Οι τρεις μορφές αγάπης στην ιστορία της Κάντυ

Νομίζω πως τελικά δε διαφωνούμε ως προς το γεγονός πως η Μιζούκι θέλησε μέσα από την ιστορία της να παρουσιάσει τρεις έρωτες:
- τη ρομαντική άδολη αγάπη στο πρόσωπο του Άντονυ
- τον παθιασμένο αλλά τραγικό έρωτα στο πρόσωπο του Τέρρυ
- τον καρμικό ώριμο έρωτα στο πρόσωπο του Άλμπερτ
Εκεί που διαφωνούμε είναι ως προς το πως και αν παρουσιάζεται μέσα από το μάνγκα αυτή η τρίτη μορφή της αγάπης. Και αναφέρομαι στο μάνγκα γιατί είναι το μόνο που έχει τη συγκατάθεση της Μιζούκι. Στο ανιμέ γινόταν της μουρλής, τη νουβέλα δεν την έχουμε διαβάσει ακόμη.
Ας αναλύσουμε λοιπόν τους τρεις έρωτες της Κάντυ:
α. η ρομαντική αγάπη:
Η πρώτη εντύπωση για τον Άντονυ ήταν πως της θύμιζε τον πρίγκηπά της. Ο λόγος όμως που τον επέλεξε ανάμεσα από άλλα δύο αγόρια που την αγαπούσαν δεν ήταν αυτός. Ο Άντονυ κερδίζει την καρδιά της από τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τα αισθήματά του γι αυτήν: της προσφέρει λουλούδια, μαλώνει για χάρη της με τη θεία την πηγαίνει βόλτα με το άλογο, την αποχαιρετά με ένα τραγούδι αλλά και δε διστάζει να αντιταχθεί στη θέληση των Ράνγκαν και της θείας. Στέλνει γράμμα στο μεγάλο θείο και αλλάζει μονομιάς τη ζωή της Κάντυ. * Από κει και πέρα, είναι διαρκώς πλάι της, ονειρεύεται το μέλλον του μαζί της, χαρίζει το όνομά της στο αγαπημένο του λουλούδι. Η Κάντυ του εξομολογείται πως της αρέσει όχι επειδή μοιάζει στον πρίγκηπα του λόφου αλλά επειδή είναι αυτός.
Και όλα αυτά μέχρι να τους χωρίσει για πάντα η μοίρα.
Η Κάντυ επιστρέφει στο λόφο συντετριμμένη από τα πρόσφατα γεγονότα, γνωρίζοντας πως ό,τι και να κάνει δεν πρόκειται να ξαναφέρει τον Άντονυ κοντά της.
Με τη σκέψη στον πρίγκηπα του λόφου αναρωτιέται γιατί να έρθουν έτσι τα πράγματα…
Μερικούς μήνες μετά, οι σωστοί χειρισμού του μεγάλου θείου της αλλάζουν τη ζωή για μια ακόμη φορά.

