Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!!

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ Image hosted by servimg.com

Γεια σας!!!!! santa

Για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα των εορτών....
Όπως το ακούσατε!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ!!!
Θα σας δώσω μερικά στοιχεία τα οποία είναι υποχρεωτικό να περιέχονται σε ένα μικρό φαν φικ που θα γράψετε (μια δική σας δηλαδή ιστοριούλα) δεν έχω βάλει όριο πόσο μικρό ή πόσο μεγάλο θα είναι!!! Απλώς προσέξτε να είναι μέσα σε λογικά πλαίσια!!!

Τα στοιχεία είναι

1.Κάντυ
2.Χριστούγεννα
3.Στήαρ
4.Μια εφεύρεση του Στήαρ
5.Ζεστή σοκολάτα.

Έχω ξαναπεί ότι ο Στήαρ είναι πολύ πολύ αγαπημένος μου, όπως και τα Χριστούγεννα!!! Και η σοκολάτα φυσικά!!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 574483

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 574483

Μία ιστοριούλα που θα διαδραματίζεται μέσα στο κλίμα των Χριστουγέννων, με μία ακόμη εφεύρεση του Στήαρ που μπορεί να καταλήξει σε μια φανταστική περιπέτεια.... πώς σας φαίνεται????
Βάλτε τη φαντασία σας, το ταλέντο σας και στείλτε μου τα κείμενά σας.
Θα προτιμούσα να μου τα στείλετε με πμ. Θα τα κάνω κοινοποίηση την ημέρα των Χριστουγέννων!
Δεν θέλω να τα ανεβάσω πιο πριν γιατί καλό θα είναι ο καθένας να γράψει χωρίς να επιρρεαστεί από τα κείμενα των άλλων...
Πραγματικά είμαι πολύ περίεργη να δω τι νέες εφευρέσεις του Στήαρ θα σκαρφιστούμε....
δεκτά θα γίνονται τα κείμενα που θα σταλούν μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου.
Μετά θα τα κάνω κοινοποίηση και΄θα γίνει μια ψηφοφορία και το καλύτερο θα κερδίσει.
Το δωράκι είναι σχετικό με την Κάντυ και είναι ΈΚΠΛΗΞΗ!!!!!!!

Εννοείται ότι θα πάρετε όλοι μέρος, ΚΑΙ Η ΑΝΤΜΙΝ!!!!!
(ακούς Ελένη????) Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 180310

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 180310

Περιμένω τα κείμενά σας!!!!!!!!!!
Καλή επιτυχία!!!!

*************************************************************************************************************
Σας αντέγραψα εδώ το αρχικό μου κείμενο
Θα ακολουθήσουν τα τρία φαν φικ που παίρνουν μέρος στο διαγωνισμό
(απολαύστε τα!!!! Εμένα μου άρεσαν και τα τρία πάρα πολύ!!!)

Αφού τα διαβάσετε, αποφασίζετε ποιο σας αρέσει περισσότερο και ψηφίζετε!
Η ψηφοφορία θα λήξει με το τέλος της χρονιάς!
Την πρωτοχρονιά θα ανακοινώσω τα ονόματα των κοριτσιών που έλαβαν μέρος, καθώς και το νικητή!
Θέλω να ευχαριστήσω και τα τρία κορίτσια και να πω ότι ΟΛΕΣ θα πάρουν ένα μικρό δωράκι από μένα με πολλή αγάπη!!!
Και φυσικά η νικήτρια θα πάρει εκείνο που είχα ετοιμάσει από την αρχή!
Μέχρι την πρωτοχρονιά θα έχω βρει τρόπο να ανεβάσω και εικόνες!!!!
Για την ώρα ας απολαύσουμε τις ιστορίες τους!!!! Image hosted by servimg.com

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

Πρώτη διαγωνιζόμενη ιστορία:

ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων, η Κάντυ ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της και χουζούρευε. Δεν ήθελε με τίποτα να σηκωθεί, έξω χιόνιζε και χάζευε τις νιφάδες του χιονιού που χτύπαγαν το τζάμι. Ήταν τόσο όμορφα και ήταν τόσο ευτυχισμένη!

Ξαφνικά ακούει έναν θόρυβο, ανοίγει η πόρτα και ορμούν τα παιδιά ουρλιάζοντας.

ʽΜα καλά ακόμα κοιμάσαι Κάντυ? Πότε θα βγούμε έξω να παίξουμε με το χιόνι? Δεν θα προλάβουμεʼ

ʽ Έρχομαι, έρχομαιʼ είπε η Κάντυ, αν και ήθελε να συνεχίσει να βρίσκεται στο κρεβάτι της δεν μπορούσε να χαλάσει το χατίρι
των παιδιών. Βγαίνοντας κοντοστάθηκε λίγο και θαύμασε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο που ήταν γεμάτο παιχνίδια που είχαν φτιάξει τα παιδιά με την κυρία Πόνυ και την αδερφή Μαρία.

΄Τι όμορφο δέντροʼ σκέφτηκε και βγήκε έξω για να παίξει με τα παιδιά.

Όση ώρα έπαιζαν τα παιδιά με την Κάντυ η κυρία Πόνυ και η αδερφή Μαρία τους κοίταζαν πίνοντας ζεστή σοκολάτα και συζήταγαν για την Κάντυ.
ʽΗ Κάντυ κυρία Πόνυ δεν θα μεγαλώσει ποτέ, πάντα θα είναι η μικρούλα μας Κάντυʼ είπε η αδερφή Μαρία.

΄Το ξέρω αδερφή Μαρία κι εγώ το ίδιο νιώθω αλλά η Κάντυ μας μεγάλωσε, σήμερα αρραβωνιάζεταιʼ είπε γελώντας η κυρία Πόνυ, η αδερφή Μαρία έγνεψε καταφατικά και χαμογέλασε.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ο Στήαρ με το αυτοκίνητο του. Η Κάντυ μόλις τον είδε σταμάτησε τον χιονοπόλεμο και χαρούμενη φώναξε ʽ Στήαρ, Στήαρʼ και έτρεξε προς το μέρος του. Είχε έρθει να την πάρει κι αυτή ακόμα δεν είχε ετοιμαστεί, σκέφτηκε και χαμογέλασε.

