Έχει εκείνο το κάτι!

Ερώτηση...Ποιό είναι το μυστικό συστατικό στο έτερόν σας ήμισυ(όσοι το ψάχνουν,θα είναι) που (θα) ήταν καταλυτικό ως προς την επίλογή σας!Ξέρω πως είναι ποικίλα πράγματά που μας γοητεύουν στον άλλο αλλά πάντα είναι αυτό το κάτι που μας ισοπεδώνει.


Πείτε μου εσείς και θα σας πω και γω! Σας την έφερα λίγο ε;

Με κολακεύει το ενδιαφέρον της. Μια γυναίκα που ενδιαφέρεται για εμένα είναι σίγουρο ότι θα με συγκινήσει ακόμα και αν δεν την έχω δει ερωτικά από την αρχή. Αν λάβω αγάπη θα την ανταποδώσω 1000 φορές. Η καλή μου είναι τρυφερή μαζί μου και νοιώθω ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για εμένα και με πράξεις. Αυτό με κάνει κυριολεκτικά αλοιφή και δεν μπορώ να αντιδράσω.....

Νοιώθω πολύ τυχερός άνθρωπος....

Καλέ μου Τούρυ
Θα μπορούσες να περιγράφεις την δική μου σχέση...
Πράγματι είμαστε πολύ τυχεροί!Και το ευτύχημα είναι που το καταλάβαμε νωρίς...

Μιά φορά βρήκα αυτό το "κάτι σε έναν άνθρωπο, μόνο που δεν κράτησε για πάντα. Δεν μπορώ να πω πως ήταν κάτι στην εμφάνισή του όσο στη συμπεριφορά του: οι ματιές του, οι κινήσεις του, τα λόγια του οι πράξεις του.
Σα να ζούσα στη θύελα του πάθους
Ξέρω πως δεν έρχεται δεύτερη φορά όσο και αν το ψάχνεις, το σύμπαν δε συνομοτεί και δεύτερη φορά υπέρ σου
Όμως αισθάνομαι τυχερή και ευλογημένη που το έζησα.

Χμμμ...
αν κάτσω να σας αναλύσω τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα, μάλλον αύριο κι όλας θα μου κλείσετε ραντεβού με ψυχίατρο...

Λοιπόν... ας αρχίσω...
Κατ'αρχήν ποτέ ΄μου δεν είχα στάνταρ...
στάνταρ στο θέμα της εμφάνισης και της δουλειάς τουλάχιστον.
Στο θέμα του χαρακτήρα όμως έχω... και μάλιστα μάλλον είναι αρκετά υψηλά... (γι'αυτό και δεν έχω βρει ακόμα έτερον ήμισι, και με τα μυαλά που κουβαλάω, μάλλον δεν θα το βρω...)

Πέρα από τα πράγματα που απορρίπτονται αυτονόητα (να μην είναι αλκοολικός, νευρικός, χαρτοπαίχτης και τσιγγούνης, ας μη γράψω άλλα αυτονόητα) τα θέλω μου έχουν να κάνουν ως προς την συμπεριφορά του απέναντί μου.
Θέλω να με αγαπάει. Να με λατρεύει, να με έχει κορώνα στο κεφάλι του, όπως κι εγώ.
Βέβαια, κάποια πράγματα είναι και θέμα χρόνου, και η αγάπη είναι κάτι που έρχεται με τον καιρό..
Να είναι καλής πάστας άνθρωπος. Καλό παιδί.
Κάτι σαν τον Άλμπερτ.
Θέλω όμως και λίγο, ή μάλλον πολύ... Τέρρυ!!!
Αυτό το σκοτσέζικο ντουζ με τραβάει... μάλλον γι'αυτό πάω και ερωτεύομαι περιπτώσεις.... τι να πω...
Λοιπόν, επειδή η ώρα είναι περασμένη, δεν μπορώ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου στο συγκεκριμένο θέμα...
θα επανέλθω...

Καλή μου Ακάλια
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω τους ανθρώπους που τους αρέσουν τα σκωτσέζικα ντούζ...(και δεν το λέω για σένα γλυκειά μου,που μπορεί να το είπες και στην πλάκα...μιλάω γενικά)
Εγώ νομίζω πως όταν κάποιος εισπράττει αυτή την διφορούμενη συμπεριφορά ....την μια αγάπη και την άλλη αδιαφορία πως το λιγότερο που μπορεί να συμβεί είναι να απογοητευτεί και να καταρρακωθεί.
Ο Τέρρυ(που τον εγκωμίασα επαρκώς στο θρεντάκι του,οπότε μην το πάρετε προσωπικά ότι πω),με τρόμαζε σαν χαρακτήρας.

Πολυ ενδιαφερον θεμα!

