Η δική σας ιστορία

Σήμερα μ' έχουν πιάσει οι κακίες μου... για τους γνωστούς λόγους...

Μπαίνω λοιπόν στον πειρασμό να παραλλάξω λίγο την απορία της Ελεονόρ και να ρωτήσω με τη σειρά μου:

Αν ο Τέρρυ έβλεπε πως ο προβολέας έχει πάρει κατεύθυνση για το κεφάλι της Σουζάννας και έπεφτε πάνω της για να την προφυλάξει με τα γνωστά αποτελέσματα πως θα γραφόταν το σενάριο στη συνέχεια;;;

Βάλτε στην άκρη τα τετριμμένα γλυκανάλατα "θα τον γιατροπόρευε η Καντούλα που θα στεκόταν βράχος ακλόνητος δίπλα του " και αφήστε τη φαντασία σας να γράψει τη δική της σκηνή !!!

Και για πες μου σε παρακαλώ πολύ...
Επειδή έχεις τα νεύρα σου με την Αντωνυκιά

Σπόιλερ:

και δεν μπορείς να πεθάνεις τον Άντονυ, διότι το φρόντισε η κυρά Μιζούκι χρόνια τώρα, πρέπει ντε και καλά να σακατέψεις τον Τέρρυ???
Τι σου φταίει ε???

Ολόκληρη Μιζούκι μας έκανε τα χάρη και τον άφησε αρτημελή!!!

Τέλος πάντων... θα σκεφτώ το ενδεχόμενο και θα γράψω κάτι.
Αλλά να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε...
Εδώ δεν είναι Αλμπερτικό φόρουμ, όπως πολλές υποστηρίζουν.
Δεκτές στην ουσία και όχι στα λόγια είναι όλες οι απόψεις!

akaliakoukou έγραψε:

....
Αλλά να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε...
Εδώ δεν είναι Αλμπερτικό φόρουμ, όπως πολλές υποστηρίζουν.
Δεκτές στην ουσία και όχι στα λόγια είναι όλες οι απόψεις!

[οφ τοπικ]

Και, για να έχουμε καλό ρώτημα, γιατί δεν έχει γίνει ακόμη;;;;

Μετά από τόοοοση πλύση που έχω κάνει στα εδώ μέλη για τον Πριγκηπάκο μου, υπάρχουν ακόμη άτομα που αντιστέκονται;;;;

Ονόματα και διευθύνσεις των αντιφρονούντων παρακαλώ ... ΤΩΡΑ

Συγχωρούνται όσες απαντήσουν στο παρόν θέμα. Τα πιό μελανά σενάρια θα σταλούν απευθείας στη Μιζούκι για να διορθώσει τις αδικίες...

[/οφ τοπικ]

Βρε Άλντε γιατί ξεσπάς πάνω στο παιδί μας;

Ούτε εγώ ξέρω να γράφω και ούτε φημίζομαι για τη φαντασία μου.

Θα συμφωνήσω στην πλοκή με τη Βούλα ο Τέρρυ είναι πολύ περήφανος για να κάτσει να τον φροντίζουν οι γυναίκες της ζωής του η Ελεονόρ και η Κάντυ. Μπορεί να διάλεγε άλλο τρόπο. Σε νοσοκομείο ήταν μπορεί να έπαιρνε κάποιο δηλητήριο ή να έκοβε τις φλέβες του. Μπρρρρ δε θέλω να το σκέφτομαι ούτε αν πρόκειται για σκίτσα. :pale:

Μια εναλλακτική συνέχεια...
-Σουζάννα πρόσεχε!!!! Σουζάννααααααα!!!
Ο Τέρρυ τινάχτηκε σαν ελατήριο ενστικτωδώς και έσπρωξε τη Σουζάννα με φόρα. Όμως το κακό είχε γίνει. Ο προβολέας έπεσε πάνω στο πόδι του...
Λίγες μόλις μέρες πριν τη μεγάλη πρεμιέρα όλα πήγαν τόσο μα τόσο στραβά...
Οι ώρες βασανιστικές έξω από το χειρουργείο... όλοι ήταν εκεί. Ο σκηνοθέτης, οι υπόλοιποι ηθοποιοί, η Σουζάννα σε απόγνωση..

