Τελικά είμαι και γω Αλμπερτικια!!! Τ Ε Λ Ο Σ !!

Παιδια άλλαξα γνώμη!! Τελικα είμαι και εγώ φαν του Άλμπερτ!!!
Κλασσικα στην αρχη μου άρεσε ο ΄Αντονυ!! και τον Άλμπερτ τον κοιταζα με μισό μάτι επειδη μου φαινότανε μεγάλος!!
Αλλά άλαξα γνώμη!! Είμαι και γω πλεόν Αλμπερτικιά!!!
Ααααααχ...............
Ο έρωτας φταίει!! Γιατι και γω τώρα έχω μπλέξει μ έναν πολυ μεγαλύτερο!!που φέρνει λίγο και σε Άλμπερτ!! Είμαι και γω ξανθιά....ταυτιστηκα!!

Τελικά η Κάντυ έναν άντρα χρειάζεται δίπλα της να την προσέχει!!!

Αυτή ήταν η δήλωση της χρονιάς!!!

Το Αλμπερτφανκλαμπ μεγαλώνει και πάει...

Το σημαντικό όμως είναι να είσαι ευτυχισμένη με τον άνθρωπό σου και σου το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου!!! (Βέβαια, αν φέρνει σε Αλμπερτούκο, ακόμη καλύτερα!!! )

οι μαγικές ικανότητες της aldebaran επεκτείνονται.

'στρατολογεί' κόσμο και με τηλεπάθεια, χωρίς να χρειαστεί να επέμβει καν... μα πως; πως;

Θυμηθηκα ποτε αλλαξα και εγω, και εγινα αλμπερτικια.

Ηταν λιγο μετα που η Ελενη μου εδωσε το manga. Πριν ημουν Τερρυκια, απο οσο θυμομουν δηλ, δηλ μεχρι τοτε, ειχα και την συνεχεια της Ιταλιας στο μυαλο μου, το κολλεγιο ηταν τα αγαπημενα μου χρονια, ειχα μεινει με την Θυμηση του Τερρυ.

Ξαναδιαβαζοντας ομως το manga με κερδισε ο Αλμπερτ. Παροτι εβλεπα τον ερωτα και τον πονο με τον Τερρυ, δεν ξερω πως εγινε και αρχισα να προτιμω τον Αλμπερτ.

Ισως.. τον βλεπω σαν μια ποιο "ωριμη" αγαπη. Οχι λογω ηλικιας του, αλλα λογω εμπειριων και κατασταλαγματος της Καντυ.
Ο Τερρυ ειναι πρωτος ποθος-ερωτας, που σπανια εχει ευτυχη καταλαξη.
Η αγαπη με τον Αλμπερτ ερχεται μετα απο εναν δυνατο και καταδικασμενο ερωτα, που εισαι πλεον πιο ωριμη, να δεις ποιος σε νοιαζεται και αγαπα. Οταν θα εισαι σε θεση να εκτιμησεις και αλλα πραγματα (εννοειται φυσικα, πως τον αγαπας δεν κανεις συμβιβασμο)

ΑΝ και.. μεχρι σημερα, δεν εχω καταληξει τι ειναι προτιμοτερο. Νομιζω πως οι Τερρυκιες επιμενουν μεχρι τελους στον μεγαλο ερωτα. Κατι σαν.. μενουν για παντα παιδια (και ισως καλα κανουν)
Εγω.. απλα βλεπω οσα η ζωη φερνει (συνηθως αθελα μας)

Λορένα έγραψε:

ΑΝ και.. μεχρι σημερα, δεν εχω καταληξει τι ειναι προτιμοτερο. Νομιζω πως οι Τερρυκιες επιμενουν μεχρι τελους στον μεγαλο ερωτα. Κατι σαν.. μενουν για παντα παιδια (και ισως καλα κανουν)
Εγω.. απλα βλεπω οσα η ζωη φερνει (συνηθως αθελα μας)

Αυτό που πέρασε η Κάντυ με τον Τέρρυ είναι once in a lifetime.
Τέτοια συναισθήματα μία φορά γεννιούνται, μία φορά εκδηλώνονται, μία φορά προκαλούνται και δεν αντιγράφονται, δεν αναπαράγονται, δεν ξαναεμφανίζονται, δεν μειώνονται, δεν πεθαίνουν, δεν διαγράφονται.
Απλά είναι να μη σου κάτσει αυτό που έτυχε σε Κάντυ-Τέρρυ γιατί τότε είναι πολύ άσχημη η κατάσταση.
Δεν λέω ότι η ζωή δεν συνεχίζει και ότι δεν πάει μπροστά, αλλά ότι και να είναι-ότι και να γίνει, θα είναι πάντα λιγότερο από αυτό που ήταν.

libra έγραψε:

Δεν λέω ότι η ζωή δεν συνεχίζει και ότι δεν πάει μπροστά, αλλά ότι και να είναι-ότι και να γίνει, θα είναι πάντα λιγότερο από αυτό που ήταν.

Ακριβως
Ο ερωτας Καντυ-Τερρυ συμβαινει μια φορα στην ζωη, και μαλιστα μονο στους τυχερους Ακομα και αν δεν εχει ευτυχη καταληξη, ειναι μια εμπειρια που σε αλλαζει δια παντως... Σε σημαδευει Σε καθοριζει Φυσικα και η Καντυ μπορει να ειναι ευτυχισμενη και με καποιον αλλο, πχ με τον Αλμπερτ, που ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος. Αλλο αυτο ομως και αλλο το παθος που ειχε με τον Τερρυ Αλλα τα ματια του λαγου, κ'αλλα της κουκουβαγιας

domniki έγραψε:

Αλλα τα ματια του λαγου, κ'αλλα της κουκουβαγιας

μόλις υπονόησες ότι ο Άλμπερτ είναι ... κουκουβάγια;;; ωωωχχχ! θα ρίξουν οι Αλμπερτικιές φωτιά να μας κάψουν

Ε όχι και κουκουβαγια!!! Αν και νομίζω οτι στην παροιμιά είναι το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ο λαγός ειναι υποτιμημένος γιατίι η κουκουβάγια έχει τα ωραία μάτια..