β. η φλογερή αγάπη
Η πρώτη εντύπωση για τον Τέρρυ είναι πως της θύμιζε τον Άντονυ. Ο λόγος όμως που τον επέλεξε ανάμεσα από τα ίδια δύο αγόρια που εξακολουθούσαν να ελπίζουν δεν ήταν αυτός. Ο Τέρρυ κερδίζει την καρδιά της από τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τα αισθήματά του γι αυτήν: τα βάζει με τα κ…λόπαιδα που προσπαθούν να της κάνουν τη ζωή μαύρη, χορεύει μαζί της στο χορό του Μάη, και με ένα φιλί και μια βόλτα με το άλογο την κάνει να ξεπεράσει τον Άντονυ. * Από εκεί και πέρα, προσπαθεί να είναι μαζί της όσο του το επιτρέπουν οι κανονισμοί του σχολείου, την έχει κοντά του στη Σκωτία, φτύνει την Ελίζα και το πάρτι της (καλά… όχι πως είναι σπουδαίο αυτό) ώστε να είναι με την Κάντυ και χάρη σ΄αυτήν ξαναφτιάχνει τη σχέση του με τη μητέρα του. Δε διστάζει να αντιμετωπίσει τη διευθύντρια του κολεγίου και θυσιάζεται αυτός προκειμένου να μην αποβληθεί η Κάντυ. Η Κάντυ δεν προλαβαίνει να του πει πως τον αγαπά αλλά ελπίζει να τον συναντήσει κάποια μέρα.
Η μοίρα την έχει χωρίσει ξανά από τον αγαπημένο της
Η Κάντυ επιστρέφει στο λόφο συντετριμμένη από τα πρόσφατα γεγονότα, γνωρίζοντας πως… δε γνωρίζει πως και που να αναζητήσει τον Τέρρυ… (και το αφήνει για τις ελληνικές καλένδες)
Μιά αναφορά του Άλμπερτ που κλωθωγυρνά καιρό στο μυαλό της, της αλλάζει και πάλι τη ζωή.
Έξι και κάτι ψιλά μήνες μετά τον πρώτο χωρισμό, επιστρέφει στη ζωή της ο Τέρρυ αναπτερώνοντας τις ελπίδες της για ένα κοινό μέλλον. Την ίδια όμως στιγμή που καταστρώνουν τα σχέδιά τους η μοίρα τους στέλνει νέο χτύπημα αναθέτοντάς του ένα βαρύ καθήκον που οδηγεί τη σχέση τους στο οριστικό τέλος .
Η Κάντυ επιστρέφει στο Σικάγο συντετριμμένη από τα πρόσφατα γεγονότα μέχρι που οι σωστοί χειρισμοί του Άλμπερτ να της αλλάξουν και πάλι τη ζωή.

γ. Η καρμική αγάπη.
Η πρώτη εντύπωση για τον Άλμπερτ είναι πως της θυμίζει… τον Άλμπερτ
O λόγος όμως που τον επέλεξε δεν ήταν αυτός. Ο Άλμπερτ καταφέρνει να κερδίσει την καρδιά της από τον τρόπο που εκδηλώνει τα συναισθήματά του γι’ αυτήν.
Χαίρεται με τη χαρά της, συμμερίζεται και συμπαραστέκεται στον πόνο της, υποστηρίζει τις επιλογές της, την κάνει να νιώθει σημαντική μέσα στην αγαρμποσύνη της (και α-νοικοκυροσύνη της ) ανησυχεί με την απουσία της, της δίνει όλη του την τρυφερότητα, μοιράζεται την καθημερινότητά του μαζί της. Δε διστάζει να αφήσει τις επιχειρήσεις του μέχρι να αισθανθεί εκείνη καλά, να τη βοηθάει με τη ζεστασιά και την αγάπη του να ξεπεράσει τον Τέρρυ και, το κυριότερο; να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή προκειμένου να σώσει τη δική της.
Και η Κάντυ κοντά του ηρεμεί, νιώθει σιγουριά και ασφάλεια, δε χάνει στιγμή την εμπιστοσύνη της σ΄ αυτόν, προσπαθεί να γίνει καλύτερη για χάρη του και του υπόσχεται να μοιραστούν μαζί όλες τις λύπες, τις χαρές και ό,τι άλλο τους φέρει η ζωή…
Και όλα αυτά μέχρι να αναγκαστεί ο Άλμπερτ να φύγει μακριά της προκειμένου για άλλη μια φορά να προστατεύσει εκείνη. Η ζωή και πάλι τη χωρίζει από τον αγαπημένο της…
Η Κάντυ παραμένει στο Σικάγο συντετριμμένη από τα πρόσφατα γεγονότα και ξεκινά την αναζήτηση του Άλμπερτ ακόμη και αν δεν ξέρει πού και πώς να τον βρει.
Μια κίνηση του Άλμπερτ μήνες μετά της αναπτερώνει τις ελπίδες για ένα κοινό μέλλον. Άδικα όμως…
Η Κάντυ αποφασίζει να επιστέψει στο λόφο και να δώσει τέλος στην αφόρητη μοναξιά της.
Μιά κακόγουστη κίνηση σε συνδυασμό με την παράτολμη απόφαση του Τζωρτζ την οδηγεί ξανά στον Άλμπερτ κοντά στον οποίο περνάει και πάλι υπέροχες στιγμές.
Η ιδιάζουσα σχέση τους κάνει την Κάντυ να τον αποχωριστεί με βαριά καρδιά και να επιστρέψει στο λόφο.
Και εκεί που πάει να αναρωτηθεί εκ νέου που χάθηκε εκείνο το πριγκηπόπουλο των παιδικών της χρόνων, τσουπ… να ‘τος μπροστά της…

