησουν σοβαρά, εξω εκανε ζεστη , μια νυκτα καλοκαιρινή στα μεσα του Ιουνιου, η Κλαρα σιγουρα θα προτιμουσε τα παραθυρα ανοικτα αλλα η Ελιζα δεν ηθελε να ακουστουν αυτα που θα ειπώνονταν!! ακτι της ελεγε πως η 'φιλη της' θα της ελεγε πραγματα σημαντικα για το αντικειμενο του πόθου της και γρηγορα ξαναπήρε την θεση της κοντα στο κοριτσι!!

Η Κλαρα που εβλεπε αδελφικά ( μοναχοκόρη γαρ) την κατά 3 χρόνια μικροτερη της Ελιζα αρχισε να της κάνει αποκαλύψεις σχετικα με το παρελθόν του περιβοητου Τσαρλς, ήταν καθήκον της να την προφυλάξει και να την προστατευσει:

- Ο Πωλ τον έβρισκε πάντα πολύ πονηρό, όταν εκαναν πρακτική μαζί, τον αποκαλούσε ‘απληστο γουρούνι’ και όχι άδικα! Όλο για χρηματα μιλούσε, χρήματα, χρήματα, δοξα, πλούτη, την ιατρική δεν την εβλεπε ανθρωποκεντρικά, όπως ο Πωλ μου, δηλ. για να βοηθησει τον άνθρωπο πρωτα, καταλαβαινεις αλλα σαν ένα ακόμη επικερδές καθήκον….σαν ένα επάγγελμα οχι σαν λειτουγημα που εγω πιστευω ότι είναι !

Μετά και οι αλλοι οι σπουδαστες δεν τον πήγαιναν καθόλου Ελιζα! Ξερεις , ο Πωλ πιστευει πως τους καταμαρτυρουσε στους ανωτερους γιατρους για να εχει την ευνοια τους, δηλ. αν κάποιος σπουδαστης αργοπορουσε ή ελεγε κάτι ασχημο για τον ταδε καθηγητη ανατομιας ή τον δεινα παθολογίας, τον πήγαινε καρφωτό, είναι τρομερό Ελίζα αλλα δεν υποδεικνυε αλληλεγγυη ουτε στο ελαχιστο, εναντι των αλλων..
- Αγαπητη Κλαρα ακουω τόση ώρα τον μονολογό σου, μα που βλέπεις τελοσπάντων το κακό, καποιος νεος να θελει να κάνει καριερα και να θελει να φτιαχτει και οικονομικά! Μα αυτό είναι ευλογια , να ζει στην μιζερια δηλ. τους πετυχημένους όλοι τους ζηλευουν..μάλιστα αυτό με εχει διδάξει η ίδια η ζωή και η Ελιζα εκανε μια περιφρονητική γκριμάτσα κρυφά από την φίλη της!!

- Δεν λεω το αντιθετο Ελιζα, ο Πωλ μου είναι εντελώς αυτοδημιουργητος, από παιδι κερδίζει το ψωμί του και τον θαυμαζω απεριοριστα γι’ αυτό μα ο Τσαρλς είναι άλλη περιπτωση θελει να τα εχει καλά πάντα με την εκαστωτε εξουσια , πανεπιστημιακή, οικονομική, κοινωνική ω πώς να θαυμάσεις τετοιους ανθρωπους που κατακρινουν..τους γυρω χωρις καν αποδειξεις, για να ανεβουν πιο πάνω από αυτούς συγχωρε σε με για την τραχυτητα της γλώσσας μου, θα κατεβάσω τον τόνο μου! Συγχωρεσε με καλή μου φιλη αν ηξερε ο Πωλ δεν θα ηθελε να τον πιανουμε στο στόμα μας καν αξιζει μονο την περιφρονηση μας..

- Και παλι δεν βλέπω που είναι το κακό ;
- Είναι και το άλλο τότε που δεν χωρά αμφισβήτηση για τον χαρακτηρα του. Αυτος ο αχρειος εχει αφησει εγκυο μια κοπέλα Ελίζα, στην ηλικια σου και δεν δεχεται να αναλάβει τις ευθυνες του σαν κάθε τίμιος άνδρας, ναι την Κριστιν Ανταμς!

- Η Ελίζα σάστισε , πως το ξέρεις, πως το ξερεις, ρωτησε ξαναμμενη, μην πιστευοντας ακομα στην δυσαρεστη πληροφορία που μόλις ειχε ακούσει!!

- Το ξερει ο Πωλ από τον πατερα της Κριστιν, ο ανθρωπος ειχε περασει βροχοπνευμονια βαρεια, πριν λιγο καιρο μεταφερθηκε στο Σικάγο σαν βαρυ περιστατικο ασθαματος, ηταν φοβερα αγχωμένος.. και ο Πωλ τον κουραρε, του εδινε ηρεμιστικα να κοιμηθει, μαζί του ήταν και ένα μελαχροινό, ομορφο κοριτσι, ο ανθρωπος του τα ειπε όλα…τα βασανα που του εριξε η ζωή..

- Όλα και για την εγκυμοσυνη!
- Την ανεπιθυμητη εγκυμοσυνη θες να πεις γιατι ο τσαρλς δεν θελει να ακουσει τιποτα για αποκατασταση με την φτωχη και κοινωνικα ανυπαρκτη Κριστιν και ας φερει σε λίγους μήνες στον κόσμο το παιδί του! Ετσι συνέχισε η Κλαρα, ο Τσαρλς δεν εδειξε κανενα ενδιαφερον ουτε όταν πηγε και τον βρηκε το καημενο το κοριτσι, απελπισμένο και του ειπε να παντρευτουν για χαρη του αρρωστου πατερα της έστω και εικονικά!! Απειλησε ακόμα και με αυτοκτονία..αν μαθευτουν θα εκτεθει ανεπανόρθωτα..

Η ελιζα ακομα σαστισμενη συρθηκε μεχρι την παλκονόπορτα , θα εσκιζε με τα χερια και τα νυχια της της την κουρτινα , ευχαριστως αν δεν ήταν εκει η Κλαρα’ άθλιε , αθλιε, εγω εκανα ονειρα για εμας τους δυο, αθλίε αυτό θα μου το πληρωσεις ακριβα, στο ορκιζομαι, εγω δεν ειμαι κανένα αδύναμο κοριτσακι, εγω κρατω τις υποσχεσεις μου..’
- Αχ, αυτά τα σημερινα κοριτσια δεν προσεχουν συνεχισε η Κλαρα, σταυρωνοντας τα χερια με ησυχη συνειδηση πια, ειχε κανει το καθηκον της εναντι της φιλης της, μολο που η Ελιζα δεν την ακουγε ήταν σαν σε ονειρο..
Ναι αγαπητη μου γι' αυτο ο Πωλ τον αποκαλούσε 'απληστο γουρουνι'!

και αφου τελειωσε με τον Τσαρλς η Κλαρα αρχισε το καθηκον της να διαφημισει τον άνδρα της! δηλ. τα προσοντα του δηλ. οτι ειχε βγαλει δυο σχολές της Βοστωνης και της Σκωτις και ειχε υπηρετήσει και στο μετωπο και ειχε και προυπηρεσια!! φλυαρουσε χαρουμενη για τα προσοντα του αρραβωνιατικου της, μολις ζητησε να αποσυρθει η Ελιζα ενιωσε ανακουφισμένη, καλυτερα να μην την ειχε καλέσει ποτέ!! ειχε γινει άγγελος κακών ειδήσεων, αχ, τι παιχνίδι της επαιζε η ζωή...ξανά, ξανά, τωρα που ειχε ξαναερωτευτει και ανοιγε πανια για την ευτυχια..

Όταν η πόρτα εκλεισε με δύναμη πισω της η Ελιζα εμεινε μόνη περισσοτερο από ποτέ με μόνη παρηγορια τις μαυρες σκέψεις της και τους ψίθυρους της νύκτας, αποσβωλομένη κοιτουσε το απόλυτο κενό αλλα περίμενε ν’ ακουσει άλλα άκουσε. Το πορσελάνινο ρολοι στο κομοδινο της κρεβατοκαμαρας της έδειχνε ακριβως 9 το βραδυ!! Τοτε σαν το καλοκαιριατικο φεγγαρι άρχισε να προβαλλει από την σκοτεινη μπαλκονόπορτά της, πηρε ενεργεια, μια ενεργεια όχι φυσιολογική αλλα μανιασμενη, την ενεργεια των ερωτευμένων που χάνουν κάθε προσδοκια να αγαπηθούν από το προσωπο που λατρευουν, που χανουν τις ελπίδες τους για μια θεση στον παράδεισο επρεπε να ξεκαθαρισει την υπόθεση αυτή την στιγμη αλλιως απόψε δεν θα επεφτε να πλαγιασει!!

Με τρεμάμενα χερια εφτασε την ντουλαπα της και διαλεγε τα ρουχα που θα φορουσε, τα τσαλάκωνε με τα χερια της, τα πονούσε όπως και αυτή πονούσε επρεπε να τον συναντουσε, να του μιλούσε να της εξηγουσε!! Να της εξηγουσε , μα τι ειχανε αυτοι οι δυο, ήταν υποχρεωμένος να δίνει εξηγήσεις για την ερωτική του ζωή, σε μια ξενη που καποτε ειχε περιποιηθει το τραυμα του αδελφού της και η σχεση τους δεν ειχε προχωρησει παραπάνω, δεν ήταν καν φίλος!!!
Πεντε φορές τον ειχε δει όλες και όλες και περα από τα τυπικά δεν ειχαν ανταλλάξει τιποτα άλλο και με τον Τερρυ ετσι δεν ειχε συμβει, μητε εκεινος της ειχε δώσει χειροπιαστα πράγματα αγάπης τα περισσοτερα απο αυτά τα ειχε επινοησει η ίδια αλλα όμως ο Τσαρλς ειχε κλέψει στ’ αληθεια την καρδιά της και εδώ να ήταν η ίδια κατάσταση, άραγε; ειχε δικιο η μητερα της όταν της ελεγε ασχημα λόγια για τον ερωτα της ζωής της!!

Ναι, ήταν ο ερωτας της ζωης της τον Τερρυ ήθελε να τον εκδικηθει όταν εμαθε τον ερωτα του για την Καντυ, τον Τσαρλς θα ήθελε να του ξεσκίσει την καρδιά και να την πάρει δική της! Θα πηγαινε να τον συναντησει , το είχε αποφασίσει όχι στο ιατρειο θα ειχε κλεισει , όχι κιολας να δει την Καντυ στον τοπο εργασια της και να μάντευε τις προθέσεις της αλλα ..αλλα στο σπίτι του εκει θα ήταν τετοια ώρα εκτος και αν του τυχαινε κάτι έκτακτο και ηταν σε εξωτερικη υπόθεση για ασθενή , ο κόσμος να χαλούσε θα τον περίμενε μέxρι τα άγρια μεσάνυκτα αν χρειαζόνταν ακόμα οι ωρες δεν ηταν δικες της, άνηκαν στο πάθος της , οι ωρες θα κυλουσαν σαν δευτερόλεπτα!!
Από την τρεμουλα της ειχε πάρει το καπέλο του πρωινου περιπάτου και αν κοιτουσε στον καθρέπτη θα έβλεπε ότι κατω από το χειλος της ετρεχε αίμα ( τοση ωρα το δάγκωνε δυνατά ασυναισθητα)! Φωναξε την υπηρετρια της να πουν στο Στιουαρτ να ετοιμαστεί.ο ιδιος και να ετοιμασει και το αυτοκίνητο...η κυρια Ραγκαν δεν επρεπε να μαθει τιποτα για την βραδυνή επίσκεψη που ετοιμαζότανε να κάνει!! Προσπαθούσε να συγκεντρωσει την ψυχραιμία της παιρνοντας βαθιές ανάσες κάθε λίγο!! Ήθελε να του μπήξει τα νύχια της, να τον πονέσει όπως την πονούσε, να τον ματωσει και μετά υποταγμένη να πέσει στην αγκαλιά του, παραδομένη στο πάθος που σιγοκαιε μέσα της εδώ και λίγο καιρό και κει να μεινει μεχρι το ξημέρωμα, αβοηθητη δαμαζοντας τα χάδια του!!

Υπήρχε λύση, αφου θα του εξομολογούνταν τον ερωτα της μετά θα του εδινε χρήματα να απαλαχτει για πάντα από την χωριατοπουλα , αν επαιρνε χρηματα η οικογενεια της, σύντομα θα ξεχνούσαν..εκεινη θα τον συγχωρουσε, φτανει να ήθελε , κάθε επιθυμια του θα γινόνταν διαταγή, δεν υπολόγιζε χρήμα, συναισθημα , θυσια, το οτιδήποτε όλα, μα όλα στα πόδια του! Ετσι ο Τσαρλς δεν θα διασυρονταν και με αυτές τις σκέψεις ξεκίνησε να βρει το πεπρωμένο της που ηθελε να καταλήγει στην αγκαλια του μεγάλου ερωτα της!!!! η Κριστιν θα εσβηνε , δεν θα τους ενοχλουσε πια, φτανει να συμφωνούσε...