Αχ παιδια θέλω και εγώ να ζήσω έναν μεγάλο έρωτα όπως η Κάντυ!!
Πιστεύετε οτι ολοι ζούνε καποια στιγμή τον μεγάλο έρωτα ή μπορει να περάσουνε τα χρόνια και να μη γίνει τίποτα??

libra έγραψε:

domniki έγραψε:

Αλλα τα ματια του λαγου, κ'αλλα της κουκουβαγιας

μόλις υπονόησες ότι ο Άλμπερτ είναι ... κουκουβάγια;;; ωωωχχχ! θα ρίξουν οι Αλμπερτικιές φωτιά να μας κάψουν

ε... οχι και κουκουβαγια ο Αλμπερτ ....

libra έγραψε:

domniki έγραψε:

Αλλα τα ματια του λαγου, κ'αλλα της κουκουβαγιας

μόλις υπονόησες ότι ο Άλμπερτ είναι ... κουκουβάγια;;; ωωωχχχ! θα ρίξουν οι Αλμπερτικιές φωτιά να μας κάψουν

Γιατι καλε τι εχουν οι κουκουβαγιες;;;; Κουκλες ειναι, Χαρυ Ποτερ δεν εχετε δει; Ασε που αν ο τερρυ ειναι λαγος κι ο αλμπερτ κουκουβαγια, κι εγω αλμπερτικη θα ειμουνα

Παράθεση :

"lorena"
ΑΝ και.. μεχρι σημερα, δεν εχω καταληξει τι ειναι προτιμοτερο. Νομιζω πως οι Τερρυκιες επιμενουν μεχρι τελους στον μεγαλο ερωτα. Κατι σαν.. μενουν για παντα παιδια (και ισως καλα κανουν)
Εγω.. απλα βλεπω οσα η ζωη φερνει (συνηθως αθελα μας

Η lorena το εθεσε πολυ σωστα και συμφωνω με την αναπτυξη τοσο της Ναν οσο και της domniki's
Η Καντυ και ο Τερρυ εζησαν μια μοναδικη αγαπη, κατι πολυ σπανιο.... αν στην πραγματικη ζωη αυτο θα επρεπε να χαθει, γιατι να συμβει το ιδιο και στην φαντασια μας; Νομιζω οτι το μονο που ζηταμε οι τερρικες ειναι το δικαιωμα στο ονειρο!!!! Τι μας νοιαζει η πραγματικη ζωη, εδω ολα ειναι φανταστικα, τολμιστε να απογειωθητε μαζι μας, να δειτε τον Ερωτα να νικα ολα τα εμποδια, οπως θα θελατε να ειναι και στην αληθινη σας ζωη!!!!!!

ariel έγραψε:

Η Καντυ και ο Τερρυ εζησαν μια μοναδικη αγαπη, κατι πολυ σπανιο.... αν στην πραγματικη ζωη αυτο θα επρεπε να χαθει, γιατι να συμβει το ιδιο και στην φαντασια μας; Νομιζω οτι το μονο που ζηταμε οι τερρικες ειναι το δικαιωμα στο ονειρο!!!! Τι μας νοιαζει η πραγματικη ζωη, εδω ολα ειναι φανταστικα, τολμιστε να απογειωθητε μαζι μας, να δειτε τον Ερωτα να νικα ολα τα εμποδια, οπως θα θελατε να ειναι και στην αληθινη σας ζωη!!!!!!

Ακριβως αυτο ειναι που ζηταμε...μια και στην πραγματικη ζωη ολα καταρρεουν γυρω μας, γιατι το ιδιο πρεπει να συμβει και στην φαντασια???

Οσο για τα ματια του λαγου και της κουκουβαγιας, βρηκα το παρακατω κειμενο για την παροιμια. Αυτο που ηθελα να πω, ειναι οτι αλλο Αλμπερτ και αλλο Τερρυ

Ξέχωρα από τον άνθρωπο, ο λαγός έχει και έναν άλλον εχθρό, την
κουκουβάγια. Και οι διαφορές τους είναι ενοικιοστασιακές. Η κουκουβάγια
φτιάχνει τη φωλιά της συνήθως στα χαλάσματα των σπιτιών, ανάμεσα σε
λιθιές, σε ακατοίκητα καλύβια. Όταν, όμως, ζει στο δάσος, σπίτια δεν
υπάρχουν κι έτσι δε διστάζει να κάνει με το ζόρι έξωση στο λαγό.

Σταμπάρει τη φωλιά του λαγού και σε κατάλληλη ευκαιρία ορμάει, σκοτώνει
το λαγουδάκι ή τα λαγουδάκια με το ράμφος και τα νύχια της και κάθεται
αυτή στο έτοιμο σπίτι. Όταν οι κυνηγοί, όμως, φτάσουν ακολουθώντας τ'
αχνάρια του λαγού ή με τη βοήθεια του σκυλιού τους, μπροστά στη φωλιά
του λαγού, τότε αντικρίζουν στη «μπούκα» δυο πελώρια γυαλιστερά μάτια,
τα μάτια όχι του λαγού, αλλά της κουκουβάγιας.

Μπορει ολα να εξαρτωνται απο το τι εννοει ο καθενας με το "μεγαλος ερωτας". Εχω την εντυπωση πως αμα το ψαξουμε λιγακι, θα διαπιστωσουμε πως ο καθενας εννοει κατι διαφορετικο.