Εκεινο που παντα ελεγα ειναι οτι θελω ο αντρας μου να με κανει να νιωθω βασιλισσα Η εξωτερικη εμφανιση δεν με απασχολησε ποτε ιδιαιτερα. Αρα κ'εγω ανηκω στην κατηγορια των γυναικων που ενδιαφερονται για το περιεχομενο και οχι για το περιτυλιγμα.

Φυσικα και θα συμφωνησω με την προλαλησασα akaliakoukou: να μην είναι αλκοολικός, νευρικός, χαρτοπαίχτης και τσιγγούνης. Kαι επισης δεν εχω στανταρ, πχ, να ειναι ξανθος/μελαχροινος, ψηλος/κοντος - εμενα ολοι ψηλοι μου φαινονται γιατι ειμαι κοντη Θελω γενικα να μου εμπνευει εμπιστοσυνη! Να νιωθω οτι αυτο που μου λεει θα γινει, και δεν θα μου τα αλλαξει αυριο. Το σκωτσεζικο ντουζ δεν ειναι κατι που επιζητω. Το αντιθετο θα ελεγα.

Δεν πιστευω στον κεραυνοβολο ερωτα. Για να ερωτευτω πρεπει να γνωρισω τον αλλο. Αλλα οταν τον γνωρισω και τον ερωτευτω, τοτε νιωθω "κυριαρχος του συμπαντος" Ο ερωτας ειναι κατι υπεροχο...ο ασπασμος των αγγελων προς τα αστρα

akaliakoukou έγραψε:

Χμμμ...
αν κάτσω να σας αναλύσω τις σκέψεις μου πάνω σε αυτό το θέμα, μάλλον αύριο κι όλας θα μου κλείσετε ραντεβού με ψυχίατρο...

Λοιπόν... ας αρχίσω...
Κατ'αρχήν ποτέ ΄μου δεν είχα στάνταρ...
στάνταρ στο θέμα της εμφάνισης και της δουλειάς τουλάχιστον.
Στο θέμα του χαρακτήρα όμως έχω... και μάλιστα μάλλον είναι αρκετά υψηλά... (γι'αυτό και δεν έχω βρει ακόμα έτερον ήμισι, και με τα μυαλά που κουβαλάω, μάλλον δεν θα το βρω...)

Πέρα από τα πράγματα που απορρίπτονται αυτονόητα (να μην είναι αλκοολικός, νευρικός, χαρτοπαίχτης και τσιγγούνης, ας μη γράψω άλλα αυτονόητα) τα θέλω μου έχουν να κάνουν ως προς την συμπεριφορά του απέναντί μου.
Θέλω να με αγαπάει. Να με λατρεύει, να με έχει κορώνα στο κεφάλι του, όπως κι εγώ.
Βέβαια, κάποια πράγματα είναι και θέμα χρόνου, και η αγάπη είναι κάτι που έρχεται με τον καιρό..
Να είναι καλής πάστας άνθρωπος. Καλό παιδί.
Κάτι σαν τον Άλμπερτ.
Θέλω όμως και λίγο, ή μάλλον πολύ... Τέρρυ!!!
Αυτό το σκοτσέζικο ντουζ με τραβάει... μάλλον γι'αυτό πάω και ερωτεύομαι περιπτώσεις.... τι να πω...
Λοιπόν, επειδή η ώρα είναι περασμένη, δεν μπορώ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου στο συγκεκριμένο θέμα...
θα επανέλθω...

Δυστυχως ειμαι κ γω απο κεινες π εχουν πολλα στανταρ -τα οποια ισως πρεπει ν αρχισω ν αναθεωρω...Τα πολλα στανταρ ισως ειναι αλλοθι του φοβου μας ν συμβιβαστουμε με την εξωτερικη πραγματικοτητα κ να μπουμε σε μια χειροπιαστη σχεση.

Ας θυμομαστε οτι η ζωη δεν ειναι μυθιστορημα ουτε ΚΑΝΤΥ-ΚΑΝΤΥ,ομοιως κ μεις οι ιδιοι δεν ειμαστε μυθιστορηματικα υπεροχοι!Αρα πως τ απαιτουμε απο τν αλλον?(Ασε που αν ειναι να δεινοπαθω ετσι προτιμω να ειμαι πιο κακια κ πιο αδυναμη απο την Καντυ)

Κουβεντα ν γινεται ας κατονομασω τα στανταρ μου κ γω...

