Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Πεμ Μαρ 25, 2021 12:38 pm
200 χρόνια από την έναρξη του Αγώνα 200 χρόνια από την ελληνική αναγέννηση 200 χρόνια από την ανασύσταση ενός Κράτους που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού σε όλη την Άνθρωπότητα αλλά αναγκάστηκε να βυθιστεί στο σκοτάδι 400 χρόνων σκλαβιάς και οπισθοδρόμησης.
Δε θέλω να γράψω διθυραμβικούς λόγους... όλοι γνωρίζουμε τα ιστορικά γεγονότα, το πώς αυτή η Χώρα φέρθηκε στους Ήρωές της όταν κατάφερε να ορθοποδήσει, το πώς οι φίλιες Δυνάμεις μας αντιμετώπισαν, το αν πραγματικά είμαστε ελεύθεροι σήμερα ή όχι κλπ κλπ.
Θέλω μόνο να αναφερθώ στη συγκίνηση που ένιωσα σήμερα το πρωί όταν είδα τη Σημαία μας να επαίρεται στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και άκουσα να ψάλλεται ο Εθνικός μας Ύμνος.
Συγκίνηση και Υπερηφάνεια!
Η έπαρση και ο Ύμνος
Μπορούμε στο παρόν θέμα να ανεβάσουμε ό,τι μας άρεσε, μας εντυπωσίασε, μας συγκλόνισε, μας άγγιξε και αφορά στην επέτειο ετούτη, την τόσο σημαντική, που έχουμε την τιμή να τη ζήσουμε και εμείς.
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Πεμ Μαρ 25, 2021 12:48 pm
Και από εδώ, να αναφερθώ στον υπέροχο στολισμό του φόρουμ μας, έργο της Ακάλιας μας. Δε γινόταν να μη φορέσει και αυτό τα γιορτινά του και να αποτίσει το δικό του φόρο τιμής στους Αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης.
Μπράβο Δεσποινάκι!!!
Σπόιλερ:
Κρίνοντας δε, από τις πρόσφατες εξελίξεις στη γείτονα χώρα, και την ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση της γυναικείας υπόστασης εκεί, νιώθω μεγαλύτερο το χρέος μου και το ευχαριστώ μου απέναντι σ΄εκείνους του ταπεινούς, τους φτωχούς ανθρώπους που ύψωσαν το ανάστημα και απέταξαν τον ζυγό από πάνω τους.
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Πεμ Μαρ 25, 2021 8:10 pm
Ο Εθνικός μας Ύμνος στη νοηματική!
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Πεμ Μαρ 25, 2021 8:12 pm
Πιο ταιριαστό τραγούδι δεν πρέπει να υπάρχει:
Αρέσει στον χρήστη akaliakoukou
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Παρ Μαρ 26, 2021 2:19 pm
Χρόνια Πολλά!!!!! Πριν γράψω ο,τιδήποτε άλλο, θα ήθελα να σας στείλω το αγαπημένο μου βιντεάκι, είναι παλιό αλλά παραμένει το αγαπημένο μου....
Η Χίος απελευθερώθηκε από τους Τούρκους στις 11 Νοεμβρίου του 1912, έναν αιώνα περίπου μετά την επανάσταση.. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων, πρώτη φορά έγινε έπαρση της μεγάλης σημαίας στο λιμάνι της Χίου την παραμονή της 11ης Νοεμβρίου του 2015. Από τότε σε κάθε εθνική επέτειο κυμάτιζε υπερήφανα στο λιμάνι μας.... εκτός από χτες!!!! Έχουμε στεναχωρηθεί πάρα πολύ με το γεγονός.... Από την Αθήνα, δεν έχουμε καταλάβει για ποιο λόγο, μας απαγόρευσαν στα 200 χρόνια να κάνουμε έπαρση της σημαίας... αν είναι δυνατόν.... δεν ξέρω τι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά, μιας και παράνομα πάλι αυτή τη φορά η Τουρκία θα πραγματοποιήσει ασκήσεις με κανονικά πυρά ανάμεσα σε Χίο και Σάμο... θα είναι πολύ κοντά μας, στα 7 μίλια.... Ο Θεός να βάλει το χέρι του
Να σημειώσω ότι η εκτέλεση του Εθνικού μας Ύμνου στο συγκεκριμένο βίντεο είναι η αγαπημένη μου. Δεν μου άρεσε η ιδέα να τραγουδήσει μία σοπράνο στο βράχο της Ακρόπολης τον Εθνικό Ύμνο. Ήταν πολύ λίγη.... όσο καλή και να είναι, και η Κάλλας να ήτανε, θέλει μπάντα και χορωδία. Αυτή η μεγαλοπρέπεια δεν μπορεί να αποδοθεί από μία φωνή όσο καλή και να είναι. Θέλει κρουστά και χάλκινα και ξύλινα όργανα, θέλει φιλαρμονική. Τουλάχιστον όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου. Και ήταν και το μοναδικό σημείο εχτές που δεν μου άρεσε... Όλα τα υπόλοιπα ήταν το κάτι άλλο!!!!!!!
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Αρέσει στον χρήστη Aldebaran
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Παρ Μαρ 26, 2021 2:27 pm
Διονύσιος Σολωμός «Η καταστροφή των Ψαρών»
Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη Περπατώντας η Δόξα μονάχη Μελετά τα λαμπρά παλικάρια
Και στην κόμη στεφάνι φορεί Γεναμένο από λίγα χορτάρια Που είχαν μείνει στην έρημη γη.
Τον Ιούνιο του 1824 οι Τούρκοι θα καταλάβουν τα Ψαρά και θα προβούν σε μία ανελέητη σφαγή των κατοίκων του νησιού∙ ένα χρόνο μετά ο Διονύσιος Σολωμός θα συνθέσει το έξοχο αυτό επίγραμμα για να τιμήσει τους θυσιασθέντες Ψαριανούς. Η θανάτωση χιλιάδων Ελλήνων που έλαβε χώρα στα Ψαρά υπήρξε ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα για όλο το ελληνικό έθνος, και μια ασύλληπτη καταστροφή για το ίδιο το νησί. Ο ποιητής συγκλονισμένος, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες, επιχειρεί με τους στίχους του να τονίσει πως ο χαμός των ηρωικών αυτών Ελλήνων θα συνοδευτεί από αθάνατη δόξα, που θα υπενθυμίζει πάντοτε την πολύτιμη θυσία και την υπέρμετρη προσφορά των Ψαριανών στον επαναστατικό αγώνα της Ελλάδας.
Περισσότερα... :
Ο Σολωμός προκρίνει τη σύνθεση ενός ολιγόστιχου επιγράμματος, ακολουθώντας την αντίστοιχη παράδοση των θρηνητικών επιτάφιων επιγραμμάτων που σκοπό είχαν την απόδοση τιμών στους θανόντες. Με εκφραστική λιτότητα, αλλά με ιδιαίτερη παραστατικότητα στις δημιουργούμενες εικόνες, κατορθώνει να παρουσιάσει την ερημία του τόπου, μα και τη δόξα που αναλογεί στους ήρωες των Ψαρών. Στο επίγραμμα έχουμε ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία στους δύο πρώτους στίχους (ράχη – μονάχη), ενώ στους υπόλοιπους τέσσερις πλεχτή, ο τρίτος ομοιοκαταληκτεί με τον πέμπτο (παλικάρια – χορτάρια) κι ο τέταρτος με τον έκτο (φορεί – γη). Το μέτρο του επιγράμματος είναι αναπαιστικό, βασίζεται δηλαδή σε τρισύλλαβους πόδες, όπου οι δύο πρώτες συλλαβές είναι άτονες και η τρίτη τονισμένη, όπως αυτό φαίνεται στον ακόλουθο στίχο: Περπατώντας η Δόξα μονάχη.
«Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη Περπατώντας η Δόξα μονάχη Μελετά τα λαμπρά παλικάρια»
Η ολόμαυρη ράχη, έκφραση με την οποία ο ποιητής επιθυμεί να εκφράσει την εικόνα του κατεστραμμένου τοπίου, μας παραπέμπει στην ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης στο Παλαιόκαστρο (περιοχή που έκτοτε ονομάστηκε Μαύρη Ράχη). Στο άκρο της χερσονήσου αυτής οι Ψαριανοί είχαν δημιουργήσει μια οχυρή θέση για να υπερασπιστούν το νησί, κι εκεί στις 22 Ιουνίου του 1824, 150 πολεμιστές που είχαν κοντά τους αρκετά γυναικόπαιδα, αντιστάθηκαν ηρωικά στους Τούρκους, φτάνοντας ως την ύστατη θυσία όταν ανατίναξαν την πυριτιδαποθήκη τους, προσφέροντας έτσι τη δική τους ζωή, αλλά και σκοτώνοντας συνάμα πολλούς εχθρούς. Στο ερημωμένο από την καταστροφή τοπίο, περπατά η προσωποποιημένη Δόξα μόνη της, σκεπτόμενη τα λαμπρά παλικάρια, τους ηρωικούς πολεμιστές που πέθαναν εκεί. Στο επίγραμμα δίνεται εμφατικά η ερημία του τόπου, για να τονιστεί το μέγεθος της σφαγής που συντελέστηκε εκεί. Έτσι, η Δόξα περπατά μονάχη στο χώρο που έχει εμφανή τα σημάδια της φονικής έκρηξης, αλλά και της απάνθρωπης δράσης των Τούρκων. Ό,τι προκύπτει από το θάνατο των γενναίων κατοίκων, αν και δεν μπορεί να απαλύνει πλήρως τον πόνο της συμφοράς, είναι το πέρασμα της Δόξας, που θα φροντίσει ώστε να μην ξεχαστεί ποτέ η αιματοβαμμένη αυτή λαμπρή θυσία. Στους τρεις αυτούς στίχους εντοπίζουμε την πρώτη εικόνα του ποιήματος, η οποία κατορθώνει με την ιδιαίτερη συμπύκνωση νοημάτων να τιμήσει τους γενναίους νεκρούς, να αποδώσει το μέγεθος της καταστροφής, αλλά και να τονίσει την έλευση της Δόξας, ως δίκαιης ανταμοιβής για τους Έλληνες που βρήκαν εκεί μαρτυρικό θάνατο.
«Και στην κόμη στεφάνι φορεί Γεναμένο από λίγα χορτάρια Που είχαν μείνει στην έρημη γη.»
Οι τρεις επόμενοι στίχοι που συμπληρώνουν την πρώτη εικόνα του επιγράμματος, έρχονται να δώσουν με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση το καταστρεπτικό πέρασμα των Τούρκων. Η Δόξα φορά στα μαλλιά της ένα στεφάνι φτιαγμένο με λίγα χορτάρια που είχαν απομείνει στην ερημωμένη γη. Οι θανατώσεις, η πυρπόληση, οι κανονιοβολισμοί, αλλά και οι εκρήξεις των πυριτιδαποθηκών έχουν δημιουργήσει ένα εφιαλτικό τοπίο, όπου τα ελάχιστα εναπομείναντα χορτάρια είναι η μόνη ένδειξη της ζωής που κάποτε υπήρχε στο νησί. Ο σουλτάνος, άλλωστε, είχε ζητήσει όχι να κυριεύσουν το νησί, αλλά να το εξαφανίσουν.
Ιστορικό πλαίσιο Κατά τα πρώτα χρόνια της Επαναστάσεως οι προσπάθειες των Τούρκων να την καταστείλουν είχαν βασικά περιορισθεί στην ξηρά. Ο σουλτάνος με τους συμβούλους του, μέχρι το 1824, δεν είχε δώσει καμία διαταγή για σοβαρή επιθετική δράση εναντίον των νησιών του Αιγαίου. Το γεγονός αυτό είναι αρκετά παράξενο γιατί ήταν φυσικότερο να επιτεθούν οι Τούρκοι πρώτα εναντίον των ναυτικών νησιών, και μάλιστα της Ύδρας. Αυτό αποδεικνύει πως το εχθρικό στρατηγείο δεν εκτιμούσε σωστά τη σημασία των ναυτικών νησιών και πίστευε ότι σύντομα θα κατέπνιγε την Επανάσταση με εκστρατείες στην ξηρά. Από το άλλο μέρος τα κατορθώματα των πυρπολικών των Ελλήνων είχαν ενσπείρει τον τρόμο στον δυσκίνητο εχθρικό στόλο. Εξάλλου οι οργανωμένες και άριστα εκτελεσμένες επιδρομές των ψαριανών πλοίων στα παράλια της Μικράς Ασίας είχαν προκαλέσει ανησυχίες στην Κωνσταντινούπολη καθώς και την έντονη αντίδραση των προξένων των ευρωπαϊκών κρατών στη Σμύρνη. Τον Δεκέμβριο μάλιστα του 1823 οι πρόξενοι είχαν στείλει δριμύ έγγραφο προς τους προκρίτους των Ψαρών απαιτώντας άμεση κατάπαυση των επιθέσεών τους. Η αντίδραση των Ψαριανών, στο απειλητικό αυτό έγγραφο, ήταν μια γενναία αρνητική απάντηση, με την οποία όχι μόνο δεν δέχονταν να σταματήσουν τη δράση τους, αλλά απαιτούσαν να τους πληρώνει η Τουρκία φόρο, αν ήθελε να απαλλαγεί από τις καταστροφικές επιδρομές τους. Ο Ψαριανός ναύαρχος Κ. Νικόδημος αναφέρει στο «Υπόμνημα της νήσου των Ψαρών» ότι ο σουλτάνος εξοργισμένος για τις ενέργειες των τολμηρών Ελλήνων ναυτικών, όταν είδε στον χάρτη το μικρό στίγμα, που αντιπροσώπευε τα Ψαρά, αποφάσισε την ολοκληρωτική καταστροφή τους. Έδωσε αμέσως διαταγή να ετοιμασθεί μεγάλη μοίρα του στόλου του και να καταστρέψει το μικρό σε έκταση αλλά δραστήριο νησί. Ήδη από τις αρχές Ιανουαρίου του 1824 η ελληνική κυβέρνηση είχε πληροφορίες για την έντονη προετοιμασία του εχθρικού στόλου. Ενώ, το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαΐου είχε γίνει πια φανερό ότι ο τουρκικός στόλος θα στρεφόταν εναντίον των Ψαρών. Ισχυρή μοίρα είχε πλεύσει στη Μυτιλήνη, όπου κατέφθαναν συνεχώς νέες ενισχύσεις σε στρατεύματα από τη Μικρά Ασία. Στα Ψαρά τότε, εκτός τις 7.000 ντόπιους κατοίκους, είχαν καταφύγει και 23.000 περίπου πρόσφυγες από τα γύρω ελληνικά παράλια καθώς και από τη Χίο, τα Μοσχονήσια και άλλα μέρη, αναζητώντας καταφύγιο και προστασία από τους Ψαριανούς. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονταν και πάνω από 1.000 Θεσσαλοί και Μακεδόνες πολεμιστές που τους είχαν μισθώσει οι Ψαριανοί για να ενισχύσουν την πολεμική τους δύναμη. Στις 8 Ιουνίου, ημέρα Κυριακή, συγκεντρώθηκαν όλοι οι παράγοντες του νησιού στον ναό του αγίου Νικολάου και τελικά αποφάσισαν πως δεν τους έμενε άλλη διέξοδος παρά η άμυνα στην ξηρά∙ πήραν την «λεωνίδειον απόφασιν να πολεμήσουν τον εχθρόν υπέρ των όλων». Έτσι για να ενισχύσουν την άμυνά τους μετέφεραν τα κανόνια των πλοίων τους σε όποιες θέσεις έκριναν πιο κατάλληλες. Και, για να αποκλείσουν κάθε δυνατότητα φυγής σε όλους, αποφάσισαν να αφαιρέσουν και αυτά τα πηδάλια των πλοίων. Στις 20 Ιουνίου «ο τηλέγραφος ύψωσε σήματα», ότι ο εχθρικός στόλος είχε εγκαταλείψει το Σίγρι της Μυτιλήνης, με πορεία προς τα Ψαρά. Οι πηγές δεν συμφωνούν στον ακριβή αριθμό των πλοίων των Τούρκων. Ο Villeneuve, στην επίσημη έκθεσή του προς τον αρχηγό της γαλλικής ναυτικής μοίρας, αναφέρει 180 περίπου, ο Raffenel, υπάλληλος ως τότε του γαλλικού προξενείου της Σμύρνης και πραγματικός φιλέλληνας, τον ανεβάζει σε 200 και ο Νικόδημος σε 235 και παραπάνω, που τον αποτελούσαν 2 δίκροτα, 5-6 φρεγάτες και ανεξακρίβωτος αριθμός από κορβέτες, κανονιοφόρους καθώς και πολλά μεταγωγικά. Τις πρώτες εσπερινές ώρες μέρος του στόλου πλησίασε προς τον Κάναλο και άρχισε να κανονιοβολεί τα εκεί στημένα πυροβολεία, που απάντησαν με σφοδρό αλλά «όλως τυχαίον» κανονιοβολισμό. Η πρώτη προσπάθεια για απόβαση στρατού απέτυχε, όπως και εκείνη που επιχειρήθηκε τα ξημερώματα της 21ης Ιουνίου. Ο μεγάλος αριθμός των υπερασπιστών στο σημείο εκείνο της κορυφογραμμής των βράχων του Κανάλου, εμπόδισε την απόβαση και προκάλεσε σοβαρές καταστροφές στις βάρκες με τον στρατό. Κι ενώ μαινόταν η μάχη στον Κάναλο, που όπως φαίνεται ήταν παραπλανητική ενέργεια του Χοσρέφ, δόθηκε διαταγή να κατευθυνθούν πλοιάρια με στρατό ανατολικότερα, προς τον κάβο του Μαρκάκη, όπου στον μικρό όρμο Ερινό, που τον φρουρούσε μικρή ελληνική δύναμη, κατόρθωσε με δεξιοτεχνία να αποβιβάσει γύρω στις 3.000 στρατό, εξουδετερώνοντας τη φρουρά. Η ισχυρή δύναμη των Ελλήνων που υπερασπιζόταν τον Κάναλο βρέθηκε ξαφνικά ανάμεσα σε δύο πυρά. Έτσι, έπειτα από τέσσερις ώρες απεγνωσμένης άμυνας οι περισσότεροι Ψαριανοί έπεσαν ή πληγώθηκαν, αφού όμως σκότωσαν πλήθος εχθρών. Οι Τούρκοι, χωρίς καμία αντίσταση αποβίβαζαν συνέχεια στρατό, γύρω στους 10.000 άνδρες. Το μεγαλύτερο μέρος προχώρησε προς τη Χώρα και το άλλο προς το Φτελιό, που έγινε τόπος δεύτερης δραματικής μάχης. Τρεις εχθρικές εφορμήσεις αποκρούσθηκαν εκεί από τους Έλληνες, που μάχονταν μονάχα με τα ελαφρά τους όπλα, σκορπίζοντας τον θάνατο στους εχθρούς. Και οι Ψαριανοί όμως είχαν μεγάλες απώλειες. Όσοι απέμειναν συνέχισαν τη μάχη και όταν οι εχθροί τους περικύκλωσαν έγραψαν τον επίλογο της ηρωικής αντιστάσεώς τους με την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης. Η εχθρική δύναμη που βάδιζε προς τη Χώρα, αφού εξουδετέρωσε όσους Έλληνες έσπευδαν να ενισχύσουν τους υπερασπιστές του Κάναλου, μπήκε στην πόλη από πολλά σημεία. Η αντίσταση ήταν απεγνωσμένη και σταματούσε μόνο όταν και ο τελευταίος νησιώτης έπεφτε νεκρός, παρασύροντας στο θάνατο και αρκετούς εχθρούς. Όταν ολοκληρώθηκε η κατάληψη και η καταστροφή της πόλεως, ο Χοσρέφ διέταξε τα στρατεύματά του να κυριεύσουν και το Παλαιόκαστρο. Από την αρχή της Επαναστάσεως το Παλαιόκαστρο είχε οχυρωθεί από τους Ψαριανούς που κατεδαφίζοντας τον περίβολο δύο εκκλησιών είχαν υψώσει ισχυρό τείχος πέντε μέτρων και είχαν μετατρέψει την τοποθεσία σε πραγματικό φρούριο. Νότια των εκκλησιών είχε κατασκευασθεί μεγάλη πυριτιδαποθήκη και σε άλλη θέση υπήρχε και δεύτερη μικρότερη. Οι Τούρκοι είχαν ανασυνταχθεί για τη μεγάλη επίθεση. Όλα τα αγκυροβολημένα πλοία άρχισαν ισχυρό κανονιοβολισμό εναντίον του φρουρίου και τα ελληνικά πυροβολεία απάντησαν έντονα. Ο Raffenel αναφέρει ότι κατά το διάστημα του πρώτου κανονιοβολισμού και από τα δύο μέρη, βάδιζε προς το Παλαιόκαστρο η μεγάλη πορεία με τα γυναικόπαιδα που προτίμησαν το φρούριο σαν τόπο σωτηρίας. Ισχυρά στρατεύματα περικύκλωσαν το φρούριο αλλά δεν τολμούσαν να πλησιάσουν, γιατί τα κρατούσαν σε απόσταση τα πυροβολεία των Ψαριανών. Τη νύχτα σταμάτησε η επίθεση. Αλλά οι έγκλειστοι δεν είχαν πια καμιά ψευδαίσθηση. Μέσα στο φρούριο βρίσκονταν 84 Ψαριανοί και 45 Θεσσαλομακεδόνες με τους οπλαρχηγούς Ράδο και Άγγελο. Τη νύχτα έφτασαν ακόμη 20 στρατιώτες από άλλα μέρη. Ο αριθμός των γυναικόπαιδων δεν είναι γνωστός. Την επόμενη μέρα, 22 Ιουνίου 1824, η μάχη άρχισε άγρια και από τα δύο μέρη. Οι αλλεπάλληλες επιθέσεις των Τούρκων αποκρούσθηκαν με τρομερές απώλειες γι’ αυτούς. Ο Χοσρέφ, βλέποντας την