Παντως και τα αισθηματα της Καντυ προς τον Τερρυ εξελλιχθηκαν σιγα σιγα, δεν τον ερωτευτηκε με την πρωτη, ουτε τον ονειρευοταν απο το πρωτο βραδυ, οποτε τι ιδιαιτερο εχει αυτος ο ερωτας αν τον συγκρινεις με αυτον προς τον Αντονυ ας πουμε.

Το μαγικο και μπαμ και κατω μαλλον μονο ο νεαρος πριγκηπας του λοφου το πετυχε (εγω πιστευω πως ειναι η φουστα, μπορω να πω πως εχει ενα κατι ενας αντρας ντυμενος με κιλτ, μια ξεχωριστη γοητεια, ειδικα μιας που οι αντρες στη Σκωτια τη φορανε με πολλη περηφανεια - για να μην πω τι κοστιζει να αγορασεις ενα, μιλαμε πανω απο 1000-1500 ευρω αλλα τελοσπαντων).



Το μοναδικο της σχεσης που ειδα εγω με τον Τερρυ ειναι αυτο του ανικανοποιητου. Δηλαδη συνεχεια μας αφηνε με τι διψα! Μας εφερνε το γλυκο του κουταλιου στο στομα κι εκει που αρχιζαν να τρεχουν τα σαλια μας, τσουπ, το επαιρνε η Μιζουκι μακρυα. Και αντε παλι απο την αρχη μεχρι την επομενη φορα. Σκετο βασανιστηριο!

Η προσωπικη μου εμπειρια ειναι πως αντρες σαν τον Τερρυ τους ερωτευεσαι, αλλα δεν τους παντρευεσαι. Ισως γιαυτο δε με τραβηξε ποτε ο χαρακτηρας του. Αλλα ειπαμε, γουστα ειναι αυτα. Καλο ειναι να ερωτευεσαι, να ταλαιπωρεισαι και λιγακι οποτε οταν πια κατασταλλαξεις και πηξει λιγο το μυαλο σου, κανεις καλυτερες επιλογες. Η μαλλον επιλογες που ειναι και πρακτικα πιο καταλληλες. Δηλαδη τουλαχιστον να βλεπεσαι και να μην εχεις απο πισω και ενα αμετρητο πληθος θαυμαστριων. Και να δινει και ο αλλος κανα χερι στο νοικοκυριο

Παντως αυτο το περι "μοναδικων" ερωτων δεν το πιστευω. Πιστευω στη μοναδικη αγαπη, αλλα οχι στο μοναδικο ερωτα. Η αγαπη θελει πολυ χρονο και πολλες κοινες εμπειριες για να αναπτυχθει και να ωριμασει και ποτε δεν ενιωσα στη σειρα πως αυτο επιτευχθηκε με τον Τερρυ. Υπηρχε παντα το υπονοουμενο και η επιθυμια αλλα μερικοι μηνες στο κολλεγιο και λιγα γραμματα μετα... ξερω γω ρε παιδια, ισως εγω ειμαι αργη σε κατι τετοια.

Απ'οσα μου εχουν τυχει, ο ερωτας μπορει να σου συμβει και σε δευτερολεπτα, τον βλεπεις τον αλλο και μενεις κοκκαλο. Εμενα παντως απ'οτι θυμαμαι στη ζωη μου μου εχει τυχει τουλαχιστον 3 φορες (μπορει και περισσοτερες αλλα δε θυμαμαι τωρα, α ναι, τι λεω, σιγουρα περισσοτερες τωρα θυμηθηκα και τον 4ο, βρε βρε). Θα εδινα ευχαριστως ενα νεφρο μου στη μεγαλη μου αγαπη, αλλα σε εναν ερωτα, οσο και "μεγαλο", δεν ειμαι και τοσο σιγουρη.

Λοιπον, απο την πανεμορφη Ναυπακτο, σας χαιρετω και παιρνω τον αγαπημενο μου (μια αγαπη που εξελλιχθηκε αργα και χωρις τρομερους ερωτες και θανατηφορα χτυποκαρδια και η οποια γινεται ολο και καλυτερη με τα χρονια) που ειναι κολλημενος στο κομπιουτερ διπλα μου να παμε βολτα και να φαμε κανα παγωτακι στο φεγγαροφως, μιαμ μιαμ!

Στον ερωτα με την πρωτη ματια, ποτε δεν πιστεψα, αρα ποτε δεν μου ετυχε.
Πιστευω στον ενα και μεγαλο ερωτα, που σιγα σιγα γινεται μεγαλη αγαπη! Οι ερωτες, γενικα, ειναι πολυ ευχαριστοι, αλλα μετον καιρο ξεφτιζουν και χανονται... Ο Ενας, θα μεινει για παντα. Ο χρονος αντι να σε χωριζει σε δενει και τελικα οι δυο γινονται ενας ανθρωπος μια πνοη!
Την Καντυ με τον Τερρυ δεν τους ενωνει ενας ερωτας, αλλα μια μεγαλη αγαπη, ειναι ο ενας το αλλο μισο του αλλου! Η σχεση τους δεν δημιουργηθηκε σε μια μερα, σφυρηλατηθηκε μεσα απο χαρες και λυπες κοινη πορεια και αγαπη.....Οσο για την καθημερινη τους συμβιωση, μια κλεφτη ματια μας εδωσε μονο η Ιγκαρατσι οταν πλεναν μαζι τα πιατα στην Ν.Υορκη.... ποσο τρυφερη σκηνη! Εναν ολοκληρο χρονο ήταν μακρυα, αλλα οι ψυχες και οι καρδιες τους παντα διπλα... και βγαινει σε κατι τοσο καθημερινο οπως το πλυσημο των πιατων...
Τον ερωτα με τον πριγκηπα στα 6 τον θεωρουσα παντα κατι αστειο....Σοβαρα τωρα αν ερθει η κορη σας απ το δημοτικο και σας πει οτι παντρευεται, θα παρεται το νυφικο; Οι παιδικοι ερωτες ειναι αγνοι και αθωοι, δεν εμπεριεχουν ερωτικο στοιχειο. Η καντυ γραπωθηκε απ' τη μορφη του ευγενικου παιδιου, για να τα βγαλει περα στις δυσκολιες της ζωης της... Αλλα ερωτας, ειναι κατι εντελως διαφορετικο....ποσο μαλλον αγαπη....

geobacter έγραψε:

Μπορει ολα να εξαρτωνται απο το τι εννοει ο καθενας με το "μεγαλος ερωτας". Εχω την εντυπωση πως αμα το ψαξουμε λιγακι, θα διαπιστωσουμε πως ο καθενας εννοει κατι διαφορετικο.

