Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Μουσικά αφιερώματα! Δευ Νοε 17, 2008 2:57 am
Είχα σκοπό να ανοίξω αυτό το θέμα αφού τελειώσω με τη Λούνα. Όμως μόλις έλαβα ένα βιντεάκι με το οποίο έπαθα πλάκα και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας... Δεν έχω ιδέα ποιοι είναι, θα το ψάξω, αν γνωρίζετε κάτι παραπάνω από εμένα για αυτούς τους δύο καταπληκτικούς, παρακαλώ ενημερώστε μας!!!
Και με τα δύο επόμενα βιντεάκια είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό... σκέφτηκα να τα μοιραστώ κι αυτά μαζί σας...
"Ode to Joy" played on wine glasses
Και το θέμα του Χάρρυ Πόττερ... απίστευτο! Harry Potter theme on wine glass
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Η δύναμη της θέλησης... Κυρ Νοε 30, 2008 1:01 am
Μόλις έλαβα ένα ακόμη βιντεάκι... Πραγματικά συγκλονιστηκό... δεν έχω λόγια. δείτε το και αν θέλετε το σχολιάζουμε αργότερα
Αν και... δεν ξέρω κατά πόσον σας αρέσει και παρακολουθείτε αυτή την ενότητα.. δεν έχω δει κανένα σχόλιο ακόμη... Λοιπόν, σας αφήνω το βιντεάκι και πάω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο και... νανάκια....
Ναι, η μεγάλη μέρα έφτασε... Έρχομαι Αθήνα!!!!
Επιτέλους!!!!!
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
misspepper77 Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 213 Ηλικία : 46 Αγαπημένος χαρακτήρας : ΑΝΝΥ Registration date : 01/11/2008
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Κυρ Νοε 30, 2008 11:41 am
Όντως συγκλονιστικό! Τι μπορεί να καταφέρει η ανθρώπινη θέληση...Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μεγάλη ψυχολογική δύναμη!......
Ελένη Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 346 Ηλικία : 48 Επάγγελμα : Hippie Αγαπημένος χαρακτήρας : Candy Registration date : 11/06/2007
Ναι, το ξέρω.... τελευταία χάθηκα.... Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το βιντεάκι που μου έστειλαν...
Σαν... γνώστης του αντικειμένου, σας διαβεβαιώνω ότι έχει γίνει εκπληκτική δουλειά!!!! (για όσους γνωρίζουν, παρόλο που ξεφεύγει από τους κανόνες της σχολικής φούγκας, τουλάχιστον όσο αναφορά το θέμα-απάντηση, το αποτέλεσμα είναι πολύ πολύ καλό... ώρες ώρες εκνευρίζομαι με τα ωδεία και τις μουσικές σχολές... αν αυτή τη φούγκα την είχαμε δώσει έτσι στις εξετάσεις θα κοβόμασταν, έλεος!!! Ξέρω ξέρω, βγήκα πολύ εκτός τόπικ,αλλά δεν μπορούσα να μην το βγάλω από μέσα μου, θα έσκαγα...)
Απολαύστε την!!!!!
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
akaliakoukou εργατική μελισσούλα!
Αριθμός μηνυμάτων : 3807 Ηλικία : 46 Τόπος : Χίος Αγαπημένος χαρακτήρας : Τέρρυ!!! Registration date : 21/10/2007
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Δευ Ιαν 19, 2009 11:17 am
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω Ρωτάς για την καριέρα μου τη νύχτα και τη μέρα μου κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω
Και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα για να ʽναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα κι ανοίγω το ψυγείο σου το έλα και τʼ αντίο σου ζητούσα στη ζωή μου, πάνω απʼ όλα
Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι, μαμά, γερνάω και τρέμω να ʽμαι αυτό που χρόνια ανησυχείς ωραία, νέα κι ατυχής
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα να ξέρεις πως σου τα ʽχω φυλαγμένα και τέλειωσα με άριστα, αλλά δεν έχω ευχάριστα μαμά, όλα στον κόσμο είναι γραμμένα
Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες τις άγριες σου φέρνω ανεμώνες και κοίτα ένα μυστήριο του κόσμου το κριτήριο πως μοιάζουμε μου λέει σα δυο σταγόνες
Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι, μαμά, γερνάω και τρέμω να ʽμαι αυτό που χρόνια ανησυχείς ωραία, νέα κι ατυχής
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
misspepper77 Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 213 Ηλικία : 46 Αγαπημένος χαρακτήρας : ΑΝΝΥ Registration date : 01/11/2008
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Τρι Ιαν 20, 2009 12:38 am
Και ύστερα αγαπητές μου, λέτε πως σας σπαράζω εγώ!!!...Ε λοιπόν κυρία μου...με πλάνταξες...τι σε έφταιξα μαρή;;;;...Τώρα που στρώνω εγώ...χαλάς εσύ...Ε λοιπόν κάτι πρέπει να κάνουμε με τα ψυχονευρωτικά μας εδώ μέσα...(χεχεχε το ξέρω πως σας περνάω όλους...)!!!
