Οι μνήμες, διήγημα

Στον σκοτεινό διάδρομο του σπιτιού της Πόνυ αντήχησαν βήματα. Μια γυναικεία μορφή κοντοστάθηκε στην μέση του. Ναι, σίγουρα ο ήχος των βημάτων απ' αυτή προέρχονταν. Η γυναίκα ήταν 70χρονών πάνω-κάτω. Αφουγκράστηκε... το ροχαλητό των παιδιών από τα υπνοδωμάτια γέμιζαν τον αέρα. Η γυναίκα κατεθήνθηκε προς το γραφείο. Μόλις στάθηκε στο κατόφλι του ξαφνικά κατάλαβε πως δεν είχε αλλάξει και πολύ από τότε που η μις Πόνυ και η αδερφή Μαρία διέυθηναν. Τώρα είχε γυρίσει από το παρεκκλήσι του ορφανοτροφείου, είχε πάει να τις επισκευτεί. Αυτό το μέρος δεν είχε αλλάξει καθόλου από τότε που ήμασταν εδώ με την Άννυ και τον Τομ, σκέφτηκε. Κάθησε στο γραφείο της και άπλωσε τα χέρια της προς την μικρή ξυλόσομπα να τα ζεστάνει. Θα τους ρίξω μια ματιά και θα πάω για ύπνο, σκέφτηκε. Άνοιξε ένα συρταράκι κάτω από το γραφείο και έβγαλε από μέσα ένα μικρό, δαμασκηνί κουτί. Το άνοιξε και κοίταξε μέσα. Ένα ημερολόγιο, μερικές φωτογραφίες, ένα οικόσιμο, ένα κουτακι, επιστολές και ένα δακτυλίδι. Ξεφύλλισε λίγο το ημερολόγιο και σταμάτησε σε μια σελίδα με ένα μαυραστεράκι. Η μέρα που γνώρισα τον Στήαρ, σκέφτηκε. Η μέρα που γνώρισε τον Στήαρ, που γνώρισε τον Άρτσυ, που ξανά-έγινε φίλη με την Άννυ, που φίλησε τον Τέρρυ... όλα ήταν σημειωμένα σε αυτό το ημερολόγιο... Το έκλεισε και σήκωσε το οικόσιμο: το μενταγιόν του Άλμπερτ... ο Άλμπερτ είχε συγχωρεθεί εδώ και 5 χρόνια περίπου. Ήταν παντρεμένος, με παιδιά και εγγόνια. Τα γράμματα... το πρώτο έγραφε Τέρρενς Γκράντζεστερ προς Κάντις Γουάιτ Άντρειου. Αγαπητή Κάντυ, το ξέρω πως πάει τουλαχιστον ένας χρόνος που μας χώρισε η Σουζάννα. Αποφάσισα πως πρέπει να ξέρεις... η Σουζάννα δεν είναι πολύ καλά στην ψυχολογία της τώρα τελευταία. Έχει αρχίσει να τρελαίνεται, λέει, γιατί δεν την θέλω και μένω από καθήκον. Κάντυ, έχει τρελαθεί, δεν θα το καταλάβει αν φύγω. Μα έτσι και αλλιώς ο γιατρός λέει πως η τρέλα της επιρεάζει άσχημα τη καρδιά της και δεν θα ζήσει παραπάνω από ένα χρόνο στην καλύτερη περίπτωση... Κάντυ, μπορώ πλέον να έρθω στο Σικάγο και να παντρευτούμε επιτέλους... Κάντυ, περιμένω απάντηση... Η Κάντυ ήξερε την συνέχεια, μα σαν να ήταν σειρά βιβλίων που το κάθε ένα τέλειωνε στο καλύτερο άρπαξε αυτό με την ποιο κοντινή ημερομηνία απ' αυτή του προηγούμενου. Κάντις Γουάιτ Άντρειου προς Τέρρενς Γκράντζεστερ. Τέρρυ, ξέρω ότι τόσο παρορμητικός που είσαι μπορεί να ετοιμάζεσαι κιόλας να έρθεις, για αυτό θα προσπεράσω τα τυπικά και θα μπω απευθείας στο θέμα: Τέρρυ, μη φύγεις... δεν πρέπει να αφήσεις την Σουζάννα σύξηλη, έστω κι αν η ίδια δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά. Τέρρυ, ντροπή σου που θες να αφήσεις τη Σουζάννα ετοιμοθάνατη