ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΜΠΕΡΤ

juliet έγραψε:

Μα σου παρέθεσα αρκετές σελίδες όπου φαίνεται η εκδήλωση του έρωτα τους σαν αντιπάραθεση σε αυτό που έλεγες οτι η Μιζούκι πέρα από μία τσακίρικη ματιά δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω γιατί θα την έκοβε η λογοκρισία. Και αυτό είναι το θέμα: Γιατί στη δική σας περίπτωση όπου έχουμε μία, σύμφωνα με εσάς, μοιραία καρμική σχέση δεν προχωρά η πλοκή ως όφειλε; Τώρα η Κάντυ είναι 16 στα 17, όχι 14, μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα αλλά δεν ήθελε.

Μα... όλα αυτά που ανέβασες υποδηλώνουν προθέσεις, διαθέσεις και αισθήματα... Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι σχέση... Και η ουσία, είναι πως στο τέλος παρά τον απύθμενα καυτό σε βαθμό κολάσεως έρωτά τους, δεν έμειναν μαζί...

juliet έγραψε:

Δεν το εννοώ σε επίπεδο φρασεολογίας αγαπητή αλλά σε επίπεδο εξέλιξης, you know υιοθεσία, θείος, hello? Και μία σχέση σαφως και δεν εξελίσσεται μόνο δια αλληλογραφίας αλλά η δική σας δεν άρχισε καν. Που είναι αυτή η καρμική σχέση δεν ξέρω, αλλά δεν την βρίσκω, στα γράμματα, στις νουβέλες, στο manga, στο ανιμέ. Μία τέτοια grande σχέση δεν θα έπρεπε να εννοείται αλλά να επιβάλλεται ακριβώς όπως επιβλήθηκε και η σχέση Κάντυ-Τέρυ που κανείς δεν μπορεί να μην πει οτι αυτός ήταν ο έρωτας. Γιατί στην περίπτωση του Άλμπερτ αυτή η αγάπη αμφισβητείται; Δεν σας ανησυχεί καθόλου πια που η Μιζούκι το έπνιξε;

Μα η υιοθεσία δεν ήταν ποτέ ανασταλτικός παράγοντας για να ερωτευτούν. Δεν υπάρχουν δεσμοί αίματος για να τους το απαγορεύσουν, μην κολλάς σε αυτό.
Όσο για την αλληλογραφία τους είναι ανάλογη με εκείνη Κάντυ - Τέρρυ.
Οπότε, ή δέχεσαι πως και οι δύο είναι ερωτικές, ή καμιά από τις δυό.

Και ύστερα, για ποιά σχέση Κάντυ - Τέρρυ μιλάμε;;;;
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι πως και οι δύο ήθελαν να είναι μαζί αλλά ποτέ δεν τα κατάφεραν. Πότε ακριβώς είχαν σχέση;;; Επειδή κάποτε τη φίλησε αυτό σημαίνει πως τα έφτιαξαν;;;
Εδώ, ακόμη και στη Σκωτία, "ψάχνονταν"...
Τι διαφοροποίησε, λοιπόν, αυτό που έζησαν εκείνοι με αυτό που έζησε η Κάντυ τόσο με τον Άντονυ όσο και με τον Άλμπερτ.;;;;
Άσε που αν κάποιοι μπορούν να πουν πως έχουν ξεκάθαρη παραδοχή των συναισθημάτων της Κάντυ είναι οι Αντονυκιές. Μόνο στον Άντονυ η Κάντυ ομολόγησε face to face (πως με βρίσκεις σήμερα;;;; "πετώ", ε;;; ) πως της αρέσει πραγματικά. Ούτε στον Τέρρυ ούτε στον Άλμπερτ.

Aldebaran έγραψε:

juliet έγραψε:

Μα σου παρέθεσα αρκετές σελίδες όπου φαίνεται η εκδήλωση του έρωτα τους σαν αντιπάραθεση σε αυτό που έλεγες οτι η Μιζούκι πέρα από μία τσακίρικη ματιά δεν μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω γιατί θα την έκοβε η λογοκρισία. Και αυτό είναι το θέμα: Γιατί στη δική σας περίπτωση όπου έχουμε μία, σύμφωνα με εσάς, μοιραία καρμική σχέση δεν προχωρά η πλοκή ως όφειλε; Τώρα η Κάντυ είναι 16 στα 17, όχι 14, μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα αλλά δεν ήθελε.