Με αυτόν τον τρόπο, η Μιζούκι θέλησε να παρουσιάσει τη δική της εκδοχή του “Daddy long legs” του βιβλίου που την είχε επηρεάσει πολύ στη διάρκεια της εφηβείας της. Περιττό να σας πω πως τελειώνει η κλασική αυτή ιστορία…


* Κάπου εκεί, στα ξεκούδουνα, αναρωτιέται η Κάντυ που να χάθηκε εκείνο το πριγκηπόπουλο των παιδικών της χρόνων…

Aldebaran έγραψε:

Νομίζω πως τελικά δε διαφωνούμε ως προς το γεγονός πως η Μιζούκι θέλησε μέσα από την ιστορία της να παρουσιάσει τρεις έρωτες:
- τη ρομαντική άδολη αγάπη στο πρόσωπο του Άντονυ
- τον παθιασμένο αλλά τραγικό έρωτα στο πρόσωπο του Τέρρυ
- τον καρμικό ώριμο έρωτα στο πρόσωπο του Άλμπερτ
Εκεί που διαφωνούμε είναι ως προς το πως και αν παρουσιάζεται μέσα από το μάνγκα αυτή η τρίτη μορφή της αγάπης.


* Κάπου εκεί, στα ξεκούδουνα, αναρωτιέται η Κάντυ που να χάθηκε εκείνο το πριγκηπόπουλο των παιδικών της χρόνων…

Α destined gently love, είπαμε, όχι καρμικό ώριμο έρωτα αλλά μία μελλοντική ευγενική αγάπη (γιατι ευγενικός έρωτας) δεν μου κολάει; Να συμφωνήσουμε ή να αρχίσουμε απο τώρα να διαφωνούμε;

juliet έγραψε:

Α destined gently love, είπαμε, όχι καρμικό ώριμο έρωτα αλλά μία μελλοντική ευγενική αγάπη (γιατι ευγενικός έρωτας) δεν μου κολάει; Να συμφωνήσουμε ή να αρχίσουμε απο τώρα να διαφωνούμε;

"Προδιαγεγραμμένη, προκαθορισμένη, γραμμένη από τη μοίρα" το μεταφράζει το δικό μου λεξικό...

Βέβαια, τα αγγλικά δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο...

Για την καρμική νομίζω ότι πολλοί εδώ μέσα έχουν αντίθετη γνώμη!

Turrican έγραψε:

Για την καρμική νομίζω ότι πολλοί εδώ μέσα έχουν αντίθετη γνώμη!

Ας το τεκμηριώσουν...

Aldebaran έγραψε:

Turrican έγραψε:

Για την καρμική νομίζω ότι πολλοί εδώ μέσα έχουν αντίθετη γνώμη!

Ας το τεκμηριώσουν...

Turrican σου πεταξε το γαντι! Οφειλεις να το σηκωσεις και να μας δωσεις μια αναλυση οπως εσυ ξερεις.