ενώ εσύ είσαι το πρόσωπο το οποίο θέλει να έχει δίπλα της τότε. Μείνε εκεί που είσαι και να προσεύχεσαι να μην επαληθευτούν τα λόγια του γιατρού. Η Κάντυ πήρε ένα άλλο γράμμα, που είχε διαφορά ημερομηνίας με το προηγούμενο περίπου ένα χρόνο Τέρρενς Γκράντζεστερ προς Κάντις Γουάιτ Άντρειου. Κάντυ, ότι μου είπες έκανα... δεν είμαι ο τύπος της εκκλησίας, μα πήγαινα κάθε μέρα και προσευχόμουνα να γίνει καλά η Σουζάννα. Η Σουζάννα όμως... Κάντυ, η Σουζάννα πέθανε... Η μητέρα της με αποδέσμευσε για λογαριασμό της κόρης της, μπορώ να έρθω στο Σικάγο. Βασικά, αν θες μπορείς να έρθεις εσύ στη Νέα Υόρκη. Υπάρχει, βέβαια, και η ενδιάμεση πόλη του Πίτσμπουργκ που παραλίγο να βρεθούμε. Τι θα κάνουμε; Η Κάντυ θυμήθηκε πως ένοιωσε όταν διάβασε αυτό το γράμμα... λυπήθηκε που πέθανε η Σουζάννα, αλλά τότε θυμήθηκε πόσο την μισούσε και αν δεν το διάβαζε φωναχτά στον Άρτσυ και τον Άλμπερτ θα ξέσπαγε σε γέλια. Θυμήθηκε πως η χαρά της ήταν τέτοια που είχε πιάσει και έγραψε Και οι 3 πόλεις είναι γεμάτες φαν σου που δεν θα μας αφήσουν σε χλωρό κλαρί. Θυμάσαι το Σπίτι της Πόνυ; Εγώ λέω να εγκατασταθούμε εκεί για ένα διάστημα Και είχε στείλει αμέσως τον Άλμπερτ να το τηλεγραφήσει. Τα γράμματα τελείωναν εκεί, οπότε έπιασε τις φωτογραφίες: από τον γάμο της με τον Τέρρυ, από τον γάμο της Άννυ με τον Άρτσυ, από τον γάμο του Άλμπερτ με εκείνη τη Ρέιτσελ και η Κάντυ με τον Τέρρυ και το αγοράκι τους που μόλις έχουν βγει από το μαιευτήριο. Έπιασε το δακτυλίδι, ήταν μια βέρα, απάνω έγραφε "Τέρρενς Γκράντζεστερ 1920". Το κουτάκι ήταν το κουτάκι της ευτηχίας του Στήαρ, που από τότε που δεν λειτουργούσε έβαζε μέσα τον σταυρό της μις Πόνυ. Ο Τέρρυ ήταν τώρα στη Καλυφόρνια για μια ταινία. Ο γιος τους σπούδαζε στο Χάρβαρντ και ζούσε με τους νονούς του την Άννυ και τον Άρτσυ που είχαν εγκατασταθεί στην Βοστόνη μετά τον θάνατο της Ελρόυ. Η Ελρόυ είχε εγκατασταθεί στη Γαλλία μετά το ρεζιλίκι από τον Άλμπερτ στα αρραβωνιάσματα της Κάντυ με τον Νηλ. Όταν οι Γερμανοί μπήκαν στη Γαλλία, την συνέλαβαν και δεν ξανά-ακούστηκε ποτέ για αυτή τίποτα. Η Ελίζα είχε μείνει στο ράφι και είχε αποσυρθεί σε ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν, είχε κλειστεί στον εαυτό της. Ο Νηλ μόλις συνήλθε από τη χυλόπιτα που του ριξε η Κάντυ, παντρεύτικε τη Λουίζα τη κολλητή της Ελίζας από το St. Paul με μεσολάβησει της κας Ράνγκαν. Η Κάντυ με τον Τέρρυ δεν φύγανε ποτέ από το Σπίτι της Πόνυ. Μετά τον θάνατο της μισ Πόνυ και της Αδερφής Μαρίας η Κάντυ είχε την διεύθηνση του ορφανοτροφείου και με την χορηγία της Άννυ, της κληρονόμου των Μπράιτονς. Όλα πήγαιναν μια χαρά, μα τη ζωή και αυτή; Όχι, δεν έπρεπε να κλάψει... καλά, ίσως λίγο...