Μόλις ο Στήαρ κατέβηκε απʼ το αυτοκίνητο η Κάντυ του πέταξε μια χιονόμπαλα στο πρόσωπο και έφυγε γελώντας, είχε να τον δει μια εβδομάδα και τον είχε επιθυμήσει. Ο Στήαρ ξαφνιάστηκε από το χιόνι που του ήρθε στο πρόσωπο και φώναξε ʽ Κάντυ μʼ έκανες μούσκεμαʼ. Τα παιδιά γελώντας φώναζαν στην Κάντυ να τρέξει γρήγορα, ο Στήαρ άρχισε να την κυνηγάει με τα χέρια του γεμάτα χιόνι, αλλά ήταν πολύ δύσκολο να την πιάσει. Η αδερφή Μαρία βγήκε έξω και φώναξε στην Κάντυ να ετοιμαστεί γιατί έπρεπε να φύγει. Μετά από μία ώρα περίπου επιτέλους η Κάντυ ετοιμάστηκε , χαιρέτησε τα παιδιά και την κυρία Πόνυ με την αδερφή Μαρία ʽθα τα πούμε το βράδυ, έχει φροντίσει ο Άλμπερτ να στείλει αυτοκίνητα να σας πάρουν όλους πιο μετάʼ είπε στα παιδιά, ʽγιούπιʼ φώναξαν και χοροπήδαγαν που θα έμπαιναν σε αυτοκίνητο.

Με τα χίλια ζόρια έφτασαν στη βίλα στο Λείκγουντ γιατί το αυτοκίνητο του Στήαρ κάποια στιγμή σταμάτησε και αναγκάστηκαν να το σπρώξουν μέχρι να ξεκινήσει πάλι. Στο σπίτι την περίμεναν ο Άλμπερτ με τον Άρτσι ʽ που είστε?ʼ φώναξε ο Άρτσι στον αδερφό του. ʽΕ
είχαμε ένα μικρό απρόοπτο με το αυτοκίνητο αλλά τελικά όλα καλάʼ είπε αμήχανα ο Στήαρ. Ο Άλμπερτ είχε πάρει αγκαλιά την μικρούλα του Κάντυ! Πόσο χαρούμενος ήταν που επιτέλους θα την έβλεπε ευτυχισμένη.
ʽΆντε Κάντυ πήγαινε μέσα να ετοιμαστείς η ώρα πέρασε ʽ της είπε.
ʽ Ναι ναι πάω ʽ είπε η Κάντυ και έφυγε τρέχοντας.
Μέσα όμως καθώς ανέβαινε τις σκάλες γρήγορα έπεσε πάνω στη θεία Ελρόυ.
ʽΚάντυ! Που πας έτσι γρήγορα?ʼ φώναξε η μεγάλη θεία ʽ έκατσες μια εβδομάδα στο ορφανοτροφείο και ξέχασες τους καλούς
σου τρόπους?ʼ συνέχισε να λέει.
ʽΕ συγνώμη μεγάλη θεία, έχετε δίκιο, ήμουν πολύ απρόσεκτη , δεν θα ξαναγίνειʼ είπε η Κάντυ και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της.
Η θεία όμως συνέχισε ʽ Κάντυ άκου να δεις, το ότι συμφώνησα σʼ αυτόν τον αρραβώνα δεν πάει να πει ότι ξέχασα όλα τα παλιά, δυστυχώς όμως αρχηγός της οικογένειας είναι αυτός ο άμυαλος ο Γουίλιαμ και δεν μπορώ να φέρω αντίρρησηʼ
ʽΜάλιστα μεγάλη θείαʼ είπε βαριεστημένα η Κάντυ και έφυγε.

Μπαίνοντας στο δωμάτιο της σκεφτόταν ότι η θεία Ελρόυ δεν θα αλλάξει ποτέ αλλά πλέον δε την ένοιαζε τίποτα γιατί δεν θα άφηνε κανέναν και τίποτα να χαλάσει την ευτυχία της. Επάνω στο κρεβάτι βρήκε ένα πανέμορφο γαλαζοπράσινο φόρεμα ʽ σίγουρα είναι γούστο του Άρτσιʼ σκέφτηκε κα χαμογέλασε, δίπλα ήταν ένα υπέροχο διαμαντένιο κολιέ, το χε ξαναδεί ήταν της μητέρας του
Άντονυ, το έπιασε συγκινημένη ʽ τι όμορφο που είναι ʽ σκέφτηκε. Τις σκέψεις τις διέκοψε ένας χτύπος στην πόρτα ʽ περάστεʼ είπε η Κάντυ. Μόλις άνοιξε μπήκε η Άννυ. ʽ Άννυʼ φώναξε η Κάντυ και όρμηξε στην φίλη της. ʽ Κάντυ, ακόμα έτσι είσαι? Κάτσε να σε βοηθήσω εγώ γιατί εσύ όπως πας
δεν θα ετοιμαστείς ποτέʼ είπε η Άννυ. Η Κάντυ έκανε μια γκριμάτσα και έκατσε υπομονετικά να την περιποιηθεί η φίλη της.

Κάτω είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος, είχαν έρθει κι από το ορφανοτροφείο, τα παιδιά δεν πίστευαν στα μάτια τους με όλα αυτά που έβλεπαν,ήταν πολύ χαρούμενα. Βέβαια σε μια γωνιά ήταν και μια παρέα που δεν ήταν καθόλου χαρούμενη με όλο αυτό που γινόταν. Η θεία Ελρόυ μαζί με την κυρία Ράγκαν,τον Νηλ και την Ελίζα προσπαθούσαν να
καταλάβουν πως τα κατάφερε η Κάντυ και μπήκε στην οικογένεια τους και μάλιστα να αρραβωνιαστεί και ένα μέλος της. Ο Στήαρ κρατούσε ένα μεγάλο κουτί με πολύ προσοχή.
ʽ μα τι είναι αυτό τέλος πάντων?ʼ ρώτησε ο Άρτσι.
ʽθα δειςʼ του λέει ο Στήαρ και πάει να ανοίξει το κουτί για να δείξει στον αδερφό του την έκπληξη που ετοίμασε για την Κάντυ.
Μόλις όμως το άνοιξε έγινε κάτι που δεν το χε προβλέψει, πετάχτηκε ένα μικρό αεροπλανάκι που είχε δύο καλαθάκια στα φτερά του γεμάτα ροδοπέταλα. ʽ ω όχι ʽλέει ο Στήαρ ʽαυτό δεν έπρεπε να συμβεί τώραʼ και άρχισε να κυνηγάει το αεροπλανάκι που πέταγε πάνω από τα κεφάλια των καλεσμένων για να καταλήξει στο κεφάλι της θείας Ελρόυ. Η θεία στην αρχή πανικοβλήθηκε αλλά μόλις γέμισε ροδοπέταλα από πάνω μέχρι κάτω εκνευρίστηκε πάρα πολύ
ʽ Στήαρʼ ούρλιαξε ʽεμείς θα τα πούμε μετάʼ του είπε. Οι καλεσμένοι κρυφογελούσαν και ο Στήαρ απογοητευμένος πήγε και έκατσε μόνος του. Πήγε ο Άρτσι να τον παρηγορήσει αλλά ήταν πολύ στεναχωρημένος
ʽκαθόμουν και μάζευα τα ροδοπέταλα που είχαν πέσει από τα τριαντάφυλλα του Άντονυ για να τα ρίξει το αεροπλανάκι εκεί που θα
χόρευε η Κάντυ και τελικά κατέληξαν στο κεφάλι της θείαςʼ είπε. Ο Άρτσι δεν μπορούσε να κρύψει το γέλιο του.