Μα... όλα αυτά που ανέβασες υποδηλώνουν προθέσεις, διαθέσεις και αισθήματα... Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι σχέση... Και η ουσία, είναι πως στο τέλος παρά τον απύθμενα καυτό σε βαθμό κολάσεως έρωτά τους, δεν έμειναν μαζί...

Aldebaran έγραψε:

Δεν το εννοώ σε επίπεδο φρασεολογίας αγαπητή αλλά σε επίπεδο εξέλιξης, you know υιοθεσία, θείος, hello? Και μία σχέση σαφως και δεν εξελίσσεται μόνο δια αλληλογραφίας αλλά η δική σας δεν άρχισε καν. Που είναι αυτή η καρμική σχέση δεν ξέρω, αλλά δεν την βρίσκω, στα γράμματα, στις νουβέλες, στο manga, στο ανιμέ. Μία τέτοια grande σχέση δεν θα έπρεπε να εννοείται αλλά να επιβάλλεται ακριβώς όπως επιβλήθηκε και η σχέση Κάντυ-Τέρυ που κανείς δεν μπορεί να μην πει οτι αυτός ήταν ο έρωτας. Γιατί στην περίπτωση του Άλμπερτ αυτή η αγάπη αμφισβητείται; Δεν σας ανησυχεί καθόλου πια που η Μιζούκι το έπνιξε;

Μα η υιοθεσία δεν ήταν ποτέ ανασταλτικός παράγοντας για να ερωτευτούν. Δεν υπάρχουν δεσμοί αίματος για να τους το απαγορεύσουν, μην κολλάς σε αυτό.
Όσο για την αλληλογραφία τους είναι ανάλογη με εκείνη Κάντυ - Τέρρυ.
Οπότε, ή δέχεσαι πως και οι δύο είναι ερωτικές, ή καμιά από τις δυό.

Και ύστερα, για ποιά σχέση Κάντυ - Τέρρυ μιλάμε;;;;
Εγώ αυτό που καταλαβαίνω είναι πως και οι δύο ήθελαν να είναι μαζί αλλά ποτέ δεν τα κατάφεραν. Πότε ακριβώς είχαν σχέση;;; Επειδή κάποτε τη φίλησε αυτό σημαίνει πως τα έφτιαξαν;;;
Εδώ, ακόμη και στη Σκωτία, "ψάχνονταν"...
Τι διαφοροποίησε, λοιπόν, αυτό που έζησαν εκείνοι με αυτό που έζησε η Κάντυ τόσο με τον Άντονυ όσο και με τον Άλμπερτ.;;;;
Άσε που αν κάποιοι μπορούν να πουν πως έχουν ξεκάθαρη παραδοχή των συναισθημάτων της Κάντυ είναι οι Αντονυκιές. Μόνο στον Άντονυ η Κάντυ ομολόγησε face to face (πως με βρίσκεις σήμερα;;;; "πετώ", ε;;; ) πως της αρέσει πραγματικά. Ούτε στον Τέρρυ ούτε στον Άλμπερτ.

Κάτσε βρε Adebaran.. οι στιγμες Τέρρυ-Κάντυ λες πως απλά υποδηλώνουνπροθέσεις, διαθέσεις και αισθήματα... Σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι σχέση..
η υιοθεσία δεν ήταν ποτέ ανασταλτικός παράγοντας για να ερωτευτούν
η αλληλογραφία της Κάντυ με τον Άλμπερτ είναι ανάλογη με εκείνη Κάντυ - Τέρρυ
και μετα αναφερεις για ποια σχέση μιλάμε μεταξύ Κάντυς και Τέρρυ κι ότι ένα φιλί δεν είναι σχέση.
Αν όλα αυτά δεν σε προδιαθέτουν για έρωτα ανάμεσά τους και για σχέση, που έτσι κι αλλιώς είναι κάποιες ενδείξεις(αν όχι αποδείξεις κατ εσέ) τότε την περίπτωση του Άλμπερτ που την στηρίζεις για υπαρκτή; Δεν έχεις καν ενδείξεις ανάλογες που να φαίνονται σε όλη την ιστορία είτε από το manga, είτε από anime. Πως λοιπόν παραβλέπεις τα όσα ένιωσαν οι ήρωες Κάντυ και Τέρρυ που είναι φανερά και τα διαβάσαμε και τα είδαμε και βλέπεις ξεκκάθαρα μια αγάπη ή σχέση που ποτέ δεν ξεκίνησε και ποτέ δεν φανερώθηκε έστω... Διαφωνώ τελείως με τα επιχειρήματά σου..