Τι λέτε για αυτό το τέλος; Ακούω γνώμες

Εγώ, εγώ!!! Μπορώ να είμαι η πρώτη που θα το σχολιάσει;;;

Βαγγέλη μου, για τόσο μικρός σε ηλικία φαν της Κάντυ, είσαι αρκετά διαβασμένος στα περί της νέας νουβέλας...

Μπράβο!!!

Τώρα... όσον αφορά στο φικάκι σου, αν παραβλέψουμε το γεγονός πως δεν έχει το τέλος που μιά αλμπερτικιά επιθυμεί,
δεν παύει να είναι μιά πολύ όμορφη, περιεκτική ματιά στα γεγονότα...

Μου άρεσε που έκανες το ορφανοτροφείο νέο τους σπίτι και ακόμη που ένας ηθοποιός καταδέχτηκε να μένει εκεί...
Και που η γκαμήλα (Ελίζα) έμεινε μόνη της, την Ελρόυ τη χάσαμε στα χαρακώμαατα και το άλλο το ζωντανό το μοσχοπάντρεψαν με την άλλη τη μοσχάρα...

Να περιμένουμε και κάτι μεγαλύτερο;;;

Χαίρομαι που σου άρεσε

Βαγγέλη, εγω βλέπω ταλέντο στην περιγραφή, περιεκτικοτητα για τοσο μικρό παιδι και συγκροτημένη σκέψη. Μπράβο σου

πολυ ωραιες περιγραφες ...
Κατ εμε υπεροχο τελος ...
Και να θα συμφωνησω με την αλντε ... Ξερεις αρκετα περι της νουβελας!

Τελεια δουλεια! ^_^

Βαγγέλη θα γραφεις πολύ καλές εκθέσεις! Am i true;

Εγώ γράφω καλές εκθέσεις, μα η φιλόλογος δεν το εκτιμά και τόσο

μην ανησυχεις Βαγγέλη, με την κακία της θα μείνει!

VaggelisV έγραψε:

Εγώ γράφω καλές εκθέσεις, μα η φιλόλογος δεν το εκτιμά και τόσο

τι να πω, απο αυτο το μινι -φικ φαινονται δυνατοτητες πολλέςστον τροπο γραφης

Αυτή θα μεινει με τη κακία της κι εγώ στη τάξη :roll: χεχε, πλάκα κάνω, και με το 14 περνάω

πολυυυυυυ μ αρεσε αυτο με την μεγαλειοτητα μις Ελρου....!!!!

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ Βαγγελη...θελω να πιστευω οτι αυτο εγινεεε....!!!!

χ0αχ0αχ0α....βλεπω εχεις κ συ τις ιδιες ''συμπαθιες''με τυπο0ς της καντυ,οπως εμεις....

Εμ, αλίμονο... να αφήσω την Ελίζα στο ράφι, να παντρέψω τον Νηλ με τη κινούμενη μάζα τοξικών απόβλητων και να αφήσω την λυσσασμένη την Ελρόυ να φύγει με ελαφρά πηδηματάκια;

η κινο0μενη μαζα τοξικων αποβλητων(πφφφ...μεχρι να το γραψω ξημερωσε....!!)

η κ.μ.τ.α. τεΣπα αν προσεξες στο ανιμε πηρε την τιμωρια της...

γτ να της δωσο0με το παλιονηλι...????τον μαζο0χο???...

αλλα θα μ πεις''δικη μ ειναι η ιστορια αν δν το καταλαβες...'',οποτε το κοβω!!!

Σπόιλερ:

Ναι, αυτό θα έλεγα Μα στην συνέχεια μου, ο μπαμπάς της κερδίζει το λαϊκό λαχείο και ξανά-πλουτίζουν. Η Λουίζα είναι ένα πιόνι που θυσίασα για να νικήσω την παρτίδα: όσο δυστιχισμένη θα 'ναι με τον Νηλ, τόσο δυστιχισμένος θα είναι και ο Νηλ. διπλή τιμωρία, ρουά ματ, νίκησα !!!! Στην υγειά μου