Η ώρα είχε φτάσει, η Κάντυ έπρεπε να κατέβει στη μεγάλη σάλα. Η Άννυ είχε κατέβει νωρίτερα. Είχε πολύ άγχος γιατί δεν ήθελε να κάνει καμιά γκάφα. Καθώς κατέβαινε τη μεγάλη σκάλα είδε όλο τον κόσμο που είχε μαζευτεί και αγχώθηκε ακόμα πιο πολύ, όλοι
στράφηκαν προς το μέρος της. Είδε τους φίλους της, τα παιδιά με τις κυρίες από το ορφανοτροφείο αλλά και τον Νηλ με την Ελίζα ʽμουτρωμένοι όσο ποτέʼ σκέφτηκε η Κάντυ ικανοποιημένη.

Οι σκέψεις της όμως χάθηκαν όταν αντίκρισε τον πολυαγαπημένο της Άντονυ! Έλαμψε μόλις την είδε με μιας την πιάνει και άρχισαν να χορεύουν τον αγαπημένο τους χορό. Τον είχαν χορέψει όταν είχαν πρωτογνωριστεί κι αυτή ήταν ακόμα υπηρέτρια των Ράγκαν. Πέρασαν πολλά ειδικά μετά το ατύχημα που είχε ο Άντονυ. Είχε κάτσει πολλούς μήνες στο νοσοκομείο κι άλλους τόσους μέχρι να
αναρρώσει. Η Κάντυ όμως ήταν πάντα δίπλα του και με την πολύτιμη βοήθεια του καλού της Άλμπερτ όλα πήγαν καλά γι΄αυτόν.

Τώρα χόρευαν αγκαλιά, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν με τον μοναδικό άντρα που αγάπησε ποτέ, τον Άντονυ. Τίποτα δεν θα τους χώριζε πια.
Ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα σκέφτηκε η Κάντυ και αφέθηκε στην αγκαλιά του αγαπημένου της.

ΤΕΛΟΣ

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

Δεύτερη διαγωνιζόμενη ιστορία:

ΤΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΛΑΜΠΙΟΝΙΑ.

-στήαρ που είσαι; τελείωσα με το στόλισμα.. έλα να δεις τι ωραίο που φαίνεται το δέντρο μας.
-ναι Κάντυ πράγματι έκανες πολύ καλή δουλειά. Έλα όμως εσύ τώρα έξω να δεις τι σκέφτηκα για να ανάβουν όλα τα φωτάκια του κήπου μας μαζί, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε πολλές πρίζες αλλά μόνο μια έτσι δεν θα μπερδεύονται τα καλώδια στα πόδια μας. Η μοναδική μου εφεύρεση θα μας βοηθήσει από πιθανές πτώσεις αν μπλεχτούν στα πόδια μας και φυσικά δεν θα είναι πεταμένα από δω και από κει κ έτσι θα είναι και πιο όμορφος ο κήπος!
-Θεέ μου πάλι εφεύρεση; Άλλη μια καταστροφή θα μας βρει Στήαρ; Δεν χρειαζόταν να μπεις σε τέτοιο κόπο. Μια χαρά θα τα καταφέρναμε και χωρίς αυτή. Χαχαχα
- μην κοροϊδεύεις Κάντυ. Όχι αυτή τη φόρα. Κοίτα. Πήρα ότι ήταν απαραίτητο ένωσα όλα τα καλώδια μαζί τα έβαλα στην πρίζα και το μόνο που μένει είναι να πατήσω αυτό το κουμπάκι. Δεν έχω κάνει λάθος. Όλα θα λειτουργήσουν όπως πρέπει. Μήπως θέλεις να έχεις τη χαρά να τα ανάψεις εσύ Κάντυ;
- ο ο όχι Στήαρ. Δεν θέλω να στο στερήσω. Δική σου ιδέα ήταν εσύ σπατάλησες χρόνο για να την φτιάξεις και έτσι λοιπόν καλύτερα εσύ να τα ανάψεις για να νιώσεις όλη την ικανοποίηση! Είπε η Κάντυ κρυφογελόντας.
- Ωραία λοιπόν. Είσαι έτοιμη να μαγευτείς από τα χιλιάδες πολύχρωμα λαμπιόνια που θα δώσουν λάμψη σε όλο τον κήπο μας; Με το ένα, με το δύο, με το τρία…
Κλικ. Παφ.
Ένας δυνατός θόρυβος ήταν το μόνο που άκουσαν η κάντυ και ο στήαρ εκείνο το απόγευμα. Και αντί για πολύχρωμα λαμπιόνια είδαν ένα συννεφάκι καπνού να βγαίνει απ την πρίζα.
-χαχαχα στήαρ μπορώ να πω ότι η εφεύρεση σου ήταν καταπληκτική. Μόνο που πρέπει να αγοράσουμε ξανά τα λαμπιόνια γιατί αυτά κάηκαν. Χαχαχα
-μην γελάς κάντυ. Έπρεπε να δουλέψει. Δεν καταλαβαίνω τι πήγε στραβά.
-μην στεναχωριέσαι καλέ μου στήαρ. Η πρώτη προσπάθεια ήταν. Είμαι σίγουρη πως στη δεύτερη θα πετύχει. Χιχιχι. Αλλά αρκετά μείναμε έξω και έχει πιάσει παγωνιά. Τι θα έλεγες λοιπόν να πάμε μέσα να πιούμε μια τέλεια ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι να μην νιώθεις πικραμένος και να ζεσταθούμε επιτέλους? Έλα Στήαρ. Δεν θα ανάψουν ακόμα και αν κάτσουμε εδώ να τα κοιτάμε όλο το βράδυ.
-χμμ ζεστή σοκολάτα απ τα χέρια σου κάντυ; Ωραία λοιπόν με έπεισες. Πάμε τώρα και να είσαι σίγουρη Κάντυ. Μια μέρα θα εκπλαγείς απ΄ τα καταπληκτικά πράγματα που θα δείς να φτιάχνω. Στο υπόσχομαι Κάντυ. Στο υπόσχομαι…
Άλλο ένα απόγευμα γεμάτο εφεύρεσεις, γέλια και την απογοήτευση του στήαρ κύλισε. Και έτσι οι μέρες περνούσαν και τα Χριστούγεννα που όλοι περίμεναν με ανυπομονησία πλησίαζαν όλο και περισσότερο.