Παιδια, επειδη βλεπω οτι υπαρχει ενα προβλημα με τα "quote", θα φτιαξω ενα θεμα για το πώς να κανουμε quote πολλα τμηματα απο ποστ αλλων.

Οταν ο Αλμπερτ το εσκασε απο το νοσοκομειο και η Καντυ τον βρηκε στο παρκο:

'' Οταν σου μιλησα για τον αδελφο μου δεν ηταν αληθεια....δεν εχω κανενα αδερφο......Εσυ ησουν για μενα σαν αδερφος!!!!!''

Οταν την εβαλε στο κρεβατι, αφου βρηκε τις κρυμμενες εφημεριδες:

''Ο Αλμπερτ με χαιδεψε και μου σκοιπισε τα δακρυα. Μονο αλλη μια φορα στη ζωη μου θυμαμαι οτι με χαιδευουν τοσο τρυφερα, πριν απο πολυ καιρο.....Η αδελφη Μαρια και η κα. Πονυ......μονο αυτες! Ευχαριστω Αλμπερτ''


Μιλαμε για απυθμενο παθος!

Aldebaran συμφωνα με την δικη σου λογικη.......μηπως ο Ρωμαιος και η Ιουλιετα αυτοκτονησαν γιατι εμαθαν οτι ειναι αδερφια και αισθανθηκαν αυτο το απελπισμενο παθος ;;;;;

Γιατι φανταζομαι οτι ουτε την δικη τους σχεση θα μπορουσες να την καταλαβεις, αφου δεν ειχαν πολλες επαφες!

Νάνσυ, δεν αμφισβητώ κανένα αίσθημα ή συναίσθημα της Κάντυ για τον Τέρρυ (και το αντίστροφο) όπως δεν αμφισβητώ πως ο πρώτος της έρωτας (με ανταπόκριση ) ήταν ο Άντονυ.
Με την ίδια λογική και οπτική δεν μπορώ να παραβλέψω πως τόσο η Κάντυ όσο και ο Άλμπερτ χάρη στη συμβίωσή τους (και όχι μόνο) ήρθαν πιό κοντά ο ένας στον άλλον.
Δεν είναι στη φαντασία μου:
- το κλάμα που έριξε η Κάντυ μετά τη φυγή του Άλμπερτ
- η

Επιπλέον, σχέση έτσι όπως την εννοούμε (όπως τουλάχιστον έδειχνε να έχει η Άννυ με τον Άρτσυ ) δεν είδαμε σε καμιά περίπτωση να έχει η Κάντυ με τον Τέρρυ. Άλλο το τί θέλω και ποθώ και άλλο το πως εξελίσσονται τα πράγματα. Με τον Τέρρυ ήθελε να είναι μαζί αλλά η μοίρα δεν τους άφησε ποτέ να έρθουν όσο κοντά ήθελαν και ποθούσαν.

@Νίνα μου, όλα αυτά που αναφέρεις είναι την Κ.Τ. (Κατά Τέρρυ )
εποχή. Όταν τον αναζητά στο Πάρκο, εννοείται πως τον βλέπει σαν αδερφό και σαν φίλο. Το ίδιο και όταν τη χάιδεψε τρυφερά... (αλήθεια, ανέφερε ποτέ κάτι τέτοιο για τον Τέρρυ;;; )Μετά την παγίδα του Νηλ συνειδητοποιεί πως είναι ανώφελο να σκέφτεται τον Τέρρυ πια...

Aldebaran έγραψε:

Νάνσυ, δεν αμφισβητώ κανένα αίσθημα ή συναίσθημα της Κάντυ για τον Τέρρυ (και το αντίστροφο) όπως δεν αμφισβητώ πως ο πρώτος της έρωτας (με ανταπόκριση ) ήταν ο Άντονυ.
Με την ίδια λογική και οπτική δεν μπορώ να παραβλέψω πως τόσο η Κάντυ όσο και ο Άλμπερτ χάρη στη συμβίωσή τους (και όχι μόνο) ήρθαν πιό κοντά ο ένας στον άλλον.
Δεν είναι στη φαντασία μου:
- το κλάμα που έριξε η Κάντυ μετά τη φυγή του Άλμπερτ
- η

Επιπλέον, σχέση έτσι όπως την εννοούμε (όπως τουλάχιστον έδειχνε να έχει η Άννυ με τον Άρτσυ ) δεν είδαμε σε καμιά περίπτωση να έχει η Κάντυ με τον Τέρρυ. Άλλο το τί θέλω και ποθώ και άλλο το πως εξελίσσονται τα πράγματα. Με τον Τέρρυ ήθελε να είναι μαζί αλλά η μοίρα δεν τους άφησε ποτέ να έρθουν όσο κοντά ήθελαν και ποθούσαν.