Και παρεπιπτόντως εγώ θα διάλεγα να φτουρήσει ο φλογερός έρωτας, γιατί η τρίτη περίπτωση μου κάνει απλώς κλισέ... όλο τα ίδια και τα ίδια..

nansecrets έγραψε:

Και παρεπιπτόντως εγώ θα διάλεγα να φτουρήσει ο φλογερός έρωτας, γιατί η τρίτη περίπτωση μου κάνει απλώς κλισέ... όλο τα ίδια και τα ίδια..

Ναι, αλλά την τρίτη περίπτωση παντρευόμαστε...

BTW, και το "γραμμένη από τη μοίρα" μιά χαρά μου κάνει...

Aldebaran έγραψε:

nansecrets έγραψε:

Και παρεπιπτόντως εγώ θα διάλεγα να φτουρήσει ο φλογερός έρωτας, γιατί η τρίτη περίπτωση μου κάνει απλώς κλισέ... όλο τα ίδια και τα ίδια..

Ναι, αλλά την τρίτη περίπτωση παντρευόμαστε...

BTW, και το "γραμμένη από τη μοίρα" μιά χαρά μου κάνει...

Στα παραμύθια μπορεί, στη ζωή όχι πάντα. Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν στη μοίρα!!!

nansecrets έγραψε:

Στα παραμύθια μπορεί, στη ζωή όχι πάντα. Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν στη μοίρα!!!

Και η Κάντυ παραμύθι είναι!!!

Δεν πάμε για ύπνο λέω εγώ... Το πρωί θα σερνόμαστε...

Aldebaran έγραψε:

nansecrets έγραψε:

Στα παραμύθια μπορεί, στη ζωή όχι πάντα. Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν στη μοίρα!!!

Και η Κάντυ παραμύθι είναι!!!

Δεν πάμε για ύπνο λέω εγώ... Το πρωί θα σερνόμαστε...

Δίκιο έχεις!!!!

nansecrets έγραψε:

Aldebaran έγραψε:

juliet έγραψε:

Α destined gently love, είπαμε, όχι καρμικό ώριμο έρωτα αλλά μία μελλοντική ευγενική αγάπη (γιατι ευγενικός έρωτας) δεν μου κολάει; Να συμφωνήσουμε ή να αρχίσουμε απο τώρα να διαφωνούμε;

"Προδιαγεγραμμένη, προκαθορισμένη, γραμμένη από τη μοίρα" το μεταφράζει το δικό μου λεξικό...

Βέβαια, τα αγγλικά δεν ήταν ποτέ το δυνατό μου σημείο...

"γραμμένη από τη μοίρα" είναι η σωστή έκφραση. Σου έχω πει 100+1 φορές ότι καρμικός έρωτας είναι αυτός που ναι μεν μιλάει ότι ήταν να συμβεί μα όχι απαραίτητα με καλη πορεία ή καλό τέλος για το ζευγάρι!!! Έχει βαριά έννοια η λέξη "κάρμα" και δεν είναι κάτι θετικό απαραίτητα...

Θα συμφωνησω με την nansecrets. Η καρμικη σχεση δεν εχει απαραιτητα καλο τελος, ή δεν ειναι απαραιτητα ευχαριστη. Απλα ειναι μια σχεση που θα συμβει ο,τι και να κανουμε. Αν εχετε διαβασει το "New York Story", θα ειχατε ενα παραδειγμα καρμικης σχεσης. Οποιος λογαριασμος δεν εκλεισε στο παρελθον, θα κλεισει στο μελλον. Τα εμπλεκομενα ατομα θα ξαναερθουν στη ζωη με αλλες μορφες και θα σχετιστουν μεταξυ τους, μεχρι να ερθει η λυση.