Παντως και τα αισθηματα της Καντυ προς τον Τερρυ εξελλιχθηκαν σιγα σιγα, δεν τον ερωτευτηκε με την πρωτη, ουτε τον ονειρευοταν απο το πρωτο βραδυ, οποτε τι ιδιαιτερο εχει αυτος ο ερωτας αν τον συγκρινεις με αυτον προς τον Αντονυ ας πουμε.

Το μαγικο και μπαμ και κατω μαλλον μονο ο νεαρος πριγκηπας του λοφου το πετυχε (εγω πιστευω πως ειναι η φουστα, μπορω να πω πως εχει ενα κατι ενας αντρας ντυμενος με κιλτ, μια ξεχωριστη γοητεια, ειδικα μιας που οι αντρες στη Σκωτια τη φορανε με πολλη περηφανεια - για να μην πω τι κοστιζει να αγορασεις ενα, μιλαμε πανω απο 1000-1500 ευρω αλλα τελοσπαντων).



Το μοναδικο της σχεσης που ειδα εγω με τον Τερρυ ειναι αυτο του ανικανοποιητου. Δηλαδη συνεχεια μας αφηνε με τι διψα! Μας εφερνε το γλυκο του κουταλιου στο στομα κι εκει που αρχιζαν να τρεχουν τα σαλια μας, τσουπ, το επαιρνε η Μιζουκι μακρυα. Και αντε παλι απο την αρχη μεχρι την επομενη φορα. Σκετο βασανιστηριο!

Η προσωπικη μου εμπειρια ειναι πως αντρες σαν τον Τερρυ τους ερωτευεσαι, αλλα δεν τους παντρευεσαι. Ισως γιαυτο δε με τραβηξε ποτε ο χαρακτηρας του. Αλλα ειπαμε, γουστα ειναι αυτα. Καλο ειναι να ερωτευεσαι, να ταλαιπωρεισαι και λιγακι οποτε οταν πια κατασταλλαξεις και πηξει λιγο το μυαλο σου, κανεις καλυτερες επιλογες. Η μαλλον επιλογες που ειναι και πρακτικα πιο καταλληλες. Δηλαδη τουλαχιστον να βλεπεσαι και να μην εχεις απο πισω και ενα αμετρητο πληθος θαυμαστριων. Και να δινει και ο αλλος κανα χερι στο νοικοκυριο

Παντως αυτο το περι "μοναδικων" ερωτων δεν το πιστευω. Πιστευω στη μοναδικη αγαπη, αλλα οχι στο μοναδικο ερωτα. Η αγαπη θελει πολυ χρονο και πολλες κοινες εμπειριες για να αναπτυχθει και να ωριμασει και ποτε δεν ενιωσα στη σειρα πως αυτο επιτευχθηκε με τον Τερρυ. Υπηρχε παντα το υπονοουμενο και η επιθυμια αλλα μερικοι μηνες στο κολλεγιο και λιγα γραμματα μετα... ξερω γω ρε παιδια, ισως εγω ειμαι αργη σε κατι τετοια.

Απ'οσα μου εχουν τυχει, ο ερωτας μπορει να σου συμβει και σε δευτερολεπτα, τον βλεπεις τον αλλο και μενεις κοκκαλο. Εμενα παντως απ'οτι θυμαμαι στη ζωη μου μου εχει τυχει τουλαχιστον 3 φορες (μπορει και περισσοτερες αλλα δε θυμαμαι τωρα, α ναι, τι λεω, σιγουρα περισσοτερες τωρα θυμηθηκα και τον 4ο, βρε βρε). Θα εδινα ευχαριστως ενα νεφρο μου στη μεγαλη μου αγαπη, αλλα σε εναν ερωτα, οσο και "μεγαλο", δεν ειμαι και τοσο σιγουρη.

Λοιπον, απο την πανεμορφη Ναυπακτο, σας χαιρετω και παιρνω τον αγαπημενο μου (μια αγαπη που εξελλιχθηκε αργα και χωρις τρομερους ερωτες και θανατηφορα χτυποκαρδια και η οποια γινεται ολο και καλυτερη με τα χρονια) που ειναι κολλημενος στο κομπιουτερ διπλα μου να παμε βολτα και να φαμε κανα παγωτακι στο φεγγαροφως, μιαμ μιαμ!