Μετά από αρκετές ώρες ο γιατρός βγήκε από το χειρουργείο και τους ανακοίνωσε τα νέα. Ο Τέρρυ θα ζήσει! Όμως.. αναγκαστήκαμε να του κόψουμε το πόδι του. Ο τρόμος ήταν ζωγραφισμένος στα μάτια ολονών. Η Σουζάννα λυποθύμησε. Δεν το άντεξε.
Τόσο νέο παιδί, τόσο ταλαντούχο, τόσο όμορφο... πάνω στην πιο σημαντική στιγμή της μέχρι τώρα καριέρας του, λίγο πριν ενσαρκώσει τον πρώτο πρωταγωνιστικό του ρόλο...

Την ίδια ώρα η Κάντυ μόλις είχε πέσει για ύπνο, μετά από ένα υπέροχο δείπνο που είχαν περάσει με τα παιδιά. Ο Στήαρ μάλιστα είχε φτιάξει ένα ακορντεόν που παραδόξως δεν καταστράφηκε και έπαιζε και καταχάρικαν χορό και τραγούδι!
Όμως δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Κάτι την απασχολούσε...

Τα δυσάρεστα νέα τα έμαθε πρώτος ο Άλμπερτ. Όμως δεν την πρόλαβε. Η Κάντυ είχε φύγει ήδη για το σταθμό. Καθώς ο Άλμπερτ γύριζε σπίτι μετά από την επίσκεψή του στο γιατρό Μάρτιν, πήρε μια εφημερίδα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό... Καημένε Τέρρυ... Και η Κάντυ δεν έχει ιδέα...

Η Κάντυ πάλι όλο λαχτάρα και αγωνία για την πολυπόθητη συνάντηση, ένιωθε ότι το ταξίδι με το τραίνο δεν θα τελειώσει ποτέ! Τα λεπτά της φαίνονταν ώρες και οι ώρες αιώνες. Επιτέλους φτάσανε και βγήκε αμέσως από το τραίνο ψάχνοντας για τον Τέρρυ... Όμως δεν ήταν πουθενά. Απογοητευμένη έψαχνε από εδώ κι από κει, όταν άκουσε μια γυναικεία φωνή να λέει το όνομά της...
- Κάντυ?
Γύρισε ξαφνιασμένη και αμέσως την αναγνώρισε.
Ήταν η Ελεονόρ Μπέικερ, η μητέρα του Τέρρυ. Όμως πόσο διαφορετική, πόσο κουρασμένη της φάνηκε... Τα μάτια της είχαν μαύρους κύκλους και φαινόταν ξενυχτισμένη και... έκλαιγε?

-Γεια σας, είπε η Κάντυ ευγενικά και με χαμόγελο!
Μα δεν καταλαβαίνω... ο Τέρρυ?

Η Ελεονόρ κατάλαβε ότι η Κάντυ δεν ήξερε τίποτα.
-Ο Τέρρυ με έστειλε να σε υποδεχτώ, έλα μαζί μου και θα τα μάθεις όλα στο δρόμο...

Η Κάντυ ένιωσε τα αυτιά της να βουίζουν μόλις έμαθε τα νέα. Σαν να τη χτύπησε κεραυνός. Άχ Τέρρυ μου, γιατί?
Η Ελεονόρ της έτριψε την πλάτη στοργικά.
-Έλα μην κλαις, ο Τέρρυ σε χρειάζεται. Θέλει να δει ξανά το προσωπάκι σου και θέλει να σε δει να χαμογελάς!