Θα ελεγα οτι καρμικη σχεση ειναι αυτη μεταξυ δυο ανθρωπων που οταν συναντιουνται νιωθουν οτι γνωριζονται απο πριν, οτι εχουν ξανασυναντηθει καποτε στο παρελθον, οτι ξερουν ο ενας τον αλλο χωρις να χρειαζονται πολλες διευκρινησεις. Και εξαιτιας αυτου του συναισθηματος, μια σχεση μεταξυ τους ειναι αναποφευκτη! Το καλο τελος ομως δεν εξαρταται μονο απο αυτους, αλλα και απο αλλους εξωτερικους παραγοντες.

H nan εκανε μια πολυ καλη αναλυση του τι σημαινει καρμα. Ο καρμικος ερωτας εχει ακριβως τα χαρακτηριστικα του fic ''New York story'', οπως ειπε και η dom. Διαβαστε το για να δειτε τις διαφορες. Αρα η Μιζουκι δεν μπορει να αναφερεται σε κατι τετοιο. Κι εγω γι αυτο εχω χρησιμοποιησει τον ορο ''καρμικος ερωτας'' για την Καντυ και τον Αλμπερτ για να επισημανω την τεραστια αναντιστοιχια.

Κατα την αποψη μου η συγγραφεας, με τον ορο πεπρωμενο ηθελε να τονισει οτι η οποια σχεση μεταξυ Αλμπερτ - Καντυ στηριχτηκε σε τυχαια γεγονοτα και οχι τοσο επειδη το επεδιωξαν. Να φερω μερικα παραδειγματα για το τι εννοω:
1. Η πρωτη συναντηση στο λοφο. Φανταζομαι οτι ηταν ενα τυχαιο γεγονος, αφου αλλη πληροφορια δεν εχουμε.
2. Η διασωση στο ποταμι. Τυχαιο γεγονος, γιατι μην μου πειτε οτι την παρακολουθουσε!
3. Η συναντηση τους στο Λονδινο. Ναι μεν ο Αλμπερτ δεν πηγε τυχαια εκει, αλλα την συναντηση τους δεν την προκαλεσε. Προηλθε απο μια αλυσιδα τυχαιων γεγονοτων.
4. Η μεταφορα του Αλμπερτ στο νοσοκομειο που δουλευε η Καντυ. Κανενας απο τους δυο δεν το επεδιωξε.

Θελω να πω οτι παρα το γεγονος οτι οι ζωες τους πολλες φορες χωριστηκαν, με ενα τυχαιο τροπο (πεπρωμενο) ξαναενωθηκαν. Αυτο ομως δεν στοιχειοθετει ερωτα! Τι ηταν αυτο που ελειπε απο την ζωη της Καντυ; Μια σταθερα. Μια οικογενεια μεσα στην οποια θα αισθανθει αγαπη, ασφαλεια, προστασια , αποδοχη. Ολα αυτα λοιπον τα βρηκε στο προσωπο του Αλμπερτ. Κατ΄εμε η συγγραφεας εκπληρωσε και τις τρεις μορφες αγαπης. Αγαπης και οχι απαραιτητα ερωτα!

Ασχετα αν εμεις οι fans εχουμε στρεψει ολο το ενδιαφερον μας στους ερωτες της Καντυ, η ιστορια σαν κορμο ειχε ενα κοριτσι ορφανο, αδικημενο απο την ζωη, που θελει να στηριχτει στις δικες του δυναμεις, αλλα το πεπρωμενο της , της δινει και αυτο που της στερησε αυτη η ζωη, δλδ μια οικογενεια. Και ο κυκλος κλεινει εκει ακριβως που αρχισε..... στο ορφανοτροφειο της Πονυ.

nina έγραψε:

Κι εγω γι αυτο εχω χρησιμοποιησει τον ορο ''καρμικος ερωτας'' για την Καντυ και τον Αλμπερτ για να επισημανω την τεραστια αναντιστοιχια.

Παιδια, αλλο πραγμα ο καρμικος ερωτας και αλλο μια φιλια!