Βαγγέλη με έχεις εντυπωσιάσει!!
Αν και δεν μου πολυαρέσουν οι περιλήψεις, εδώ πολύ συνοπτικά μας έδωσες κάποια πραγματάκια πολύ ενδιαφέροντα και θα ήθελα κάποια στιγμή που θα έχεις χρόνο (πάνω από όλα τα μαθήματα και το σχολείο έτσι? ) να δω την ιστορία σου πιο ανεπτυγμένη!!
Εκείνο όμως που με έχει εντυπωσιάσει από τα γραφόμενά σου, είναι το εξής... γενικά από αυτά που μας γράφεις είναι ξεκάθαρο ότι γνωρίζεις πολύ καλά την ιστορία της Κάντυ και από το μάνγκα και από το άνιμε αλλά και από τη συνέχεια της νέας νουβέλας!
Ειδικά για το μάνγκα χαίρομαι ιδιατέρως γιατί είναι και το αγαπημένο μου!!! και μπράβο που ασχολήθηκες να το διαβάσεις (όχι σαν μερικές μερικές που έχουν κολλήσει στο άνιμε και ακόμη δεν έχουν ασχοληθεί να διαβάσουν το μάνγκα, ονόματα δε λέμε...

Αλήθεια, βάζω στοίχημα ότι στον κόσμο της Κάντυ σε καλωσόρισε κάποια μαμά, μεγάλη αδελφή ή θεία ή ξαδέλφη που είχε μεγάλη αγάπη για τη σειρά!!! Πέφτω μέσα ή όχι???

Akaliakoukou, έπεσες έξω... η μαμά μου ούτε την σειρά έβλεπε ούτε το περιοδικό έπαιρνε, γιατί ήταν έφηβη όταν βγήκαν και τα δύο. Ο μπαμπάς μου τότε ήταν φαντάρος, ο θείος μου στην Αμερική και τα ξαδέρφια μου και ο αδερφός μου (που είναι 10 χρονών) ήταν αγέννητοι... ότι ξέρω το ξέρω μόνος μου. Χάρις στο youtube είδα το ανιμέ, χάρις στο CandyIngreekProgect διάβασα το μάνγκα και χάρις το Μοναστηράκι αγόρασα τα μάνγκα. Τώρα απλά η μαμά μου ξέρει την περίληψη ως την πρώτη εμφάνιση του Άντονυ και ο αδερφός μου έχει δει μερικά επεισόδια

VaggelisV έγραψε:

Akaliakoukou, έπεσες έξω... η μαμά μου ούτε την σειρά έβλεπε ούτε το περιοδικό έπαιρνε, γιατί ήταν έφηβη όταν βγήκαν και τα δύο. ...

Μα... και εμείς... πάνω - κάτω, την ηλικία της μαμάς σου είχαμε όταν βλέπαμε την Κάντυ...
Μην κοιτάς που ακόμη ασχολούμαστε... παιδικά τραύματα είναι αυτά...

Αλήθεια, το μάνγκα που το βρήκες;;; θέλω να πω... ξέρεις κάποιο μαγαζί να έχει τεύχη;;;

Ένα μεγάλο παλιατζίδικο στο Μοναστηράκι, Δίπλα από την Αρχαία Αγορά. Τα έχει σχεδόν όλα, και μου κανε κι έκπτωση: 6 στην τιμή των 5

Αχ, μοναστηράκι, τοπε με τα πολλά θαυματα, γιατι πέφτεις τοσο μακρυά μου

βαγγελη, εχει και φιγούρες καραγκιοζη, ξερεις πόσο τις πουλούν;

Όχι, δεν ξέρω

καλα στο μοναστηρακι εγω ειδα οτι δν ειδα ποτε....

τη μονη φορα π πηγα αθηνα κ πηγα κ κει....ακο0στε πως με φτιαξανε:

ενας παππο0ς ηθελε να μ πο0λησει δερματινες βαλιτσες....ελεος!!!

τοσο γρια φαινομαι...???κ π να τα βρω εγω τα λεφτα....????οτι θες εκεινοι οι ανθρωποι!!!

ειπαμε...αθηνα πας να δεις οτι δνε χεις δει!!!!

Αν τις ήθελες τόσο πολύ αυτές τις βαλίτσες, το Μοναστηράκι φημίζεται για το τρελό παζάρμα :lolol: :lolol: :lolol:

νν ρει...εξυπνος εισαι εσυ!!!!

τ να τις κανω εγω τις ΔΕΡΜΑΤΙΝΕΣ βαλιτσες....????

αλλα εχεις δικιο...ισως επρεπε να κανω παζαρεμα,να κατεβασω πολυ πολυ τη τιμη :afro:

κ μετα να πω:ααααα,τελικα δν τη θελω....χ0αχ0αχ0α

αρεεε γτ δν το σκεφτηκα τοτε!!!!????!!!!