Η Κάντυ σκέφτηκε εκείνη την αποφράδα μερα που είχε πληροφορηθεί το θάνατο του Άντονυ... τουλάχιστον ο Τέρρυ ήταν ζωντανός. Μπορούσε πάλι να τον ξαναδεί, να τον αγγίξει, να του μιλήσει, να τον πάρει αγκαλιά...

Ναι, σκέφτηκε, θα μείνω εδώ, θα μείνω στο πλευρό του. Με χρειάζεται...

Η Ελεονόρ την πήγε αμέσως στο νοσοκομείο.
Θα σας αφήσω μόνους σας για λίγο να τα πείτε. Κάντυ, ο Τέρρυ δεν είναι καθόλου καλά ψυχολογικά. Δεν θέλει να μιλήσει με κανέναν, ούτε με τη Σουζάννα που ήρθε τόσες φορές να τον επισκεφτεί. Νιώθει τύψεις η καημένη... Μόνο εσένα ζητάει στο παραμιλητό του.. Έχει γίνει αρκετά ιδιότροπος, όμως το ξέρω, εσένα σ'αγαπάει...
Θα πάω να σου φέρω κάτι να φας, και μετά θα πάμε στο ξενοδοχείο σου. Μπορείς να μείνεις και στο σπίτι μου φυσικά εάν θέλεις!

-Σας ευχαριστώ πολύ, είπε η Κάντυ και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο του Τέρρυ.
Η καρδιά της πήγαινε να σπάσει καθώς ετοιμαζόταν να χτυπήσει την πόρτα...

Χτύπησε μια φορά, δύο τρεις, καμμία απάντηση. Άνοιξε την πόρτα όσο πιο αθόρυβα μπορούσε και μπήκε μέσα.
Ο Τέρρυ κοιμόταν. Η Κάντυ δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί και έτρεξε αμέσως κοντά του.
Κάθησε στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι του και τον πήρε αγκαλιά. Τα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια της χωρίς να μπορεί να τα συγκρατήσει.
Και τότε ένιωσε ένα χέρι να της χαιδεύει τα μαλλιά.
Τον κοίταξε στα μάτια.
Το πρόσωπό του φωτίστηκε μόλις την είδε. Η Κάντυ ήταν εκεί στην αγκαλιά του!
-Φακιδομουτράκι,όταν κλαις οι φακίδες σου φαίνονται ακόμη μεγαλύτερες, της είπε και δάκρυσε κι εκείνος.
Χωρίς να το σκεφτούν αντάλλαξαν ένα φιλί.

Η Κάντυ ένιωσε την καρδιά της να χτυπάει σαν τρελλή...
Απλώς έκατσαν ο ένας δίπλα στον άλλο και κοιτάζονταν. Δεν μπορούσε κανείς από τους δυο τους να μιλήσει.
Μέχρι που τη σιωπή την έσπασε ο Τέρρυ.

-Πριν γίνουν όλα αυτά, σου είχα στείλει ένα εισητήριο χωρίς επιστροφή. Ήθελα να σε κρατήσω για πάντα κοντά μου.
Μετά το ατύχημα ένιωσα ότι όλος ο κόσμος γύρω μου καταρρέει.
Ήθελα να σε διώξω, να ζήσεις τη ζωή σου ξένιαστη και ευτυχισμένη, και όχι να αναγκαστείς να φροντίζεις έναν ανάπηρο. Κάντυ, είχα στ'αλήθεια αποφασίσει να το κάνω.
Όμως τώρα που είσαι εδώ... ΄μόνο κοντά σου νιώθω ολοκληρωμένος... το θέατρο, τα πλούτη, η δόξα... τίποτα δεν αξίζει όσο τα δυο σου μάτια!...
-Τέρρυ, όλα θα πάνε καλά, όλα θα φτιάξουν! Θα μείνω κοντά σου και θα σε φροντίζω και θα σε αγαπώ! Μόλις γίνεις καλά θα πάμε μαζί στο Σικάγο! Και τίποτα δεν τελείωσε, να το ξέρεις αυτό! Γρήγορα θα γίνεις καλά και θα βγεις από το νοσοκομείο.