αντίσταση και θέλοντας να καταλάβει το φρούριο την ίδια ημέρα, διέταξε να αποβιβασθεί από τα πλοία και άλλος στρατός. Η πρώτη μεγάλη έφοδος αποκρούσθηκε από τους Έλληνες, με φοβερές απώλειες των Τούρκων. Το ίδιο και η δεύτερη. Η επίθεση συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Στις 6 το απόγευμα η μεγάλη δύναμη των τουρκικών στρατευμάτων κατόρθωσε να πλησιάσει το φρούριο. Οι Ψαριανοί και οι Θεσσαλομακεδόνες, σε μια ύστατη προσπάθεια, πύκνωσαν τον κανονιοβολισμό. Η ασταμάτητη χρήση των πυροβόλων όμως έφερε τη φυσική φθορά. Πολλά είχαν αχρηστευθεί. Στις 6.30, το απόγευμα της ίδιας ημέρας, οι εχθροί όρμησαν προς το τείχος και αναρριχήθηκαν ως την κορυφή του, με άγριους αλαλαγμούς. Τούρκοι και Έλληνες αγωνίζονταν σώμα με σώμα. Οι δύο ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν ακόμη στην έπαλξη του τείχους, όταν ο Αντώνιος Βρατσάνος έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη. Η έκρηξη ήταν τρομακτική. Την ίδια ώρα, ο αρχιφύλακας του κανονιοστασίου Σιδέρης ανατίναξε τη μικρότερη πυριτιδαποθήκη, συμπληρώνοντας την καταστροφή. Κανένας από όσους είχαν κλεισθεί στο Παλαιόκαστρο δεν έζησε. Όσοι δεν σκοτώθηκαν από την ανατίναξη έπεσαν από τα κτυπήματα του εχθρού. Η θυσία ήταν ολοκληρωτική. «Έπεσαν τα Ψαρά και η Ελλάς εκλονίσθη», αλλά αργά. Ο σουλτάνος δεν είχε δώσει εντολή να υποταχθούν και κυριευθούν τα Ψαρά, αλλά να εξαφανισθούν. Και ο Χοσρέφ εκπλήρωσε την εντολή. Από τους 7.000 κατοίκους του νησιού οι 4.000 περίπου σκοτώθηκαν. Όταν, μετά τη συμφορά, καταμετρήθηκαν οι επιζώντες Ψαριανοί βρέθηκαν 3.614. Από τους 25.000 περίπου πρόσφυγες, μονάχα οι 10.000 σώθηκαν, οι υπόλοιποι σφαγιάστηκαν ή σκοτώθηκαν. Η σημαία των Τούρκων, που υψώθηκε την εσπέρα της 22ας Ιουνίου στο Παλαιόκαστρο, στήθηκε επάνω στη στάχτη των Ψαρών, στους νεκρούς υπερασπιστές τους και στα πτώματα χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών.
[Τα ιστορικά στοιχεία έχουν αντληθεί από τον ΙΒ΄ τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, της Εκδοτικής Αθηνών]
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Έχει επεξεργασθεί από τον/την akaliakoukou στις Δευ Μαρ 29, 2021 2:19 am, 4 φορές συνολικά
Αρέσει στους χρήστες Aldebaran και Fay
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Παρ Μαρ 26, 2021 6:58 pm
akaliakoukou έγραψε:
...
Η Χίος απελευθερώθηκε από τους Τούρκους στις 11 Νοεμβρίου του 1912, έναν αιώνα περίπου μετά την επανάσταση.. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων, πρώτη φορά έγινε έπαρση της μεγάλης σημαίας στο λιμάνι της Χίου την παραμονή της 11ης Νοεμβρίου του 2015. Από τότε σε κάθε εθνική επέτειο κυμάτιζε υπερήφανα στο λιμάνι μας.... εκτός από χτες!!!! Έχουμε στεναχωρηθεί πάρα πολύ με το γεγονός.... Από την Αθήνα, δεν έχουμε καταλάβει για ποιο λόγο, μας απαγόρευσαν στα 200 χρόνια να κάνουμε έπαρση της σημαίας... αν είναι δυνατόν.... δεν ξέρω τι πρόβλημα μπορεί να υπάρχει και προσπαθώ να σκέφτομαι θετικά, μιας και παράνομα πάλι αυτή τη φορά η Τουρκία θα πραγματοποιήσει ασκήσεις με κανονικά πυρά ανάμεσα σε Χίο και Σάμο... θα είναι πολύ κοντά μας, στα 7 μίλια.... Ο Θεός να βάλει το χέρι του...
Θυμάμαι πέρυσι πόσο είχαν αποθρασυνθεί οι απέναντι ανήμερα της επετείου με τα μαχητικά τους να πετούν πάνω από τον ουρανό της Χίου. Ήμασταν και στις αρχές της πανδημίας, δεν ξέραμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, ήταν και πρόσφατα τα γεγονότα με τα ΜΑΤ εκεί, νομίζω πώς ήταν μιά πολύ δύσκολη περίοδο για τους φυλάττοντες Θερμοπύλας. Ίσως σ΄αυτό το πλαίσιο σκεπτόμενοι, με τη ΝΑVΤΕΧ των γειτόνων προ των πυλών και τον... ΑΪΚ στην Κρήτη, να θέλανε να αποφύγουν την αφορμή ενός θερμού επεισοδίου. Ποιός ξέρει...
Εύχομαι να μη δημιουργήσουν πρόβλημα οι... φίλοι μας.
Όταν βλέπω το βιντεάκι μιά υπερηφάνεια για το Νησί μας με διακατέχει. Όχι από την πλευρά του ψευτοπατριωτισμού αλλά από εκείνη της Ιστορίας. Πώς μια χούφτα νησιώτες, αντί να καθίσουν στα αυγά τους που σε σχέση με άλλους καλοπερνούσαν, πήραν την απόφαση να απαλλαγούν από τον δυνάστη τους. Ο δικός τους φόρος αίματος με τον οποίο πλήρωσαν την... αποκοτιά τους αυτή, έγινε το φυτίλι για να φουντώσει η φλόγα του Φιλελληνισμού στην Ευρώπη και να πάρει νέα τροπή η Επανάσταση.
akaliakoukou έγραψε:
Δεν μου άρεσε η ιδέα να τραγουδήσει μία σοπράνο στο βράχο της Ακρόπολης τον Εθνικό Ύμνο. Ήταν πολύ λίγη.... όσο καλή και να είναι, και η Κάλλας να ήτανε, θέλει μπάντα και χορωδία. Αυτή η μεγαλοπρέπεια δεν μπορεί να αποδοθεί από μία φωνή όσο καλή και να είναι. Θέλει κρουστά και χάλκινα και ξύλινα όργανα, θέλει φιλαρμονική. Τουλάχιστον όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου. Και ήταν και το μοναδικό σημείο εχτές που δεν μου άρεσε... Όλα τα υπόλοιπα ήταν το κάτι άλλο!!!!!!!
