Μια εικόνα χίλιες λέξεις...

Λόγω της ημέρας. Ό,τι καλύτερο μας έχει δώσει η Ιγκαράσι απ' αυτό το ζευγάρι.

Και ο Άλμπερτ δεν έχει ξαναβρει τη μνήμη του εκεί. Κατά τη γνώμη μου δε λετιουργεί πατρικά που έχω διαβάσει σε κάτι χαζά μηνύματα αλλά ερωτικά σεβόμενος όμως τον πρόσφατο χωρισμό και την ανάγκη της Κάντυ να πενθήσει τη χαμένη της σ' χέση.

Αχ ρε Ιγκαράζι τι μας έκανες;

Καλησπέρα κορίτσια μου, καρναβαλικούς χαιρετισμούς από την όμορφη Πάτρα, ευχές για ένα πολύ όμορφο τριήμερο σε όλη την υπέροχη παρέα του φόρουμ.



Ουρανία μου νομίζω πως έχει βρει την μνήμη του ο Άλμπερτ σε αυτή τη φώτο.
fay μου έβαλες μια φώτο που ο τερροκοσμος προσπερνάει πολύ γρήγορα, σαν να μην έχει μεγάλη σημασία, κ όμως έχει τεράστια σημασία γιατί φαίνεται οτι κάποια συναισθήματα άλλαξαν κ φανερώνονται. Άλλωστε τα συναισθήματα δεν φανερώνονται μόνο με λόγια, υπαρχουν κ άλλοι τρόποι

Δεν το θυμάμαι Μάργκυ μου αυτό  μπορεί κάποιος να μας ενημερώσει επίσημα;  

Είναι φορές που η γλώσσα του σώματος λέει πολλά περισσότερα από εκείνη του στόματος.
και σε αυτή την εικόνα η στάση του Άλμπερτ λέει περισσότερα από χίλια λόγια.

Κορίτσια καλή σαρακοστή σας εύχομαι!

Εχτές ξεχαστήκαμε στα κούλουμα η μικρή με τον μπαμπά της ξεσάλωσαν και σήμερα δεν είχε ξυπνημό. ως συνήθως, εμένα με θυμήθηκαν όταν έπρεπε να μαζευτούν όλα.
Πως τα περάσατε παιδιά;

Uranya έγραψε:

Δεν το θυμάμαι Μάργκυ μου αυτό  μπορεί κάποιος να μας ενημερώσει επίσημα;  

Είναι φορές που η γλώσσα του σώματος λέει πολλά περισσότερα από εκείνη του στόματος.
και σε αυτή την εικόνα η στάση του Άλμπερτ λέει περισσότερα από χίλια λόγια.
...  

Ο Άλμπερτ έχει μόλις ξαναβρεί τη μνήμη του... ξέρει ποιός είναι και τί σημαίνει η Κάντυ για εκείνον!

Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που δεν προχωράει παραπάνω...  η σχέση κηδεμόνα - θετής κόρης

Σπόιλερ:

λειτουργεί αποτρεπτικά.
Όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτός είναι και ο λόγος που  η παραπάνω εικόνα είναι τόσο όμορφη... οι αναγνώστες δε γνωρίζουν ότι ο Άλμπερτ είναι και ο μεγάλος θείος ούτε πως τη δεδομένη στιγμή παλεύουν μέσα του τόσες δυνάμεις : εκείνη του ερωτευμένου απέναντι στο καθήκον ως κηδεμόνας αλλά και ως φίλος του Τέρρυ. Φτάνει μέχρι το "τόσο-όσο" σημείο... Φοβερή σκηνή!  

είχε δίκιο η Μάγκυ τελικά και εγώ λάθος αλλά καλύτερα έτσι!

Καλησπέρα κορίτσια μου...

