Η πιο δύσκολη στιγμή

[quote="titika"][quote="libra"]

freckled-faced girl έγραψε:

Θεωρω -οπως αναφερθηκε κ παραπανω με εξοχη επιχειρηματολογια -πιο σκληρη στιγμη το χωρισμο απο τον ΤΕΡΡΥ,ο οποιος αποδειχθηκε κατωτερος κ της ιδιας της αγαπης του για την ΚΑΝΤΥ καθως ο ιδιος δεν ηταν ξεκαθαρος ποτε κ δε διεκδικησε την ΚΑΝΤΥ με το δυναμισμο των προηγουμενων ετων.(Μιλω για την περιοδο απο την αναχωρηση του απο το ΚΟΛΛΕΓΙΟ κ επειτα.)Μπορει ως εικονα ο θανατος του ΑΝΤΟΝΙ να σοκαρει περισσοτερο,αλλα ο χωρισμος απο τον ΤΕΡΡΥ αφησε πιο βαθυ σημαδι-μια διαρκη πικρια...

Θεωρω πως στο θανατο του ΑΝΤΟΝΥ ηρθε ως δυναμικο αντισταθμισμα ενας καταλυτικος,οσο κ προστατευτικος ΤΕΡΡΥ ,μια ξεγνοιαστη συντροφια στο σχολειο κ ενας υπεροχος χρονος,ενω στο χωρισμο απο τον ΤΕΡΡΥ δεν ειδαμε κατι ικανο να εξαλειψει τον πονο της αναμνησης του-αλλιως δε θα σπαταλουσαμε τοσα pixels για ενα τελος που μας αφησε ακαλυπτες.

Μας πονεσε ο χαμος του ΑΝΤΟΝΥ ,αλλα το αντισταθμισμα του ΤΕΡΡΥ μας καλυψε ως εξελιξη της ζωης.Αντιθετως η παρουσια του ΑΛΜΠΕΡΤ -κ επειτα απο το χωρισμο προβαλλει πολυ στοργικη,συμβουλευτικη-σχεδον πατρικη-αλλα ουδεποτε ξεκαθαρα ερωτικη.ΔΕΝ ειδαμε τον Αλμπερτ να τοποθετει ΔΥΝΑΜΙΚΑ την ΚΑΝΤΥ στο πλευρο του,να εκτοπιζει τους μοχθηρους ΡΑΝΓΚΑΝ-αρα δεν ειδαμε ενα γεγονος που να επισκιασει τον ΤΕΡΡΥ.

Κ για να μην μου επαναστατησουν οι Αλμπερτικιες εγω λεω πως ο ΑΛΜΠΕΡΤ ειναι μια χαρα,αλλα ο τροπος που εξελιχθηκε κ δοθηκε η σχεση ως το τελος που μας δειξανε δε με καλυψε ως αντιβαρο των υπεροχων χρονων πλαι στον ΤΕΡΡΥ...

Δεν νομίζω ότι ο τέρρυ ήταν κατώτερος των προσδοκιών. Πιστεύω ότι το κυνήγησε αλλά δεν του βγήκε. Στο μυαλό του το είχε οργανώσει και ήθελε πρώτα να φτάσει σε κάποιο σημείο και μετά να είναι με την κάντυ. όταν το αποφάσισε έστειλε τα εισητήρια απλώς τον πρόλαβε η πραγματικότητα......

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ

titika έγραψε:

Μας πονεσε ο χαμος του ΑΝΤΟΝΥ ,αλλα το αντισταθμισμα του ΤΕΡΡΥ μας καλυψε ως εξελιξη της ζωης.Αντιθετως η παρουσια του ΑΛΜΠΕΡΤ -κ επειτα απο το χωρισμο προβαλλει πολυ στοργικη,συμβουλευτικη-σχεδον πατρικη-αλλα ουδεποτε ξεκαθαρα ερωτικη.ΔΕΝ ειδαμε τον Αλμπερτ να τοποθετει ΔΥΝΑΜΙΚΑ την ΚΑΝΤΥ στο πλευρο του,να εκτοπιζει τους μοχθηρους ΡΑΝΓΚΑΝ-αρα δεν ειδαμε ενα γεγονος που να επισκιασει τον ΤΕΡΡΥ.

Κ για να μην μου επαναστατησουν οι Αλμπερτικιες εγω λεω πως ο ΑΛΜΠΕΡΤ ειναι μια χαρα,αλλα ο τροπος που εξελιχθηκε κ δοθηκε η σχεση ως το τελος που μας δειξανε δε με καλυψε ως αντιβαρο των υπεροχων χρονων πλαι στον ΤΕΡΡΥ...

Δεν εχεις διαβασει το μανγκα/περιοδικο που ειναι η κανονικη ιστορια, ετσι;
Εκει θα δεις τον Αλμπερτ να υπερασπιζεται μπροστα σε ολους την Καντυ, να διαολοστελνει τους Ρανγκαν και πολλα αλλα καλα!

