Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουνε...

Θα έγραφα στο "χαίρομαι-γκρινιάζω" αλλά δεν θέλω να βλέπει ο καθένας κάποια πράγματα...
Ο τίτλος πάει στις τελευταίες παρεξηγήσεις που γίνανε, αλλά ουσιαστικά είναι εντελώς οφ τόπικ.
Προτείνω εδώ να λέμε τα πιο προσωπικά χαρουμενα ή δυσάρεστα, να λέμε γενικώς τον πόνο μας πιο ιδιωτικά κάπως

Θα έγραφα λοιπόν στο "χαίρομαι-γκρινιάζω" ότι μόνο γκρινιάζω...
Από το τέλος του μήνα μένω χωρις δουλειά...
Δεν έχει σημασία το γιατί και πώς, σημασία έχει ότι όταν έχεις σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά σου και μπαίνεις σε ένα φόρουμ να χαλαρώσεις, εγώ προσωπικά δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου. Δεν θα φοβάμαι να μιλήσω μην παρεξηγηθεί ο καθένας ούτε θα σκάσω αν η Κάντυ μείνει με τον Άλμπερτ ή με το Νηλ.
Η Μιζούκι θησαυρίζει, αλί σε μας....

Πείτε μου σας παρακαλώ κάτι ευχάριστο... από το πρωί δεν είμαι καθόλου καλά...

Παράθεση :

Από το τέλος του μήνα μένω χωρις δουλειά...

Ακάλια μου είσαι από τις τυχερές άτυχες, γιατι εσύ γνωρίζεις προ πολλού πως η δουλειά τελειώνει... έτσι μπορείς να προετοιμαστείς. Ξέρεις πόσος κόσμος ξεκινάει το πρωί για τη δουλειά του και η πόρτα έχει κλείσει χωρίς να το ξέρει ο ίδιος ή σε μια περίπτωση που έτυχε να είμαι παρούσα, να απολυθείς μέσω μεϊλ?

Έχω δει τις διαφωνίες σας , αλλά δε συμμετέχω, άλλωστε όπου υπάρχει ο διάλογος υπάρχουν και αυτά! Εγώ μπαίνω εδώ , για να ξεχαστώ λίγο από τα δικά μου! Ο μπαμπάς μου παλεύει από τον Αύγουστο με νοσοκομεία και γιατρούς. Έσπαγε πέτρες στην κυριολεξία μέχρι τη μέρα που πήγε για προγραμματισμένη εξέταση.... και η βιοψία έδειξε καρκίνο ...εγχειρίστηκε, έκανε ακτινοβολίες όπου ο γιατρός τον κατέκαψε και τώρα συνεχίζει με χημειοθεραπεία για 6 μήνες ακόμη...
ένας πολυαγαπημένος θείος, 2ος πατέρας για μένα μόλις 5 μέρες πριν εγχειρίστηκε και εκείνος με καρκίνο και έκανε ολική λαρυγγοτομία που σημαίνει πως δε θα ξαναμιλήσει...
επίσης παραμονές πρωτοχρονιάς νοσηλεύτηκε ο πεθερούλης μου με λοίμωξη ευτυχώς....
Όπου ρωτήσεις κάνετε? όλοι λένε για αρρώστιες και γιατρούς!

Δε με παίρνει όμως από κάτω! Συνεχίζω να χαμογελάω και να βλέπω τα πράγματα θετικά! Πρέπει να είμαι δυνατή για τον πρίγκιπα μου και τις κόρες μου! Ξέρεις τι λέω να έρχονται και τα καλά αλλά και τα άσχημα, απλά τα άσχημα να είναι περαστικά και όχι μόνιμα!
Οπότε κοπέλα μου να λέμε ας είμαστε γεροί για να μπορούμε να παλεύουμε όσα θα έρχονται...
Έχει ο Θεός όλο και κάτι θα μας δώσει έτσι δεν είναι?