Εμφανισιακα κ ζητω συγνωμη με απωθει αδιαπραγματευτα το παχος.Υψος θα προτιμουσα να ξεπερνα λιγακι το δικο μου μικροσκοπικο 1.60.Δεν τν θελω κ hobbit!!Ομοιως κ η υπερβολικη κοκεταρια στον αντρα ειναι πολυ αντισεξουαλικη στα δικα μ ματια(ενταξει μην κυκλοφορει κ παντου με σνικερς σα 16χρονο)

Παμε χαρακτηρα:

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ Π ΘΑ ΕΙΝΑΙ
Ο,ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ Τ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
1)ΒΙΑΙΟΣ(Δε θελω τα καστανα μ ματια να καταληξουν"μαυρα"!)
2)ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ(Τα καβουρια ειναι για ν ζουν στη θαλασσα οχι στις τσεπες η την καρδια!!)
3)ΜΑΜΑΚΙΑΣ(

4)ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ(Τετοιες σχεσεις σε κανουν ν νιωθεις τοση μοναξια.Θελω με απλους τροπους να μ δειχνει οτι σημαινω αρκετα γ αυτον.Δε ζητω εξεζητημενα πραγματα.Οι βασιλισσες υπαρχουν μονο στο σκακι,στην Αγγλια κ στην Ιορδανια κ λιγες ακομη χωρες... Το να με γυρισει σπιτι με τ αυτοκινητο του γιατι φοβαται να μ αφησει μονη ,να με σκεπασει απαλα οταν κρυωνω,να μ πει μια κουβεντα οταν με δει οτι περνω δυσκολαΧΩΡΙΣ εγω να ζητησω κατι απο αυτα-μ αρκει!)
5)ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΟΣ(Δε μιλαω τοσο για τροπους ,οσο για ανοιχτους οριζοντες σκεψης κ ενα σχετικο μορφωτικο επιπεδο να μπορει να με ιντριγκαρει πνευματικα)

6)ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ/ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ ΚΛΠ
7)ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ(Σχεση λεμε να κανουμε οχι πραξη υιοθεσιας!!)

ΠΟΛΥ ΑΣΤΑΘΗΣ(Θελω να ειναι πιστος σε ο,τι πρεσβευει-ν εχει δηλαδη προσδιορισει ποιος ειναι κ τι θελει.Τελικα οι Σκωτζεζοι δεν μου κανουν.Συχαινομαι κ τη φημολογουμενη τσιγκουνια τους κ τα... "ντους τους"!

ΑΚΑΛΙΑΚΟΥΚΟΥ,Ο Τερρυ δεν εκανε σκοτσεζικα ντους.Περα απο τις πληγες του,ηταν εμφανως συμπονετικος κ συναισθηματικος ανθρωπος-εκεινο π απεφευγε ηταν οι πολλες αβροτητες π του φανταζουν υποκριτικες.Οταν βοηθουσε την Καντυ τ επραττε γιατι ετσι πιστευε αλλα δεν ηθελε την Καντυ δεσμια της ευγνωμοσυνης της για οσα της προσεφερε.Αυτο προσπαθουσε να την εμποδισει ν νιωσει οταν την εκοβε αποτομα καθε φορα π εκεινη επεδιωκε να του εκφρασει ευχαριστιες κ απομακρυνοταν...ΜΗΝ ΤΝ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΚΕΙΝΑ Τ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ Π ΜΑς ΜΠΛΕΚΟΥΝ ΣΕ ΨΥΧΟΦΘΟΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ Ν ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ!!!Θα επανελθω σε αυτην την αποψη αλλου!


Στη συνειδηση μ ως ιδανικο επιζητουσα εναν Τερρυ -ακομη κ εμφανισιακα δυστυχως.Λαθος.Τ αστειο ειναι πως τωρα π ξαναβλεπω τ εργο κ μοιραζομαι συναισθηματα με αλλα παιδια οπως εσεις ευαισθητα,καλλιεργημενα κ εξυπνα,οπως διακρινω στις αναλυσεις απομυθοποιω πολλα...Ομαδικη ψυχοθεραπεια -ειχε δικιο η dominik νομιζω τ ειπε...

Γενικα,λατρευω τους ανεξαρτητους κ εκδηλωτικους ανθρωπους,φυσει γενναιοδωρους οχι απο "κανονες καλης συμεριφορας αλλα απο συναισθηματικο πλουτο.Η Συμπονια χωρις ν "ανακοινωνεται"ειναι τ πιο σεξι χαρακτηριστικο...

Οταν ομως ζηταμε πολλα πρεπει να παλευουμε κ μεις ν ειμαστε ανταξιοι των οσων ζηταμε...