Νομίζω ότι το κόνσεπτ : - να τραγουδήσει η συγκεκριμένη, - έτσι όπως ήταν ντυμένη και - με τις κινήσεις που έκανε είχε ένα και μοναδικό σκοπό:
να παραπέμπει στον πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη Η Ελλάς Ευγνωμονούσα
"Η Ελλάδα, που απεικονίζεται ως αρχαία κόρη που έχει σπάσει τα δεσμά της, έχει τα χέρια απλωμένα, σε μια συμβολική κίνηση εναγκαλισμού των ηρώων και όλων των Ελλήνων, που με τους αγώνες και θυσίες τους οδήγησαν στην απελευθέρωση και τη σύσταση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους."
Για κάποιον, όμως, που η μουσική είναι σπουδή, σίγουρα η γνώμη μετράει περισσότερο... Ίσως αν παιάνιζε μιά μπάντα να ήταν τελείως διαφορετικό το αποτέλεσμα και με λιγότερες ενστάσεις...
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Παρ Μαρ 26, 2021 8:58 pm
Το ντοκυμανταίρ για τα 200 χρόνια ελεύθερης Ελλάδας!
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Αρέσει στον χρήστη akaliakoukou
candymayia Candy Expert
Αριθμός μηνυμάτων : 379 Ηλικία : 46 Τόπος : Αθήνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ,Στήαρ,Κάντυ,Άλμπερτ Registration date : 18/03/2013
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Σαβ Μαρ 27, 2021 6:22 pm
Μου αρεσουν πολυ τα χρ'ωματα του φορουμ εδω!! Από όλες τις εκδηλώσεις, μου αρεσαν τα κτηρια ανα τον κοσμο που φωταγωγηθηκαν με ασπρο μπλε. Κι επισης μου αρεσε το άνοιγμα-εγκαινια της εθνικης πινακοθηκης στην Αθήνα!! Θα ανεβάσω σχετικά βίντεο και φωτογραφίες όταν τα βρω!!
Αρέσει στους χρήστες akaliakoukou και candymayia
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Δευ Μαρ 29, 2021 12:24 am
H Σφαγή της Χίου
Η Σφαγή της Χίου (γαλλ.: Scène des massacres de Scio, Σκηνή από τις Σφαγές της Χίου) είναι πίνακας ζωγραφικής του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά, εμπνευσμένος από την σφαγή της Χίου το 1822.
Στις 30 Μαρτίου 1822 οι Οθωμανοί Τούρκοι κατέσφαξαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες στη Χίο, ως αντίποινα για την κήρυξη της επανάστασης στο νησί από τον Σάμιο Λυκούργο Λογοθέτη.
Η έκρηξη της Επανάστασης βρήκε το πολυπληθές ελληνικό στοιχείο της Χίου να ευημερεί (117.000 έναντι 3.000 Οθωμανών Τούρκων και 100 Εβραίων). Με τον στόλο τους, το εμπορικό τους δαιμόνιο και τη διπλωματία τους, οι Χιώτες κυριαρχούσαν στη Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Το γεγονός αυτό ώθησε τον Σουλτάνο να παραχωρήσει στο νησί πολλά προνόμια, που άγγιζαν το καθεστώς αυτονομίας.
Έτσι, οι κυρίαρχες τάξεις της Χίου δεν είχαν κανένα λόγο να ξεσηκωθούν κατά των Τούρκων. Το μαρτυρά και η αποτυχία του Τομπάζη τον Απρίλιο του 1821. Οι ντόπιοι πρόκριτοι είχαν και μία σοβαρή δικαιολογία να αντιδρούν στον ξεσηκωμό: η Χίος βρίσκεται σχεδόν δύο μίλια από τη Μικρασιατική ενδοχώρα, με αποτέλεσμα κάθε απόπειρα εξέγερσης να είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Στις 10 Μαρτίου 1822 ο Σάμιος Λυκούργος Λογοθέτης, με την προτροπή του Χιώτη Αντωνίου Μπουρνιά, αποβιβάστηκε στο νησί με 1.500 άνδρες και πέτυχε να συνεγείρει τους ντόπιους, κυρίως τους κατοίκους της υπαίθρου. Οι 3.000 Τούρκοι του νησιού πρόλαβαν να κλειστούν στο Κάστρο και η ολιγοήμερη πολιορκία τους δεν έφερε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα, καθώς οι άνδρες του Λογοθέτη ήταν ανεπαρκώς εξοπλισμένοι.
Μόλις έφθασε το μαντάτο της εξέγερσης στην Υψηλή Πύλη, ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β' την εξέλαβε ως αχαριστία των Χίων, αλλά και ως προσωπική προσβολή, επειδή η αδελφή του καρπούταν από το νησί τον φόρο από τα μαστιχόδεντρα. Έμπλεος οργής διέταξε αμέσως να φυλακιστούν όλοι οι Χιώτες της Κωνσταντινούπολης και εξήντα από αυτούς να αποκεφαλιστούν. Στη συνέχεια έδωσε την εντολή στον αντιναύαρχο Καρά-Αλή πασά να καταπλεύσει στον νησί και να τιμωρήσει παραδειγματικά τους εξεγερθέντες.
Στις 30 Μαρτίου 1822 και μετά από έντονο κανονιοβολισμό, ο Καρα-Αλής αποβίβασε στην ακτή 7.000 άνδρες και με τη συνδρομή της τουρκικής φρουράς κατέστειλε εύκολα και σύντομα την εξέγερση, εκμεταλλευόμενος τον κακό σχεδιασμό της και τις έριδες για την αρχηγία μεταξύ Μπουρνιά και Λογοθέτη. Στη συνέχεια πυρπόλησε όλα τα περίχωρα και την πρωτεύουσα του νησιού και επιδόθηκε σε ανήκουστες σφαγές. Υπολογίζεται ότι από τους 117.000 χριστιανούς κατοίκους του νησιού, 42.000 σφαγιάστηκαν, 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη. Οι Τούρκοι έχασαν περίπου 600 άνδρες, ενώ αναφέρθηκαν και θύματα μεταξύ των Εβραίων, που διεκπεραιώθηκαν από τη Μικρασιατική ακτή στο νησί για να πλιατσικολογήσουν και επόπτευαν το δουλεμπόριο.
Τα αιματηρά γεγονότα της Χίου προκάλεσαν αλγεινή εντύπωση στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε και οι τάξεις των φιλελλήνων πύκνωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερά καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Η ελληνική νέμεση θα έλθει σύντομα, με την ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας του Καρα-Αλή από τον Κωνσταντίνο Κανάρη (6 - 7 Ιουνίου 1822). Ο Κανάρης πυρπολεί την τουρκική ναυαρχίδα
Ο γερμανός ναύαρχος Βίλχελμ φον Κανάρις (1887-1945), αρχηγός της αντικατασκοπείας του Χίτλερ, ισχυριζόταν ότι καταγόταν από τη Χιακή Διασπορά, που προέκυψε από τη Σφαγή της Χίου. Ο σύγχρονος κινέζος ζωγράφος Γιούε Μιντζούν φιλοτέχνησε με τον δικό του τρόπο ένα πίνακα που ονόμασε «Η σφαγή της Χίου». Πουλήθηκε το 2007 σε δημοπρασία έναντι 4,1 εκατομμυρίων δολαρίων.