ΤΕΛΟΣ

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

Τρίτη διαγωνιζόμενη ιστορία:

ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

“… Let it snow…”

“Άλλη μια κρύα μέρα…” συλλογίστηκε κοιτώντας έξω από το παράθυρο.
Ο φετινός χειμώνας ήρθε δριμύτατος…
Εδώ και μέρες δεν είχε σταματήσει να χιονίζει. Το χιόνι είχε απλώσει το λευκό του πέπλο πάνω από την πόλη και ο ήλιος που πάσχιζε να λάμψει πίσω από τα πυκνά σύννεφα ήταν πολύ αδύναμος για να ζεστάνει λίγο την ατμόσφαιρα.
“Άραγε, τα προηγούμενα Χριστούγεννα να ήταν πάντα τόσο παγωμένα;;;”
Ρίγησε στη σκέψη ενός καυτού ήλιου πάνω στο μισόγυμνο κορμί του… Και η μορφή εκείνης της κοπέλας, που μέρες τώρα ερχόταν στα όνειρά του, να του χαμογελά…
“Πότε όμως;;; Πού;;; Ποια να είναι;;; Της μοιάζει τόσο πολύ…” Άραγε να υπήρχε κάπου μια οικογένεια και να τον περίμενε;;; Βαθιά μέσα του το απευχόταν…
Στο δρόμο η κίνηση είχε ήδη ξεκινήσει.
Τράβηξε την κουρτίνα και πήγε να ετοιμάσει το πρωινό τους. Σε λίγο θα ξυπνούσε για να πάει στη δουλειά της, σ΄ εκείνο το ψυχρό νοσοκομείο στην άκρη της πόλης.
Ούτε που θυμόταν πώς βρέθηκε εκεί, ούτε και τον ενδιέφερε… Η μόνη εικόνα που στριφογύριζε συνεχώς στο μυαλό του ήταν εκείνα τα υπέροχα σμαραγδένια μάτια που τον κοιτούσαν γεμάτα ανησυχία, χαρά και ελπίδα κάθε φορά που εισέβαλλαν σε εκείνο το χώρο. Εκείνα τα μάτια που τον εκλιπαρούσαν να μείνει κοντά της ένα βράδυ στο πάρκο… Δυό λίμνες πράσινες συχνά ανταριασμένες τις τελευταίες μέρες που όσο και αν πάλευαν να το κρύψουν δεν τα κατάφερναν… Πόσο θα ήθελε να ηρεμήσει τη φουρτούνα μέσα τους και να λάμψουν ξανά όπως τότε…
- Καλημέρα Άλμπερτ!!! Πάλι από τα χαράματα σηκώθηκες;;; Ο σίφουνας μπήκε στην κουζίνα άρπαξε την κούπα με το ζεστό γάλα που της είχε ετοιμάσει, την κατέβασε μονορούφι και έτρεξε προς την πόρτα.
- Επ! Καλημέρα Κάντυ!!! Για πού το έβαλες έτσι βιαστική; Περίμενε να φας πρώτα τις φρυγανιές σου!!!
-Αχ, Άλμπερτ μου!!! Βιάζομαι πολύ… Άργησα πάλι σήμερα και θα ακούσω τα σχολιανά μου από τη διευθύντρια.
“… γιατί πάλι έκλαιγες μέχρι αργά εχτές…” είπε από μέσα του.
- Δεν ακούω τίποτα…
Με δυό δρασκελιές, έφτασε κοντά της, έκλεισε τη μισάνοιχτη πόρτα και την οδήγησε ξανά στην κουζίνα…
- Έξω, έχει πολύ πάγο… Θα σε πάω εγώ με το αυτοκίνητο… μέχρι κάποιο σημείο τουλάχιστον.
Έπρεπε να κρατούν τη συγκατοίκησή τους κρυφή από τις κακές γλώσσες του νοσοκομείου που δεν θα έχαναν ευκαιρία να κουτσομπολέψουν αν το μάθαιναν…
- Αλήθεια;;; Μα θα αργήσεις στη δική σου δουλειά, Άλμπερτ.
- Μπα… τα πιάτα μπορούν να περιμένουν..
της απάντησε και παίρνοντας μια από τις φρυγανιές που νωρίτερα είχε αλείψει με βούτυρο και σπιτική μαρμελάδα, την έβαλε στο στόμα της…
- … Να πάρεις δυνάμεις γιατί η μέρα είναι δύσκολη…
Και ένα λεπτό κοντά της ήταν αρκετό να λιώσει τους πάγους στην καρδιά του…