Και τι φιλία....του έλεγε όλα τα ερωτικά της!!!

τελικά να καταλήξουμε οτι είναι μία καθορισμένη για το μέλλον ευγενική αγάπη και να τελειώνουμε, μπας και προχωρήσει αυτό το thread?

Δεσ΄το όπως σου αρέσει και προχώρα!!!

Ωραία εφόσον μιλάμε λοιπόν για μία μορφή ευγενικής αγάπης γιατί να την αναγάγουμε σε έρωτα; αφού αυτό δεν βγαίνει από την κατάληξη;

juliet έγραψε:

Ωραία εφόσον μιλάμε λοιπόν για μία μορφή ευγενικής αγάπης γιατί να την αναγάγουμε σε έρωτα; αφού αυτό δεν βγαίνει από την κατάληξη;

Αυτό το μελλοντο - προτετελεσμένο δεν το αναφέρεις;;; Γιατί;;;;

Και αν δεν ήθελε η ποιήτρια να της βγει αυτό στο τέλος γιατί να ξεκάνει τον καημένο τον Αντωνάκη μας;;;;
Και μάλιστα την ώρα που ετοιμαζόταν να ξεφουρνίσει στη μικρή μας ποιό ήταν το πριγκηπόπουλό της;;;;
Θα μπορούσε να της είχε αναφέρει πως η Ροζμαρυ είχε ένα μεγαλύτερο αδερφό, αλλά έχει χρόνια να τον δει ώστε να μας κρατούσε και σε ένα σασπένς για το τι είχε απογίνει ο μπάρμπας (του Άντονυ... )
Α/Α τον ξεπάστρεψε με συνοπτικές διαδικασίες, και στην πορεία μετά τα τόσα θανατικά που είχε σπείρει λυπήθηκε τον Τέρενς και τον καταδίκασε σε ένα εφ'όρου ζωής Σουζάνας μαρτύριο. (Γιατί αν τον ξεπάστρεβε και αυτόν η Κάντυ θα έμενε σίγουρα στο λόφο, σε μιά παράγκα μόνη της μέχρι να ξεχαστεί σε όλη την Αμερική πως έχει τον Χαροφέρτη... )

nansecrets έγραψε:

... Ότι όλοι μας δηλαδή από τις οικογένειές μας και τα κοντινά μας πρόσωπα. (Μη βαράς Aldebaran!!!)

Δε θα σε δω τη Δευτέρα στη δουλειά;;;; :affraid: :affraid: :affraid:

Προετοιμάσου...

Σπόιλερ:

Aldebaran έγραψε:

juliet έγραψε:

Ωραία εφόσον μιλάμε λοιπόν για μία μορφή ευγενικής αγάπης γιατί να την αναγάγουμε σε έρωτα; αφού αυτό δεν βγαίνει από την κατάληξη;

Αυτό το μελλοντο - προτετελεσμένο δεν το αναφέρεις;;; Γιατί;;;;

Και αν δεν ήθελε η ποιήτρια να της βγει αυτό στο τέλος γιατί να ξεκάνει τον καημένο τον Αντωνάκη μας;;;;
Και μάλιστα την ώρα που ετοιμαζόταν να ξεφουρνίσει στη μικρή μας ποιό ήταν το πριγκηπόπουλό της;;;;
Θα μπορούσε να της είχε αναφέρει πως η Ροζμαρυ είχε ένα μεγαλύτερο αδερφό, αλλά έχει χρόνια να τον δει ώστε να μας κρατούσε και σε ένα σασπένς για το τι είχε απογίνει ο μπάρμπας (του Άντονυ... )
Α/Α τον ξεπάστρεψε με συνοπτικές διαδικασίες, και στην πορεία μετά τα τόσα θανατικά που είχε σπείρει λυπήθηκε τον Τέρενς και τον καταδίκασε σε ένα εφ'όρου ζωής Σουζάνας μαρτύριο. (Γιατί αν τον ξεπάστρεβε και αυτόν η Κάντυ θα έμενε σίγουρα στο λόφο, σε μιά παράγκα μόνη της μέχρι να ξεχαστεί σε όλη την Αμερική πως έχει τον Χαροφέρτη... )

nansecrets έγραψε:

... Ότι όλοι μας δηλαδή από τις οικογένειές μας και τα κοντινά μας πρόσωπα. (Μη βαράς Aldebaran!!!)