Ενδιαφέρον το θέμα σας και δεν ξέρω αν θα συμβάλλω...
.... Όταν γνώρισα τον καλό μου... πραγματικά το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι αυτός είναι και κανείς άλλος....
Πιστεύω ότι ο καθένας μας όταν ψάχνει για το έτερο του ήμισυ... κάπως τον φαντάζεται έχει κάποια στάνταρ... Ψάχνει αυτό το κάτι... και στη δική μου περίπτωση δεν ήταν διαφορετικά...
Άλλα πέρα από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, που πρέπει να αναφέρω ότι δεν είναι σημαντικά πέρα από την πρώτη επαφή με κάποιο άνθρωπο, (...γιατί τι να το κάνεις να είσαι με τον Μπραντ Πιτ και όταν ανοίξει το στόμα το να τρέχεις να κρυφτείς..... )όταν γνώρισα τον καλό μου... αυτό που με ξετρέλανε και είπα οτι με αυτό τον άνθρωπο θέλω να είμαι και την υπόλοιπη ζωή μου. Είναι ότι βρισκόμασταν στο ίδιο μήκος κύματος, σκεφτόμασταν με τον ίδιο τρόπο, ενδιαφερόμασταν και δίναμε σημασία στα ίδια πράγματα και γενικά ο ένας σεβόταν και εμπιστευόταν τον άλλον. Πότε μέχρι τώρα και έχουν περάσει οχτώ χρόνια που είμαστε μαζί, δεν θεωρώ ότι θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος άλλος για μένα...

titika έγραψε:

Δυστυχως ειμαι κ γω απο κεινες π εχουν πολλα στανταρ -τα οποια ισως πρεπει ν αρχισω ν αναθεωρω...Τα πολλα στανταρ ισως ειναι αλλοθι του φοβου μας ν συμβιβαστουμε με την εξωτερικη πραγματικοτητα κ να μπουμε σε μια χειροπιαστη σχεση.

Θα συμφωνησω! Πολλες φορες προσπαθωντας να αποφυγουμε την πραγματικοτητα, καταφευγουμε σε αλλοθι. Το να αντιμετωπισεις την καθημερινη ζωη ειναι πολυ πιο δυσκολο απο το να ζεις σε ενα αρλεκιν. Η αληθεια ειναι σκληρη, αλλα λυτρωνει.

dolly έγραψε:

Πότε μέχρι τώρα και έχουν περάσει οχτώ χρόνια που είμαστε μαζί, δεν θεωρώ ότι θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος άλλος για μένα...

Αυτό είναι καταπληκτικό και το κρατάω! Από τον πρώτο μήνα φαίνεται αν ταιριάζει κανείς με κάποιον άλλο! Αν τελικά ταιριάξουν πιστεύω ότι ο έρωτας δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ! Σε μια αγάπη δεν μπορώ να δεχτώ ότι ηπάρχει ημερομηνία λήξης .

Νομίζω ότι αυτό που με τραβάει σε έναν άντρα είναι να με με εμπνέει να θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος....

Εγώ πάλι τα ήθελα και τα παθα...

Υπάρχει κάποιος στη ζωή μου που κάνει τα πάντα για να με κάνει έξαλλη, προσπαθώντας να μου τραβήξει έτσι την προσοχή, και τα καταφέρνει....

Τέρρυ δεν ήθελα????
Πάρε τώρα να χεις....

akaliakoukou έγραψε:

Εγώ πάλι τα ήθελα και τα παθα...

Υπάρχει κάποιος στη ζωή μου που κάνει τα πάντα για να με κάνει έξαλλη, προσπαθώντας να μου τραβήξει έτσι την προσοχή, και τα καταφέρνει....

Τέρρυ δεν ήθελα????
Πάρε τώρα να χεις....

Καλή μου Ακάλια,
Να σου πω κάτι, αν πραγματικά σε κάνει έξαλλη για να σου τραβήξει την προσοχή είναι μάλλον γιατί νοιώθει πολλά για σένα και δεν ξέρει πως να τα εκφράσει.. Σίγουρα δεν σου λέω κάτι καινούργιο.....
Καμμία σχέση δεν ήταν ρόδινη από την πρώτη μέρα....
Συγγνώμη για το θάρρος αλλά μου θύμησες "γλυκιές" στιγμές του παρελθόντος .... όταν με τον καλό μου δεν είχαμε πιτσιρίκια να μας απασχολούν όλη μέρα και τρωγόμασταν σαν το σκύλο με τη γάτα....
Δεν ξέρω αν σε βοήθησα

Διαβαζα ξανα αυτο το πολυ ενδιαφερον θεμα.

Πρεπει να ομολογησω οτι ποτε δεν ενιωσα αυτα που περιγραφει η dolly, οτι δηλαδη απο την πρωτη στιγμη που ειδε τον καλο της καταλαβε οτι ηταν ο ενας Πώς το κανετε βρε παιδια αυτο? Δεν μου εχει συμβει ποτέ, και σας θαυμαζω

Παντως αν συγκρινω τους κατα καιρους εκλεκτους της καρδιας μου, νομιζω οτι το μονο κοινο που ειχαν μεταξυ τους ηταν οτι μου ενεπνεαν εμπιστοσυνη.