Ο Τέρρυ την κοίταξε με μια πίκρα στα μάτια του...
-Η πρεμιέρα... αύριο είναι η πρεμιέρα... ήθελα τόσο πολύ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό και να παίξω για σένα... και είμαι εδώ!...

Η Κάντυ τον είδε πόσο πολύ ήταν έτοιμος να σπάσει και αμέσως της πέρασε μια ιδέα από το μυαλό!
-Τέρρυ, θυμάσαι το καλοκαίρι μας στη Σκωτία? Εκείνη τη μέρα που πρώτη φορά μου είχες φανερώσει την αγάπη σου για το θέατρο? Και μόνο που μου διάβασες κάποια αποσπάσματα, είχα μείνει άφωνη να σε καμαρώνω και να σε θαυμάζω.
Και αυτό θα γίνει και αύριο! Θα σε καμαρώσω να απαγγέλεις Ρωμαίο!
-Κάντυ, τι είναι αυτά που λες?
-Αύριο Τέρρυ! Εγώ ήρθα εδώ για να παρακολουθήσω τον Ρωμαίο και την Ιουλιέττα!
Ο Τέρρυ την κοίταζε με τα μάτια γουρλωμένα. Εκείνη την στιγμή χτύπησε η πόρτα. Ήταν η Ελεονόρ. Τους είχε φέρει ζεστή σοκολάτα και μια υπέροχη μηλόπιττα που μοσχοβολούσε.

Κάθισαν μαζί να φάνε και η Κάντυ άνοιξε τις κουρτίνες να μπει λίγο περισσότερο φως στο δωμάτιο. Και τότε είπε την ιδέα της στην Ελεονόρ.
-Θα μου κάνετε την τιμή να παίξετε το ρόλο της Ιουλιέττας? Μόνο λίγα αποσπάσματα. Να απολαύσω μητέρα και γιο...
Η Ελεονόρ την κοίταζε με μάτια δακρυσμένα. Μια την Κάντυ και μια τον Τέρρυ. Πόσο είχε μεταμορφωθεί ο γιος της χάρη σ'αυτό το κορίτσι! Στα μάτια του ξαναείδε εκείνη τη σπίθα που είχε σβήσει. Πόσο μεγάλη δύναμη έχει η αγάπη...

Την επόμενη μέρα ο Τέρρυ και η Ελεονόρ για πρώτη φορά έζησαν μαζί την μαγεία του θεάτρου. Η Κάντυ δεν μπορούσε να κρατήσει τη χαρά και τη συγκίνησή της.
Ναι, όλα θα πάνε καλά!!...

4 χρόνια μετά...
Η Σουζάννα διάβασε το άρθρο με μια βαθειά συγκίνηση. Ο τίτλος του έγραφε το εξής
"Μητέρα και γιος απαγγέλουν αποσπάσματα από μεγάλες θεατρικές επιτυχίες"
Είχε και φωτογραφίες από κάτω. Ο Τέρρυ, παρόλο που είχε χάσει το ένα του πόδι, ήταν πιο όμορφος από ποτέ. Στο πλευρό του ήταν η γυναίκα του, η Κάντυ, με το μωρό τους στην αγκαλιά, και δίπλα η Ελεονόρ.
Ήταν ένας μεγάλος θρίαμβος αυτές οι παραστάσεις που είχαν ανεβάσει, ο Τέρρυ είχε αποδείξει πόσο μεγάλος ηθοποιός ήταν και είχε καταφέρει να γίνει γνωστός.
Θα έρχονταν για δύο παραστάσεις στην Νέα Υόρκη. Τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Η Σουζάννα χαμογέλασε.
Ίσως τώρα να μπορούμε να μιλήσουμε. Δεν κατάφερα να τον ευχαριστήσω, παρά μόνο να του γράψω ένα γράμμα... Χάρη σ'εκείνον είμαι ζωντανή και συνεχίζω την καριέρα μου... ούτε στο γάμο τους μπορεσα να πάω, ήμουν τόσο ερωτευμένη τότε μαζί του, δεν θα το άντεχα...
Όμως η Κάντυ τον αγαπάει αληθινά... και είναι ευτυχισμένοι!
Η Σουζάννα έβαλε την εφημερίδα στη τσάντα της και πήγε να συνεχίσει το διάβασμα. Αύριο ήταν μία από τις πιο δύσκολες πρόβες και έπρεπε να είναι καλά προετοιμασμένη!