@Νίνα μου, όλα αυτά που αναφέρεις είναι την Κ.Τ. (Κατά Τέρρυ )
εποχή. Όταν τον αναζητά στο Πάρκο, εννοείται πως τον βλέπει σαν αδερφό και σαν φίλο. Το ίδιο και όταν τη χάιδεψε τρυφερά... (αλήθεια, ανέφερε ποτέ κάτι τέτοιο για τον Τέρρυ;;; )Μετά την παγίδα του Νηλ συνειδητοποιεί πως είναι ανώφελο να σκέφτεται τον Τέρρυ πια...

Τωρα βαζεις τα πραγματα σε πιο ορθολογικη βαση Aldebaran.

Η συμβιωση τους σαφως και τους εφερε πιο κοντα και δημιουργησε ενα δεσμο αδιαρρηκτο, πιο δυνατο απο καθε αλλη φιλικη σχεση της Καντυ! Εκει που διαφωνουμε ειναι αν ο δεσμος αυτος ηταν φιλικος-αδερφικος-πατρικος ή ερωτικος. Το παρελθον που ειναι το υποβαθρο αυτου του δεσμου ειναι για μενα δεσμευτικο για την οποιαδηποτε ερωτικη του μετεξελιξη!
Το γεγονος οτι η Καντυ απορριπτει με απεχθεια το ενδεχομενο αλλα και ολους οσους πιστευουν οτι υπαρχει κατι ερωτικο στη σχεση της με τον Αλμπερτ δεν αλλαζει σε καμια περιοδο και ειναι ασχετο με το αν ειναι ή δεν ειναι ακομα ερωτευμενη με τον Τερρυ. Δεν αισθανεται ασχημα επειδη ''προδιδει'' τον Τερρυ και τα αισθηματα της προς αυτον, αλλα γιατι οπως φωναζει η ιδια επειδη την ξερει απο παιδι! Δεν μπορω να φανταστω οτι η ηρωιδα με τετοιο ψυχολογικο και ηθικο backgrοud θα μεταπηδουσε με τετοια ευκολια απο την μια συναισθηματικη κατασταση στην αλλη, χωρις να εκδηλωσει ιχνος ενοχης ή εστω διερωτησης για το τι της συμβαινει, κατι που δεν καταγραφηκε ποτε! Ποσο δε μαλλον οταν μαθαινει οτι ο Αλμπερτ ειναι ο ανθρωπος που κρυβοταν πισω απο την υιοθεσια της. Η εξελιξη αυτη κατα την αποψη μου ενισχυει ακομα περισσοτερο τα ''συγγενικα'' της συναισθηματα! Το ιδιο πιστευω και για τον Αλμπερτ ανεξαρτητα εαν αισθανθηκε ή οχι κατι περισσοτερο για την Καντυ την εποχη της αμνησιας. Δεν ειναι τυχαια η ατακα του οταν αναρωτιεται αν θα μπορει να μενει με την Καντυ οταν ξαναβρει την μνημη του!

Το νομικο μερος της υποθεσης ειναι τελειως διαφορετικο απο το ηθικο, κι ας μην υπαρχουν δεσμοι αιματος. Ειναι αντιφατικο και οξυμωρο, η συγγραφεας, να προβαλλει με τοσο εμφατικο τροπο την ηθικη υποχρεωση του Τερρυ απεναντι στη Σουζανα και να μην δινει καμια βαρυτητα στην ηθικη δεσμευση του Αλμπερτ απεναντι στην Καντυ ως κηδεμονας της. Δεν ηθικολογω, ουτε φτιαχνω εγω αυτους τους ηθικους κανονες, αλλα αυτο εκλαμβανω απο την ιδια την συγγραφεα. Εσεις υποστηριζεται οτι η υιοθεσια ειναι ενα απλο νομικο χαρτι, γεγονος ομως παραμενει οτι η συγγραφεας δεν το ακυρωνει ή δεν δηλωνει τετοια προθεση ουτε στα γραμματα! Και αυτο δεν μπορω να θεωρησω οτι ειναι μια τυπικη παραλειψη χωρις ουσια, καθως οπως και εσυ εχεις γραψει τιποτα δεν ειναι τυχαιο στην ιστορια της!