Θα ήθελα να γράψω την γνώμη μου πάνω σε αυτή τη φώτο, θα προσπαθήσω να μη γράψω πολλά γιατί το θέμα εδώ είναι χαιρετούρες.
Η συγκεκριμένη φώτο είναι πολύ έντονη κ γεμάτη συναισθήματα, τα συναισθήματα του Άλμπερτ. Γνωρίζουμε οτι όσο είχε αμνησία ο Άλμπερτ λίγο πριν συνέλθει από την αμνησία η ανησυχία του ήταν αν θα μπορούσε να μείνει η καντυ κοντά του όταν αυτός θα είχε πια αναρρώσει, όταν συνέρχεται σκέφτεται ξαπλωμένος στο γρασίδι οτι το πρώτο πράγμα που του ήρθε στο μυαλό όταν βρήκε την μνήμη του είναι η καντυ, κ πριν ξεκινήσει να πάει στο σπίτι κ να βρει την καντυ ράκος, δλδ πριν απο αυτή τη σκηνή, ο Άλμπερτ πάλι σκέφτεται το αν θα μείνει κοντά του η Καντυ δλδ η ανησυχία του όσο δεν είχε τη μνήμη του συνεχίζει να υπάρχει κ μετά την ανάρρωσή του. Ο Άλμπερτ δε σκέφτεται ως θετός γονιός, γιατί τι το πιο φυσιολογικό να μείνουν μαζί ο θετός γονιός με τη θετή κόρη? Δε θα υπήρχε ούτε το πρόβλημα του κουτσομπολιού των γειτόνων τους.  Ούτε ως φίλος το σκέφτεται, γιατί θα μπορούσε ως φίλοι να την βλέπει καθημερινά, να μαγειρεύουν να λένε τα νέα τους, τι το πιο φυσιολογικό να περνάς την ώρα σου με έναν αγαπημένο φίλο, δλδ θα μπορούσαν να κάνουν όλα όσα έκαναν όσο συγκατοικούσαν η μόνη διαφορά θα ήταν μόνο οτι δε θα μπορούσαν να κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο. Αυτό λοιπόν αποδεικνύει οτι τα συναισθήματα του Άλμπερτ είναι τελείως διαφορετικά απο τα συναισθήματα θετού γονιού ή φίλου, είναι ερωτευμένος.

Πρωταρχικός, πιστεύω, αποτρεπτικός παράγοντας να μη προχωρήσει παραπάνω ο Άλμπερτ είναι οτι η Κάντυ κλαίει για τον Τέρρυ, ο Άλμπερτ δε θα εκμεταλλευόταν ποτέ την Καντυ σε μια τόσο ευάλωτη κατάσταση, υπαρχουν πολλά συναισθήματα που παλεύουν μέσα του όπως είπε η Alde, όμως πιστεύω οτι τα ισχυρά αντικίνητρα δεν είναι οτι είναι κηδεμόνας της αλλά οτι η καντυ είναι πολύ πληγωμένη κ σε πολύ ευάλωτη θέση κ αν προχωρούσε παραπάνω ο Άλμπερτ θα την εκμεταλλεύονταν προς ικανοποίηση των συναισθημάτων του κ των πόθων του, κ αυτός δε θα ήταν ο Άλμπερτ μας.
Θα ήθελα να γράψω κ άλλα αλλά δε θέλω να γράψω σεντόνι, ωστόσο alde μου νομίζω το σχόλιό σου θα μπορούσε να ξεκινήσει μια πολύ ωραία συζήτηση ανάλυσης αυτής της εικόνας.

Καλό βράδυ

Μάργκη  μου respect!  Συμφωνώ απολυτα μαζί σου με όσα έγραψες παραπάνω.  Μέχρι προτινος το θυμόμουν ότι ο Άλμπερτ δεν έχει βρει τη μνήμη του αλλά αντιδράει έτσι (λίγο προτού τη φιλήσει δλδ) φανερά ερωτευμένος και απόλυτα σεβόμενος την ανάγκη της μικρής να πενθήσει τη σχέση της. Όμως το γεγονός πως την έχει ήδη βρει (τη μνήμη του) ενισχύει την παραπάνω point of view. Τι θα τον πείραζε άλλωστε να μείνει μαζί της ακόμη και αν έπρεπε να αναλάβει επίσημα τις επιχειρήσεις των Άρντλεϋ

Και αναρωτιόμουν πότε απάντησα εγώ σ΄αυτό το θέμα  

Γιατί όμως θυμάμαι πως υπήρχαν και άλλες απαντήσεις;

Άλντε;

Uranya έγραψε:

Και αναρωτιόμουν πότε απάντησα εγώ σ΄αυτό το θέμα  

Γιατί όμως θυμάμαι πως υπήρχαν και άλλες απαντήσεις;

Άλν΄τε;

Νομίζω, τις μετέφερα όλες τις σχετικές απαντήσεις... σε κάθε περίπτωση, θα το ξαναδώ