Κεφαλαιο 7

Η Καντυ δεκτηκε μια μεγάλη χαρα, μια εκπληξη το Σαββατο, μια μερα πριν ο Αλμπερτ γυρίσει από το Σικάγο με το χαρτί της λύσης της υιοθεσίας στα χερια, δεν ήξερε όμως πως δεν θα ήταν και η μόνη εκπληξη που θα ειχε εκεινο το φωτεινο, καλοκαιρινό απόγευμα!
Ηταν η Ντοροθυ, η αγαπημένη μας σε όλους μας Ντοροθυ που ήρθε περιχαρης να την δει και να την συγχαρει και από κοντά για τον αρραβωνα της! Η Ελρου το ειχε επιτρεψει στο ρεπο της Ντοροθυ, ετσι την εφερε το πολυτελές αυτοκινητο με τον οδηγό των Αρντλευ! ‘Αφου λοιπόν θα γίνεις η προσωπικη καμαριερα της κυριας Αρντλευ και θα ανηκεις στην συνοδεια της , όταν θα γίνει ο γάμος σου επιτρεπω να την δεις και να της πας εκμέρους μου και αυτην εδώ την πρόσκληση σε τσαι για την Δευτερα όταν ο μεγάλος θειος θα είναι εδώ’ και τωρα η Ντοροθυ μπορουσε να σφιγγει, με κλάματα στην αγκαλια της μια πολύ, πολύ αγαπημένη φίλη!!

Ειχε αλλαξει η Ντοροθυ ειχε ομορφύνει, όπως παρατηρησε η Καντυ, ειχε γινει μια πολύ καλή και γλυκεια δεσποινίδα, ο ερχομος του κυριου Ουιτμαν στην επαυλη σαν κηπουρος των Αρντλευ την ειχε κάνει άλλον άνθρωπο της εδινε κουράγιο και πίστη σε κάτι, απλως ειχε έναν δικό της άνθρωπο πια διπλα της, πολύ διπλα της και τωρα που θα ερχόνταν και η Καντυ ως κυρια του σπιτιού, εδώ και αν θα ειχε έναν δικο της άνθρωπο! Τι χαρα, τι ανέλπιστη χαρα για την εργατική και υπομονετική Ντοροθυ! Ειχε σηκωθει από το πρωι, ειχε προσκαλεσει τον μαγειρα των Ραγκαν τον καλο φιλο και της Καντυ από τα δυσκολα χρόνια και ειχαν φτιαξει κουλουρακια και ένα κεικ, ζεστο, ζεστο από τον φουρνο να το δοκιμάσει η Καντυ της και να ευχαριστηθεί εκμερους και των δυο!

Με αυτά ειχε ερθει αν χειρας η Ντοροθυ και με μια γλαστρουλα με ένα ασπρο τριανταφυλλο της σπάνιας γνωστης μας ποικιλιας , δωρακι πάλι του κυριου Ουιτμαν ( πιστευε πεισματικά πως επρεπε να διαδωσει την ποικιλία της'γλυκειας κάντυ' σε κάθε γωνιά του πλανήτη, αυτο το εκατοφυλλο τριανταφυλλο του εδινε χαρά και θαρρος στα γηρατειά του, θα το διεδιδε ήταν στοχος ζωής ) για το ορφανοτροφειο και φυσικά ας μην ξεχνάμε και την πρόσκληση της Ελρους! Μα περισσοτερο ειχε ερθει με την ελπίδα πως κάτι καλο θα την περιμενε στο φιλόξενο σπιτάκι της καντυς, εκεινο το ζεστο Σαββατο και η ελπιδα της στο μελλον καθολου δεν θα διαψευστει γιατι όποιος ελπίζει στο ανελπιστο και στο καλο πάντα κερδιζει στο τέλος και πάντα κάτι βρίσκει!
Μα όπως ειπαμε δεν θα ηταν η μονη εκπληξη για την Καντυ, ο ερχομός της Ντοροθυ, καθ’οδον ήταν και ο Τομ με τον πατερα του που ερχοντουσαν στο ορφανοτροφειο να δουν την ξανθια φίλη μας!! Ο Κυριος Στηβ εφερνε αρον, αρον τον Τομ, να ζητησουν επίσημα πια το χερι της Καντυ από τις δυο αδελφές!
Πριν χτυπήσουν την πόρτα του ορφανοτροφειου, ο κυριος Στηβ σταθηκε να επιθεωρησει το καφε , καλο κοτλε κουστουμι του Τομ και να βγάλει την σκόνη που ειχε συσωρευτει πάνω του καθως ερχοντουσαν με την αμαξα τους! Ο κυριος Στηβ καμάρωνε τον Τομ του και ταυτοχρονα τιναζε το καπέλο του!!

- Μα εχει άλλος πατερας τετοιον κανακάρη που εχω εγω σε όλο το Λεικγουντ και στα περιχωρα, τι να μας πει και ο λιμοκοντορος του Λεοναρντ, αχ, τυχερη Καντυ παιρνεις άνδρα που πιανει την πέτρα και την στίβει, την πιανει και την στιβει, χα, χα, χα! Ο καημένος ο Τομ, στιμωγμένος από έναν πατερα χειμαρρο ελεγε τα εξής:
- Πατερα τωρα που θα πάμε μέσα μπορει να μας περιμένει μια εκπληξη, κατι το αναπάντεχο που όταν ακουσεις τα δεδομένα θα αλλάξουν δραματικά!
- Βρε θα γινουνε χαρες σε λίγο, μεγάλες χαρες πήγα και στον πατερα της, τον θετο της πατερα, εννοω τον κυριο Αρντλευ μου εδωσε την αδεια, ελα προχωρα και να της πεις ότι συμφωνήσαμε!
- Μα αυτον εννοω και εγω , ξερεις ο κυριος Αρντλευ ειναι λίγο μυστηριος..οσον αφορα την θετή του κόρη..
- Βρε μην σε ταραζει αυτος και προχωρα, ελογου του αν θελει, στο κάτω, κάτω, προικα δεν θελουμε εμεις, να της πεις μονο οτι συμφωνησαμε να παψει να δουλευει στον λιμοκοντορο.. Ο Τομ δεν βρηκε κατι να πει και με δισταγμο και τεμαμενα πόδια διεσχιζε την πορτα του ορφανοτροφειου, απο πισω ειχε συνεχως τα σπρωξιματα του κυριου Στηβ που δεν εβλεπε την ωρα να δει τις δυο αδελφες και να της αναγγειλει τα χαρμόσυνα μαντάτα για τα δυο παιδιά! ουτε καν άκουσε τον ακουσιο αναστεναγμό του θετου γιου του! Ηταν σε άλλο κόσμο!

Εδω να παρατηρησουμε οτι ο Τομ. ηταν ενας κουκλος το καφε κουστουμι τονιζε μοναδικα τα καστανα του μάτια και το καπέλο του εδινε εναν τονο ανδρισμου, αξιο θαυμασμου, καμια νεραρη κοπέλα δεν θα αφηνε ασυγκινητη η αγρια ομορφια του, εκτος βεβαια απο την Κριστιν, αλλα στο ξυλινο σπιτακι υπήρχε η Ντοροθυ μια ψυχή που διψουσε για αγάπη...

Αγκαλιαζοντας με το ένα χερι του ο κυριος Στηβενς τον ώμο του γιου του τον οδηγουσε στο σαλονάκι του ορφανοτροφειου, ο καημένος ο Τομ ασφυκτιουσε καθως δεχότανε τις νουθεσιες του θετου του πατέρα αλλα λόγω των ιδιαιτερων συνθηκών δεν μπορουσε να κάνει και διαφορετκα, θα ήθελε να το βάλει στα πόδια να φυγει , ηξερε ότι το συνεικεσιο θα οδηγουνταν σε βατερλω, δεν φοβοτανε για τιποτα άλλο παρα μόνο για την ευθραστη υγεια του γερου-Στηβ και πως θα διαχειρίζονταν το θέμα, όταν θα μάθαινε…!

- Δυο πράγματα περιμένω από σενα γιε μου για να αποδειξεις σημερα τον ανδρισμό σου, πρωτον να βγάλεις το καπέλο σου αμέσως μολις δει τις αδελφες και να δηλώσεις ετσι τον σεβασμό σου προς το πρόσωπο τους, ότι εισαι και ότι θα γινεις σε κεινες το χρωστάς και μετα σε μένα - σε αναθρεψαν γιε μου- και δευτερον να μην σου πάρει τον αερα η Καντυ, ορθα –κοφτα να της το ξεκόψεις από την αρχη , πλεον δεν θα ξενοδουλευει ως βοηθος γιατρου, θα εχει άνδρα πια και σπιτικό να φροντιζει! Οι επιθυμιες σου θα γινονται διαταγές από σημερα και περα, αχ, αυτές οι πολιτειες της Λουιζιανας και της Βικτωριας που έδωσαν δικαιωματα και εργασια στις γυναικες, από κει άρχισε το κακό! Παρε τα γκεμια από την αρχή γιατι μετα θα τριβεις τα μάτια σου…!
- Μαλιστα πατερα αλλα ο κυριος Αρντλευ….!
- Μπα σε καλο σου σήμερα με τον ξανθομπαμπουρα, τι δουλεια εχει στην συζητηση μας και τον αναφερεις κάθε τρεις και λίγο, βρε μπας και τον ερωτευτηκες και βρονταμε σε λάθος πόρτα, ελόγου του ας κάνει κουμάντο στα δικά του χωράφια και μεις στα δικά μας, οριστε μας…λογαριασμο θα του δώσουμε…
- Πατερα, μην αναστατωνεσαι γι’ αυτό πρόκειται θα μπούμε, δηλαδη μπαινουμε σε δικά του χωράφια..
- Σωπα τωρα και ερχεται η αδελφη Μαρια, βγαλε το καπέλο σου..και δειξε σεβασμό στην γυναικα..όπως σου ειπα!

- Kυριε Τζοντσον, Τομ μου τι καλα που ηρθατε να μας δειτε, η αδελφη Μαρια με φωτεινο πρόσωπο επεσε στην αγκαλια του Τομ και ευθύς οδήγησε τους δυο άνδρες στο μικρο σαλονάκι του ορφανοτροφειου που κάθονταν η Καντυ με την Ντοροθυ και την κυρια Πονυ, μια τετοια μέρα με τον ήλιο ψηλά τα παιδια επαιζαν στο λοφο..

Aμεσως ο κυριος Στηβ κάθισε στο ντιβανάκι και διπλα του τοποθετησε τον άπραγο γιο του και θελησε να μάθει την ταυτοτητα της Ντοροθυ!! Δεν θα ησυχαζε διαφορετικα αν η Ντοροθυ δεν ηταν παιδικη φιλη της Καντυ!
Δεν θα ήθελε ξενο κοσμο την ωρα που θα ανειγγειλε τετοια νεα!!

- Ας μην χρονοτριβουμε, ο λογος της επισκέψεως μας σημερα εδώ, ειναι πως εγω ο Στβ Τζονσον ζητω εκ μερους του γιου μου το χερι της Καντυ! Μας ξερετε , σας ξερουμε, ας λειπουν λοιπον οι μεγάλοι προλογοι και τα τυπικα, μεγάλα λόγια, Καντυ δεχεσαι;! Για λιγο βασιλευσε σιωπή, ολα τα βλεμματα στραφηκαν στην Καντυ!
- Λυπάμαι κυριε Στηβ, δεν γινεται να πάρω τον Τομ!

- Μα την παρθενο Μαρια τι εννοεις Καντυ ότι δεν δεχεσαι; Μιλα καθαρά, σου πέφτει λιγος ο Τομ μου! Η Καντυ αστραπιαια κοιταξε τον Τομ που της κουνησε καταφατικά το κεφάλι, μετα κοιταξε την Ντοροθυ που ειχε μείνει επίσης άναυδη, με πολλα ερωτηματικά να της πιλατευουν το κεφάλι!

- Ειμαι ήδη αρραβωνιασμένη με έναν υπέροχο άνδρα και προκειται σε λίγους μήνες να γινω γυναικα του! Κυριε Τζονσον μπορει να ακουστει περιεργο, παραλογο για τους πολλους αλλα ειμαι αρραβωνιασμένη με τον Γουιλιαμ Αρντλευ, τον ξερετε τον επισκεφτηκατε, ο Τομ είναι το πιο καλό παιδί του κόσμου αλλα έχω αλλου δοσμένη την καρδιά μου, λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι ..

- Μα..μα αυτός είναι ο θετος σου πατερας, δεν μιλάς Καντυ γι’ αυτόν τον άνδρα, όχι δεν γινεται . Πες μου, μιλας για τον νέον, ξανθό άνδρα που ζει σε κεινη την πολυτελή επαυλη κοντά στην λίμνη και που αν φτερνιστει ένα τσουρμο υπηρετες τρεχουν από πίσω να του σκουπίσουν την μύτη;!

- Δεν θα το εθετα ετσι αλλα ναι, κυριε Τσονσον..

- Χα, χα, για δες τοσο καιρο φοβόμουν τον Τσαρλς μα εσύ έπεσες ακόμα πιο χαμηλά, πολύ πιο χαμηλά από οσο υπολόγισα τα ειχες φτιαγμένα με τον ιδιο σου τον θετό πατερα…..μα βεβαια εχει ολοκληρο το Σικάγο δικό του, τι θα σου έκανε μια ψωροφαρμα στα βορεινά του Λεικγουντ, εσυ παιδι μου πήγαινες για τα μεγαλεια ,τουλαχιστον με τον φιγουρατζη τον Τσαρλς θα επαιρνες φρεσκο, καθαρό αερα ενώ με αυτόν θα μενεις σε ένα μαυσωλειο, παρεα με κεινη την παλιογρια.... Αλλα καμια δεν απορριπτει τον Τομ Τσονσον για αλλον άνδρα αυτό να ξερετε δεσποινις μου..ο γιος μου τα τιμά τα παντελόνια του…με το παραπάνω..

- Πατερα παρεκτρεπεσαι….ο Αλμπερτ είναι αξιολογος άνθρωπος..

- Σκασμός, θες να με δεις να παρεκτρεπομαι, σε όλη την διαδρομή ήξερες , γι’ αυτό ανέφερες το ονομα αυτού του καταραμένου πλουτοκράτη..αχ, η καρδια μου!