Ελένη Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 346 Ηλικία : 48 Επάγγελμα : Hippie Αγαπημένος χαρακτήρας : Candy Registration date : 11/06/2007
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Τρι Ιαν 20, 2009 7:19 am
Αχ αυτά τα 30 μας κάνουν άνω κάτω! Όταν τα έκλεισα για μια βδομάδα ήμουν χάλια, νόμιζα ότι τελείωσε η ζωή μου! Από τότε έχω να ακούσω αυτό το τραγούδι, το οποίο τότε το είχα λιώσει! Και να σκεφτείς ότι ουδέποτε ήθελα να κάνω οικογένεια, τα παιδάκια δυστυχώς με φρικάρουν :S Δεν ξέρω τι με είχε πιάσει, πάντως μια βδομάδα μετά μου πέρασε. Η μόνη διαφορά των 30ʼs από τα 20ʼs είναι ότι χαλάω καμιά 200αριά ευρώ παραπάνω το χρόνο για κρέμες lol Όπως είπε και ο Αλέκος Αλεξανδράκης (νομίζω), τα γεράματα είναι κάτι που σου συμβαίνει αν είσαι πολύ τυχερός. Σκέψου το ξανά akaliakoykou μου και θα δεις ότι είναι ευτυχία να γερνάμε. Πολλοί έχασαν αυτή την ευκαιρία.
_________________
misspepper77 Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 213 Ηλικία : 46 Αγαπημένος χαρακτήρας : ΑΝΝΥ Registration date : 01/11/2008
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Τρι Ιαν 20, 2009 7:35 am
Βρε Ελενάκι μου...τώρα ήρθα και έγινα κουρελόχαρτο.Αν και δυστυχώς είπες μια πολύ μεγάλη αλήθεια!
Turrican Banned δια παντός
Αριθμός μηνυμάτων : 272 Τόπος : Αθηνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Άντονυ, Registration date : 18/10/2008
Βρε Δέσποινα τι έχεις φτιάξει εδώ μέσα.....ούτε ένα μήνα δεν μπορούμε να λειψουμε από εδώ μέσα; Πολύ ωραία η εκτέλεση των δύο σε μια κιθάρα!
Με εντυπωσίασε και αυτή η Νοκια φούγκα αν και δεν έχω τις γνώσεις να την αναλύσω και να την κατανοήσω!
Μη σας πιάνει μελαγχολία η ζωή συνεχίζεται!
domniki Candy Star
Αριθμός μηνυμάτων : 1103 Ηλικία : 49 Τόπος : Αθήνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Κάντυ Registration date : 14/10/2008
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Παρ Ιαν 23, 2009 8:55 am
akaliakoukou έγραψε:
Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι, μαμά, γερνάω και τρέμω να ʽμαι αυτό που χρόνια ανησυχείς ωραία, νέα κι ατυχής
Αχ βρε akaliakoukou μου...εισαι καταστροφη
Το συγκεκριμενο τραγουδι το ακουω σπανια, παρολο που μ'αρεσει τρομερα, γιατι δεν το αντεχω! Οταν κατι τοσο σπαρακτικο, οταν ουσιαστικα μια κραυγη για βοηθεια, που ομως δεν ερχεται ποτε, κατανταει να γινει βιογραφικη (για μενα) τοτε προτιμω να κλεισω τα ματια και τα αυτια, γιατι αλλιως... Ειναι ορισμενα πραγματα που μου ειναι πολυ δυσκολο να αποδεχτω. Προσπαθω ομως, καθημερινα...