Μεσοπέλαγα…

Έβγαλε μια κόλλα χαρτί, βούτηξε την πένα του στο μελανοδοχείο και αφού την στράγγιξε στο στυπόχαρτο άρχισε να ξεδιπλώνει τις σκέψεις του…
“Κάντυ…
Δεν ξέρω στ΄ αλήθεια που να ταχυδρομήσω αυτό το γράμμα. Στο θίασο του Στράτφορντ ή στο σπίτι στο Σικάγο;;;
Θα παραξενευτείς, το ξέρω, αλλά δε βρίσκομαι πλέον στο Λέικγουντ.
Δεν πρόλαβα να σου το πω, εκείνο το πρωινό στο σταθμό που έφευγες για τη Νέα Υόρκη…”
“…Τώρα θα πρέπει να είσαι ευτυχισμένη κοντά στον Τέρρυ σου…”
Το ελπίζω… εκείνη η ανταπόκριση από το θέατρο της Νέας Υόρκης με τη νεαρή ηθοποιό ήταν τραγική… Είχε περάσει στα ψιλά γράμματα στη σελίδα με τα καλλιτεχνικά αλλά είμαι σίγουρος πως επρόκειτο για εκείνη την ξανθούλα που είχα δει στην παράσταση στο Σικάγο. Φαινόταν τόσο ερωτευμένη με τον Τέρρενς μόνο που κανείς μας δεν τόλμησε να το πει στην Κάντυ. Αν και πρόλαβε να τον δει μόλις για λίγα δευτερόλεπτα και αυτά από μακριά, πετούσε στα ουράνια από τη χαρά της. Αλλά, τι τα σκέφτομαι ο χαζός;;; Ο Τέρρενς δε θα άφηνε ποτέ την Κάντυ. Μια φορά το έκανε και αυτό για το δικό της το καλό… Τώρα θα την κρατήσει για πάντα κοντά του…
- Στήααααρ…
Το κεφάλι του Τζόναθαν πρόβαλε πίσω από το άνοιγμα της πόρτας χαμογελαστός όπως πάντα. Είχε υποσχεθεί στο φίλο του πως θα περνούσε να τον δει μόλις ξυπνούσε από τον απογευματινό του ύπνο.
Σχεδόν συνομήλικοι, μόλις μερικούς μήνες μεγαλύτερος ο Στήαρ, αλλά ο Τζόναθαν ξεχώριζε για το ψηλό του παράστημα και το γεροδεμένο του σώμα. Γνωρίστηκαν στο στρατολογικό γραφείο μια μέρα προτού σαλπάρουν από τη Νέα Υόρκη για τη Γαλλία. Η αίτηση του Τζόναθαν έγινε αμέσως αποδεκτή, χωρίς το παραμικρό σχόλιο. Οι σφραγίδες και οι υπογραφές «έπεσαν» την ίδια στιγμή και κανείς δεν προσπάθησε να του αλλάξει γνώμη... Ποιος θα έδινε πεντάρα για έναν έγχρωμο από την Ορλεάνη;;; Αντίθετα, ο Στήαρ πάσχιζε αρκετή ώρα να πείσει τους ιθύνοντες πως είχε από καιρό ενηλικιωθεί και ήταν δική του απόφαση να φύγει για το Μέτωπο. Ήταν γόνος μια σεβαστής οικογένειας… δεν υπήρχε λόγος να θυσιαστεί για τους ξένους. Οι δυό τους έγιναν αμέσως φίλοι αν και δεν είχαν ιδιαίτερα πολύ ελεύθερο χρόνο για να μιλήσουν για τη ζωή τους. Ο ένας ήταν κλεισμένος σχεδόν όλη τη μέρα στο μηχανοστάσιο ο άλλος είχε πέσει στα μαλακά. Βοηθούσε το μάγειρα στην κουζίνα.
- Πέρασε φίλε μου, απάντησε το ίδιο γελαστά ο Στήαρ. Θέλω να σου δείξω κάτι…
Ο Τζόναθαν μπήκε στη μικρή κουκέτα και έκπληκτος κοίταζε τα εργαλεία και τα διάφορα αντικείμενα που βρίσκονταν ολόγυρα από το Στήαρ.
- Τι είν΄όλα τούτα;;;;
- Είναι η μπισκοτομηχανή μου!!! Την έφτιαξα για το μάγειρα ενόψει των Χριστουγέννων!!!
- Μπισκοτο… τι;;;;
- Μπισκοτομηχανή!!! Βάζεις μέσα τα υλικά και σου βγάζει μπισκότα έτοιμα για φούρνισμα σε τέσσερα διαφορετικά σχέδια… Βοήθησέ με να τη μεταφέρουμε στην κουζίνα και θα σου δείξω πως λειτουργεί!

…Τι δώρο να σου κάνω…

Μέρες τώρα έκανε αιματηρές οικονομίες… Κοίταζε τις βιτρίνες που είχαν στολιστεί με τα γιορτινά τους και συναγωνιζόταν η μια την άλλη σε ομορφιά… Βιτρίνες γεμάτες παιχνίδια, πορσελάνινες κούκλες και κουνιστά αλογάκια στη μια γωνιά, candy canes σε διάφορες γεύσεις και πολύχρωμα ζαχαρωτά παραδίπλα, βιβλία μεγάλα και μικρά, δερματόδετα και μη, με χριστουγεννιάτικους τίτλους αμερικανών και ξένων συγγραφέων που υπόσχονταν ταξίδια μακρινά στη χώρα της φαντασίας, όλα μαζί περίμεναν τους λιλιπούτειους αγοραστές να τα κάνουν δικά τους. Αρωματοπωλεία, καπελάδικα, καπνοπωλεία και μαγαζιά με την τελευταία λέξη της παριζιάνικης μόδας έκλειναν το μάτι στους μεγαλύτερους σε ηλικία καταναλωτές που είχαν ξεχυθεί για τα δώρα της τελευταίας στιγμής… Εκείνος όμως έψαχνε κάτι ξεχωριστό.
Ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που θα γιόρταζε μαζί της και, λόγω της αμνησίας του, τα πρώτα του γενικώς… Σχεδόν χαιρόταν που δε θυμόταν τίποτα από τα περασμένα χρόνια. Δεν μπορούσε και δεν ήθελε να φανταστεί τον εαυτό του πουθενά αλλού παρά μόνο πλάι της.
Κοίταξε τη λίστα με τα ψώνια που είχε να κάνει. Είχε τελειώσει με τα περισσότερα και είχε αρκετές ώρες μπροστά του μέχρι να γυρίσει η Κάντυ από τη δουλειά της. Θα έκανε τη βόλτα του και αργότερα θα πέρναγε από τη “Χαρούμενη Κλινική».
Ο γιατρός Μάρτιν τον περίμενε από νωρίς. Λόγω του κρύου, τα παιδιά δεν έβγαιναν από το σπίτι τους και τις περισσότερες φορές πήγαινε ο ίδιος να τα δει όταν παρουσιαζόταν ανάγκη. Τώρα όμως καθόταν κοντά στο τζάκι έχοντας από κοντά το μπουκάλι με το δικό του φάρμακο για το κρύο. Ένα κούτσουρο τσιτσίριζε από ώρα στην εστία και σε λίγο θα έσβηνε. Ο Άλμπερτ μπήκε μέσα ξεφορτώνοντας στη γωνιά τα ξύλα που είχε μαζέψει στο πάρκο και ρίχνοντας μερικά στη φωτιά να αναζωπυρωθεί, τράβηξε το σκαμπό και κάθισε και αυτός κοντά της.
- Αύριο θα πέσει και άλλο η θερμοκρασία… μουρμούρισε ο γιατρός. - Να σου βάλω ένα ποτηράκι να ζεσταθεί το μέσα σου;;;
- Όχι γιατρέ… Προ λίγου τέλειωσα από το εστιατόριο και είπα να έρθω για λίγη παρεούλα…
- Η Κάντυ έχει εφημερία;;;
- Ναι… Σήμερα θα δουλεύει μέχρι αργά αλλά ευτυχώς τα Χριστούγεννα θα έχει ρεπό…
- Πάλι καλά. Θα περάσετε όμορφα… βρήκες δώρο;;;
- Κάτι βρήκα… αλλά καμία σχέση με αυτό που θα ήθελα... Κάτι που να μπορεί να το κρατήσει για πάντα, όμως με τα χρήματα που μου απέμειναν δεν είχα και πολλές επιλογές…
- Χμμμμ….