Δε θα σε δω τη Δευτέρα στη δουλειά;;;; :affraid: :affraid: :affraid:

Προετοιμάσου...

Σπόιλερ:

Μόνο που κάποιον δεν τον παντρέυεσαι επειδή τον αγαπάς μόνο! Συνήθως έχει προυπάρξει ο έρωτας και στην περίπτωση του Άλμπερτ δεν το βλέπει κανείς χωρίς μεγενθυτικό φακό ή μικροσκόπιο!!!! Ούτε καν η Κάντυ...Σύμφωνώ ότι ο έρωτας μετουσιώνεται σε αγάπη με τον καιρό αλλά ένα-ένα τα βήματα να μας οδηγούν στο τέλος και όχι κατευθείαν.... Ακόμα η περίπτωση Άλμπερτ(ως προς την εκδήλωση των συναισθημάτων του για την Κάντυ) παραμένει σύλληψη ιδέας στο μυαλό της Μιζούκι, γιατί στο στόρυ της (manga-anime) δεν έχει ακόμα προστεθεί...
Σε αναμονή λοιπόν....

Aldebaran έγραψε:

Και μάλιστα την ώρα που ετοιμαζόταν να ξεφουρνίσει στη μικρή μας ποιό ήταν το πριγκηπόπουλό της;;;;

Έ δε νομίζω ότι την ένοιαζε και πολύ!

[quote="Aldebaran"]

juliet έγραψε:

Ωραία εφόσον μιλάμε λοιπόν για μία μορφή ευγενικής αγάπης γιατί να την αναγάγουμε σε έρωτα; αφού αυτό δεν βγαίνει από την κατάληξη;

Αυτό το μελλοντο - προτετελεσμένο δεν το αναφέρεις;;; Γιατί;;;;

Μα φυσικά γιατί λείπει μόνο του εξαιτίας της κατάληξης αγαπητή, που είναι το μελλοντικό; (με την δική σου εννοια) δεν ξέρω
και να σου πω και κάτι αστείο;


Άντε σου λέω εγώ οτι είναι καθορισμένο και μελλοντικό να πάω στις Μαλβίδες τώρα αυτή τη στιγμή, μεχρι να πάω, δικαιολογούμαι να σου εξιστορώ πως πέρασα; Α ήταν πολύ ωραία, είχε και μαιμούδες στα δέντρα αλλά το μονο πρόβλημα είναι οτι ακόμα είναι χειμώνας και έχει και τσουνάμι και να το αεροπλάνο μου δεν εχει απογειωθεί

Δηλαδη να στο πω αλλιώς λέει η Μιζούκι οτι είχε προγραμμάτισει μία μελλοντική αγάπη για την Κάντυ και αυτός ήταν ο Άλμπερτ, και εσείς λέτε τώρα α εντάξει αφού το είπε το έκανε. Αλλά το έκανε; ή είναι ακόμα χειμώνας και το αεροπλάνο δεν απογειώθηκε;
Μεταξύ μας βγάζω νόημα;

Turrican έγραψε:

Aldebaran έγραψε:

Και μάλιστα την ώρα που ετοιμαζόταν να ξεφουρνίσει στη μικρή μας ποιό ήταν το πριγκηπόπουλό της;;;;

Έ δε νομίζω ότι την ένοιαζε και πολύ!

πολύ έρωτας για τον πρίγκιπα... έπεσε έρωτας...που λέει και ο Κραουνάκης