Ποτε δεν φοβηθηκα τα γεραματα, τις ρυτιδες, τον χρονο. Εκεινο που παντα φοβομουν και φοβαμαι ειναι οτι περναει (περασε πια) ο χρονος και δεν εκανα αυτα που ειχα ονειρευτει να κανω...
Το παραπονο
Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να το πω άλλα είναι εκείνα που αγαπώ γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.
Στ' αληθινά στα ψεύτικα το λέω και τ' ομολογώ. Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ μες στη ζωή πορεύτηκα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά, πάντα πάντα θα 'ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει.
(akaliakoukou μου, σε παρακαλω, βαλε το youtube με την Αρβανιτακη!!!)
edit- το βρηκα και το ποσταρω
Έχει επεξεργασθεί από τον/την domniki στις Τρι Φεβ 10, 2009 4:52 pm, 6 φορές συνολικά
misspepper77 Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 213 Ηλικία : 46 Αγαπημένος χαρακτήρας : ΑΝΝΥ Registration date : 01/11/2008
Ε λοιπόν κορίτσια μου γλυκά σας έδωσα μια ευκαιρία,σας έδωσα δεύτερη...ε λοιπόν δεν έχετε καταλάβει πως αν με πιάσουν τα συναισθηματονευρωτκοαπωθημενοπαραληρηματικά μου γίνομαι ο Βασίλης Καίλας που παραβγαίνει την Μάρθα Βούρτση στο κλάμα. Θα σας πω και γω λοιπόν ένα τραγουδάκι...α όχι τώρα δεν ύπάρχει επιστροφή...θα το ακούσετε!!
ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας
Θαρρώ πως ήταν χθές, θαρρώ πως ήταν χθες, που παίζαμε σπιτάκια, που πετάγαμε μπαλόνια, σχολειό δημοτικό, κοπάνα και κρυφτό κούρεμα γλόμπος και κοντά τα παντελόνια..
Θαρρώ πως ήταν χθες, θαρρώ πως ήταν χθες, που λέγαμε τα κάλαντα και τρέχαμε στα χιόνια, κρυμμένο το γλυκό, ο νους μας στο κακό κι ούτε κατάλαβα πως πέρασαν τα χρόνια...
-R- Ακόμα σαν ν'ακούω τη μαμά μου "να 'ρθεις νωρίς" "μην πας μακρυά" και "να προσέχεις"... Έξω απ'την πόρτα τώρα γράφει τ'όνομά μου και στο ταμπλό του αμαξιού "μπαμπά μην τρέχεις" Θαρρώ πως ήταν χθες Θαρρώ πως ήταν χθες...
Θαρρώ πως ήταν χθες, θαρρώ πως ήταν χθες που βγαίναμε τις νύχτες και ρημάζαμε τα φρούτα στα χέρια γρατζουνιές, στα πόδια μελανιές κι όταν αργούσα μου τις βρέχαν με τη σκούπα..
Θαρρώ πως ήταν χθες, θαρρώ πως ήταν χθες που μάθαινα ποδήλατο, που κράταγα σφεντόνα, αγάπες παιδικές στις πέρα γειτονιές κι ένα σημάδι στο κεφάλι από κοτρώνα...
domniki Candy Star
Αριθμός μηνυμάτων : 1103 Ηλικία : 49 Τόπος : Αθήνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Κάντυ Registration date : 14/10/2008
Θέμα: Απ: Μουσικά αφιερώματα! Δευ Ιαν 26, 2009 9:52 am
Το Σαββατο πηγα στην "Ακτη Πειραιως", οπου ανεβαινει μια μουσικη παρασταση με τους Παπακωνσταντίνου, Ζουγανέλη, Μπουλά, Θηβαίο και Καλυβάτση. Ο Παπακωνσταντινου ειναι ΥΠΕΡΟΧΟΣ και ο Θηβαιος το ιδιο, ο Μπουλας πολυ γλυκος και ο Καλυβατσης κωμικος. Μονο ο Ζουγανελης δεν μου αρεσε γιατι εβριζε ολη την ωρα, χωρις ιδιαιτερο λογο.