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Έχει επεξεργασθεί από τον/την akaliakoukou στις Δευ Μαρ 29, 2021 1:01 am, 3 φορές συνολικά
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Δευ Μαρ 29, 2021 12:39 am
Αγαπημένο μου ποίημα που με έχει σημαδέψει από παιδάκι.... "το Ελληνόπουλο" του Βίκτωρος Ουγκώ. Μάλιστα στο σχολείο είχαμε κάνει ένα δρώμενο και έκανα τον αφηγητή (είχα απαγγείλει τους πρώτους στίχους, αν ψάξω μπορεί να βρω φωτογραφίες να σας ανεβάσω....) Πάντα με ανατριχιάζουν αυτοί οι στίχοι.....
Βίκτωρ Ουγκώ: Το Ελληνόπουλο – L’enfant
Απόδοση στα ελληνικά: Κωστής Παλαμάς
Τούρκοι διαβήκαν, χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα. Η Χίο, τ’όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα, με τα κρασιά, με τα δεντρά τ’αρχοντονήσι, που βουνά και σπίτια και λαγκάδια και στο χορό τις λυγερές καμιά φορά τα βράδια καθρέφτιζε μεσ’ τα νερά.
Ερμιά παντού. Μα κοίταξε κι απάνου εκεί στο βράχο, στου κάστρου τα χαλάσματα κάποιο παιδί μονάχο κάθεται, σκύβει θλιβερά το κεφαλάκι, στήριγμα και σκέπη του απομένει μόνο μιαν άσπρη αγράμπελη σαν αυτό ξεχασμένη μεσ’την αφάνταστη φθορά.
Φτωχό παιδί, που κάθεσαι ξυπόλυτο στις ράχες για να μην κλαις λυπητερά, τι ΄θελες τάχα να ‘χες για να τα ιδώ τα θαλασσά ματάκια σου ν’αστράψουνε, να ξαστερώσουν πάλι και να σηκώσεις χαρωπά σαν πρώτα το κεφάλι με τα μαλλάκια τα χρυσά;
Τι θέλεις άτυχο παιδί, τι θέλεις να σου δώσω για να τα πλέξεις ξέγνοιαστα, για να τα καμαρώσω ριχτά στους ώμους σου πλατιά μαλλάκια που του ψαλιδιού δεν τάχει αγγίξει η κόψη και σκόρπια στη δροσάτη σου τριγύρω γέρνουν όψη και σαν την κλαίουσα την ιτιά;
Σαν τι μπορούσε να σου διώξει τάχα το μαράζι; Μήπως το κρίνο απ’ το Ιράν που του ματιού σου μοιάζει; Μην ο καρπός απ’το δεντρί που μεσ’ στη μουσουλμανική παράδεισο φυτρώνει, κι έν’ άλογο χρόνια εκατό κι αν πιλαλάει, δε σώνει μεσ’απ’ τον ίσκιο του να βγει;
Μην το πουλί που κελαηδάει στο δάσος νύχτα μέρα και με τη γλύκα του περνάει και ντέφι και φλογέρα; Τι θες κι απ΄όλα τούτα τ’ αγαθά; Πες. Τ’ άνθος, τον καρπό; Θες το πουλί; Διαβάτη, μου κράζει το Ελληνόπουλο με το γαλάζιο μάτι: Βόλια, μπαρούτι θέλω. Να.
Και στα γαλλικά για όσους ξέρουν και προτιμούν το πρωτότυπο:
L'Enfant
Les turcs ont passé là. Tout est ruine et deuil. Chio, l'île des vins, n'est plus qu'un sombre écueil, Chio, qu'ombrageaient les charmilles, Chio, qui dans les flots reflétait ses grands bois, Ses coteaux, ses palais, et le soir quelquefois Un chœur dansant de jeunes filles.
Tout est désert. Mais non ; seul près des murs noircis, Un enfant aux yeux bleus, un enfant grec, assis, Courbait sa tête humiliée ; Il avait pour asile, il avait pour appui Une blanche aubépine, une fleur, comme lui Dans le grand ravage oubliée.
Ah ! pauvre enfant, pieds nus sur les rocs anguleux ! Hélas ! pour essuyer les pleurs de tes yeux bleus Comme le ciel et comme l'onde, Pour que dans leur azur, de larmes orageux, Passe le vif éclair de la joie et des jeux, Pour relever ta tête blonde,
Que veux-tu ? Bel enfant, que te faut-il donner Pour rattacher gaîment et gaîment ramener En boucles sur ta blanche épaule Ces cheveux, qui du fer n'ont pas subi l'affront, Et qui pleurent épars autour de ton beau front, Comme les feuilles sur le saule ?
Qui pourrait dissiper tes chagrins nébuleux ? Est-ce d'avoir ce lys, bleu comme tes yeux bleus, Qui d'Iran borde le puits sombre ? Ou le fruit du tuba, de cet arbre si grand, Qu'un cheval au galop met, toujours en courant, Cent ans à sortir de son ombre ?
Veux-tu, pour me sourire, un bel oiseau des bois, Qui chante avec un chant plus doux que le hautbois, Plus éclatant que les cymbales ? Que veux-tu ? fleur, beau fruit, ou l'oiseau merveilleux ? - Ami, dit l'enfant grec, dit l'enfant aux yeux bleus, Je veux de la poudre et des balles.
8-10 juillet 1828
Victor Hugo - Les Orientales
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Αρέσει στους χρήστες Aldebaran και Fay
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Τρι Μαρ 30, 2021 5:35 pm
Ανατριχίλα... κάθε φορά που το διαβάζω...
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Αρέσει στον χρήστη akaliakoukou
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Τρι Μαρ 30, 2021 5:46 pm
Καλησπέρα σας. Γέννημα θρέμμα της Χίου, μου ήταν αδύνατον να μην αναφερθώ στη σφαγή της Χίου και στο ολοκαύτωμα των Ψαρών.
Σαν σήμερα, 30 Μαρτίου του 1822 το χώμα της Χίου βάφτηκε κόκκινο....
Ας αφιερώσω στη μνήμη αυτών που βασανίστηκαν και θανατώθηκαν το υπέροχο ποίημα του Δροσίνη, που το τραγουδάμε πάντα στις τοπικές επετείους....
Στη Χίο
Ωραίο νησί! και λέγοντας μονάχα τ'όνομα σου με περεχούν τ'ανθόνερα και τα ροδόσταμά σου
γεμίζουν οι παλάμες μου με γιασεμιά ανθισμένα σφαλούν απ'τη μαστίχα σου τα μάτια μεθυσμένα
κι ακούν τ'αυτιά μου ένα παλιό τραγούδι αγάλι-αγάλι τραγούδι για τις Χιώτισσες που πλένουν στ' ακρογιάλι *
και, δείχνοντας αστόχαστα το ποδοστράγαλό τους, κάνουν τους ναύτες που περνούν να χάνουν το μυαλό τους.
Ωραίο νησί! αν δε φόρεσες δαφνόκλαδα, σου φτάνει για δόξα σου το ακάνθινο του μαρτυρίου στεφάνι.
Τα γιασεμιά κοκκίνισαν το χρόνο της σφαγής σου, πίνοντας αίμα αντί νερό στη ρημαγμένη γη σου.