να αυτο ειναι που δεν καταλαβαινω. τι εννοεις ''πρακτικα πιο καταλληλες''? αυτο δεν ειναι ο ορισμος του συμβιβασμου? σαν να λες: ''θα παντρευτω αυτον γιατι ενταξει δεν ειναι και κουκλος αρα δεν παιζει και να με απατησει (που δεν παει και ετσι ακριβως δηλαδη αλλα λεμε) και θα ριχνει και κανα σφουγγαρισμα αν του το ζητησω. ενω αν παντρευτω αυτον με τον οποιο ειμαι ερωτευμενη αλλα ειναι κουκλος και σιχαινεται και το σφουγγαρισμα θα ταλαιπωρηθω''. συγγνωμη αλλα καπως ετσι ακουστηκε. και εγω ρωταω το εξης απλο: τι σχεση εχει αν θα κανει δουλειες ή οχι; τι σχεση εχει αν θα ειναι κουκλος ή οχι; ή αν θα ειναι πλουσιος? δεν ξερω βρε κοριτσια μου φαινονται πολυ πεζα ολα αυτα. εγω ειμαι της αποψης οτι μια φορα ερωτευεται κανεις πραγματικα.ολα τα αλλα που τα αποκαλουμε ''ερωτας'' ειναι απλα ενθουσιασμοι. και ειναι αυτος ο ενας ερωτας που μετα γινεται σταδιακα αγαπη. γιατι δεν μπορεις να αγαπησεις καποιον αν δεν τον ερωτευτεις πρωτα (για τις ερωτικες σχεσεις μιλαω προφανως). και αυτο που εχω να πω απο προσωπικη εμπειρια ειναι οτι και ο κεραυνοβολος ερωτας υπαρχει και μπορει να γιενι ο μεγαλος ερωτας και να καταληξει σε αγαπη και γαμο (ναυσικα ετοιμασου, τελος φθινοπωρου,κλεισαμε ). και παλι απο προσωπικη εμπειρια σας λεω οτι δεν με νοιαζει καθολου που τωρα δεν εχουμε λεφτα, που δυσκολευομαστε να βρουμε δουλεια, που του την πεφτουνε ακομα και αν ειμαι μπροστα, ή που για να κανει μια δουλεια στο σπιτι πρπει να το ζητησω. γιατι δεν εχουν σημασια ολα αυτα. σημασια γι αμενα εχει οτι ξερω οτι με αγαπαει και οτι ειναι εδω για μενα και οτι με στηριζει σε ολες μου τις επιλογες.πως να το πω? σημασια για μενα εχει οτι θελουμε να παντρευτουμε και δεκαρα δεν δινουμε αν θα ειναι ο γαμος της χρονιας και αν θα ειναι ολα τελεια για τα ματια του κοσμου. σημασια εχει η ουσια, οτι θα παντρευτουμε δηλαδη κια αυτο ενδιαφερει και τους δυο, οχι ποσα ατομα θα ερθουν ή ποσο χαβιαρι θα φανε. δηλαδη να τον αφησω για να ειμαι με καποιον που εχει λεφτα, πλενει τα πιατα και δεν με καταλαβαινει και δεν με αγαπαει οπως αυτος? που δεν λεω οτι δεν θα με αγαπαει και δνε θα με καταλαβαινει αλλα οχι οπως κανει ο δικος μου τωρα. και θεωρεις οτι να προτιμησω τον αλλον ειναι πιο ωριμη επιλογη???( geo συγγνωμη δεν απευθυνομαι σε σενα προσωπικα, απλα επειδη εσυ το εθεσες ετσι, αν και νομιζω ολες οι αλμπερτικες καπως ετσι το βλεπουν)
πωπω σας επρηξα πρωινιατικα αλλα πως να το εξηγησεις ολο αυτο σε δυο γραμμες???

Υ.Γ. Ναυσικα ελπιζω αυτο με το χαβιαρι να μην το πηρες στα σοβαρα... με τα οικονομικα μας αντε να σας ταισουμε κανενα σουβλακι..στην καλυτερη alternative γαμος σε ολα του!! χαχαχχαχαχαχαχαχα

Mα είστε σοβαρές όλες; Γάμους και νυφικά ονειρευεστε στην εποχή μας; Πάρτε παράδειγμα από τον Αλμπερτ και τον Τέρυ, οι Αλμπερτ-φανς να κάνουν μία υιοθεσία (δεν με νοιάζει αν είναι νεος. ωραίος, πρασινα μάτια) να κάνετε το καθηκον σας και όσες αγαπούν Τερυ ζήτω η ελευθερία κορίτσια....(αφήστε τη Σουζανα ήσυχη στην ταράτσα, φιλική συμβουλή)

θα προσπαθησω να σας αναπτυξω την αποψη μου (και τους λογους που προτιμω τον Αλμπερτ)

nuitetoile21 αν εχεις βρει τον αντρα που περιγραφεις τοτε σου ευχομαι ολοψυχα να εισαι ευτυχισμενη μαζι του. Τετοιες αγαπες και ερωτες μαζι, σπανια μας συμβαινουν στην ζωη μας.
Για ολες εμας τις υπολοιπες, πολυ συχνα ειναι και θεμα τυχης. Δεν καταληγουν ολα ευχαριστα σ'αυτη την ζωη, και τοτε θα πρεπει να εχεις το κουραγιο να προχωρησεις και να προσπαθησεις ξανα να γινεις ευτυχισμενη.

Η καντυ το ιδιο εκανε.

Η επιλογη του Αλμπερτ δεν ειναι καθολου συμβιβασμος κατα την αποψη μου. Ειναι μια μορφη αγαπης που δεν ειναι ευκολα ορατη.

Συμβιβασμος θα ηταν αυτο που περιγραφεις παραπανω και το κανουν πολλες, οχι η καντυ και οχι εγω.

Τα συναισθηματα της καντυ μετα τον χωρισμο της ειναι σιγουρα δυσαρεστα. Της εχει μεινει πικρα, πονος, αδικια κτλ. Της εμεινε ομως και ωριμοτητα.

Ο Αλμπερτ ειναι αυτος που βλεπεις ξαφνικα και λες " μα τοσα χρονια, γιατι δεν σε εβλεπα?"
Ειναι μια αγαπη τρυφερη, ενας ανθρωπος που ζητα να αγαπηθει και να αγαπησει ( η καντυ), μετα απο οσες δοκιμασιες του εδωσε η ζωη, και καταλληλος γι'αυτο ειναι ενας ανθρωπος που μπορει να τον νιωσει και που να τον αγαπα βαθια.