Απο ολη την παρασταση ξεχωριζω δυο τραγουδια.
Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις Απ' τη ζωή μου πέρασες Κι αλάργεψες και εχάθης Καθώς τα διαβατάρικα κι αγύριστα πουλιά
Πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις
Κι αν δεν προσμένεις να με δεις Κι εγώ πως θα ξανάρθεις εσύ του πρώτου ονείρου μου γλυκύτατη πνοή Αιώνια θα στο τραγουδώ Κι εσύ δεν θα το μάθεις Πως οι στιγμές που μου 'δωσες αξίζουν μια ζωή.
Ο Θηβαιος με την υπεροχη αισθαντικη φωνη του, με συγκινησε με το "Ποσο πολυ σ'αγαπησα". Δυστυχως την στιγμη που μας συγκινουσε ο ερμηνευτης, στο διπλανο τραπεζι τα 6 κοριτσακια, που μαλλον ειχαν ερθει στο μαγαζι για χαβαλε, γελουσαν και φωναζανε...μου ηρθε να τις χαστουκισω!
Η καλυτερη στιγμη της μουσικης παραστασης ηταν οταν ο Παπακωνσταντινου μας χαρισε το "Πριν το τελος"
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι σε κρατούσα απ'το χέρι ό,τι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει
Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στο δρόμου τη σκόνη Σκέψου να ΄ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σου το πιόνι μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
Παιδια ειχα ανατριχιασει! Λιγο καλυτερη ατμοσφαιρα να ειχε στο μαγαζι, θα ειχα βαλει τα κλαματα
Γιατι αραγε πριν το τελος να μοιαζει η σιωπη σαν μεγαλη αγαπη? Μηπως γιατι η σιωπη μπορει να ερμηνευτει κατα το δοκουν, μηπως μπορουμε να την μεταφρασουμε οπως ολα αυτα που θελουμε να ακουσουμε και δεν μας τα λενε, μηπως δηλαδη η σιωπη εκφραζει στο δικο μας μυαλο το ιδανικο και αρα την μεγαλη αγαπη? Μπορει η σιωπη να σημαινει πολλα, μπορει ομως να μην σημαινει και τιποτα! Προσωπικα νομιζω οτι οταν ενας αντρας σιωπα, απλα δεν εχει τιποτα να πει, ενω αντιθετα οταν μια γυναικα σιωπα εχει παρα πολλα να πει.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την domniki στις Τρι Φεβ 10, 2009 4:53 pm, 2 φορές συνολικά
domniki Candy Star
Αριθμός μηνυμάτων : 1103 Ηλικία : 49 Τόπος : Αθήνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Κάντυ Registration date : 14/10/2008
Il carretto passava e quell' uomo gridava 'gelati!' al ventuno del mese i nostri soldi erano già finiti io pensavo a mia madre e rivedevo i suoi vestiti il più bello era nero e coi fiori non ancora appassiti All' uscita di scuola i ragazzi vendevano i libri io restavo a guardarli cercando il coraggio per imitarli poi sconfitto tornavo a giocar con la mente e i suoi tarli e la sera al telefono tu mi chiedevi: "perchè non parli?"
Che anno è, che giorno è questo è il tempo di vivere con te le mie mani come vedi non tremano più e ho nell' anima in fondo all' anima cieli immensi, e immenso amore e poi ancora ancora amore amor per te fiumi azzurri e colline e praterie dove corrono dolcissime le mie malinconie l' universo trova spazio dentro me ma il coraggio di vivere quello ancora non c'è.
I giardini di marzo si vestono di nuovi colori e le giovani donne in quel mese vivono nuovi amori camminavi al mio fianco ad un tratto dicesti:"tu muori" Se mi aiuti son certa che io ne verro fuori! Ma non una parola chiarì i miei pensieri continuai a camminare lasciandoti attrice di ieri
Che anno è, che giorno è questo è il tempo di vivere con te le mie mani come vedi non tremano più e ho nell' anima in fondo all' anima cieli immensi, e immenso amore e poi ancora ancora amore amor per te fiumi azzurri e colline e praterie dove corrono dolcissime le mie malinconie l' universo trova spazio dentro me ma il coraggio di vivere quello ancora non c'è.