Και επειδή τα παιδιά είναι η κατάλληλη ψυχοθεραπεία ορίστε ένα μονόλογο της μεγάλης κόρης μου, της Ιωάννας, να γελάσεις
Ο διάλογος της κοκκινοσκουφίτσας με το λύκο ντυμένο γιαγιά

Γιαγιά μα γιατί έχεις μεγάλα μάτια?
Μα για να σε βλέπω καλύτερα.
Γιαγιά γιατί έχεις μεγάλα αυτιά?
Μα για να σε ακούω καλύτερα!
Γιαγιά γιατί έχεις μεγάλη μύτη για να βγάζεις πολλές μύξες?
(εδώ λύθηκα στα γέλια)

Ακαλια , εχω κοντευω στα 2 χρονια ανεργη, δηλ. ειχα βρει δουλεια, δοκιμαστικά και λογω της περιπέτειας υγειας που πέρασα δεν κατάφερα να πάω και η μερα μες στο σπίτι δεν βγαινει, ειναι χάλια, ερχεται ωρα που πια δεν ξερεις τι να κάνεις.και επειδη δεν πολυτσακωνομαι κιολας ανεχομαι και τις ιδιοτροπιες του συνταξιουχου πατερα μου - άνδρας στο σπίτι, διάβολος πίσω από την πόρτα, λεγαν οι παλιοι- και απο την προηγουμενη δουλεια εφυγα λογω μιας στριγγκλαςπου μου εκανε τον βιο-αβιωτο..αλλα όπως λεει και η Κατερινιω μας( εισαι από Ηρακλειο, πολυ καλά), ειστε πολυ καλοι άνθρωποι εσεις οι Ηρακλιωτες, μιλω εκ πειρας αμα εχεις την υγεια σου , όλα τα άλλα τα βρισκεις, εχεις κάνει ηδη πολλα ακάλια μου και ξέρεις κάτι, εχεις μια υπέροχη τεχνη που υπηρετείς την μουσική και θα ξαναβρεις δουλεια, μην το συζητάς

ariathniM έγραψε:

Ακαλια , εχω κοντευω στα 2 χρονια ανεργη, δηλ. ειχα βρει δουλεια, δοκιμαστικά και λογω της περιπέτειας υγειας που πέρασα δεν κατάφερα να πάω και η μερα μες στο σπίτι δεν βγαινει, ειναι χάλια, ερχεται ωρα που πια δεν ξερεις τι να κάνεις.και επειδη δεν πολυτσακωνομαι κιολας ανεχομαι και τις ιδιοτροπιες του συνταξιουχου πατερα μου - άνδρας στο σπίτι, διάβολος πίσω από την πόρτα, λεγαν οι παλιοι- και απο την προηγουμενη δουλεια εφυγα λογω μιας στριγγκλαςπου μου εκανε τον βιο-αβιωτο..αλλα όπως λεει και η Κατερινιω μας( εισαι από Ηρακλειο, πολυ καλά), ειστε πολυ καλοι άνθρωποι εσεις οι Ηρακλιωτες, μιλω εκ πειρας αμα εχεις την υγεια σου , όλα τα άλλα τα βρισκεις, εχεις κάνει ηδη πολλα ακάλια μου και ξέρεις κάτι, εχεις μια υπέροχη τεχνη που υπηρετείς την μουσική και θα ξαναβρεις δουλεια, μην το συζητάς

Κι εγώ είμαι άνεργη 6 χρόνια κατά αναγκαστική επιλογή, γιατί ο άντας μου δεν έχει ούτε αδέρφια, ούτε μητέρα και οι γονείς πέρα από το θέμα υγείας δε μπορούν να με βοηθήσουν με τα παιδιά. Αλλά τωρα τα πράγματα ζορίζουν και του χρόνου πρέπει οπωσδήποτε να μπουν στον παιδικό, μπας και βγάζω και εγώ κανένα συμπλήρωμα!