Η κυρια Πονυ, ανήσυχη πήρε αμέσως τον λόγο’ελάτε να πάμε εξω κυριε Τσονσον, να πάρετε καθαρό αερα’ Ευτυχώς ο κυριος Στηβ άκουσε την συμβουλη της κυριας Πονυ, ετσι μονος του με τα χερια απλωμένα στο μεγάλο δεντρο του ορφανοτροφειου, προσπαθουσε απεγνωσμένα να ηρεμήσει, η καρδια του τον έσφιγγε και προσπαθουσε να μην το δειχνει! Τα χρονια του μεγαλου δεντρου ειχαν βαρύνει και τον ίδιο !Η Καντυ παρα την παρακληση του Τομ τον πλησιασε, με το χερι της απαλα, στοργικά του άγγιξε τον ωμο..


‘ Πουληθηκες Καντυ, τι δουλεια εχεις εσύ μ’ αυτους, εσυ . εσυ εισαι δικό μας παιδι.., εισαι ελευθερη σαν τον Τομ μου, τι θες με αυτόν τον ξιπασμενο τραπεζίτη’

Ο κυριος Στηβ προσπαθουσε να σκουπίσει τα δακρυα του μαζί με τον ιδρωτα που έτρεχε από το μετωπο του! ‘ όταν σε ειχα βρει τοτε στο δρομο που πήγαινες για τους Ραγκαν, σου ειχα πει ποτε να μην αλλαξεις, βλεπεις ήξερα τι κουμάσια ήταν η οικογενεια.., ηξερα τι θα τραβουσες..’

‘ Ελατε να σας πάρω μια πιεση, να ελέγξω τον σφυγμό σας, σας παρακαλώ..’
‘ Μην μ’ αγγιζεις, πήρε αμυντική στάση καλυτερα να με αφηνες να πεθάνω ένα χρονο πριν παρα που με σκότωσες σήμερα’ ο κυριος Στηβ αρπαξε από τις πλάτες την Καντυ ‘ Δεν καταλαβαινεις λοιπόν ο Τομ , είναι για μενα τα πάντα’

‘ Τοτε σταμάτα να του φερεσαι ακομα σαν παιδι’ η Καντυ ξεφυγε βιαια από τα χερια του!
Του φερεσαι σαν σε οχταχρονο παιδι, ειναι ανδρας πια εχει το δικαιωμα να αποφασίζει για την ζωή του, μονος του θα διαλεξει την γυναικα που θα ερωτευτει, ποτε δεν ηταν ερωτευμένος μαζί μου, δεν το βλεπετε, αυτο που μας ενωνει ειναι αδελφικη αγαπη απο την αρχή, τιποτα παραπάνω!

Φοβαμαι μην πληγωθει, ατυχησα στον γαμο μου, ειναι η αγάπη μου Καντυ για εκεινον..δεν καταλαβαινεις δεν εισαι μάνα'

' Χωρις να κανει λάθη πως θα ωριμάσει, πως θα εξελιχθει, πως θα γινει άνδρας, του εχετε απαγορευσει να κανει λαθη, ποιος ζει σε μαυσωλειο κυριε Στηβ; και ο καημένος δεν λεει τιποτα απο φόβο μην σας πληγωσει, δεν αντιδρα ποτε και για τιποτα..ομως μέσα του πνίγεται'

' Καντυ αρκετα ειπες' ο Τομ ειχε πλησιασει και αυτος στο μεγάλο δεντρο!

Μολις ο κυριος Στηβ αντικρυσε τον αγαπημένο του γιο σκέπασε τα δακρυσμένα ματια του με τα τραχιά χερια του για να μην τον δει ο Τομ σε τοσο άσχημη, συναισθηματική κατάσταση!
Ξαφνικά η ηλιοφανεια σταμάτησε και μερικά μαυρα σύννεφα έκαναν αισθητη την παρουσια τους στον ουρανό, ισως σε λίγο να αρχιζε μια καλοκαιρινή μπόρα!

‘ Ελα πατερα να φυγουμε , αρκετες συγκινήσεις γνώρισες για μια μέρα, πάμε σπίτι’
‘ Γιε μου, εγω.. , η μητέρα σου γιε μου η θετή σου μητέρα, πάντα με υποβίβαζε. .με κατηγορουσε για την ατεκνία μας, με κατηγορουσε για όλα , όταν ήρθα να σε πάρω ήμουν απελπισμένος, ο πιο απελπισμένος άνθρωπος στην γη και συ μου εφερες μια ηλιακτιδα ζωης γιε μου σε μια ζωη αχρηστη και τιποτένια μέχρι τοτε…που ειχε ανάγκη την παρουσια ενος παιδικου χεριού, στην ουσια εσύ γιε μου , με έσωσες απο την δυστυχία και την πίκρα που ειχε συσωρευτει στην ψυχή μου..
‘Πατερα μην μιλάς ετσι, σε παρακαλώ, μεγάλα δάκρυα αρχισαν να πέφτουν από τα θλιμμενα καστανά μάτια του αγοριού.

‘ Ηθελα εσυ να εχεις μια καλή συντροφο, ένα καλό κοριτσι διπλα σου, γι’ αυτό επέμενα τοσο να πάρεις την Καντυ’ τα δάκρυα ετρεχαν τωρα ποταμός και από τα μάτια του αμοιρου του Στηβ και δε έκανε καμια κίνηση να τα κρύψει.

‘ Κυριε Στηβ και φυσικα υπάρχουν καλά κοριτσια, πριν λιγο μεσα στο σπίτι του μικρού αλόγου είδατε ένα του ειδους!

Αυτο το κορίτσι, ξενοδουλευει καμαριερα απο τα μικράτα της, οι γονεις , τα αδελφια της βρισκονται σε φυτειες μακρυα, δουλευουν και κεινοι αλλα ουσιαστικά η Ντοροθυ τους στηριζει οικονομικά, η ζωή της δεν ήταν ποτέ ευκολη, η καθημερινότητα της ανυπαρκτη σχεδόν και όμως καθ’οσον την ξέρω ποτε, μα ποτέ δεν την άκουσα να παραπονιεται για τιποτα!

Λετε ότι με θαυμάζετε, ότι με θεωρειται ένα εξαιρετο κοριτσι και εγω σας λεω ότι αν ξερατε την Ντοροθυ καλύτερα θα την θαυμαζατε πιο πολύ! Ο Τομ αξίζει την ευτυχία και θα την βρει, ειμαι σίγουρη, μην παραλληριζετε την δική σας ζωή με την δική του, ο Τομ αξίζει ένα καλό κορίτσι, ένα καλό μέλλον’

‘ Ναι Κάντυ…πάμε παιδί μου σε λίγο θα ξεσπάσει μπόρα, δεν θα προλάβουμε να φτάσουμε στην φάρμα’

‘ Πατέρα και αν ξεσπάσει μπόρα, θα βγει σε λίγο το ουρανιο τόξο, η βροχή όλα θα τα καθαρίσει! Γιε μου, τα χερια του κυριου Στηβ αγκάλιαζαν τον Τομ με μεγάλη στοργή , ετσι τους έβλεπε η Κάντυ αγκαλιασμένους πατερα και γιο και τα δάκρυα κυλουσαν από τα μάτια της! Δεν ειχε ξαναδει ωραιότερη εικόνα εκει στην ακρη του μεγάλου δέντρου.. και ευχαριστουσε τον Θεό που ειχε βρεθει μάρτυς τετοια σκηνής!! Τομ εισαι τοσο καλό παιδί, ειλικρινά σου αξίζει κάθε επίγεια ευτυχία, ελεγε από μεσα της!
‘ Κάντυ, συγχωρεσε με παιδι μου αν παραφέρθηκα σήμερα, συγχωρεσε έναν γερο ευσυγκινητο καουμπου που με τα χρονια αλλαζει….ευχομαι να ευτυχήσεις με τον ξανθουλη σου μεσα από την καρδιά μου’
‘ Κυριε Στηβ, οποτε θέλετε ελάτε να με βρειτε αν έχετε την οποιαδήποτε υπόθεση, ο Αλμπερτ θα σας εξυπηρετήσει αμέσως, σιγουρα θα του περνάει τωρα..’
‘ Καντυ , εγώ με τους έχοντες την εξουσία και τον πλούτο δεν εχω καμιά σχεση παιδι μου, είναι η γραμμη μου αυτή χρόνια δεν θα αλλάξει τώρα αλλα σε σενα ευχομαι κάθε προσωπική ευτυχία και χαρά..’

Ετσι οι δυο άνδρες εφυγαν , ο κυριος Στηβ μπορεί να μην έκανε νύφη του την Κάντυ τεςλικά αλλα ήρθε πολύ πιο κοντά με τον μονάκριβο γιο του, ειχε την ευκαιρια να δει βαθια στην ψυχή του και ο Τομ στην δική του και να γνωριστουν πολύ καλύτερα!
Οταν η Κάντυ γυρισε στο σπίτι του μικρού αλόγου, η βροχή ειχε ήδη ξεσπάσει..οι αδελφες ηταν έξω στο λόφο να βρουν τα παιδιά και η Ντοροθυ βρίσκονταν στο παράθυρο και κοιτουσε το ψιλόβροχο σαστισμένη, ουτε καν αντιλήφθηκε την διακριτική παρουσια της καντυ..ειχε δει όλα όσα ειχαν γινει και ειχε τοσες αποριες! η Κάντυ την επιασε απο την μέση:
- Καντυ ποιον ήταν αυτο το όμορφο παιδί, παιδικός σου φιλος, μεγαλώσατε μαζί;
- Ναι Ντοροθυ ο Τομ ειναι ο καλύτερος φιλος μου, με βρηκε μια χειμωνιατικη νύκτα εμένα και την Αννυ έξω στο κρυο και μας έφεραν εδώ μετα οι αδελφές!
- Τι συναρπαστική ιστορια Κάντυ μου, μακάρι να ειχα και εγω μια τετοια ιστορια να σου διηγηθώ, τα ματακια της Ντοροθυ ανοιγοκλειναν συνεχώς με εκπληξη, μα γιατι δεν μου την διηγηθηκες ποτε τοσα χρόνια!; θα' θελα να την ξερω!

Η Ντοροθυ κοιτωντας την βροχή έξω να δυναμώνει, σκέφτηκε την δική της ένδεια τις στερήσεις που ειχε υποστεί αλλα και την ανυπαρκτη προσωπική και κοινωνική της ζωή!

Δεν ειχε τιποτα να διηγηθει, τιποτα να περιμένει, η ευτυχία είχε χρόνια πολλά να την επισκεφτεί και σημερα ήταν από τις λίγες φορές στην ολιγοχρονη ζωή της που ένιωθε επιτελους κατι από την έννοια του να νιωθει κανείς ζωντανος και νέος! Αν παρατηρουσε κανεις τα μάτια της θα τα έβλεπε άδεια από ενθουσιασμό αλλα ωστόσο κάπου εκεί μέσα αχνόφεγγε κάποια ελπίδα σαν μικρο, λεπτεπίλεπτο λυχναράκι που πάλευε να σωθει από μεγάλη ανεμοθύελλα!

Η Κάντυ όμως άλλα σκεφτότανε καθως τις έπιανε απαλά τους καρπους των δυο χεριών της: ‘ Θα’ θελες, να ειχες ένα όμορφο παλικάρι σαν τον Τομ, διπλα σου με δικό σας σπιτικό και τις δικές σας έγνοιες;’ την ρωτησε γλυκά , η Ντοροθυ προσπάθησε με την ματιά της να ξεφυγει και περιπλανήθηκε για λίγο στο χώρο κρατωντας σκυφτο το κεφάλι της!

‘ Κάντυ μου, δεν νομίζω να μου αξίζει μια τετοια ευτυχία και μια τετοια άνωθεν χάρη’

‘ Γιατι το λες αυτό Ντοροθυ , αν σε κάποιον αξίζει κάτι τετοιο , αυτος δεν είναι άλλος από σενα, ο Τομ δεν είναι μόνο γλυκός και ωραιος αλλα και το καλύτερο παιδί στον κόσμο, τυχερη όποια τον πάρει’ η Κάντυ της έκλεισε πονηρά το μάτι, αν ηξερες πόσα κοινά εχετε εσεις οι δυο , θα ετρεχες τωρα από πίσω του, ξερεις καποτε τα εβαλε και με τον Αντονυ, κατσε να σου διηγηθώ την ιστορια’

‘ Αρκετά Κάντυ ως εδώ, ας σταματησουμε σε παρακαλώ, εγω σήμερα αν δεν ειχα το ρεπό μου θα ήμουν μαζί με την Ελρου, εκεινη θα έκανε το μπάνιο της και εγω μες στον ήλιο καρτερικά θα κρατουσα την πετσετα της! Ζω ανάμεσα σε γκριζους τοιχους, κάθε μέρα συναντω τους ίδιους ανθρώπους, κάνω τα ιδια πράγματα ακριβως που θα ειμαι τον άλλο μήνα το κανονίζουν αλλοι, όχι εγω, πάντα ζω σε ανασφάλεια, σημερα νιωθω σαν να ήρθα σε μια μεγάλη γιορτη και άφησα την κλεισουρα και συ μου λες πως εχω ένα εστω και μικρό μεριδιο σε μια άλλη ζωή’

‘ Αυτό σου λέω ακριβώς αλλα εσένα η δυστυχία σου εγινε δευτερη φύση και δεν αντεχεις να βλέπεις πια τον ήλιο φωτεινό, δεν ήσουν ετσι, εσυ μου εδινες θάρρος τι σου συμβαινει Ντοροθυ;’

‘ Δεν θελω να ελπίζω Καντυ σε κάτι καλό, γιατί μετά πληγώνομαι, σταμάτα λοιπόν να μου μιλάς για αγνωστα πραγματα, δεν θελω να ξερω τι υπάρχει παραπέρα ετσι δεν θα νιωσω μετα τον πόνο..της απόρριψης, η της αναβολής του καλου θα είναι πιο ευκολα όλα για μενα, αν μεινουν στάσιμα.. με τα δυο της χερια έπιασε το κεφάλι της, θελοντας να ξεφυγει απο την ελπιδα μιας μελλοντικής ευτυχιας που μπορουσε και ποτε να μην ερθει! σταμάτα Κάντυ να μου μιλάς για πράγματα που δεν κατανοώ, δεν ακους εξω ριχνει αστραπές και βροντες, πρεπει να φυγω’

Η Καντυ δεν επέμενε περισσότερο, ο καιρός ηταν κακός και η φίλη της έπρεπε να αναχωρησει, ήταν ωρα, αλλωστε δεν ήθελε να την φερει σε δύσκολη θέση με την Ελρου της έκανε εντυπωση μονο το γεγονος του πόσου φοβισμένα και δουλικά περπατουσε η Ντοροθυ, τόσα χρονια η κακόμοιρη ειχε συνηθίσει τα δεσμά της και δεν ηθελε να τα αφήσει, ήταν σαν πουλάκι στο κλουβί!