Προσοχη (και παλι) δεν μιλω για συμβιβασμο, με την εννοια, πονεσα εκλαψα, ας βρω καποιον που με θελει, και να ηρεμησω.

Οταν καποιος σε αγαπα βαθια, και εκφραζει την αγαπη του με τον τροπο που θες κιολας, σε νιωθει και βαθια. Μπορει να αναγνωρισει το βλεμμα σου, και χωρις λογια, να ξερει τι μπορει να σε κανει ευτυχισμενη χωρις να μιλησεις. Αυτη η βαθια κατανοηση, μπορει απο μερους σου να γινει ερωτας (και μεγαλος μαλιστα).

Ο μεγαλος ερωτας που περιγραψατε πιο πανω και που βρισκει αντιπροσωπο στο προσωπο του Τερρυ, ειναι κατι που σιγουρα ολες μας ποθησαμε ονειρευτηκαμε και σιγουρα σχεδον ολες ζησαμε.
Ποσες ομως τον κρατησαμε? (για διαφορους λογους η καθεμια?)

Ο ερωτας ομως αυτος, (κατα την γνωμη μου) προϋποθετει μια "αγνη" ψυχη, απο ερωτες κτλ.
Οπως η καντυ, που πρωτη φορα ερωτευτηκε τοσο δυνατα.
Επομενη φορα σαν κι'αυτη δεν θα υπαρξει.

κανεις ομως δεν αποκλεει πως δεν θα αγαπησει και παλι δυνατα και βαθια (με τον τροπο που περιεγραψα πιο πανω)

Οσες βρουν τον ερωτα με την πρωτη φορα, θα υποστηριζουν πως αυτος ειναι ο καλυτερος, οσες τον βρουν σ εναν Αλμπερτ, δεν θα αισθανθουν πιο αδικημενες. Σιγουρα στο μυαλο θα μεινει ο πρωτος ποθος, η πρωτη μεγαλη αγαπη, αλλα και αυτη που εχουν, σιγουρα θα ειναι ισαξια (αλλα οχι ιδια).

Σημ Και σ' αυτη την αγαπη, οι βαθυπλουτοι γαμοι ειναι περιττοι

Λορενα έγραψε:

Ο ερωτας ομως αυτος, (κατα την γνωμη μου) προϋποθετει μια "αγνη" ψυχη, απο ερωτες κτλ.
Οπως η καντυ, που πρωτη φορα ερωτευτηκε τοσο δυνατα.
Επομενη φορα σαν κι'αυτη δεν θα υπαρξει.

Συμφωνω απολυτως: ενας τετοιος δυνατος ερωτας μπορει να υπαρξει μονο αν δεν εχεις βιωσει την απογοητευση. Μπορει η Καντυ να εχασε τον Αντονυ, αλλα αυτο δεν ηταν γιατι την προδωσε, αλλα γιατι ενα τραγικο γεγονος τους στερησε την κοινη ζωη.

Αν σου αποκαλυφθει οτι δεν υπαρχει "Αη Βασιλης", τιποτα δεν ειναι πια ιδιο. Μπορει να γιορταζεις την Πρωτοχρονια, αλλα ξερεις οτι τα δωρα δεν τα φερνει ο Αγιος. Θα χαιρεσαι πολυ με τα δωρα, θα τα ευχαριστιεσαι, αλλα δεν θα ειναι το ιδιο. Η ωριμοτητα εχει πλεονεκτηματα, αλλα εχει και μειονεκτηματα. Τουλαχιστον ετσι το εχω βιωσει εγω.

Ποτέ δεν πιστεψα στον κεραυνοβολο ερωτα, ουτε και εχω νιωσει κατι τετοιο. Ουτε και ο ερωτας της Καντυ για τον Τερρυ ηταν κεραυνοβολος.

Λορενα έγραψε:

Οσες βρουν τον ερωτα με την πρωτη φορα, θα υποστηριζουν πως αυτος ειναι ο καλυτερος, οσες τον βρουν σ' εναν Αλμπερτ, δεν θα αισθανθουν πιο αδικημενες. Σιγουρα στο μυαλο θα μεινει ο πρωτος ποθος, η πρωτη μεγαλη αγαπη, αλλα και αυτη που εχουν, σιγουρα θα ειναι ισαξια (αλλα οχι ιδια).

Mα φυσικα και δεν ειναι αδικημενη η Καντυ αν αποφασισει να ζησει με τον Αλμπερτ. Και παλι ευτυχισμενη θα ειναι. Θα ειναι υβρις να υποστηριξω οτι οσες γυναικες βρουν εναν "Αλμπερτ" θεωρουνται "αδικημενες". Ημαρτον Ειναι απιστευτα τυχερες :\~/:

Οσο για τους "γαμους της χρονιας", ποτέ δεν τους "ζηλεψα", ουτε και τους επιθυμησα. Ειμαι λιγο αντισυμβατικη σ'αυτα τα θεματα. Δεν εχω τιποτα εναντιον αυτων που τους επιθυμουν, αλλα απλα νιωθω οτι δεν ταιριαζουν σε μενα. Και μια υπογραφη στο δημαρχειο εχει την ιδια αξια και σημασια.

Συγγνωμη Αριελ

αλλα προσωπικα δεν καταλαβα ποτε αυτο που περιγραφεις μεταξυ Καντυ και Τερρυ, αλλα ισως ειμαι εγω αργοστροφη σε κατι τετοια...

Οπως εχω πει αλλου, αδυνατω να κρινω το "μεγαλο" οποιασδηποτε αγαπης και ερωτα ανθρωπων που ειναι ακομα στα 17 τους. Αν η Καντυ ηταν 90 και ειχα ολη της την ιστορια σαν ανθρωπινο ον, τοτε ενταξει, αλλα με ενα μονο δειγμα ερωτα/αγαπης... ξερω κι εγω... μπορει αργοτερα να γνωριζε καποιον αλλο που να τη συγκλονιζε πολυ περισσοτερο, που το ξερουμε.