… Στην κουζίνα ολοταχώς…

Ήταν η πρώτη φορά που ο Τζόναθαν έμπαινε στην κουζίνα, το απόλυτο άντρο του Τζιμ του μάγειρα, αλλά ο Στήαρ έδειχνε να τη γνωρίζει καλύτερα και από την τσέπη του… Πάνω στον πάγκο με τα κατσαρόλια και τις κουτάλες φιγουράριζε τώρα το τέρας με τα πολλά στόμια που –μάλιστα- είχε αρχίσει να γουργουρίζει περίεργα. Μέσα του βρίσκονταν όλα τα απαραίτητα υλικά για τη χριστουγεννιάτικη ζύμη που είχε ρίξει ο Στήαρ από μια μεγάλη υποδοχή. Το είχε συνδέσει με δυό ηλεκτρικές στήλες ώστε να γυρνά η μανιβέλα - αρκετά θορυβωδώς - κάνοντας το κεντρικό τμήμα της παράξενης μηχανής να αναδεύει το εσωτερικό της.
- Όταν ανακατευτεί για τα καλά, η ζύμη θα βγεί από τα ειδικά στόμια παίρνοντας αμέσως το σχήμα χριστουγεννιάτικων σχεδίων: αστεράκια, καμπανούλες, γκυ, και χιονανθρωπάκια. Ειδικά τα τελευταία μου πήρε πολύ ώρα για να σκαλίσω το σχήμα τους!!! Δεν είναι τέλεια;;;;
Ο Τζόναθαν δεν ήξερε τι να πει… Κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό πότε τη μηχανή και πότε το νεαρό εφευρέτη ενώ την ίδια στιγμή το χαμόγελο του Στήαρ έφτανε μέχρι τα αυτιά του καθώς περίμενε να ακούσει από το φίλο του κομπλιμέντα για τη νέα του εφεύρεση.
Όμως ο θόρυβος της μηχανής ολοένα και μεγάλωνε κάνοντας το Στήαρ να ανησυχήσει. Αυτό δεν ήταν στο πρόγραμμα… Γιατί αύξαινε ταχύτητα περιστροφής η μηχανή του;;; Αφού την είχε ρυθμίσει έτσι ώστε να δουλεύει σε ρυθμό ρελαντί…
Ούτε που ήθελε να σκεφτεί τι μπορούσε να συμβεί στα πρόχειρα συνδεδεμένα τοιχώματα της μπισκοτομηχανής ούτε που πρόλαβε… Στην τελευταία δυνατή στροφή, το κεντρικό σώμα της μηχανής άνοιξε στα δύο σκορπίζοντας όλο το περιεχόμενό της σε κάθε γωνιά της κουζίνας. Συν τοις άλλοις, για κακή τους τύχη, εκείνη τη στιγμή ο Τζιμ έμπαινε στην κουζίνα του για να αποψύξει τα υλικά του αυριανού χριστουγεννιάτικου μενού…
- Τι κάνετε εσείς εδώ;;; Ο Τζιμ με μάτια γουρλωμένα κοίταζε την κουζίνα του που έμοιαζε περισσότερο με βομβαρδισμένο τοπίο. Τα δύο παιδιά πατόκορφα γεμάτα ζύμες κοίταζαν το μάγειρα ο οποίος κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να μη λυθεί στα γέλια και με όσο σοβαρό ύφος του απέμεινε τους απείλησε πώς αν δεν έκαναν την κουζίνα να λάμπει όπως πρώτα, θα περνούσαν τα Χριστούγεννα στη μέση του Ατλαντικού προσφέροντας στα ψάρια ένα γεύμα αντάξιο των ημερών…
Έπιασαν χωρίς δεύτερη κουβέντα σφουγγάρι και κουβά, σκούπα και φαράσι…Θα τους έπαιρνε σχεδόν όλο το βράδυ να καθαρίσουν. Ο Στήαρ ένιωσε άσχημα που το δικό του λάθος θα το πλήρωνε και ο φίλος του…
- Συγνώμη Τζόναθαν… Δεν ξέρω τι πήγε στραβά…
- Δε βαριέσαι Στήαρ… Καλύτερα να καθαρίζω εδώ παρά να λιώνω στο μηχανοστάσιο.
Ο Τζόναθαν του χαμογέλασε πλατιά.
- Άλλωστε, αν δε γινόταν αυτό, θα τρώγαμε νοστιμότατα μπισκότα του είπε δοκιμάζοντας τη λίγη ωμή ζύμη που είχε παραμείνει στη μπισκοτομηχανή…