Δεν θα τα αφηνε όμως η Καντυ Γουαιτ ετσι τα πράγματα, δεν ειχε πει την τελευταια της κουβέντα ακόμα! Θα τους εφερνε σε επαφη ξανά αυτους τους δυο, ειχαν τοσα, μα τοσα κοινά, πονεμενα και καλά παιδια και τα δυο..σκέφτηκε η Κάντυ, μονο κατι την εβαζε σε σκέψεις , να ειχε άραγε ξεχάσει ο Τομ την Κριστιν και γιατί όχι ειχε καταλάβει πλεον ότι ο τσαρλς λογω της ιατρικης του θεσης τον ειχε νικησει! Αλλωστε τι θα πειραζε αν την θεση μιας ψηλής, μελαχροινής την έπαιρνε μια λεπτη, γλυκειά, καστανουλα! κατι θα εβρισκε να μηχανευτει για να τους φερει κοντά!

Οντως κακος καιρός και ο Αλμπερτ της ταξιδευε! μια αστραπιαια ανησυχια περασε απο την σκέψη της και μετα εφυγε γρηγορα όπως ήρθε, τωρα το ενδιαφερον της και ολο της το ειναι το μονοπολουσε ενα μόνο προσωπο: ο ξανθουλης της, οπως ελεγε ο κυριος Στηβ! ακου να της πει πως δεν τα πει καλα με το μεγάλο κεφάλαιο, καημένε Αλμπερτ θα εξελιχθεις σε μια θεια Ελρου με το πέρασμα του χρόνου, θα γελουσες αν τα άκουγες'

‘ Κάντυ, έξω σε περιμένει ο κυριος Ουιλιαμ, φτιαξου λιγάκι’ η γλυκεια φωνή της αδελφής Μαριας αντηχησε στα αυτιά της κάντυ σαν ήχος, υπέροχης μελωδιας!

Η κυρια Μαρία είχε τα παιδιά από το χερι πιασμένα και τα έμπαζε μουσκεμα μέσα, ένα, ένα!
‘ Όχι περίμενε Κάντυ, περίμενε παιδί μου, μην βγεις έτσι στην βροχή, βάλε το αδιαδροχό σου πρώτα, ερχεται εδώ ο άνθρωπος’

Μα η Κάντυ ειχε φτασει κιολας το αυτοκινητο των Αρντλευ, ο Αλμπερτ πετάχτηκε γεμάτος χαρά και η μικρή βρεθηκε σε μια στιγμή στην αγκαλιά του.

‘ Κάντυ εισαι τοσο χαριτωμένη στην βροχή όταν γελάς ‘

‘ Θα γινουμε μουσκίδι αλλά δεν με νοιάζει , ας ριξει όσο θέλει Αλμπερτ μου γυρισες’

‘ Για να με βλέπεις εδώ μαζί σου μικρή μου, επέστεψα μια μερα πιο γρηγορα από όσο υπολόγισα με τον Τζωρτζ’ της κρατουσε τα χερια και ο ουρανός έβρεχε καταρακτωδώς αλλα δεν φόβιζε τους δυο ερωτευμένους’

΄Πάμε μέσα, εχω λύσει την υιοθεσία, θα σου δειξω τα χαρτιά, θα σου πω νεα από το γιατρό Μαρτιν, από τον παλιο μας νοικάρη. Θεε μου σε βρισκω αδυνατισμένη μα πάντα πανέμορφη’

Όταν εφτασαν στο εσωτερικο του μικρου αλόγου και οι δυο ήταν μουσκεμα, πήγαν αμέσως σε ένα δωματιακι να αλλάξουν!!.. η Κάντυ άλλαξε αμέσως προσέχοντας ταυτοχρονα να μην την δει με τα εσώρουχα ο Αλμπερτ, εκείνος όμως αφησε το μισό του κορμί ακαλυπτο και κρατουσε τα βρεγμένα ρουχα του στο χέρι….βρεγμένος ήταν πιο όμορφος από ποτε, το καλογυμνασμένο του σωμα δεν θα περνουσε απαρατηρητο από καμιά γυναικα αλλα η απειρια της Κάντυ δεν μπορουσε καν να τον κοιτάξει, ισια στα μάτια.. δεν άντεχε καν να θαυμάσει την ομορφια του και άλλοτε τον ειχε δει μισόγυμνο και ειχε περιποιηθει το κορμί του μα τωρα δεν το άντεχε….ξεροντας πως ηταν δικός της, δεν αντεχε την ματια του που ηταν γεμάτη πόθο! Η κάντυ εκεινη την ωρα πάλευε να παραμεινει κοριτσι και να καθυστερησει με κάθε τιμημα να γινει γυναικα, ήθελε πόνο η διαδικασία δεν την άντεχε..

Μια αποστροφη της ματιάς της Κάντυ από τον γυμνό του στερνο τον έβαλε σε σκέψεις! Αν η Κάντυ τον παρατηρουσε πιο προσεκτικά θα εβλεπε ένα παραπονο να σχηματίζεται στα βουβά χειλη του..

‘ Αλμπερτ ντυσου θα κρυωσεις και έξω μας περιμένουν..’

Καντυ ακόμα με βλέπεις σαν ασθενή, σαν αδελφό διακρινω την στοργη σου, δεν διακρινω όμως πουθενά το ερωτικό σου ενδιαφέρον.. , δεν επρεπε λίγο να με προσέξεις .. εσυ βιαζεσαι να ντυθώ αυτά σκεφτοτανε ο Αλμπερτ και η δυσαρεσκεια υπήρχε διάχυτη πάνω του, μα όπως πάντα δεν έκανε καμιά ερώτηση, η Καντυ όμως χαμογελουσε τρισευτυχισμενη χωρις να ξερει τις σκέψεις του καλου της!

‘ Καντυ ήρθα να σε πάρω να πάμε στο εξοχικό, που σε λίγο θα γινει και δικό σου να περασουμε το υπόλοιπο του Σαββατοκυριακου μαζί και να μιλησουμε , να κάνουμε σχέδια για το γάμο, εχω δωσει εντολη να ετοιμάσουν το καλύτερο από τα δωμάτια, αυριο θα πάμε στην εξοχή, στο καταφυγιο αν δεν βρεχει όπως σήμερα’

Η Κάντυ κατακοκκινησε, αυτό το ενδεχομενο δεν το ειχε σκεφτει..να βρεθει με τον Αλμπερτ τωρα πια μονη μαζί του .. τωρα που θα τον εβλεπε σαν άνδρα και αυτος σαν την μέλουσσα γυναικα του..

' Τα παιδια Αλμπερτ με χρειαζονται εδω..η αδελφη Μαρια εχει πονοκέφαλο, μετα η δουλεια την Δευτερα..'

η Κάντυ ψελισσε ανουσιες δικαιολογιες!

' Κάντυ σε λίγο θα γινω ο άνδρας σου, δεν δικαιουμαι μια Κυριακή μαζί σου'
' Στο ίδιο δωμάτιο..' η Κάντυ ειχε έναν κομπο στο λαιμό
' Μα φυσικά, στο ιδιο δωμάτιο θα κοιμηθούμε, αυτο εξυπακουεται, γιατι ξαφνιαζεσαι τοσο αν σε ακουγε κανεις θα νομιζε πως σου είμαι ξένος'

' Εγω... οχι δα ξενος εσύ.. Αλμπερτ, το αφηνουμε για μετά το γάμο' σε παρακαλω

ο Αλμπερτ απέμεινε να την κοιτα με τα ρουχα βρεγμένα!! τουτη η φραση ήταν σαν ερωτική απόρριψη για το ατομο του, ετσι την εξέβαλε και δεν καταλάβαινε καν τον λόγο, αραγε με τον Τερρυ ετσι θα απαντουσε!!
' Δεν θα εκανα ποτε κάτι που θα σε έφερνε σε δύσκολη θέση.. δεν καταλαβαινω τον δισταγμο σου.. τοσο καιρο υπήρξαμε συγκάτοικοι, τωρα γιατι να υπάρχουν τοσες ντροπές..' ο Αλμπερτ την πλησιασε

' Αλμπερτ βαλε την μπλουζα σου'

' Βλέπεις κάτι άσχημο Κάντυ'

‘Υπάρχει κάτι που θα επρεπε να καλύψω, κατι για το οποιο θα έπρεπε να ντρεπομαι, αυτό είναι το πληγωμένο σώμα που φροντιζες τοτε που μου επιτέθηκε το λιονταρι, δες το σημάδι ψηλά στον ώμο μου, δεν εφυγε..ακόμα..’

‘ Ναι Αλμπερτ δεν έφυγε και λυπάμαι γι’ αυτό’

‘ Εγω πάλι καθόλου, μ’ αρεσει να το βλέπω, να τ’ αγγίζω’ ο Αλμπερτ πήρε στην αγκαλιά του την Κάντυ και την φιλουσε στο στόμα, στα μάτια, στο λαιμό, όπου έβρισκε γυμνη σάρκα το στηθος της Κάντυ φουσκωνε στο γυμνο στερνο του καλού της, ο Αλμπερτ ένιωθε την καρδιά της να χτυπά ανελέητα σαν ζωο που το πάνε για σφαγή, αραγε δεν έπαιρνε καμια ευχαρίστηση και όμως το κορμί της ανατριχιασε, σημάδι πως ένιωθε πράγματα αλλα ο φόβος για το άγνωστο της είχε παραλύσει τις αισθήσεις!!
Ανάμεσα στα φιλιά της ψυθίριζε : Ελα απόψε μαζί μου, το ξερω ότι είσαι άπειρη τελειως αλλά αυτό είναι κάτι που με ευχαριστεί πολύ και θα ειμαι ο ευγενικότερος άνδρας στον κόσμο, στο υπόσχομαι, ελα μην με φοβάσαι, τι υπάρχει που σε φοβίζει, πες το μου και θα το τακτοποιησω!
‘ Δεν μπορω Αλμπερτ συγχωρεσε με’

Ο Αλμπερτ με ένα σκοτεινό βλέμμα την αποδεσμευσε από την αγκαλια του!
‘ Πολύ καλά λοιπόν, κάνεις σαν να σου ζητώ κατι πολύ περιεργο, δεν ειμαι δα και τόσο άσχημος, ουτε θα κανεις αγγαρεια!’

‘ Αλμπερτ μου γιατί δεν με καταλαβαινεις’ Ο Αλμπερτ αμέσως χωρις χρονοτριβη έβαλε την μπλουζα του, προτιμουσε την βρεγμένη μπλουζα παρα την απορριψη της Κάντυ.

‘ Εχεις πολλους χαιρετισμούς από τον γιατρό Μαρτιν, α, μου ειπε να σου πω πως θα επεικτεινει την ‘ευτυχισμένη κλινική του’, εχει 40 μέρες ακριβώς να βάλει ποτό στο στόμα του, θα ρθει στο γάμο, θελει να γινει κουμπάρος μας’

‘ α, και κάτι άλλο που θα σε ενδιαφερει ίσως απειρως περισσότερο, από τα νέα του Μαρτιν ο Τερρυ , ο καλός και των δυο φίλος θα ανεβάσει τον χειμωνα τον ‘εμπορο της Βενετιας’ με τον θιασο του Στρατφορντ φυσικά! Εχεις ιδιοχειρους χαιρετισμους από τον ίδιο και ένα γραμμα, τον είδα όχι τυχαια και με παρακάλεσε να στο δώσω, δεν του ειπα για τον επικειμενο γάμο μας, Κάντυ υπάρχει ακόμα χρόνος, αν θες να λύσουμε τον αρραβώνα και να γυρισεις στην μεγάλη σου αγάπη, σκεψου το, να το γραμμα το κρατω από εκεινη την ωρα στην τσέπη του παντελονιού μου’

‘ Αλμπερτ γιατι πήγες να δεις τον Τερρυ, γιατι να ξυνεις παλιες πληγές, εσυ εκει πήγες να λύσεις την υιοθεσία και όχι να δεις τον Τερρυ!’