Το γεγονος οτι και ο Τερρυ την αγκαλιασε, την χαιδεψε και της σκουπισε τα δακρυα της χωρις η ιδια να αισθανθει την ιδια τρυφεροτητα που αισθανθηκε οταν εκαναν το ιδιο οι μαμαδες της και ο Αλμπερτ δεν μπορει να δηλωσει τιποτα αλλο απο το αυτονοητο, οτι τα αισθηματα της για τον Τερρυ ηταν ερωτικα και για τους αλλους συγγενικα! Τι θελεις να πεις, οτι οταν καποιος σε χαιδεψει και σκεφτεις αυτοματως την μαμα σου σημαινει οτι εισαι ερωτευμενη μαζι του;;;;; (Και μην μου πεις παλι για τον Ρουβα.......γιατι η Καντυ δεν εβλεπε τον Αλμπερτ σαν Ρουβα!)
Αντιθετα πολλες φορες οταν σκεφτοταν ή δεχοταν τα αγγιγματα του Αντονυ και κυριως του Τερρυ, κοκκινιζε γιατι αισθανοταν ερωτικα. Διπλα στον Τερρυ αισθανοταν γυναικα, διπλα στον Αλμπερτ κοριτσακι-αδερφη, γι αυτο δεν την ειδαμε ποτε να κοκκινιζει ή να ντρεπεται μεχρι το τελος, ακομα και οταν βρεθηκαν με τα σεντονια. Θεωρεις οτι αν βρισκοταν με τον Τερρυ σε αντιστοιχη κατασταση δεν θα κοκκινιζε; Φυσικα δεν υποννοω οτι ο ερωτας ειναι κατι για το οποιο πρεπει να ντρεπεται, αλλα αυτο ειναι ενα ευρημα που βλεπουμε συχνα στα manga/anime(ακομα και σε αυτα που απευθυνονται σε μεγαλυτερες ηλικιες) για να γινει πιο εμφατικο το ερωτικο στοιχειο.

Τελος ο συσχετισμος της σχεσης Καντυ - Τερρυ με αυτον του Ρωμαιου και της Ιουλιετας (που δεν τον κανω εγω αλλα η συγγραφεας) ειχε διπλο ρολο κατα την αποψη μου. Απο την μια να προιδεασει το κοινο για το σκληρο-τραγικο τελος και απο την αλλη να υπογρμμισει το βαθος, την δυναμη των συναισθηματων, να καταδειξει οτι η σχεση αυτη ειναι μοναδικη, αναντικαταστατη και κυριως αξεπεραστη! Γι αυτο και δεν συμφωνω καθολου με το παραδειγμα της σχεσης της Αννυ με τον Αρτσυ! Για μενα ο παραλληλισμος σου αποδεικνυει ακριβως το αντιθετο! Δυο ανθρωποι μπορουν να εχουν πιο δυνατα αισθηματα ακομα κι αν δεν εχουν μια καθημερινη επαφη! Η αισθηση του ανεκπληρωτου ερωτα, ειδικα οταν τα αισθηματα ειναι αμοιβαια, μπορει να παρασυρει τα παντα, ειναι μια δυναμη που σε ωθει να κοιτας παντα προς τα πισω, οτι κι αν εχεις μπροστα σου! Οποιος δεν το εχει βιωσει ή δεν το εχει δει να συμβαινει δεν μπορει να το καταλαβει! Το οτι δεν τον αναφερει σε μερικιες σελιδες δεν σημαινει οτι εχουν εξατμιστει και τα αισθηματα της! Στα γραμματα της λεει καθαρα (οσο κι αν δεν θελεις να το παραδεχτεις) οτι δεν τον εχει ξεπερασει ακομα και γι αυτο δεν μπορει να τον αντικρυσει ουτε απο μακρια, γιατι θα θελει να του μιλησει! Την ποναει τοσο πολυ ακομα το γεγονος οτι δεν μπορουν να ειναι μαζι (λογω Ζουζανας) και οχι οτι αισθανεται προδομενη απο τον Τερρυ! Το συμπερασμα σου πανω σε αυτο το θεμα δεν στηριζεται σε κανενα απο τα γραφομενα της!


Ειναι πολλα τα στοιχεια που ''παρελειψε'' η Μιζουκι να δωσει στην σχεση Καντυ - Αλμπερτ ωστε να την μετατρεψει σε ερωτικη και οχι μονο η ακυρωση της υιοθεσιας! Κι αυτο δεν εχει να κανει με το αν ο Αλμπερτ ειναι καλυτερος ή οχι απο τον Τερρυ! Ειναι τελειως ασχετο!