Χριστούγεννα στον κόσμο

Ξημέρωνε η πιο σημαντική μέρα όλης της χριστιανοσύνης.
Στο μικρό διαμέρισμα, η μυρωδιά του φρέσκου έλατου που στόλιζε από την προηγούμενη το σαλόνι αναμειγνύονταν με εκείνη της γεμιστής γαλοπούλας που σιγοψηνόταν στο φούρνο και του κέδρου που έλιωνε τσιτσιρίζοντας στο τζάκι. Ο Άλμπερτ ανέλαβε να ετοιμάσει το χριστουγεννιάτικο γεύμα όσο η Κάντυ θα κοιμόταν εξαντλημένη από τον κάματο της προηγούμενης μέρας. Ο γιατρός Λέοναρντ είχε ζητήσει από τις δυό καλύτερες νοσοκόμες του να βοηθήσουν σε μια πολύ σοβαρή εγχείρηση που παρουσιάστηκε λίγο πριν λήξει η βάρδια τους και η Κάντυ δεν μπορούσε να αρνηθεί. Όταν πιά τελείωσε, πλησίαζε η ώρα που οι πιστοί έπρεπε να πάνε στη λειτουργία. Η Κάντυ αποκοιμήθηκε στο αυτοκίνητο την ώρα που επέστρεφαν από την εκκλησία και ο Άλμπερτ παίρνοντάς την σα μικρό παιδί στην αγκαλιά του την έβαλε στο κρεβάτι της. Και μόνο γι αυτό, θα ήταν ευτυχισμένος όλη τη μέρα… Να που το δικό του δώρο το είχε ανοίξει από νωρίς….
Τώρα όμως κόντευε να μεσημεριάσει. Οι ετοιμασίες είχαν ολοκληρωθεί και το τραπέζι ήταν στρωμένο στην εντέλεια.
Σε λίγο, θα ερχόταν και ο γιατρός Μάρτιν ως επίτιμος προσκεκλημένος των παιδιών. Του είχαν υποσχεθεί γαλοπούλα γεμιστή, μαγειρεμένη μόνο από τα χεράκια του Άλμπερτ, και καλό γαλλικό κρασί που κατ΄ εξαίρεση, λόγω της ημέρας, θα έφερνε η Κάντυ. Τέτοια πρόσκληση δύσκολα θα αρνιόταν κανείς…
Το γεύμα κύλησε μέσα σε γέλια και χαρές και τέλειωσε με ένα απολαυστικό εγγ νογκ και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα… Ο γιατρός Μάρτιν, που μόνος του σχεδόν άδειασε όλο το κρασί, ευχαρίστησε τα παιδιά για το υπέροχο γεύμα, ζήτησε συγνώμη γιατί έπρεπε να πάει σε ένα μικρό ασθενή και αποχώρησε κρατώντας σφιχτά ένα δεύτερο μπουκάλι ακριβό κρασί που του έκαναν δώρο τα παιδιά… Από εκείνον δε θα δέχονταν τίποτα, αυτή ήταν ρητή εντολή μαζί με την πρόσκληση. Στο κάτω κάτω τόσα του όφειλαν που παρακολουθούσε την πορεία της υγείας του Άλμπερτ…
Η Κάντυ άφησε τον Άλμπερτ να μαζεύει το τραπέζι λέγοντας πως θα έπλενε εκείνη τα πιάτα αργότερα και, γλιστρώντας στο δωμάτιο για δευτερόλεπτα, εμφανίστηκε κρατώντας ένα κουτί δεμένο με πολύχρωμες κορδέλες. Ο Άλμπερτ που κρατούσε μια στοίβα πιάτα ξαφνιάστηκε από το πισώπλατο αγκάλιασμα της Κάντυ και το κουτί που ξεπρόβαλε μονομιάς μπροστά του…
- Επ… σιγά Κάντυ, της είπε γελαστά… Παραλίγο να μέναμε δίχως πιάτο…
- Χρόνια πολλά, Άλμπερτ!!! Αυτό είναι για σένα με όλη μου την αγάπη!!!
- Και άλλο δώρο, Κάντυ;;;; Θα με κακομάθεις στο τέλος…
- Δεν πειράζει… “…το αξίζεις…” η σκέψη πέρασε μονομιάς από το μυαλό της.
- Άλλωστε μου άρεσε πολύ και δεν μπορούσα να αντισταθώ του απάντησε βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα της… - Άντε, άντε, άνοιξέ το…
- Περίμενε τότε να σου φέρω το δικό σου!
- Δικό μου;;;; Αλήθεια Άλμπερτ;;; Τι;;; τι μου πήρες;;;
“Πότε πρόλαβε;;;; αφού όλη τη βδομάδα έψαχνα το σπίτι σπιθαμή προς σπιθαμή και δεν βρήκα τίποτα…”
Ο Άλμπερτ έφερε το μεγάλο κουτί από το πολυκατάστημα στο κέντρο της πόλης… Η Κάντυ έμεινε με το στόμα ανοιχτό… Σίγουρα περιείχε κάτι αρκετά ακριβό… Ο Άλμπερτ θα στερήθηκε πολλά για να το πάρει…
- Άλμπερτ… δεν έπρ…
- Έλα Κάντυ, άσε τις κουβέντες, θα τα ανοίξουμε μαζί…
Η Κάντυ δεν κρατήθηκε άλλο… Δευτερόλεπτα μετά αφότου έσκισε το περιτύλιγμα χάζευε με το στόμα ανοιχτό ένα υπέροχο ζευγάρι κατακόκκινα λουστρινένια πατίνια με γυαλιστερή λάμα την ίδια στιγμή που ο Άλμπερτ τύλιγε γύρω από το λαιμό του ένα ολόμαλλο κασκόλ.
- Ό,τι πρέπει για το χειμώνα!!! Σ΄ ευχαριστώ Κάντυ μου.
Η Κάντυ όμως δεν έβρισκε λόγια να του εκφράσει την ευγνωμοσύνη της…
- Άλ… Άλμπερτ… είναι υπέροχα…
Τον κοίταζε γεμάτη συγκίνηση… Ήταν η πρώτη φορά που θα φορούσε καινούρια πατίνια… ολόδικά της… Στο ορφανοτροφείο υπήρχαν μερικά παιδικά ζευγάρια τρίτο - τέταρτο χέρι -ήδη πολυκαιρισμένα. Πόσες γλυκές θύμησες, πόσες υπέροχες αναμνήσεις με την Άννυ και εκείνη να πατινάρουν στην παγωμένη λίμνη, να πέφτουν, να γελάνε και να κλαίνε και μετά να περιμένουν καρτερικά μέσα στο κρύο να ξανάρθει η σειρά τους…
- Άλμπερτ, σ΄ ευχαριστώωωω!!!!
Η αγκαλιά του άνοιγε για μια ακόμη φορά να τη δεχτεί μέσα της… Τώρα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο…
- Γρήγορα… πάμε στη λίμνη μας στο πάρκο… Θέλω να τα δοκιμάσω τώρα…
- Μα Κάντυ, ετοιμάζω ζεστή σοκολά…
- Έλα, Άλμπερτ, αργείς… του είπε ενώ δρασκέλιζε δυό δυό τα σκαλιά της πολυκατοικίας κρατώντας τα πατίνια της στο ένα χέρι, στο άλλο το παλτό της, ένα χαμόγελο στα χείλη της και ένα ακόμη μεγαλύτερο στην καρδιά της…

…………………………………………………………………………………………

Ήταν ακόμη πιασμένος από την καθαριότητα της προηγούμενης νύχτας αλλά έπρεπε να τελειώσει το γράμμα του.
“Ξημέρωσαν Χριστούγεννα… Κάντυ, ήθελα να σου ευχηθώ ο νέος χρόνος να σου φέρει μόνο όμορφες στιγμές και λόγους για να γελάς...
Να μου προσέχεις την Πάττυ. Εσύ ξέρω πως θα σταθείς δίπλα της…”
- Μήπως να μην το ανέφερα αυτό;;; Δε θέλω να νομίζουν πως λιγοψυχώ τώρα που φτάνω στο Μέτωπο…
Πέρασε την πένα του πάνω από τα γράμματά του μαυρίζοντάς τα…
- Θα το ξαναγράψω αργότερα…
-Στήαρ, βιάσου, ο Τζιμ μας έφτιαξε ζεστή σοκολάτα για πρωινό!!!
Η μυρωδιά της σοκολάτας γαργαλούσε ήδη τα ρουθούνια του Τζόναθαν που έτρεξε να φωνάξει το φίλο του. Ο μάγειρας, όπως κάθε Χριστούγεννα έτσι και σήμερα, θα έβαζε τα δυνατά του να ευχαριστήσει όλο το πλήρωμα.
Ο Στήαρ έριξε μια ματιά στα μουντζουρωμένα χαρτιά του και με μια κίνηση τα έσκισε. Άνοιξε την πόρτα και με δύο δρασκελιές έφτασε το φίλο του που προχωρούσε στο διάδρομο.
- Σοκολάτα, ε;;; Λες να έφτιαξε και μπισκότα ο Τζιμ;;;

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

Και οι τρεις, ήταν πολύ όμορφες!!!!! Τα συγχαρητήριά μου στις δημιουργούς Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 41307

Επειδή όμως έπρεπε να επιλέξω μόνο μια, ψήφισα την τρίτη "Κάποια Χριστούγεννα" , επειδή γινόταν εναλλαγή σκηνών μέσα στην ιστορία, κάτι που μου αρέσει πολύ!!!