΄Γιατι, γιατί δεν θέλω μια γυναίκα που η καρδια της και το κορμί της είναι δοσμένα αλλού, ή ειναι στην καλυτερη περίπτωση διχασμένη Κάντυ σε θέλω δική μου, εξ' ολοκληρου δική μου, δεν θελω να σε μοιράζομαι, αν θες να μάθεις ουτε εκεινος σε ξέχασε ποτέ, εισαι αρχη και αφετερια του, η ξεχωριστη του αγάπη, σημερα αρνηθηκες μια πολυ φυσιολογική πρόταση που σου έκανα και αυτο λεει πολλά’ τωρα πρεπει να πηγαινω!
‘ Αλμπερτ’

Ο Αλμπερτ ετρεχε σχεδον στον διαδρομο , ουτε η αδελφή Μαρια δεν μπορουσε να τον σταματήσει με το φλυτζανι τσαι στα χέρια της!

Η κάντυ τον εφτασε την ώρα που εμπαινε στο αυτοκίνητο!
' Αλμπερτ, γυρνα πίσω , μην φευγεις ετσι ,εισαι ο καλυτερος άνθρωπος του κόσμου'

' Ναι αλλα ειμαι και άνδρας Κάντυ και σαν άνδρα θελω να με δεις, πραγμα που δεν το βλέπω και πολύ να συμβαινει, εισαι απόμακρη και ψυχρή, ουτε να σ αγγιξω δεν μου δινεις το δικαιωμα, καμια φορά αναρωτιεμαι θα ήσουν ετσι με τον Τερρυ, πως θ' αντιδρουσες αν εκεινος σε φιλαγε σήμερα αντι για μένα'

αυτα ειπε και εφυγε, η Κάντυ παρεμεινε μες στην βροχή με τις σκέψεις της και το γραμμα του Τερρυ στα χερια της! περιεργο όμως δεν ειχε την αμεση περιεργεια να το διαβασει, ο Αλμπερτ της εφυγε και ηταν η πρώτη φορά που τον έβλεπε θυμωμένο! αν σημερα την φίλαγε ο Τερρυ και της έκανε την ιδια πρόταση πως θα αντιδρούσε, θα δεχόνταν να πάει μαζί του!!

Μεσα στην βροχή η Κάντυ άνοιξε το γράμμα του Τερρυ που έσταζε και αυτό, λες και αυτος που το ειχε γραμμενο ήθελε να εκφράσει κάθε κρυμμένο, τρομαγμένο ή λυπημένο του συναισθημα , πράγμα το οποιο δεν έπρεπε να περάσει απαρατήρητο από τον παραλήπτη του!

Στην Κάντυ θυμισε, άλλες εποχές και άλλα γραμματα που διάβαζε στην βροχή, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο τα γράμματα της Αννυς, αλλα τουτος εδώ ο άσπρος φάκελος δεν συγκρίνονταν με κανέναν, ουτε καν με τα γραμματα που περίμενε κάθε Πεμπτη να της φέρει ο κυριος Μαρς από τα ταξίδια του Αλμπερτ, ειχε αφόρητο ψυχικό πόνο και έξυνε παλιές πληγές που νόμιζε πως είχαν κλείσει, ελα όμως που δεν ειχαν επουλωθεί! Αν η βροχή σταματουσε θα το διαβαζε με συντροφιά το μεγάλο δέντρο, αυτό όμως τωρα ήταν αδύνατο!

Τα χερια τρεμανε καθώς διάβαζε:

' Κάντυ,

Ο χρόνος για μένα δεν περνά, όταν αυτά που αγαπάς σε προσπερνουν ο χρόνος δεν περνά, το έχεις ποτέ νιώσει; γιατί, γιατί πες μου δεν ηρθες στην παρασταση, η μητερα μου σου έστελε πρόσκληση πρωτης θέσης, γιατί την έστειλες πίσω; ειχα κανονισει το ξενοδοχείο σαν την προηγούμενη φορά! αυτη τη φορά θα σε συνόδευε η μεγάλη ηθοποιος!

Όταν η παρασταση του ‘Ρωμαιου και της Ιουλιέτας ‘ ανέβηκε με την Καρεν αυτή τη φορά στην θέση της Σουζάνας, σε έψαχνα με το βλέμμα μου στα πρώτα καθίσματα να σε αντικρυσω και ας ήξερα πως ήταν απίθανο να εισαι εκεί. Το πρόσωπο σου φανταζε σαν όμορφος αντικατροπτισμός στο πρόσωπο της Κάρεν και ετσι ειχα την δική μου, μονάκριβη Ιουλιετα για κάποια λεπτά… στα δικά σου γαλάζια μάτια ορκιζόμουν αιωνια αγάπη αυτό ειχε συμβει και την προηγούμενη φορά, εσύ βρισκόσουν σε κεινο το παλκόνι ψηλά και όχι η Σουζάννα, έπρεπε όλα αυτά να στα ειχα πει ίσως πιο πριν..μου εισαι πολύτιμη ακόμα και σαν ρόλος, με εμπνεεις φαινεται και ποτέ δεν στο είπα φανερά, η μητερα μου θα ελεγε ο εγωισμός δεν σ’ αφηνει να τα πεις όλα αυτά, πάντα δεν εξωτερικευόσουν, από μικρό παιδί ήσουν έτσι όχι Κάντυ δεν είναι εγωισμός αυτο, ουτε απερισκεψια, εσυ με ξέρεις είναι υπεραισθησια ή όπως αλλιως θες ονομασέ το, την καλυτερη παρασταση μου την έδωσα μαζί σου, τοτε ήμουν ο καλυτερος Ρωμαιος όταν σε είχα στα χερια μου στον χορό των λουλουδιών του Αγιου Παυλου. Το ξέρεις πως ήσουν πανέμορφη! αν ήμουν ο Σαιξπηρ θα σου έγραφα καποιους όμορφους στίχους και θα τους έπαιζα μετά..μόνο εσύ και εγώ θα τους ξέραμε!

Μετά στα παρασκήνια η μητερα μου, μου είπε: Καημένε Τερρυ ο καλός μας άγγελος δεν είναι εδώ! Καημενη Ελαιηνωρ, λέω εγώ σπάνια αντικριζεις τα μάτια του γιου σου, τελευταια τα φοβάσαι μετα το Ροκστουν, μην τραβήξουν τον ίδιο δρόμο, τα φοβασαι μην δεις μεσα τους την δυστυχία, το κενό μην χαθεί ενας μεγάλος ηθοποιος…. Γιατι ο ηθοποιος υπηρετει το θεατρο όποιες και αν είναι οι συνθήκες, αυτό μου λεει Κάντυ πάντα… πως όμως γίνεται πράξη..

Τωρα κάνω πρόβες , θα ανεβάσουμε τον χειμωνα τον ‘εμπορο της Βενετιας’ ή μαλλον αρχίζουμε πρόβες, οι ρολοι και η διανομή δεν εχουν γίνει ακόμα! Μα θα τα εχεις ήδη μάθει από τον καλό μας φιλο Αλμπερτ, τι εκπληξη να τον βρω εδώ, μια μερα που ο σκηνοθετης μας κάλεσε να μιλήσουμε για το εργο, στα καμαρινια ήταν ο Αλμπερτ, στην αρχή δεν το πίστεψα! Μου φανταζε σαν ψέμα αλλα μετα επεσα στην αγκαλιά του και δεν συγκρατουσα πια τα δάκρυα..μου ειπε τα νεα σου πως εργάζεσαι σε κάποιον γιατρο στο Λεινγουντ.. σε καποιον κυριο Λεοναρντ χαιρομαι για σενα , ηταν κατι που το ήθελες πολύ.. μετα βγηκαμε έξω να θυμηθούμε τα παλιά..
του ειπα 'φιλε Αλμπερτ θελω μια μεγάλη χαρη, αυριο να περασεις ξανα την ίδια ώρα και να σου δωσω ενα γραμμα για την Κάντυ' με κοιταξε με δισταγμο για λίγη ώρα, σαν να τον ειδα ξαφνιασμένο αλλα δεν μου το αρνήθηκε στο τέλος! ελπιζω να μην τον εβαλα σε μεγάλο κόπο!

Καντυ στο εχει πει ποτέ ο Αλμπερτ, καποτε με εφερε , με εσυρε μάλλον μεχρι τα σκαλιά της κλινικής που δουλευες για να σε δω, ήμουν λιωμα, πραγματικά λιωμα! ενας άνθρωπος που ζουσε με φοβο, δεν ειναι ανθρωπινο;

Δεν ήθελα να με δεις στην κατασταση που ήμουν τότε, ηθελα πρώτα να συνέρθω, εσυ χαρουμενη παρα όλα όσα ειχαμε περασει μαζί να φροντιζεις τα μικρα παιδιά, Θεε μου είπα από μεσα μου πόση δύναμη εχει αυτό το κορίτσι, δεν της αξίζω έτσι… και εφυγα.
Και έπειτα το Ροκστοουν το κρατω μεσα μου, όπως την σχέση μου με τον πατερα μου και αυτή σύννεφα την καλύπτουν και λόγια που δεν επρεπε να είχαν λεχθεί!

Το Ροκστοουν ήταν ο βωμός στον οποιο θυσιασα τον οποιο εγωισμό που είχα ή νομιζαν οι άλλοι ερημην μου πως ειχα!! Κάντυ οι ανθρωποι περιμένουν να σε δουν τσακισμένο για να σε πετάξουν ακόμα πιο χαμηλά , οι ανθρωποι θελουν να δουν την δυστυχία σου σε κοινη θέα για να πιστεψουν πως αυτό το λίγο που ζουν είναι η ευτυχία η δικη τους και περαν από αυτό δεν υπάρχει τιποτα άλλο, εσυ ενας μικρος σαλντιμπάγκος πώς να μιλήσεις για θαυματα σε ανυδρη και λυπημένη χωρα! Πως όμως Κάντυ ηξερες και ήρθες να με βρεις.. πες μου γιατι ο νους μου δεν το χωρά..

Σε τι εφταιξα, ακομα και σημερα νιωθω τον εαυτο μου αμετοχο της μοιρας μου, σαν να παιζω σε αρχαια ελληνική τραγωδια και άλλος κινει τα νήματα του παιχνιδιού, από πάνω με καταλαβαινεις το ξερω, εγω και συ ποτέ δεν έπρεπε να συναντηθούμε… η παράλογη εαισθησια μου αραγε φταιει που δεν σε έχω, σαν ρουχο θα την έβγαζα και θα την πέταγα στην φωτια, μιλά ο άνδρας, ο ηθοποιος, ο ‘εγωιστης’ στα μάτια των άλλων, ο φιλος, ο συντροφος του κολεγιου αυτή τη στιγμη, ποιος Κάντυ, ποιος; Ισως υπήρξα εγωιστης ποτε όμως κυνικος και αναισθητος αλλα αδυναμος, ειναι κακο αυτό;!! Καντυ ειναι κακό;

Ο καλος φιλος μου ο Ρομπερτ, δεν είναι καλά, τον συμπαθουσα, με συμπαθουσε πάντα ολιγομίλητος και αυτος λάτρευε το θεατρο, την πρόζα.. τωρα βρισκεται σε ενα αχαρο δωμάτιο νοσοκομειου και περιμενει την επισκεψη μου πίστευε στο ταλέντο μου οσο κανεις άλλος, μου ελεγε θα διαπρεψεις μικρε το αξίζεις! Στην θεση του ηρθε ένας άλλος πολύ ανταγωνιστικός τυπος, η Καρεν τα ιδια, βλεπουν την τεχνη για την τεχνη και όχι την τεχνη για τον άνθρωπο, τους απεχθάνομαι αυτους τους ανθρωπους! Τους απεχθανομαι, εγω ζω για το θεατρικο ονειρο..το όνειρο αυτό το πλήρωσα με μπόλικο αλκοολ και αποξενωση!

ο Αλμπερτ όλη την νυκτα χαμένος, αφηρημένος, στον κόσμο του αλλα του ελεγα αλλα μου απαντουσε, κατι φαινεται τον βαραινει τον παλιοφιλο αλλα δεν του έκανα ερωτησεις!! σ' αγαπάει Κάντυ και ενδιαφερεται για σενα, μοιραζομστε και οι δυο εναν καλό φίλο!! Τι κανει στο Λεινγουντ, αυτος γυρνα τον κόσμο και σε μερος δεν στεκεται παντως μ' αρεσει που βρισκεται εκει και σε προστατευει! ειναι σαν μια δική μου προεκταση της φροντιδας που θα σου εδινα!

Σε παρακαλω, σε ικετευω τον Σεπτεβρη θα ερθω να σε βρω στο ορφανοτροφειο, μην μου πεις όχι περιμενε αγαπημενο μου φακιδομουτρακι!
ακου με, εχουμε πολλα να πουμε, γραψε μου γρηγορα πες μου ναι, τον Σεπτεβρη εχω ελευθερο χρονο τωρα δεν μπορω να ξεφυγω! θα ερθω στο υπόσχομαι , πες ναι Κάντυ για το καλό και των δυο! Δεν σε αφηνω τοσο ευκολα, θα παλαιψω..

παντοντινα δικός σου,
Τερρυ!!!
Τα δακρυα της Καντυ συναγωνιζονταν τις χονδρες σταγονες της βροχης! τοσο που δεν ηξερες ποιος εκλαιγε πιο πολυ ο ουρανος ή η ιδια!

- Καλοκαιρινή μπόρα ήταν και πέρασε ειπε σκεπτική η κυρια Πόνυ, αλλα ο κυριος Αρντλευ εφυγε χωρις να μας χαιρετησει, δεν κάνουν ετσι ..δεν φευγουν σαν κλεφτες οι αξιοπρεπεις ανθρωποι
- Ναι ήταν ασυγκρατητος , μα τι σου έλεγε Κάντυ τοση ωρα μεσα στο σπίτι!
- Τιποτα αδελφη Μαρια, τιποτα σημαντικό απλως ήθελε να περασουμε μαζί το υπόλοιπο του Σαββατοκυριακου, σε δικό μας δωματιο στο εξοχικο των Αρντλευ και φυσικά εγω του ειπα όχι!!!