Νομιζω πως αυτο με τον Τερρυ ειναι λιγο εμμονη με κατι που ισως και να γινοταν, ισως και να ηταν το ενα και μοναδικο (αν και προσωπικα δε δεχομαι πως υπαρχει αυτο τουλαχιστον οχι για ολους) αλλα αφου δεν εκατσε τελικα, δε βλεπω γιατι πρεπει η Καντυ (η ο οποιοσδηποτε) να πρεπει ντε και καλα να εξακολουθει να χανει τα πολυτιμα χρονια της ζωης του να σκεφτεται και να ξανασκεφτεται το παρελθον. Ποιον βοηθαει αυτο...

Αν ηταν τα πραγματα τοσο απλα, ολοι οσοι παντρευονται τον μεγαλο τους ερωτα δε θα χωριζαν ποτε. Ομως δεν ειναι ετσι.

Πολλοι παντρευονται και περνανε θαυμασια και χωρις να ξεκινησε η σχεση με τεραστιο παθος (παλιοι φιλοι ας πουμε) και πολλοι παντρευονται τον καταπληκτικο ερωτα και χωριζουν.

Αυτα δεν ειναι σχεσεις αιτιας-αιτιατου, δηλαδη ανοιγω τη βρυση, τρεχει νερο, την κλεινω σταματαει. Οι ανθρωπινες σχεσεις ειναι τοσο περιπλοκες και ομορφες που ειναι σχεδον αδυνατο να τις περιγραψεις με ακριβεια πολυ περισσοτερο να τις κωδικοποιησεις.

Ο συμβιβασμος λοιπον ειναι δεκτος σε ορισμενες περιπτωσεις και εμεις εδω μιλαμε απο θεσεις πολυτελειας (δηλαδη ειμαστε ταισμενοι, ποτισμενοι, ντυμενοι κλπ) - αν για παραδειγμα εισαι ανεργος και σου παρουσιαστει μια δουλεια που δεν ειναι αυτο που ηθελες αλλα τουλαχιστον σου πληρωνει μερικα εξοδα, τι κανεις, την απορριπτεις μονο και μονο για να μη συμβιβαστεις; Αν δεν μπορεις να πληρωσεις το νοικι σου και να ταισεις τα παιδια σου, τοτε τι θα πεις, α εμενα αυτο δε μου ταιριαζει;

Στο παρελθον που οι γαμοι ηταν κυριως για επιβιωση και αναπαραγωγη, σιγουρα γινονταν συμβιβασμοι - και ευτυχως πολλοι γαμοι ηταν και πολυ καλοι μαλιστα. Εξαλλου τοσες κοινωνιες ακομα εχουν προκανονισμενους γαμους και οχι ιδιαιτερη διαθεση να αλλαξουν αυτο το συστημα. Το αφεντικο μου που ειναι απο το Πακισταν ετσι παντρευτηκε και ειναι ενα τοσο αγαπημενο ζευγαρι με το παιδακι τους κλπ. Και η γυναικα του ειναι γιατρος, δεν ειναι πες καμια φτωχεια απελπισμενη, χειρουργος νευρολογος ειναι εδω που τα λεμε.

Σιγα το συμβιβασμο που θα εκανε η Καντυ αν εμενε με τον Αλμπερτ, ας μην υπερβαλλουμε ρε παιδια. Η γνωμη μου εξακολλουθει να ειναι πως ολα ξεπερνιουνται και πως τα περι μεγαλου ερωτα ειναι θεματα για συγγραφεις και καλλιτεχνες που τα υπερβαλλουν λιγο για να μας δειξουν μια ζωη μεγαλυτερη απο τη αληθινη ζωη.

Ολος ο κοσμος τα ιδια προβληματα και ανησυχιες εχει - και αυτο εννοω με το πρακτικο μερος. Οσο και μεγαλος να ειναι ο ερωτας, καποια στιγμη η ζωη σου θυμιζει τα πρακτικα της θεματα. Με σκετο ερωτα δε ζεις, οποτε χρειαζεται να εισαι συμβατος και σε αλλες πτυχες με τον αλλο. Νομιζω δηλαδη...

Λορένα έγραψε:

θα προσπαθησω να σας αναπτυξω την αποψη μου (και τους λογους που προτιμω τον Αλμπερτ)

nuitetoile21 αν εχεις βρει τον αντρα που περιγραφεις τοτε σου ευχομαι ολοψυχα να εισαι ευτυχισμενη μαζι του. Τετοιες αγαπες και ερωτες μαζι, σπανια μας συμβαινουν στην ζωη μας.
Για ολες εμας τις υπολοιπες, πολυ συχνα ειναι και θεμα τυχης. Δεν καταληγουν ολα ευχαριστα σ'αυτη την ζωη, και τοτε θα πρεπει να εχεις το κουραγιο να προχωρησεις και να προσπαθησεις ξανα να γινεις ευτυχισμενη.

Η καντυ το ιδιο εκανε.

Η επιλογη του Αλμπερτ δεν ειναι καθολου συμβιβασμος κατα την αποψη μου. Ειναι μια μορφη αγαπης που δεν ειναι ευκολα ορατη.

Συμβιβασμος θα ηταν αυτο που περιγραφεις παραπανω και το κανουν πολλες, οχι η καντυ και οχι εγω.

Τα συναισθηματα της καντυ μετα τον χωρισμο της ειναι σιγουρα δυσαρεστα. Της εχει μεινει πικρα, πονος, αδικια κτλ. Της εμεινε ομως και ωριμοτητα.