Ααααα, για να σου πω Ακάλια...

Όταν λέμε "ΜΕΛΑΝΟ" εννοούμε μαύρο κατάμαυρο όπου δε διαφαίνεται κανένα φως στο τούνελ...
Τι θα στείλω εγώ τώρα στη Μιζούκι;;;;

Πώς έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα;;;; Είμαστε σοβαροί;;;;


Ποιός νορμάλ (όχι τερυκός, ε; ) φαν θα δεχόταν τέτοιο σενάριο;;; Κανείς μα κανείς, σε διαβεβαιώ...

Για να σοβαρευόμαστε, παρακαλώ.









Και αφού μου πέρασαν τα νεύρα

Σπόιλερ:

παραχωρώ στα σχόλιά σας την υπέροχη ιστοριούλα της Δέσποινας που σίγουρα την προτιμάμε από αυτό που έφτιαξε η Μιζούκι

Σπόιλερ:

Ααααααααααααααααα, άκου να σου πω!!!
Δεν φτάνει που μου τον σακάτεψες, έχουμε και παράπονα για το δικό μου φινάλε?
Οκ, να καταπιώ μια αναπηρία, αλλά το τέλος θα το φτιάξω όπως θέλω!!!
Ορίστε μας!!!

akaliakoukou έγραψε:

Ααααααααααααααααα, άκου να σου πω!!!
Δεν φτάνει που μου τον σακάτεψες, έχουμε και παράπονα για το δικό μου φινάλε?
Οκ, να καταπιώ μια αναπηρία, αλλά το τέλος θα το φτιάξω όπως θέλω!!!
Ορίστε μας!!!

Έλα βρε που γκρινιάζεις...

Δες τη θετική πλευρά... έφτιαξες μιά πολύ ωραία ιστορία...

(μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο με τη ζεστή σοκολάτα και τη μηλόπιτα!!! )

Εμένα θα μου άρεσε αν ο Τέρυ είχε δει τον προβολέα που έπεφτε πάνω στη Σουζάνα αλλά κοκάλωσε (έμεινε κάγκελο κυριολεκτικά) και της έσκασε στο κεφάλι!Δεν πέθανε από θαύμα αλλά έπεσε σε κόμμα για 1 χρόνο...μην την κουράζουμε και πολύ!Αφού όμως κανείς δεν είδε τον Τέρυ να κοιτάει τον προβολέα που έπεφτε,κανείς δεν έφταιγε για αυτό και δεν υπήρχε λόγος να τον αναγκάσουν να την παντρευτεί και μπλα μπλα μπλα!Έτσι η Κάντυ και ο Τέρυ έζησαν ευτυχισμένοι μόνο που είχαν την μουρμούρα της παρνοικιάς πια Σούζυ που γκρίνιαζε στον ηθοποιό ότι αυτός φταίει που δεν την έσωσε ούτε την τελευταία στιγμή!Βέβαια και να την έβγαζε από την μέση ο προβολέας δεν θα ηταν και άσχημο

mμου άρεσε τρελα η στορια της όλγα!!!!!

χιχιχιχ! και που είσαι ακόμα!μια μέρα θα κάνω φικ από αυτό το κομμάτι φυσικά και θα την αποτελειώσω αυτη την τρελή!