‘ Ω, Θεε μου, ειπε αποφασιστικα η κυρια Πονυ κάνοντας τον σταυρό της και εκανες πολύ καλά παιδι μου βλεπω ότι οι αξιες με τις οποιες σε μεγαλωσαμε έπιασαν τοπο! Πολύ καλά εκανες και δεν δεκτηκες και δεν καταλαβαινω πως ο κυριος Γουιλιαμ προτεινε κατι τετοιο από την αρχη, αυτό δεν δειχνει ήθος από την μεριά του, πραγμα που δεν θελω να πιστευω για τον μελλοντικο σου συζυγο!
‘ Εγω όμως καταλαβαινω γιατι την εκανε αυτην την κίνηση!
‘ Αδελφη Μαρια, καταλαβαινετε;’
‘ Καταλαβαινω καλά, Καντυ δεν το έκανε γιατί, ηθελε να αποδειξει και να ικανοποιησει τον ανδρισμό του, δεν είναι τετοιος, μονο αν δεις τα μάτια του θα το καταλάβεις, φωτεινα, καθαρά μάτια το εκανε γιατι νιωθει πως δεν σε έχει στην πραγματικότητα, ένα γρηγορο συμβαν, δυσαρεστο για εκεινον τον αναγκασε να σου ζητησει κάτι τετοιο, ώστε να σε κάνει για πάντα δική του με κάθε τροπο, να μην υπάρξει άλλος, με άλλα λογια θελω να πω ότι λίγη τρυφεροτητα ήρθε να σου γυρεψει, όπως ο διψασμένος το νερό και αν δεν θες να του την δωσεις αφησε τον να ψαξει αλλου, την δικαιουται’
’ Το εκανε γιατι δεν με έχει, είπατε;’
‘ Ναι δεν σε εχει Κάντυ, αν σε ειχε με νου και καρδιά εσυ δεν θα κοιμόσουν καθε βραδυ με το αλμπουμ του Τερρυ στην αγκαλιά σου, νομιζεις ότι ενας ανδρας στην ηλικια του δεν ξερει που ανηκει η καρδια μιας γυναικας, δεν το διαισθάνεται’

‘ Αδελφη Μαρια σας παρακαλώ’

‘ Μην το αρνεισαι παιδι μου, σε εχω δει, μετα το βαζεις κατω από το μαξιλάρι σου και ονειρευεσαι με τα μάτια ανοικτά! Ναι δεν το κρυβω ότι ενθουσιαστηκες όταν σου εκανε την πρόταση αλλα το πάθος, τον ερωτικο παλμό τα φυλας για τον ηθοποιο σου, δεν είναι ετσι Κάντυ;

Η Κάντυ δεν μίλησε και η αδελφη Μαρια συνέχισε:

‘ Είναι ωραιος Κάντυ ο Αλμπερτ σου , αυτό θα το εβλεπαν όλες οι γυναικες του κοσμου ακομα και εγω.. μονο μια γυναικα τυφλή η ερωτευμένη με αλλον άνδρα δεν θα το εβλεπε! Τι από τα δυο είσαι!; και σε παρακαλώ μην μπερδευεις τον ερωτα με την καλοσύνη και τον ενθουσιωδη χαρακτηρα σου, αραγε ειναι αληθεια όσα ειπες στον κυριο Στηβενς οταν αρνηθηκες τον Τομ ή απλά ενας νεος ενθουσιασμός για τον υπέροχο χαρακτηρα ενος άνδρα με εξουσία;'

Η Κάντυ θεωρησε σωστό να υπερασπιστει τον εαυτο της!

‘ Αδελφη Μαρια δεν θα αποδεχόμουν την πρόταση γάμου του αν δεν τον αγαπουσα πραγματικά, αφου ειδατε το άλμπουμ με τον ηθοποιο μου, δειτε και το ημερολογιο μου και θα δειτε εκει την βαθιά αγάπη μου για τον κυριο Ουιλιαμ, ριζωμένη, οσο για την εξουσια του ποτε δεν αποτελεσε πόλο έλξης για μενα’

‘ Αντικρουομενα πραγματα μας λες και ισως δεν εχουμε δικαιωμα να σε ρωταμε, απο την μια το αλμπουμ , απο την άλλη το ημερολογιο, μα αν ειναι δυνατον, φαινεται οτι αυτα τα δυο εναλάσσονται στην μέρα! Δεν αμφισβητω παιδι μου την βαθια και αγνή σου αγάπη για τον Αλμπερτ αλλα γιατι Κάντυ γιατι κοιμασαι με τις φωτογραφιες του Τερρυ αγκαλιά αφου άλλος άνδρας σε συγκινει πια’; ειναι σαν να βρισκεσαι στα ουρανια με άλλον άνδρα , την ωρα που αλλα εχεις δεσμευτει αυτην την ερωτηση την εχεις κάνει στον εαυτο σου ποτέ; δεν ειναι περιεργο;

γιατι ο Τερρυ με συγκλονησε ήθελε να πει η Κάντυ, σε νου και καρδια και αναρωτιεμαι πως θα ηταν αν ημουν τωρα μαζί του! αυτην την ωρα αλλα δεν ειπε δυνατα τις σκέψεις της τι σημασια όμως ειχε καθρεπτιζονταν στο πρόσωπο της!!

Κεφαλαιο 8

Εκεινο το απόγευμα της Κυριακής για τον Αλμπερτ ήταν ένας μοναχικός εφιάλτης, αυπνος, αξυριστος, τσαλακωμένος, με κατακοκκινα μάτια και αχτένιστα μαλλιά τρυγιριζε στο γραφειο του σαν φάντασμα και προσπαθουσε να ετοιμαστει για το μεγάλο, τραπεζικό συνέδριο της Τρίτης!

Συγυριζε τα χαρτιά του όταν η Ελρου, μπήκε μέσα, η οποια αμέσως αντιλήφθηκε την αλλαγη στην εμφάνιση του μεγάλου της ανηψιού, οταν ειδε τα ματια του με τους μαυρους κυκλους και τα τσαλακωμένα ρουχα!

‘ Ουιλιαμ, γιατί εισαι έτσι, τι εμφανιση είναι αυτή, που κοιμόσουν τις τελευταιες μέρες στα αμπάρια επιβατικου πλοιου , ευτρεπίσου λίγο, θα δεκτεις κόσμο και θα τον τρομάξεις, σε θυμάμαι να έχεις καλυτερη σχέση με την καθαριοτητα’

Ο Αλμπερτ προτιμησε να μην μιλήσει στον ακάλεστο προσκεκλημένο του και έπαιζε νευρικά με τον στυλό του και τα χαρτιά!

‘ Είναι φανερό ότι τα βραδια δεν κοιμάσαι καλά αλλα θα σου πω ένα γεγονός που θα σε χαροποιήσει ιδιαιτερα , η αγαπητη μας Σοφια είχε την καλοσυνη και την υπομονή να οργανωσει μια δεξιωση το Σαββατο για να αναγγειλουμε επίσημα τους αρραβωνες σου με την Κάντυ..και επι ευκαιρία..’

Ο Αλμπερτ σηκώθηκε καθιδρος με ανασηκωμένα φρυδια και χτυπησε και τα δυο του χέρια στο τραπέζι με δυναμη!

΄ Η Σοφια δεν θα αποφασίζει για την δική μου προσωπική ζωή, τις αποφάσεις που με αφορούν θέλω να τις παίρνω μόνος μου και τωρα και στο μέλλον, ελπίζω να γίνομαι σαφής απο το ακροατηριο μου;’

‘ Δεν καταλαβαινω τον τονο σου, όλα γίνονται για το καλό των Αρντλευ και το δικό σου, επιτελους εισαι το πρώτο θέμα συζήτησης σε όλα τα μεγάλα σαλόνια του Σικάγου, καιρος όλοι να γνωρίσουν την αρραβωνιαστικιά σου’’

‘ Ειμαι ή δεν είμαι ο αρχηγός αυτης της οικογενειας; Σε ρωτω να μαθω ποιος επιτελους αποφασίζει, η Σοφία ή εγώ;’

‘ Τι ύφος είναι αυτό και ποιος σου δινει το δικαιωμα να μου μιλάς στον ενικό, απαιτω εξηγήσεις Ουιλιαμ, σε ποια γλώσσα μιλάς αυτη τη στιγμη;’

‘ Στην γλώσσα που μιλούν όλοι οι φυσιολογικοι άνθρωποι περα από τους τοιχους αυτης της έπαυλης, Ελρου’

‘ Μενω κατάπληκτη , που αφησες τους καλούς σου τροπους Ουιλιαμ, τι εγινε στο Σικάγο, ήσουν επιρρεπής πάντα από την παιδική σου ηλικία αλλα αυτό πια ξεπερνάει κάθε φαντασία, κάθε όριο, καθε λογική’
‘ Μην αναφέρεις την παιδική μου ηλικία Ελρου γιατι φροντισες να μην υπάρχει οσο για την αλλαγή μου, ερχεται κάποια ωρα στην ζωή σου που πρεπει να αλλάξεις αν θες να μην γινεις ‘καμμένο χαρτί’στα μάτια των άλλων αλλα που να τα ξερεις εσυ αυτά μηπως αντικριζες ποτε κατάματα τον ανθρωπινο πόνο, την στερηση, την λύπη.
‘ Δεν μπορει να ακουω αυτά τα λόγια από σένα καποιο λάθος έχει γίνει, δεν εισαι εσυ ο ίδιος άνθρωπος που ξέρω χρόνια..’ ο Αλμπερτ σηκωθηκε από το γραφειο του και πήγε προς την μπαλκονόπορτα, εχοντας τα χερια του δεμενα πίσω!
‘ Α, και μην κάνεις τον κόπο να πας στις ραφτρες σου, αρραβωνας δεν θα γινει το Σαββατο και συνεπως ουτε γάμος’ η Ελρου έμεινε εμβροντητη στο άκουσμα των τελευταιων λόγων! Ο αλμπερτ γυρισε και την κοιταξε:
‘Πήγα και βρηκα τον ηθοποιο σε έχουν ήδη ενημερωσει τα τσιράκια σου για το ποιον του ηθοποιου, λυπάμαι για την αναστάτωση, δεν μπορω να πάρω μια γυναικα που δεν μ’ αγαπά, αυτό κατάλαβα από την συνάντηση αυτή μαζί του, μου εδωσε μάλιστα και ένα γραμμα για την μνηστη μου, το αισθημα καλά κρατεί, γιατι να γινομαι βαρος’

’ Ποιον ηθοποιο, μα τι βλακειες είναι αυτές που λες, Θεε μου, τι δουλειά ειχες εσύ, ο ισχυροτερος άνδρας στην χώρα να τρεχεις πίσω από έναν ηθοποιο, που κάποτε ειχε ένα αθωο φλερτ με την τωρινή αρραβωνιαστικιά σου Ουιλιαμ, απαντησε μου , ακομα και αν υπήρχε καποιο συναισθημα μεταξυ τους εσυ το ανα ζωπήρωσες’

‘Εσ υ δεν ήσουν που έλεγες πως οι εραστες μπαινουν από πόρτες και παράθυρα και πως δεν παιρνω χαμπάρι’
‘ Εκανα λάθος δεν ηξερα πια πως ήσουν τόσο ανόητος να τους μπάζεις από την εξώπορτα ο ίδιος’ ενα ελαφρυ μειδιασμα εσπασε για λίγο τα τραβηγμενα απο την αυπνια χαρακτηριστικα του Αλμπερ!

Η Ελρου επιασε το κεφαλι της με τα δυο της χερια: το ενιωθε να σπαει κατω απο τα λογια του, δευτερο ρεζιλικι δεν θα αντεχε και δευτερο ματαιωμενο αρραβωνα με το ιδιο πρόσωπο!

Η μεγαλη θεια ασυναισθητα επιασε την καρδια της και ο Αλμπερτ κατάλαβε ότι ειχε παραπροχωρησει το θεμα, αλιμονο ένιωθε ενοχές !! Αμεσως με μια κινηση βρεθηκε κοντα της και της έπιασε το χερι, βαζοντας την να ξαπλώσει σε μια πολυθρόνα!

‘ Μεγάλη θεια, δεν αισθάνεστε καλά , να φωναξω τωρα αμέσως κάποιον γιατρο;’ Ειπε με την φωνη του χρωματισμένη από αγωνια, συνάμα και αγάπη!

‘ Να φωναξεις την Ντοροθυ σε λίγο με τα χαπάκια μου, παιρνω καποια χαπάκια που με ηρεμουν απο τις εντάσεις της μερας’ η θεια συνεχισε :

‘ Ουιλιαμ, σε παρακαλώ δευτερο σκάνδαλο, μέσα σε τοσο συντομο χρονο δεν θα τ’ αντεξω, σε ικετευω, οι προσκλησεις εχουν δοθεί ήδη , το Σαββατο θα μαζευτει στην επαυλη μας όλη η οικογενεια των Αρντλευς και άλλες πολύ αξιοπρεπεις οικογενειες της Αμερικής , τι θα πουν όλοι αυτοι αν αρραβωνας δεν γινει; Παλι διασυρμος θα ακολουθήσει και από ποιον κιολας , από τον αρχηγό της ιδιας της μεγάλης οικογενειας στην θεση του Νηλ! Καταλαβε με, ποια θα είναι τοτε η θέση μας, θα θιγει ανεπανόρθωτα και αμετάκλητα η τιμη των Αρντλευ, ολοι θα μας περιγελουν! Η θεια κρατουσε με τα χερια της το μετωπο της σαν να ζουσε ήδη την σκηνή!