Ασχετο τωρα, διαβασα αυτο

http://irenepan.posterous.com/28878342

και ειπα να σας το δωσω. Οντως οι γυναικες τα λεμε μεταξυ μας ή σε φιλους (Καντυ), ενω οι αντρες τα μαζευουν μεσα τους (Τερρυ).

αν πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στο θάνατο του Άντονυ και το χωρισμό της από τον Τέρρυ, πιστεύω ότι ο θάνατος του Άντονυ την πόνασε περισσότερο, γιατί μπορεί να χώρισε με τον Τέρρυ, αλλά της αρκούσε το γεγονός ότι ήταν ζωντανός και τουλάχιστον επαγγελματικά έκανε το όνειρό του πραγματικότητα.

Εγω πάλι θεωρώ τον χωρισμό της απο΄τον Τερρυ. Κατ' αρχην εχουμε την μαρτυρία της Κάντυ, όπως πολυ σωστά ανέφερε η Ακάλια. Επειτα ο πόνος του θανάτου είναι πάρα πολύ εντονος, αλλα βαθμιαία υποχωρεί, και στην καρδια σου μένουν πάντα οι αναμνήσεις και οι καλύτερες στιγμες αυτού που εχασες. Σε εναν χωρισμό, δεν υπάρχει μόνο ο πόνος και η αδικία αν θελετε της απώλειας. Το χειροτερο μαρτυριο είναι οι επιλογες μας! Καναμε καλα που φυγαμε; Μηπως έπρεπε να παλέψουμε λίγο ακόμα; Η Αμφιβολία ριζώνει για τα καλα κι όσο ξέρεις οτι ο άλλος βρήσκεται κάπου εκεί εξω, σε τρωει πάντα το ΑΝ... Οταν η Καντυ χωρισε τον Τερρυ, πήρε μια απόφαση. Υπάρχει κάτι πιο δύσκολο, απο το να αποφασίσεις για τη ζωή σου; Ισως το να αποφασίσεις για την ζωή των αλλών;;;

nansecrets έγραψε:

ariel έγραψε:

Εγω πάλι θεωρώ τον χωρισμό της απο΄τον Τερρυ. Κατ' αρχην εχουμε την μαρτυρία της Κάντυ, όπως πολυ σωστά ανέφερε η Ακάλια. Επειτα ο πόνος του θανάτου είναι πάρα πολύ εντονος, αλλα βαθμιαία υποχωρεί, και στην καρδια σου μένουν πάντα οι αναμνήσεις και οι καλύτερες στιγμες αυτού που εχασες. Σε εναν χωρισμό, δεν υπάρχει μόνο ο πόνος και η αδικία αν θελετε της απώλειας. Το χειροτερο μαρτυριο είναι οι επιλογες μας! Καναμε καλα που φυγαμε; Μηπως έπρεπε να παλέψουμε λίγο ακόμα; Η Αμφιβολία ριζώνει για τα καλα κι όσο ξέρεις οτι ο άλλος βρήσκεται κάπου εκεί εξω, σε τρωει πάντα το ΑΝ... Οταν η Καντυ χωρισε τον Τερρυ, πήρε μια απόφαση. Υπάρχει κάτι πιο δύσκολο, απο το να αποφασίσεις για τη ζωή σου; Ισως το να αποφασίσεις για την ζωή των αλλών;;;

τοσο σωστα ( και πικρα) ολα αυτα που αναφερεις αριελ.... αλλα κι εγω αυτο πιστευω. ο χωρισμος με καποιον που αγαπας και που και οι δυο παραμενουν ζωντανοι ειναι πιο επιπονος και πιο δυσκολος! η απωλεια του θανατου ενος αγαπημενου προσωπου ποναει αφανταστα!! αλλα υποχωρει με τον καιρο οπως πολυ καλα εγραψες γιατι μενουν μονο οι αναμνησεις!!! στην περιπτωση του χωρισμου, εκτος απο τα ΑΝ που παντα βασανιζουν την καρδια και το μυαλο ειναι κι αυτη η εξοντωτικη γνωση οτι πατανε την ιδια γη κι ομως δεν ειναι εφικτο να ειναι μαζι για Χ λογους-εμποδια και ασταθμητους παραγοντες!!! ειναι οι αλυσιδες που νιωθεις να σε περιοριζουν μακρια απο οτι θελησες περισσοτερο στη ζωη σου!!!