Εύχομαι και στις τρεις διαγωνιζόμενες, καλή επιτυχία!!!!!!!! Smile

Ψήφισα την τρίτη "Κάποια Χριστούγεννα" γιατί η εναλλαγή των σκηνών, η πλοκή, η γραφή, μου έδωσε την αίσθηση πως ηταν ένα κομματι της ιστορίας που δεν εκδόθηκε ποτέ...
Καλή επιτυχία και στις 3 !!!

Και οι τρεις ειναι πολυ ωραιες! ομως πιο πολυ μου αρεσε η τριτη ...

Καλη επιτυχια και στις τρεις διαγωνιζομενες. Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 1058481448

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 1058481448

Δεν έχω ψηφίσει ακόμη.
Νομίζω ότι δεν θα είναι δίκαιο να ψηφίσω, δεν ξερω τι να κάνω...
Σκέφτομαι να μπω την τελευταία μέρα της ψηφοφορίας και να ψηφίσω σε περίπτωση που έχουμε ισοπαλία
Τι λέτε??

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

παρα πολυ καλες και οι τρεις ιστοριουλες!!!!!!!
μου αρεσε παρα πολυ πολυ η πρωτη επιδη χαρηκα που ειδα τον αντονυ ζωντανο
και αρραβωνιασμενο με την μοναδικη του αγαπη !!!
αλλα επειδη επρεπε να επιλεγω ψηφισα την τριτη "καποια χριστουγεννα"
εχω και μια αδυναμια στα μπισκοτα ...τι να κανουμε?!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ 3 ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ !!!

Και εμένα η τρίτη μου άρεσε περισσότερο ως Αλμπερτικιά rabbit

αλλά έριξα την ψήφο μου στην πρώτη γιατί χάρηκα πολύ που διάβασα μιά ιστορία μέσ' τη χαρά και την ευτυχία και επιπλέον επειδή ο Αντωνάκης ένα κλικ μου το κάνει... (είναι και του σογιού το παιδί... flower

)

Καλή επιτυχία και στις τρεις και ελπίζω σε ακόμη περισσότερα φικάκια από όλες μας!!! study

_________________

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 989321gyey13hzit

All we have to decide is what to do with the time that is given us.

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 160_im10

Aldebaran έγραψε:: Και εμένα η τρίτη μου άρεσε περισσότερο ως Αλμπερτικιά αλλά έριξα την ψήφο μου στην πρώτη γιατί χάρηκα πολύ που διάβασα μιά ιστορία μέσ' τη χαρά και την ευτυχία και επιπλέον επειδή ο Αντωνάκης ένα κλικ μου το κάνει... (είναι και του σογιού το παιδί... )

Καλή επιτυχία και στις τρεις και ελπίζω σε ακόμη περισσότερα φικάκια από όλες μας!!!

Να ξέρεις πως αυτό το "'ολες μας", το εκλαμβάνω ως δέσμευση και περιμένω να ξεκινήσεις το γράψιμο brrrrrr

ΧΡΙΣΤΙΝΑ έγραψε:: ...Να ξέρεις πως αυτό το "'ολες μας", το εκλαμβάνω ως δέσμευση και περιμένω να ξεκινήσεις το γράψιμο

Εμμμ...

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 35868

έγραψα...

Πι εμ σε εσένα... Laughing

_________________

All we have to decide is what to do with the time that is given us.

Ταρατατάαααααααααααααν!!!!!!! dindon

Έληξε η ψηφοφορία και νικήτρια είναι η Aldebaran!!!!!

Οι άλλες δύο διαγωνιζόμενες είναι η Μιμή με την πρώτη ιστορία και η Μπουμπού με την δεύτερη!
Θέλω να ευχαριστήσω και τα τρία κορίτσια για τη συμμετοχή τους!!!!
Μου άρεσαν και οι τρεις ιστορίες πάρα πολύ!!!!

Στείλτε μου με πμ τα στοιχεία σας για να σας στείλω τα δωράκια σας
Θα προσπαθήσω μέσα στη βδομάδα να βρω έναν τρόπο να τα σκανάρω να τα ανεβάσω στο φόρουμ και μετά θα σας τα στείλω.

Χουανίτα, συγχαρητήρια!!!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 1058481448

(το δώρο της Χουανίτας θα το ανεβάσω αφού το παραλάβει, γιατί θέλω να είναι έκπληξη και για κείνη την ίδια, θέλω να το δει μόλις ανοίξει το κουτί!)
Ξέρω ότι την κρατάω σε αγωνία, αλλά μ'αρέσει!!!! jocolor

_________________
Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν... king

Συγχαρητήρια alde μπράβο σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 825950

Υ.Γ. κανένα δωράκι για μας τις χαμένες??? Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 888726

Δεν προλαβα να διαβασω τις ιστοριες Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 137270

Εχω πεσει με τα μουτρα στα γλυκα Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 574483

(προφιτερολ, ταρτακια, ροξακια, και αλλα καταπληκτικα) και δεν εχω πολυ ελευθερο χρονο....χαχαχαχα με βλεπω να γυριζω πισω 10 κιλα παραπανω Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 310719

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 310719

Συγχαρητηρια στη νικητρια, και μολις διαβασω τα φικ θα γραψω σχολια.
Ακαλια, σε παρακαλω μην κλειδωσεις το θεμα Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 829804

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 829804

μπραβο alde, συγχαρητηρια..ντομ, εμενα δεν μ'αρεσουν τα γλυκα, ευτυχως...χι, χι, με το ζορι τρωω κανενα..

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια!!!! bounce

Εννοείται πως κερνάω διπλά τώρα!!!! cheers

Σπόιλερ:

_________________

All we have to decide is what to do with the time that is given us.

Μπράβο Alde συγχαρητήρια!!!Εύχομαι να είσαι πάντα τυχερή σε ο,τι κάνεις!

Συγχαρητήρια alde μου, πάντα τέτοια!!!!!!

Σπόιλερ:

Συγχαρητήρια και στις τρεις σας κορίτσια!!!!!
Χαίρομαι που δεν πρόλαβα να ψηφίσω, γιατί η ψήφος μου είναι μία και θα αδικούσα τις δύο ιστοριούλες που δεν θα ψήφιζα. Embarassed

Για μένα είναι και οι τρεις υπέροχες!!! Smile

Δεν θα την κλειδώσω την ενότητα ακόμη γιατί θέλω να βρω τρόπο να ανεβάσω φωτογραφίες με τα δωράκια!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 436003608

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 436003608

Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 596299312

Μιμή μου και για τις τρεις σας έχω κάτι, θέλω να μου στείλεις τη διεύθυνσή σου να σου το στείλω!!! Χριστουγεννιάτικος διαγωνισμός φανφικ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ!!!!! 549970