‘ Nαι θεια καταλαβαινω τον συλλογισμο σας, αλλα για κατι που αφορουσε εμένα και την προσωπικη μου καθαρά ζωή γιατι δεν ειδοποιηθηκα;’ Η θεια επιασε το λαιμο της με θάρρος!

‘ Εσυ, εισαι παιδι ακόμα , αφησε σε εμενα αυτές τις τυπικες υποθεσεις, δεν εχω αποσυρθει , ουτε εχω κατι τετοιο κατά νου ακόμα ! ‘

‘ Θεια με όλο τον σεβασμο, που σας έχω και όλη την αγάπη δεν γινετε να διοιηκουμε και οι δυο από κοινού.. νομιζω μου δωσατε την απολυτη εξουσία’
‘ Εννοεις ότι ολογος μου σαν γηραιοτερης δεν μετραει πλεον;’

‘ Σαφως και δεν εννοω κατι τετοιο αλλα….την τελικη απόφαση..

’ Ακουσε με, ποτε δεν συμφωνησα με την υιοθεσία της Κάντυ και φυσικά ποτε δεν θα ηθελα να την δω στο πλαι σου, ως μελλοντική κυρια Ουιλιαμ Αρντλευ, ουτε κατά διανοια αλλιως ονειρευομουν την γυναικα που θα σε έκανε δικό της! Αλλα υποχωρησα με κρυα καρδια για την ευτυχια σου, μεχρι και να μετακομισω σκέφτηκα , σου εδωσε ποτε καποια αφορμη η Καντυ σε αυτό το διαστημα για αμφιβολιες, για ενστασεις, αμφεβαλες ποτε για την ηθική της, για την πιστοτητα της;’

‘ Όχι θεια αλλα το νιωθω δεν εχω την αγάπη της, μπορει να εχω την εκτιμηση της, την πιστη της όχι όμως και την αγάπη της’ η θεια κοιταξε με πονο τα ταλαιπωρημενα μάτια του ανηψιου της!

‘ Η χρονια απομονωση από τον κοσμο σου εκανε κακο, ειδαλλως αν ειχες την παραμικρή αντιληψη της ομορφιας σου και της εξουσιας σου, αυτην την στιγμη δεν θα παρακαλαγες καμια μα καμια γυναικα, ολες θα τις είχες στα πόδια σου’

Ο Αλμπερτ προχωρησε προς την μπαλκονοπορτα χαμογελώντας
‘ Ακομα και ετσι να’ ναι, αγαπητη μου θεια τιποτα δεν θα άλλαζε, η Καντυ αγαπά τον Τερρυ, δεν εχει ματια για αλλον.’από τυχη, καθαρη τυχη ειμαστε μαζί!

‘ Ναι τον αγαπά, γιατι εκεινος της δινει παθος, ένταση ενώ εσυ κοιμάσαι Ουιλιαμ, ξερει πώς να μην το θεωρούν δεδομένο και να κανει μια γυναικα ποθητη, να τρεχει απο πισω του κατι που εσυ δεν ξερεις, αν και μεγαλυτερος εγω θα σου τα λέω αυτά, κακομοιρη μου, μοιαζεις με ξεμωραμένο αρχοντοχωριατη, τον τελευταιο καιρο, ετσι διοικουνται οι μεγαλες οικονομικες αυτοκρατοριες, απέκτησε και λίγο νευρο, μαθε και λιγο να ελισσεσαι.. να παιζεις ηδη η ομορφια και τα πλουτη σου συζητιουνται παντου, και συ καθεσαι και μου κλαιγεσαι για μια Κάντυ που θα επρεπε να παρελαυνουν απο εδω οι καλυτερες, μα ποσο πισω εισαι καημενε, που ζεις;!

Η Ντοροθυ ντροπαλά μπηκε μεσα και ακουσε κατευθειαν την Ελρου να την επιπληττει! ειχε ξεχασει να κανει υποκλιση στον Μεγάλο θειο, κατι τελειως ανεπίτρεπτο για την θεση της!

' Θεια σε παρακαλω, μην αποπαιρνεις το κοριτσι, δεν εκανε και κατι τοσο φοβερο, δεν ειμαι δα και ο Τιβεριος'
' Βλεπεις λοιπον που με χρειαζεσαι , ουτε στο υπηρετικο προσωπικο δεν μπορεις να επιβληθεις, ειναι ανεπιτρεπτο να μπαινει χωρις να υποκλινεται μπροστα σου αν ξαναγινει θα απολυθει, δεν αξιζει να ειναι υπηρετρια τον οικο των Αρντλευ'
' Διαφωνω εξ'όλοκληρου με αυτην την τακτικη'

‘ Της είναι αρκετό και μονο που βρισκεται σε αυτό το σπίτι και παρουσιάζεται μπροστά στον μεγάλο αρχηγό των Αρντλευ και αν δεν μπορει να σε υπηρετήσει σωστά τοτε να σηκωθεί και να φυγει και να μας αδειασει την γωνια, λαθη δεν επιτρεπονται, μονο οι καλυτεροι θα βρισκονται εδώ και αυτοι που έχουν όρεξη για δουλειά και υπηρεσία’ ειπε η θεια παρατηρωντας πολύ αυστηρά την καημένη την Ντοροθυ και ακόμα πιο αυστηρα τον ίδιο της τον ανηψιό!

Ο Αλμπερτ ανοιγοκλεινε τα ματια μην θέλοντας να πιστεψει αυτά που άκουγε από τα χειλη της θειας του! Κοιταζε το κακόμοιρο το κοριτσι , σκυφτο και χλωμό μπροστά του και ήθελε να το πάρει στην αγκαλιά του να το προστατευσει από τα κακεντρεχή σχόλια της αυταρχικής γυναικας! Πόσες προσβολές να ειχε αραγε δεκτει στην ολιγοχρονη ζωή του, μεσα σ’ αυτους τους τοίχους !! ηθελε να φωνάξει στην Ελρου, οτι αυτό το φοβισμενο κοριτσι θα έπρεπε να το βλέπει σαν εγγονη της, σαν τον Αντονυ, σαν τον Στηαρ και να το αγκαλιασει με αγαπη και ενδιαφερον, εκεινοι έλειπαν , αρα υπήρχε περισσευμα αγαπης να του δωσει, το θεμα είναι γιατι δεν το εκανε, πραγμα στο οποιο ο Αλμπερτ δεν ειχε καταλήξει ακόμα και δεν ήθελε να πιστευει πως η Ελρου δεν είχε αγάπη για κανέναν άλλο πέρα από τα στενα πλαισια της οικογενειας !!

‘ Μεγαλη θεια υπάρχει και κάποιο άλλο θεμα, το οποιο και θα ηθελα να σας γνωστοποιήσω, γινονται πραγματα ασχημα οσον αφορά τις φυτειες μας στο Μεξικό’

‘ όπως;’ρωτησε η Ελρου με μεγαλοπρεπεια:

‘ Κακομεταχειρηση εργατών, ασχημες συνθηκες διαβιωσης , αυστηρες τιμωριες και πολλά άλλα εκτροπα!! Εχω στειλει εντολες και το φθινοπορο θα παω ο ιδιος να δω τι πραγματικά συμβαινει να ακουσω τους εργατες αν η κατάσταση είναι όπως περιγραφεται θα πάρω μέτρα, αυστηρα μετρα εναντιον όσων δημιουργουν ασχημες καταστασεις κατα ανυπεράσπιστων, φτωχων ανθρωπων!!

Η Ελρου αφου πήρε τα φαρμακά της έκανε νοημα στην υπηρετρια της να φυγει:

΄Τρελάθηκες, Ουιλιαμ, κάνουν απλά την δουλεια τους ή νομιζεις πως θα ταιζουμε τεμπέληδες΄ Ο Αλμπερτ δεν πίστευε στα αυτιά του.
‘ είναι ανθρωποι και αυτοί με α ξία’
Η θεια αμετανοητη τον κοιταξε επίμονα: Αν θες καποτε να επιβληθεις στο χωρο, με αυτές τις ιδεες δεν θα πας μακρυα! Άσε τον αντιζηλο σου ηθοποιο να εχει ρομαντικές ιδεες και αλτρουιστικα κινητρα, εσυ οφειλεις να εχεις πειθω και δυναμη και μεγαλη αυτοπεποιθηση, να επιβάλεσαι!
‘ Θεια νομιζα ότι με χρισατε στην θεση σας , αρχηγο των Αρντλευ και ότι θα ειχα την πληρη εξουσια για όλα, αντι αυτου όμως ειμαι στην πληρη κηδεμονια σας ακόμα’
‘ Πώς να αποσυρθω Ουιλιαμ, όταν βλέπω οτι δεν μπορεις να ξεχωρισεις δυο γαιδουριων άχυρα’
Τα τελευταια αυτα λογια πικραναν βαθια τον Αλμπερτ, που εβλεπε πως από όλα τα ζωα και τα θηρια που ειχε μεχρι τοτε γνωρισει η Ελρου ηταν το πιο αγριο και δεν εμπαινε και σε κλουβι και αφου την βεβαιωσε οτι αυριο θα εψαχνε για την Καντυ, την καλονυκτησε και εκεινη εφυγε με τον αερα που ειχε ακριβως ερθει! απο ολα τα θηρια της ζουγκλας ηταν το πιο αδάμαστο!! και θα εδινε μαχη να ξεφυγει απο την κηδεμονια της, η βασιλεια της δεν ειχε ακόμη τελειώσει!!!

Την Δευτερα το πρωι ο Αλμπερτ ξεκινησε για το Λεικγουντ και το ιατρειο που εργαζοτανε η Καντυ, ηταν αυπνος πάλι και καθολου περιποιημενος! Δεν ηταν μονο το θεμα με την καντυ που τον απασχολουσε αλλα και το αυριανο συνεδριο με μερικους από τους σημαντικοτερους οικονομικους παραγοντες του Ιλινοις αλλα και ολοκληρης της χωρας! Πως θα επειθε αυτους τους σημαντικους πελατες για την αξιοπιστια του τραπεζικου συστηματος! Μετα ηταν και κατι άλλο, ηθελε να μιλησει σε αυτους τους κατοχους των κεφαλαιων για ένα θεμα φωτια, την εργασια στο Μεξικό και τις αθλιες συνθηκες που την συνοδευαν, ο Αλμπερτ ηθελε να κάνει ολοκληρη εκστρατεια κατά της παρανομης εργασιας, δηλ.να μην πουλιουνται ανθρωποι για ένα κομματι ψωμί στην μαυρη αγορα και να κατασχωνται περιουσιες για μικρα χρεη:

Πως όμως θα επειθε αυτους τους ανθρωπους που ειχαν τα διπλα χρονια του; Σ’αυτην την εργασια στηριζαν κεφαλαια και πλουτη, ο Αλμπερτ θα εφερνε την γη ανάποδα αλλα θα εθετε ένα τελος στο ζητημα, τουλαχιστον στην δικη του φυτεια τα πραγματα θα γινονταν πιο ανθρωπινα!! Ακομα και αν αυτοι εφερναν αντιρησσεις θα συνεχιζε τον αγωνα, κατι θα καταφερνε, θα απευθυνοτανε και σε γερουσιαστες, ειχε την οικονομικη δυναμη αλλα από πολιτικους συσχετισμους δεν γνωριζε!!!

Η ανεμελη ζωη ανηκε πια στο παρελθον, τα ταξιδια του στο αγνωστο, τωρα θα επρεπε να αποδειξει την αξια του, πρωτα στον ιδιο του τον εαυτο!! Πολλα παιζονταν από τους οικονομικους ελιγμους που θα εκανε σε έναν κοσμο χωρις συναισθηματισμους και τρυφεροτητες!!

Καθως εμπαινε στο ιατρειο αυτά σκεφτοτανε! Όταν αντικρυσε τον Τσαρλς , παραξενευτηκε λιγο με το νεαρο της ηλικιας του!! Περιμενε να δει την Καντυ αλλα δεν την ειδε αντι αυτης βρεθηκε μπροστα σε έναν ωραιο νεαρο, με ιατρικη μπλουζα και ακουστικα στο στηθος που καποιον εφερνε στην μνημη του!! Ηταν μολις οχτω το πρωι! Δεν υπηρχε μεγαλη κινηση στο δρομο!! Καποια καρα μονο και πραγματευταδες που διαλαλουσαν την πραγματεια τους..

‘ Παρακαλω, χρειαζεστε ιατρικη βοηθεια, καλημερα’ ειπε μια καπως μπασα φωνή!

‘ Θα ήθελα την καντυ γουαιτ , δουλευει εδώ, ετσι;’

‘ την Καντυ, ποιος την ζητα παρακαλω;’

‘ Ο αρραβωνιαστικος της, Αλμπερτ Αρντλευ λέγομαι, θα ηθελα να την δω αμέσως, δεν είναι εδώ;’ Ο Αλμπερτ χαιρετησε ευγενικα τον νεαρο.
‘ Αρντλευ, μα, περαστε..’ ειστε φυσικα της γνωστης οικογενειας των Αρνλευ ή μαλλον ειστε ο αρχηγος της;’ Ο Αλμπερτ κουνησε καταφατικα το κεφαλι Περαστε από εδώ!

‘Ναι, της γνωστης, η Καντυ;, ειπε καπως πικραμενα ο Αλμπερτ που ουτε ο ιδιος ηξερε γιατι μιλησε με αυτόν τον τροπο! Ενιωθε αβολα να βρισκεται σε ένα ιατρειο με ένα αγνωστο!!
‘ Αν ηξερα ότι θα ειχα αυτην ην τιμη, να δεκτω τον ισχυροτερο ανδρα της χωρας στο ιατρειο μου, θα ετοιμαζομουν αλλιως, αγαπητε κυριε Αρντλευ, χαιρομαι τοσο , τοσο πολύ που σας γνωριζω από κοντα, η καντυ μολις την περασμενη Πεμπτη μας ειπε πως εχετε αρραβωνιαστει, μας το κρατουσε για εκπληξη φαινεται!’