αααααααααααχχχχχχχχχχχχχχ...ναν τι καλα που τα λες !!!!!!!!!!!!! ετσι ακριωως αισθανομαι κι εγω !!! και το ακομα πιο κουφο και αρρωστο ειναι οταν αυτος ο καποιος που δεν εισαστε μαζι μενει στο ακριβως απενατι στενο!!!!!!!!!!!!!! εεε εκει ειναι που πρεπει να ριξεις νια αυτοκτονια παρομοια με εκεινη της σουζαννα

nansecrets έγραψε:

ntalia έγραψε:

nansecrets έγραψε:

ariel έγραψε:

Εγω πάλι θεωρώ τον χωρισμό της απο΄τον Τερρυ. Κατ' αρχην εχουμε την μαρτυρία της Κάντυ, όπως πολυ σωστά ανέφερε η Ακάλια. Επειτα ο πόνος του θανάτου είναι πάρα πολύ εντονος, αλλα βαθμιαία υποχωρεί, και στην καρδια σου μένουν πάντα οι αναμνήσεις και οι καλύτερες στιγμες αυτού που εχασες. Σε εναν χωρισμό, δεν υπάρχει μόνο ο πόνος και η αδικία αν θελετε της απώλειας. Το χειροτερο μαρτυριο είναι οι επιλογες μας! Καναμε καλα που φυγαμε; Μηπως έπρεπε να παλέψουμε λίγο ακόμα; Η Αμφιβολία ριζώνει για τα καλα κι όσο ξέρεις οτι ο άλλος βρήσκεται κάπου εκεί εξω, σε τρωει πάντα το ΑΝ... Οταν η Καντυ χωρισε τον Τερρυ, πήρε μια απόφαση. Υπάρχει κάτι πιο δύσκολο, απο το να αποφασίσεις για τη ζωή σου; Ισως το να αποφασίσεις για την ζωή των αλλών;;;

τοσο σωστα ( και πικρα) ολα αυτα που αναφερεις αριελ.... αλλα κι εγω αυτο πιστευω. ο χωρισμος με καποιον που αγαπας και που και οι δυο παραμενουν ζωντανοι ειναι πιο επιπονος και πιο δυσκολος! η απωλεια του θανατου ενος αγαπημενου προσωπου ποναει αφανταστα!! αλλα υποχωρει με τον καιρο οπως πολυ καλα εγραψες γιατι μενουν μονο οι αναμνησεις!!! στην περιπτωση του χωρισμου, εκτος απο τα ΑΝ που παντα βασανιζουν την καρδια και το μυαλο ειναι κι αυτη η εξοντωτικη γνωση οτι πατανε την ιδια γη κι ομως δεν ειναι εφικτο να ειναι μαζι για Χ λογους-εμποδια και ασταθμητους παραγοντες!!! ειναι οι αλυσιδες που νιωθεις να σε περιοριζουν μακρια απο οτι θελησες περισσοτερο στη ζωη σου!!!

αααααααααααχχχχχχχχχχχχχχ...ναν τι καλα που τα λες !!!!!!!!!!!!! ετσι ακριωως αισθανομαι κι εγω !!! και το ακομα πιο κουφο και αρρωστο ειναι οταν αυτος ο καποιος που δεν εισαστε μαζι μενει στο ακριβως απενατι στενο!!!!!!!!!!!!!! εεε εκει ειναι που πρεπει να ριξεις νια αυτοκτονια παρομοια με εκεινη της σουζαννα

οχι Σουζανιες ntalia!!!

ετσι οπως εχω μπλεξει μονο για σουζαννιες ειμαι !

Εγώ νομίζω πως αυτό που την έκανε να χάσει τη γη κατώ απ'το τα πόδια της δεν ήταν ο χωρίσμός όχι...τον Τέρρυ θα μπορούσε να τον διεκδικήση αλλά δεν το έκανε και αυτός αλλά και αυτός δενν την διεκδύκησε ...τον θάνατο όμως όχι...δεν μπορείς να τον αλλάξεις τον θάνατο,είναι μόνιμος...και είναι πόνος πολύ μεγάλος και μόνο ο χρόνος μπορεί να επουλώσει τις πληγές,αλλά μέχρι να τις επουλώσει σε τριπάει σαν αγκάθι και το ξέρω ...ξέρω πολύ καλά αυτόν τον πόνο...

μαζι σου sierra και εγω ξερω πολυ καλα αυτον τον πονο..... αλλο ο χωρισμος.... ο χωρισμος μπορει να επουλοθει πολυ ευκολα.... στις μερες μας βλεπω κοριτσια που καθε τρεις και λιγο χωριζουν και μετα τα ξαναφτιαχνουν με τον ιδιο... ενταξει δεν συμβαινει μια τετοιου ειδους κατασταση στην καντυ αλλα ο χωρισμος δεν μπορει να πιασει σε βαθμο πονου το θανατο.... ο θανατος του αντονυ ηταν ειναι και θα ειναι ο χειροτερος πονος της καντυ γιατι αλλο να πεθανει καποιος και αλλο να χωριζεις μαζι του..... απο την αλλη οι δυσκολες στιγμες πιστευω επιρεαζονται και απο την ηλικια αν το καλωσκεφτω στην ηλικια που η καντυ δεν γνωριζει τι σημαινει ερωτας και αγαπη ο χειροτερος πονος ειναι να χασεις φιλο (στην κατασταση αυτην την αννυ) αλλα μεγαλωνοντας που καταλαβαινεις τον ερωτα και την αγαπη ο χωρισμος της με τον τερυ δεν ποιανει μια σε βαθμο πονου με το θανατο του αντονυ γιατι οπως ειπα αλλο χωρισμος και αλλο θανατος καημενη καντυ!!! ολα τα περασες!!!!!!