Νομιζω οτι οι στιχοι της Νικολακοπουλου στην ελληνικη version του τραγουδιου ειναι καταπληκτικοι! Δεν συγκρινονται με τους ιταλικους...τα ελληνικα τραγουδια εχω παρατηρησει οτι εχουν υπεροχους στιχους...ειναι ποιηματα, οχι απλα στιχακια
Έχει επεξεργασθεί από τον/την domniki στις Τρι Φεβ 10, 2009 4:53 pm, 1 φορά
ntmhx Candy Fan
Αριθμός μηνυμάτων : 211 Ηλικία : 45 Registration date : 04/01/2009
Διαβάζοντας όλα όσα έχετε γράψει-εκτός από το ότι με συγκινήσατε απιστευτα - θυμήθηκα ένα τραγούδι που το έχω συνδέσει με μια πολύ μελαγχολική περίοδο της ζωής μου:
Pink Martini Una Notte a Napoli Lyrics: Una notte a Napoli Con la luna ed il mare Ho incontrato un aηgelo Che non poteva più volar Una notte a Napoli Delle stelle si scordò E anche senza ali In cielo mi portò
Con lui volando lontano dalla terra Dimenticando le tristezze della sera In paradiso, oltre le nuvole Pazza d'amore come le lucciole
Quanto tempo può durare? Quante notti da sognare? Quante ore, quanti giorni E carezze infinite Quando ami da morire Chiudi gli occhi e non pensare Il tempo passa, l'amore scompare E la danza finirà!
Una notte a Napoli Con la luna ed il mare Ho incontrato un aηgelo Che non poteva più volar
Una notte a Napoli Delle stelle si scordò E anche senza ali In cielo mi portò
Tristemente tutto deve finire
Ma quando il cuore mi ha spezzato Ed in cielo mi ha abbandonato Adesso sulla terra son tornata Mai più di amare mi sono rassegnata
Ma guardo su!
Quanto tempo può durare? Quante notti da sognare? Quante ore, quanti giorni E carezze infinite? Quando ami da morire Chiudi gli occhi e non pensare Il tempo passa, l'amore scompare E la danza finirà!
Una notte a Napoli Con la luna ed il mare Ho incontrato un aηgelo Che non poteva più volar Una notte a Napoli Delle stelle si scordò E anche senza ali
In cielo mi portò
In cielo mi portò In cielo mi portò In cielo mi portò
Έχει επεξεργασθεί από τον/την domniki στις Τρι Φεβ 10, 2009 4:54 pm, 1 φορά (Λόγος της επεξεργασίας : youtube link :))
domniki Candy Star
Αριθμός μηνυμάτων : 1103 Ηλικία : 49 Τόπος : Αθήνα Αγαπημένος χαρακτήρας : Κάντυ Registration date : 14/10/2008
Δομνίκη, έπεσες στην περίπτωση!!!! Όταν ήμουν πιο μικρή, θεωρούσα ότι η Ελένη Δήμου δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, και νόμιζα ότι χάνει από θέμα τεχνικής.... μέχρι τη μέρα που προσπάθησα να τραγουδήσω κάποια τραγούδια της... Είναι πολύ καλή, και εκτός αυτού, το προσωπικά το λατρεύω... Είναι από τα κομμάτια που αγγίζουν την ψυχή μου.
Όπως επίσης και το προηγούμενο της Αρλέτας...
Αααααχ, μελαγχόλησα.....
_________________ Μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά.Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν...
Ελένη Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 346 Ηλικία : 48 Επάγγελμα : Hippie Αγαπημένος χαρακτήρας : Candy Registration date : 11/06/2007
Πολύ χαίρομαι που σας αρέσει το "Προσωπικά"! Μάλλον πρέπει να σας γνωρίσω το δημιουργό του
_________________
Aldebaran Στο Σείριο υπάρχουν παιδιά...
Αριθμός μηνυμάτων : 4883 Ηλικία : 53 Τόπος : Allou fun park... Επάγγελμα : Λίγο απ΄όλα... Αγαπημένος χαρακτήρας : Άλμπερτ Registration date : 31/01/2009