Ο Τσαρλς ειχε σπασει τον πάγο μα και πάλι ο Αλμπερτ ενιωθε αμήχανα, ο νεαρος γιατρος τον εβαλε να καθισει και του προτεινε ένα φλυτζανι καφέ! Εκεινος αρνηθηκε και ηρθε ξανα στο θεμα για το οποιο ειχε ερθει!
' ο ισχυροτερος οικονομικα άνδρας του καιρου μας στο γραφειο μου, πριν λιγα λεπτα δεν θα το πιστευα΄ειπε με ζωηρη φωνη ο Τσαρλς καθως σηκωνε την ιατρικη του ποδια για να καθισει αντικρυ απο τον Αλμπερτ! ο γιατρος ειχε ενα κρυο φλιτζανι καφε στα χερια απο ωρα!! τωρα το εφερνε στα χειλη του κοιταζοντας παραλληλα τον περιφημο κυριο Αρντλευ! ο καημενος ο Αλμπερτ συνεχιζε να νιωθει αβολα κατω απο την εξεταστικη ματια του νεαρου!! αυτα τα πυκνα καστανα μαλλια που επεφταν στους ωμους και τα λαμπερα καστανα ματια κατι του θυμιζαν!! κατι ακαθοριστο απο το παρελθον, εντουτοις απολογηθηκε για την σταση του.

' Σας κοιταζω γιατι καποιον μου θυμιζετε;'

΄Καποιον φιλο σας απο το παρελθον σας ισως, ειπε ο γιατρος σηκωνοντας ψηλα τα χερια'
' Ναι ισως δεν μπορω να το προσδιορισω'
' Η Καντυ δεν ειναι εδω, δυστυχως βρισκεται με τον πατερα μου απο τις 7 σε μια αποστολη για εναν αρρωστο στις παρυφες του Ιλινοις και δυστυχως ηταν και η δια αρρωστη το πρωι που ηρθε''

Ο Αλμπερτ ανοιγοκλεινε τα μάτια, τι εννοειται άρρωστη!

' σαν μελλων συζυγός της θα έπρεπε ήδη να το ξέρατε, χτες μας ειπε πέρασε ωρα μουσκεμένη στην βροχή, οποτε ανέβασε πυρετο, υψηλό, μην ανυσηχειτε ο πατερας μου, τις έδωσε κάποια αγωγή πριν ξεκινήσουν, δεν ειχε κοιμηθει και καλά τα μάτια της έδειχναν τόσο στεναχωρημένα, ηταν ταλαιπωρημένη γενικώς, γνωρίζετε τίποτα;'

Ο Αλμπερτ κοιταξε το τραπεζακι με τα εργαλεια του γιατρού, τις γαζες, τα αντισηπτικά, για μια στιγμή του ήρθε αναγούλα..το προσωπο του Τσαρλς, του ήταν εξαιρετικά γνωριμο, οχι όμως και η ψυχρότητα της ματιά του!

' Αφου ήταν άρρωστη γιατι δεν πήγατε μαζί της, στο κάτω, κάτω, η Κάντυ μια απλή νοσοκόμα ειναι, εσεις εχετε την ευθυνη των ασθενών σας , κάνω λάθος!;'

' Αγαπητέ κυριε, πόσα λίγα γνωριζετε για το αξιέπαινο έργο των γιατρων, δεν μου κάνει εντυπωση, οι απέξω ετσι τα βλέπουν! μα οσοι τα ζουν απο κοντά το επαγγελμα αυτο έχουν αλλη αιθηση των πραγματων! Ο σωστος γιατρός κυριε έχει καθήκον να βρισκεται πάντα στο πλευρό του ασθενή του, οποιο και αν ειναι το τιμημα, θεωρω τον εαυτο μου, ειπε καπως διστακτικά ο Τσαρλς άξιο τέκνο του Ιπποκρατη, ναι ο γιατρος επιτελει λειτουργημα, σας παρακαλω θυμηθειτε τι γινεται στο γαλλικο μετωπο αυτη τη στιγμή'

' Αγαπητε ιατρε ξερω καλύτερα από τον καθενα τι γινεται στο μετωπο αυτη τη στιγμή, εχασα, καποιον πολυτιμο για μενα εκει..όμως η Καντυ τι σχεση έχει με ολα αυτά, δεν ειναι γιατρός,'

' και μαλιστα κακο θα κάνει αν δει και εξετάσει άλλους ασθενεις σήμερα, η ασθενεια της μπορει να ειναι μεταδοτικη , στο κατω-κατω, μια αρρωστη κοπελα ήταν σήμερα το πρωι, επρεπε να πάει;'

Ο Τσαρλς μειδιασε με ενα προκλητικο τροπο που μονο αυτος ήξερε να κάνει!!

' Μα ειναι και αυτη νοσοκόμα, τους ιδιους κανόνες με μας ακολουθεί, τα ιδια βασανα έχει, τους ίδιους..πειρασμους βρισκει..την λεξη ΄πειρασμους' ο Τσαρλς την τονισε πολυ, πολυ να την ακουσει για τα καλά ο αναστατος Αλμπερτ που σκεφτοτανε την Καντυ εκεινη τη στιγμη και ετρεμε το φυλλοκαρδι του, αραγε γι' αυτον ειχε βραχεί, γι' αυτον ειχε στεναχωρηθεί!

' Που εισαι καλή μου έλεγε από μεσα του, θα σε διακόψω απο την δουλειά, απόψε κιολας και θα σε έχω κοντα μου, στην αγκαλια μου, ξανθε μου άγγελε, γυναικα της ζωής μου και αυτος ο τυπος ας λεει οτι θελει..που εισαι αρρωστουλα μου;! καρδουλα μου..συγνωμη για όλα!

δακρυα ηρθαν στα ματια του Αλμπερτ που τα εξορισε απο το προσωπο του..ηταν συναισθηματικα φορτισμένος και μονος με εναν άγνωστο απέναντι του..

' Μην κανετε έτσι, στο λογο μου θα πήγαινα εγω αλλα..οι ασθενεις σε λιγο θα εχουν ουρά στο ιατρειο, καταλαβετε με, ειμαι εδω πιο πολυτιμος από οτι εκεί, αλλωστε ο πατερας εμπειρωτατος γιατρός θα την προφυλαξει, κανεις λογος ανυσηχιας δεν συντρεχει'

Τον Αλμπερτ τον επιασαν δακρυα, ουτε αλλοτε μπροστα σε εναν ξένο..δεν εβρισκε εκεινα τα λεπτα τον παλιο του εαυτό..θα' θελε να εξομολογηθει , να βγαλει από την καρδιά του όσα ειχε να πει!

' Νομιζα ειπε ο Τσαρλς πως οι ισχυροί ανδρες δεν κλαινε, ετσι νομιζα μέχρι σημερα'

' Δεν κλαιω απλώς δακρυζω'

' Δεν βλέπω την διαφορά, αγαπητε κυριε!

με τετοια νυφη, δεν θα έπρεπε!

ειναι η αδυναμια της τιγμης,σας παρακαλω μην κεφτεστε αλλιως για μενα, δεν ειμαι αδύναμος..

‘Κυριε Αρντλευ, ο πατέρας μου σας θεωρεί τον πιο τυχερό άνθρωπο στον κόσμο! Δεν έχει καιρό που η Κάντυ μας είπε πως είστε αρραβωνιασμένος μαζί της και εκείνος λυπήθηκε’

‘λυπήθηκε, είπατε;’

‘ Μάλιστα , βλέπετε την πρόωριζε για μένα’

‘ Για σας δεν καταλαβαινω’, η φωνη του Αλμπερτ ίσα που ακουγονταν!

Ο Τσαρλς σηκώθηκε από την θέση του και περιπλανήθηκε στο χώρο!

΄Σας βεβαιώνω και εγω πως μια τέτοια προοπτική θα μου άρεσε, η κάντυ είναι ένα κορίτσι χαρά Θεού, καλη νοσοκόμα, προσήνης με τους ασθενείς μου ότι δηλ.θα έπρεπε για μια γυναικα γιατρού’

‘ ειλικρινά δεν καταλαβαινω;’ Το ξενυχτι, τα δακρυα μπροστά σε έναν ξένο ειχαν κάνει τον Αλμπερτ κατάχλωμο και καταβεβλημένο και πολύ , πολύ εαυλωτο , ειχε χάσει κάθε συναίσθηση αυτοκυριαρχίας και αυτοπεποίθησης! Ίσα που αναγνωριζε τον παλίο Αλμπερτ, τον Αλμπερτ των ταξιδιών και της περιπέτειας…που ηταν κάποτε..

‘ Μην ανησυχειτε αν η Καντυ θέλει εσάς, ποιος μπορεί να την εμποδίσει;’

Ο Αλμπερτ κοιταξε ξανά το χώρο, κατι του έλεγε πως από εκεί μέσα έπρεπε αμέσως να φύγει, κοιταξε για μια στιγμή τον Τσαρλς λίγο υποπτα!

‘ Ξερετε δεν θα την περιμένω, αν έρθει , πειτε της πως την ζήτησε ο αρραβωνιαστικός της ξέρει αυτή, αν γινόταν ας ερχονταν να με δει’ ο Αλμπερτ είχε ξανανακτησει την αυτοκυριαρχία του’

‘ Θα γινει όπως θέλετε, ειπε ο νεαρός γιατρός, τι κριμα αλλιως θα υποδεχόμουν τον ισχυροτερο άνδρα της χωρας, αν βέβαια ηξερα, ποιος θα μου έκανε την τιμή σημερα το πρωί να’ρθει..’
Ο Αλμπερτ χαιρετησε τον Τσαρλς και βρεθηκε έξω , ποση διαφορά αυτος ο νεραός από τον καλό κυριο Μαρτιν, ειπε μέσα του, του ειχε φανεί ανειλικρινής, τα μάτια του σαν κατι κακό να έκρυβαν.τοσο υπερβολικές κινησεις ο Αλμπερτ δεν ειχε ξαναδεί, ουτε τετοια απαισια συρτη , φωνή κολακα ειχε ξανακουσει...

Ο Τσαρλς έκλεισε την πόρτα και ανάμεσα στα χείλη του σιγομουρμούρησε:

‘ Στα κομάτια άθλιε , εσύ και το δουλικό σου, την περιουσια το πολυτελές αυτοκινητο με το οποιο ήρθες, το κυρος, τα λεφτά, την δυναμη της επιβολής, τους τραπεζικούς σου λογαριασμούς ,όλα μα όλα θα επρεπε να τα ειχα εγώ αντ’ αυτού τα εχεις εσύ, αλλα θα σε συντριψω και συμφωνια να μην ειχα κάνει με την Ραγκαν, τωρα που σε γνωρισα από κοντα, άλλο δεν μου μένει από τα να σε μισω, αθλιε πλουσιε, θα σε κανω δυστυχισμένο’ αυτά τα λόγια τα ειπε κατακοκκινος από θυμο, τοσο που από το τραπέζι εφυγαν όλα τα υλικά!

Ο Αλμπερτ βγαινοντας στον καθαρό αερα, χωρις την επιρροη αυτου του ανθρωπου αρχισε ξανα να σκέφτεται θετικά, ο ηλιος ελαμπε ψηλά, ο ηλιος τον ζέστανε και του έκανε καλό..εκανε ζεστη, μερα χαρα Θεου, μεσα Ιουνιου, ε , λοιπον θα πήγαινε σε ένα σαλλουν να πιει λίγο κρυο νερό και να σκεφτει στρατηγικη για την επόμενη μέρα με το συνέδριο των τραπεζιτων..καθως εφτασε στην γωνία, αντίκρυσε την Ντοροθυ..εκεινη δειλή, απροετοιμαστη για την συναντηση του έκανε ολόκληρη υπόκλιση!

' Μεγάλε Θειε, εσεις εδώ..΄'

ο Αλμπερτ ξαφνιαστηκε θετικά μόλις την ειδε..

' Καλη μου Ντοροθυ, θα μπορουσες αν ειμαστε μόνοι, να με φωνάζεις απλά Αλμπερτ.με το ικρό μου, ξερεις σε συμπαθω πολυ.'

' Δεν γινεται μεγάλε θειε, δεν μου ειναι δυνατόν' η Ντοροθυ συνεχισε με το κεφαλι σκυμμένο!

ο Αλμπερτ γελασε καλοκάγαθα, μα ειναι ευκολο, πρεπει να πεις , μονο..

' Αλμπερτ! μια γνωριμη φωνη ακουστηκε να τον καλει από την άλλη πλευρά του δρόμου.,εδω Αλμπερτ.' Ηταν ο Τομ με την αμαξα του που χαιρετουσε τα δυο παιδιά..

' Τομ, εσυ εδώ'

' Μα στην ιδια πόλη ζούμε φιλε μου' ο Τομ πλησιασε..
' Αλμπερτ τι κάνεις, παλιοφιλε, ο Τομ με εγκαρδιοτητα έσφιξε το χερι του και έριξε κλεφτές ματιές στην Ντοροθυ..η Κάντυ πως και δεν ειναι μαζί σου..

' Εσεις οι δυο γνωριζεστε, ρωτησε ο Αλμπερτ καθως εβλεπε την Ντοροθυ να γινεται παπαρουνα στην θεα του Τομ..
εχω μια ιδεα, παμε και οι τρεις μαζί στο σαλουν, θα σας κεράσω, ναι αυτο θα γινει'