Ο Αλμπερτ ειναι αυτος που βλεπεις ξαφνικα και λες " μα τοσα χρονια, γιατι δεν σε εβλεπα?"
Ειναι μια αγαπη τρυφερη, ενας ανθρωπος που ζητα να αγαπηθει και να αγαπησει ( η καντυ), μετα απο οσες δοκιμασιες του εδωσε η ζωη, και καταλληλος γι'αυτο ειναι ενας ανθρωπος που μπορει να τον νιωσει και που να τον αγαπα βαθια.

Προσοχη (και παλι) δεν μιλω για συμβιβασμο, με την εννοια, πονεσα εκλαψα, ας βρω καποιον που με θελει, και να ηρεμησω.

Οταν καποιος σε αγαπα βαθια, και εκφραζει την αγαπη του με τον τροπο που θες κιολας, σε νιωθει και βαθια. Μπορει να αναγνωρισει το βλεμμα σου, και χωρις λογια, να ξερει τι μπορει να σε κανει ευτυχισμενη χωρις να μιλησεις. Αυτη η βαθια κατανοηση, μπορει απο μερους σου να γινει ερωτας (και μεγαλος μαλιστα).

Ο μεγαλος ερωτας που περιγραψατε πιο πανω και που βρισκει αντιπροσωπο στο προσωπο του Τερρυ, ειναι κατι που σιγουρα ολες μας ποθησαμε ονειρευτηκαμε και σιγουρα σχεδον ολες ζησαμε.
Ποσες ομως τον κρατησαμε? (για διαφορους λογους η καθεμια?)

Ο ερωτας ομως αυτος, (κατα την γνωμη μου) προϋποθετει μια "αγνη" ψυχη, απο ερωτες κτλ.
Οπως η καντυ, που πρωτη φορα ερωτευτηκε τοσο δυνατα.
Επομενη φορα σαν κι'αυτη δεν θα υπαρξει.

κανεις ομως δεν αποκλεει πως δεν θα αγαπησει και παλι δυνατα και βαθια (με τον τροπο που περιεγραψα πιο πανω)

Οσες βρουν τον ερωτα με την πρωτη φορα, θα υποστηριζουν πως αυτος ειναι ο καλυτερος, οσες τον βρουν σ εναν Αλμπερτ, δεν θα αισθανθουν πιο αδικημενες. Σιγουρα στο μυαλο θα μεινει ο πρωτος ποθος, η πρωτη μεγαλη αγαπη, αλλα και αυτη που εχουν, σιγουρα θα ειναι ισαξια (αλλα οχι ιδια).

Σημ Και σ' αυτη την αγαπη, οι βαθυπλουτοι γαμοι ειναι περιττοι

λορενα εγω δεν μιλουσα για την καντυ παντως. εγω απλα σχολιασα την ατακα της Geo. απο εκει και περα ναι ο αλμπερτ μια χαρα ειναι και αν η καντυ τον ερωτευτηκε, οκ και να παντρευτουνε και οτιδηποτε αλλο. εγω δεν καταλαβαινω την λογικη του: δεν το εχω ζησει αρα δεν υπαρχει. δηλαδη καποιες εζησαν εναν μεγαλο ερωτα (ή δεν τον εζησαν καθολου) και επειδη τους τελειωσε και δεν κατεληξε σε γαμο ή σε κατι τετοιο θεωρουν οτι παντα ετσι γινεται. μα ειναι λογικη αυτη? και εγω δεν εχω παει ποτε στην κινα. παει να πει οτι η κινα δεν υπαρχει?
και για να γυρισω στο θεμα καντυ - τερρυ, το θεμα δεν ειναι αν η ακντυ ερωτευτηκε τον αλμπερτ. το θεμα ειναι ειανι να μην αναιρουμε τον ερωτα της γαι τον τερρυ λεγοντας οτι ο τερρυ δεν ηταν καταλληλος για γαμο και οτι ενταξει μωρε ενας ερωτας ηταν παει και περασε.

Παιδια συγγνωμη,

μια γνωμη εξεφρασα - τη δικη μου φυσικα.

Η λεξη ατακα ειναι απο το αγγλικο για επιθεση και φυσικα η εκφραση μιας γνωμης δεν ειναι επιθεση. :o

Λοιπον εγω διαφωνω - μπορει η Κινα να υπαρχει αλλα μεχρι να την ανακαλυψουμε, δεν υπαρχει γιατι δεν μπορουμε επιστημονικα να το αποδειξουμε. Μπορει να ελπιζουμε πως υπαρχει, αλλα μεχρι να τη δουμε δεν υπαρχει. Τα ιδια και περι Θεων, εξωγηινων και αλλων αορατων. Αν βασιζομασταν μονο στην πιστη, δε θα ειχαν προχωρησει και πολλα στη ζωη μας.

Ολα αποψεις ειναι, αν η ιστορια της Καντυ ηταν τοσο ξεκαθαρη οπως ηταν της Κοκκινοσκουφιτσας, τιποτε απο ολα αυτα δε θα αξιζαν το χρονο που τρωμε να τα συζητησουμε - οποτε το μονο καλο αυτης της ιστοριας ειναι πως με τον τροπο που εξελλιχθηκε (Πυθειακο) οι ερμηνειες ειναι τοσες οσες και τα ατομα τα οποια ασχολουνται μαζι της.

και εγω δεν εμεινα μονο στην καντυ, απλα πηρα αφορμη με οσα γραψατε και εβαλα και μεσα και την καντυ.

Επισης πιστευω στον ερωτα σε καθε του μορφη, και πως ο καθενας ειναι ευτυχισμενος με διαφορετικα πραγματα στην ζωη του.

Δεν νομιζω πως αναιρει κανεις τον ερωτα της Καντυ και του Τερρυ, αλλα.. αν αυτος μας τελειωσει, τι κανουμε?