Τα χελιδόνια πέρασαν χωρίς να σταματήσουν, μη ξέροντας στο χαλασμό πού τις φωλιές να χτίσουν.
Κι ο ναύτης που ξετρέλανες, ξαναγυρνώντας πάλι, δεν είδε ούτε μια Χιώτισσα να πλένει στ' ακρογιάλι!
Ιούνιος 1927 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ
* Αναφέρεται στο πασίγνωστο παραδοσιακό τραγούδι "Κάτω στο γυαλό"
" Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι κάτω στο γιαλό κοντή, νεραντζούλα φουντωτή,
πλέναν Χιώτισσες, πλέναν παπαδοπούλες και μια Χιώτισσα κοντή, νεραντζούλα φουντωτή,
έπλενε άπλωνε και με την άμμο παίζει. Φύσηξε βοριάς, μαΐστρος, τραμουντάνα και της σήκωσε το ποδοφούστανό της και της φάνηκε ο ποδαστράγαλός της. έλαμψε ο γιαλός, έλαμψε ο κόσμος όλος. "
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Απρ 11, 2021 12:57 pm
Από την : The Trivialist στο fb
Τη 10η Απριλίου του 1826, οι Μεσολογγίτες θα έγραφαν μια από τις συγκινητικότερες και ηρωικότερες σελίδες της Ελληνικής Επανάστασης, καθότι, φιλομαθές κοινό μου, το Μεσολόγγι, εδώ και ένα χρόνο βρισκόταν υπό πολιορκία! Γύρω από τα τείχη της πόλης και στη λιμνοθάλασσα είχαν στρατοπεδεύσει χιλιάδες Οθωμανοί και Βορειοαφρικανοί υπό τους Κιουταχή και Ιμπραήμ, με ενισχύσεις στρατιωτικές και υλικές από τους Γάλλους! Οι πολιορκημένοι έφτασαν να τρώνε δέρματα, φύκια, γάτες και ποντικούς! Μόνο μια αιφνιδιαστική Έξοδος θα μπορούσε, ίσως, να τους σώσει από τον βέβαιο θάνατο! Το σχέδιο καταστρώθηκε και οι πύλες, εκείνο το Σάββατο του Λαζάρου, άνοιξαν! Όμως, οι Αγαρηνοί ήταν καλά πληροφορημένοι και περίμεναν με τα γιαταγάνια! 1.700 μαχόμενοι σφάχτηκαν επί τόπου! 6.000 γυναίκες και παιδιά σκλαβώθηκαν και βρέθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής! Άλλοι, που εγκλωβίστηκαν στην πόλη, κλείστηκαν στις πυριτιδαποθήκες και τινάχτηκαν στον αέρα. Ελάχιστοι πρόλαβαν να διαφύγουν! Με την πτώση του ηρωικού Μεσολογγίου, η Επανάσταση είχε πλέον κατασταλεί. Όμως, τούτη η τραγωδία ήταν και καθοριστική για τον δρόμο προς την ανεξαρτησία, αφού η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη απαιτούσε μια λύση! Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν μπορούσαν να αρνηθούν, πλέον, την ανάγκη δημιουργίας ενός νεοελληνικού κράτους...
" Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει. Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
“Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω εγώ στο χέρι; Οπού ‘σύ μου ‘γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει”.
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Aldebaran στις Κυρ Απρ 11, 2021 1:20 pm, 1 φορά
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Απρ 11, 2021 1:18 pm
Τότες εταραχτήκανε τα σωθικά μου και έλεγα πως ήρθε ώρα να ξεψυχήσω· κι ευρέθηκα σε σκοτεινό τόπο και βροντερό, που εσκιρτούσε σαν κλωνί στάρι στο μύλο που αλέθει ογλήγορα, ωσάν το χόχλο στο νερό που αναβράζει· ετότες εκατάλαβα πως εκείνο ήτανε το Μεσολόγγι· αλλά δεν έβλεπα μήτε το κάστρο, μήτε το στρατόπεδο, μήτε τη λίμνη, μήτε τη θάλασσα, μήτε τη γη που επάτουνα, μήτε τον ουρανό· εκατασκέπαζε όλα τα πάντα μαυρίλα και πίσσα, γιομάτη λάμψη, βροντή και αστροπελέκι· και ύψωσα τα χέρια μου και τα μάτια μου να κάμω δέηση, και ιδού μες στην καπνίλα μία μεγάλη γυναίκα με φόρεμα μαύρο σαν του λαγού το αίμα, όπου η σπίθα έγγιζε κι εσβενότουνε· και με φωνή που μου εφαίνονταν πως νικάει την ταραχή του πολέμου άρχισε:
«Το χάραμα επήρα Του Ήλιου το δρόμο, Κ ρεμώντας τη λύρα Τη δίκαιη στον ώμο Κι απ' όπου χαράζει Ως όπου βυθά,
Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι.»
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Β'
1 Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει· Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει. Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·1 Στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει: «Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι; Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».
ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ Γ'
1 Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα, Κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου Με λογισμό και μ' όνειρο, τι χάρ' έχουν τα μάτια, Τα μάτια τούτα, να σ' ιδούν μες στο πανέρμο δάσος, Που ξάφνου σου τριγύρισε τ' αθάνατα ποδάρια (Κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα του Βαϊώνε! Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα, Ατάραχη σαν ουρανός μ' όλα τα κάλλη πόχει, Που μέρη τόσα φαίνονται και μέρη 'ναι κρυμμένα· Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν' ακούσω τη φωνή σου, Κι ευθύς εγώ τ' Ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω; Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του και το ξερό χορτάρι. (Η Θεά απαντάει εις τον ποιητή και τον προστάζει να ψάλει την πολιορκία του Μεσολογγίου).
2 Έργα και λόγια,1 στοχασμοί, -στέκομαι και κοιτάζω- Λουλούδια μύρια, πούλουδα, που κρύβουν το χορτάρι, Κι άσπρα, γαλάζια, κόκκινα καλούν χρυσό μελίσσι. Εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με το χάρο. - Μες στα χαράματα συχνά, και μες στα μεσημέρια, Και σα θολώσουν τα νερά, και τ' άστρα σα πληθύνουν, Ξάφνου σκιρτούν οι ακρογιαλιές, τα πέλαγα κι οι βράχοι. «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπ' Άγγλου! Πέλαγο μέγα πολεμά, βαρεί το καλυβάκι· Κι αλιά! σε λίγο ξέσκεπα τα λίγα στήθια μένουν· Αθάνατη 'σαι, που ποτέ, βροντή, δεν ησυχάζεις;» Στην πλώρη, που σκιρτά, γυρτός, τούτα 'π' ο ξένος ναύτης. Δειλιάζουν γύρου τα νησιά, παρακαλούν και κλαίνε, Και με λιβάνια δέχεται και φώτα τον καημό τους Ο σταυροθόλωτος ναός και το φτωχό ξωκλήσι. Το μίσος όμως έβγαλε και κείνο τη φωνή του: «Ψαρού, τ' αγκίστρι π' άφησες, αλλού να ρίξεις άμε.» Μες στα χαράματα συχνά, και μες στα μεσημέρια, Κι όταν θολώσουν τα νερά, κι όταν πληθύνουν τ' άστρα, Ξάφνου σκιρτούν οι ακρογιαλιές, τα πέλαγα κι οι βράχοι. Γέρος μακριά, π' απίθωσε στ' αγκίστρι τη ζωή του, Το πέταξε, τ' αστόχησε, και περιτριγυρνώντας: «Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπ' Άγγλου! Πέλαγο μέγ', αλίμονον! βαρεί το καλυβάκι· Σε λίγην ώρα ξέσκεπα τα λίγα στήθη μένουν Αθάνατή 'σαι, που, βροντή, ποτέ δεν ησυχάζεις; Πανερημιά της γνώρας μου, θέλω μ' εμέ να κλάψεις.»