Όσο για κακές εμπειρίες...στην πρώτη μου δουλειά όπο δουλευ 13 ώρες σε τουριστικό μαγαζί,η αφεντικίνα μου, είχε σηκώσει χέρι πάνω μου την ημέρα των γεννεθλίων μου, επειδή καθυστέρησα μισή ώρα και μου το έκοψε από το δύωρο διάλειμά μου, αλλά δεν έφυγα...
Εκείνη είχε ένα φρικτό θάνατο σε τροχαίο κι εγώ τώρα αντιμετώπιζω πάντα με χαμόγελο αυτά που φέρνει η ζωή!!!

Κατερινα μου, μπραβο που την αντιμετώπισες, εγω δεν τα κατάφερα, ηταν αυτό που λέμε νταης και δεν ηταν για τα μετρα μου, τωρα βλέπω πως υπήρξαν ανθρωποι που πέρασαν και χειρότερα , γιατι εγω μονο λεκτικες προσβολες ειχα και οτι πρέπει να ειμαι πιο δυνατή αν θέλω να επιβιωσω στο σκληρό κόσμο της εργασίας..αλλα αν σεβεσαι εναν ανθρωπο γιατι να μην σε σεβεται και αυτός;

και μενα Κατερίνα μου η μητερα μου ειναι καρκινοπαθής και μάλιστα εγω ήμουν 12χρονο παιδάκι, οταν το ανακάλυψε και πιστεψε με ηταν δυσκολα αλλα εβαλε ο Θεος το χερι του και όλα πήγαν καλά, οποτε πάντα υπάρχει ελπίδα για όλα.

Απο την υγεια, δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό!!

Προβλήματα υπάρχουν σε κάθε σπίτι, είτε πλούσιο είτε φτωχό. Άλλοτε οι άνθρωποι είναι δυνατοί, ή τα προβλήματα είναι μικρά και αντιμετωπίζονται και άλλοτε (οι άνθρωποι) λυγίζουν κάτω από το βάρος τους, νιώθουν ανήμποροι να συνεχίσουν και έχουν ανάγκη τη στήριξη των δικών τους ανθρώπων.
Προσωπικά, δε διαφέρω... μπορεί προς το παρόν το βιοποριστικό μου να είναι λυμένο, αλλά σε θέματα υγείας έχω και εγώ τα δικά μου προβλήματα, άλλοτε ανυπέρβλητα και άλλοτε μικρά καθημερινά...

Θα σταθώ στο δεύτερο σκέλος του τίτλου της Ακάλιας, βγαίνοντας κατά κάποιο τρόπο "όφ τόπικ". Ίσως το έχω ξαναπεί, αλλά θα το επαναλάβω...
Σε κάθε φόρουμ που εγγράφομαι το κάνω ακριβώς επειδή θέλω να ξεφύγω έστω και προσωρινά απ΄όλα τα προβλήματα, να βλέπω τη ζωή από τη φαιδρή της πλευρά, ακόμη και αν είναι "μούφα", και να μοιραστώ με τους "ηλεκτρονικούς" μου φίλους μικρές στιγμές ευτυχίας... Να πάρω τη βαρκούλα μου και να αρμενίσω σεβόμενη πάντα τις βαρκούλες που αρμενίζουν στην ίδια λιμνούλα που βρίσκομαι και εγώ.
Αν δεν μπορώ να συνυπάρξω σε ένα χώρο με τους άλλους και θέλω να τους επιβάλλω την άποψή μου -ακόμη και αν έχω του κόσμου το δίκιο- αδιαφορώντας για τα προσωπικά τους "πιστεύω", "θέλω" ή στην τελική "έτσι γουστάρω ρε φίλε..." τότε κάπου θα πρέπει να "ψαχτώ"...

Δεν είμαι το κέντρο του κόσμου, κανείς δε γυρίζει γύρω από εμένα και ούτε θέλω να το κάνει...

Αντε κοριτσια κατε κουραγιο!!!Εσεις χανετε τις δουλιες σας και γω....που να πρωτοπαω δεν ξερω!!!Αν καποια ξερεις αγγλικα μπορει ανετα να κανει ιδιαιτερα και σε αλλα μαθηματα οπως και γω.Μαθηματικα,γλωσσα κ.τ.