3 Δεν τους βαραίν' ο πόλεμος, αλλ' έγινε πνοή τους ..............κι εμπόδισμα δεν είναι Στες κορασιές να τραγουδούν και στα παιδιά να παίζουν.
Μου αρέσουν και οι δύο εκτελέσεις, γι αυτό και τις παραθέτω
Μητέρα Μεγαλόχαρη
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Αρέσει στον χρήστη akaliakoukou
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Απρ 11, 2021 1:59 pm
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
Αρέσει στους χρήστες akaliakoukou και Έλλη
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Απρ 11, 2021 5:12 pm
Πόσο αίμα έχει χυθεί για την ελευθερία.... Κάθε φορά που τα διαβάζω ψυχοπλακώνομαι.....
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Έλλη Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 126 Ηλικία : 20 Registration date : 22/06/2019
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Απρ 11, 2021 7:17 pm
@akaliakoukou, μια απ'τα ίδια...
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Τρι Ιουλ 27, 2021 2:00 pm
Σήμερα είδα ένα βιντεάκι που έφτιαξαν και με συγκίνησε πολύ, θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Εχτές, 26 Ιουλίου 2021, της Αγ.Παρασκευής, το Νήσος Σάμος απέδοσε τιμές περνώντας έξω από την εκκλησία της Αγ.Παρασκευής στο Καστέλο της Χίου, που χτίστηκε από πρόσφυγες που ήρθαν το 22. Συγκινούμαι, κάτι με αγγίζει πολύ, μιας και κατάγομαι από την Αγ.Παρασκευή και συγκεκριμένα από το Κιόστε, το χωριό του παππού μου, το οποίο σήμερα ονομάζεται Νταγιάνι...
Λόγω κορωνοιόύ αποφεύγω τις μεγάλες γιορτές και την πολυκοσμία (εχτές 34 νέα κρούσματα στη Χίο και πάμε ολοταχώς προς το κόκκινο...) και δεν πήγα, όμως με αυτό το βίντεο ήταν σαν να ήμουν κι εγώ εκεί..
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Αρέσει στον χρήστη Aldebaran
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Τετ Ιουλ 28, 2021 10:58 am
Το Σάββατο παρακολούθησα σ΄ένα θεατράκι στη γειτονιά μου μιά μουσική παράσταση με θέμα την Επανάσταση του '21. Το πρώτο μέρος, περιλάμβανε ένα αφηγηματικό κομμάτι από τον Κώστα Καστανά για το πως ξεκίνησε η Επανάσταση και πώς κορυφώθηκε στα επόμενα χρόνια. Παρούσα, τότε και πάντα ζωντανή, η μουσική μας παράδοση με αποσπάσματα από τραγούδια - προεπαναστατικά και δημοτικά, κάποια πολύ γνωστά άλλα λιγότερο - διασωθέντα μουσικά μας κειμήλια από την μεγάλη μας Δόμνα Σαμίου. Παράλληλα με την αφήγηση ή την απόδοση των τραγουδιών, πλούσιο οπτικό και ηχητικό υλικό από το αρχείο της ΕΡΤ. Το δεύτερο ήταν το καθαρά μουσικό μέρος. Πρόκειται για το έργο του Λίνου Κόκοτου σε στίχους του Φώντα Λάδη με τίτλο: Το ποτάμι Είχε κυκλοφορήσει το 1986 με αρχικούς ερμηνευτές τη Σωτηρία Μπέλλου, την Ελένη Τσαγκαράκη και τον Κώστα Λεοντίδη. Βλέποντας την παράσταση, συγκινήθηκα... κάποια από αυτά τα τραγούδια, τα είχα πρωτοακούσει σε νεαρή ηλικία, από τα ραδιόφωνα της ΕΡΑ.
Συγκινήθηκα επίσης που είδα από κοντά τον μεγάλο μας συνθέτη, τον κ. Λάδη και θαύμασα για μια ακόμη φορά το τεράστιο ταλέντο του κ. Κόκοτου! Ήταν και οι δύο παρόντες, στην πρώτη παρουσίαση του έργου τους... πόσο επίκαιρο μπορεί να είναι ένα μουσικό έργο που γράφτηκε 50 χρόνια πριν... κι όμως.
Αν παιχτεί στα μέρη σας, μην τη χάσετε την παράσταση!!!
"Το ποτάμι. Αιώνες τώρα κυλάει. Άλλοτε βουερό, άλλοτε ήσυχο. Έρχεται από μακριά και χάνεται στη θάλασσα. Το ποτάμι των Ελλήνων. Άλλα ποτάμια χύνονται στην κοίτη του. Τα πρόσωπα χάνονται, ξαναφαίνονται. Το ποτάμι. Μέσα μας, μέσα σ΄αυτό εμείς. Αλλάζει. Αλλά υπάρχει πάντα. Κι όταν το χάνουμε από τα μάτια μας, κι όταν νομίζουμε πως στέρεψε κι η τελευταία σταγόνα". Λίνος Κόκοτος - Φώντας Λάδης
_________________ All we have to decide is what to do with the time that is given us.
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Παρ Νοε 11, 2022 7:27 am
Αν δεν παινέσεις λέει το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει.... 11η Νοεμβρίου 1912 Κάθε χρόνο, σήμερα γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Χίου από τον Τουρκικό ζυγό
Το πρωί ξύπνησα από τους προσκόπους που γυρνάνε στις γειτονιές με τα ταμπούρα τους, πολύ ωραίο συναίσθημα, και θα ξεκινήσω να ετοιμάζομαι για την παρέλαση, μιας και λόγω της απόφασής μου να μετακομίσω στην πρωτεύουσα, μάλλον θα είναι και η τελευταία φορά που θα παρελάσω στο νησί... Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια πώς τα φέρνει η ζωή...
Θα ήθελα την κατανόησή σας, είπα να το γιορτάσουμε και στο φορουμάκι μας, τιμή σ'αυτούς που πάλεψαν για την ελευθερία μας....
Και του χρόνου τέτοιες μέρες να είμαστε καλά!!!
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Αρέσει στους χρήστες Aldebaran και alfaalfa
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία Κυρ Νοε 13, 2022 2:00 am
Πρόκειται για την χειροποίητη ελληνική σημαία, με ότι ύφασμα βρέθηκε εκείνη τη στιγμή, που η νεαρή Ευγενία Μαδιά την κατασκεύασε, την ημέρα της απελευθέρωσης της Χίου στις 11 Νοεμβρίου 1912 και παραδόθηκε στη στρατιωτική διοίκηση, που αποφάσισε αυτή η σημαία να αντικαταστήσει την αντίστοιχη τουρκική στον ιστό του φρουραρχείου.
Η σημαία διασώθηκε από τον Γεώργιο Χωρέμη και παραδόθηκε για φύλαξη στην "Βιβλιοθήκη Κοραή".
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...