Aldebaran έγραψε:

Νάνσυ, δεν αμφισβητώ κανένα αίσθημα ή συναίσθημα της Κάντυ για τον Τέρρυ (και το αντίστροφο) όπως δεν αμφισβητώ πως ο πρώτος της έρωτας (με ανταπόκριση ) ήταν ο Άντονυ.
Με την ίδια λογική και οπτική δεν μπορώ να παραβλέψω πως τόσο η Κάντυ όσο και ο Άλμπερτ χάρη στη συμβίωσή τους (και όχι μόνο) ήρθαν πιό κοντά ο ένας στον άλλον.
Δεν είναι στη φαντασία μου:
- το κλάμα που έριξε η Κάντυ μετά τη φυγή του Άλμπερτ
- η

Επιπλέον, σχέση έτσι όπως την εννοούμε (όπως τουλάχιστον έδειχνε να έχει η Άννυ με τον Άρτσυ ) δεν είδαμε σε καμιά περίπτωση να έχει η Κάντυ με τον Τέρρυ. Άλλο το τί θέλω και ποθώ και άλλο το πως εξελίσσονται τα πράγματα. Με τον Τέρρυ ήθελε να είναι μαζί αλλά η μοίρα δεν τους άφησε ποτέ να έρθουν όσο κοντά ήθελαν και ποθούσαν.

@Νίνα μου, όλα αυτά που αναφέρεις είναι την Κ.Τ. (Κατά Τέρρυ )
εποχή. Όταν τον αναζητά στο Πάρκο, εννοείται πως τον βλέπει σαν αδερφό και σαν φίλο. Το ίδιο και όταν τη χάιδεψε τρυφερά... (αλήθεια, ανέφερε ποτέ κάτι τέτοιο για τον Τέρρυ;;; )Μετά την παγίδα του Νηλ συνειδητοποιεί πως είναι ανώφελο να σκέφτεται τον Τέρρυ πια...

1ον: Το ότι η Κάντυ με τον Άλμπερτ ήρθαν πιο κοντά λόγω της συμβίωσης τους εξαιτίας της αμνησίας του Άλμπερτ είναι φυσικό να συμβεί (σε όλους θα συνέβαινε)μα δεν ήρθαν πιο κοντά σε ερωτικό επίπεδο. Δεν το βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και όχι μόνο; Δεν βλέπουμε κάτι άλλο εκτός της υιοθεσίας βέβαια, που ναι, τους φέρνει πιο κοντά και από ξένους τους κάνει συγγενείς..

2ον:Το κλάμα που έριξε η Κάντυ μετά τη φυγή του Άλμπερτ, δεν ήταν περισσότερο ή μεγαλύτερο από το κλάμα που έριξε στην αποβάθρα για τον Τέρρυ ή όταν χώρισε με τον Τέρρυ ή όταν ανακάλυψε τα περιοδικά και τις εφημερίδες που έκρυψε ο Άλμπερτ μετά το χωρισμό της για τον Τέρρυ ή για τον θάνατο του Άντονυ όπου έμεινε μέρες στο κρεββάτι άρρωστη.

3ον: Η σχέση Άννυ- Άρτσι; Δεν είδαμε και τίποτα το ιδιαίτερο ανάμεσά τους..;;; Απλά είχαν την ευκαιρία να βλέπονται κάθε μέρα, ενώ η Κάντυ με τον Τέρρυ έτυχε ατυχίας λόγω παγίδας Ελίζας.. Δεν ήρθαν κοντά η Κάντυ με τον Τέρρυ; Που χάρη στην Κάντυ ο Τέρρυ τα ξαναβρήκε με την μητέρα του; Εσύ θα άφηνες να μπλεχτεί σε τέτοιο θέμα ο οποιοσδήποτε; και όχι κάποιος που τον νιώθεις κοντά σου; Το ότι πριν τη σκηνή του φιλιού της εκμυστηρευοταν προσωπικές του στιγμές/αναμνήσεις, που όπως ξέρουμε δεν συνήθιζε να μοιράζεται ο Τέρρυ ποτέ και με κανέναν βλέπεις ότι δεν νιώθει κοντά ο ένας στον άλλον;(θα μπορούσε να τα πει και στον Νηλ ή τον Άρτσι

Και να συμπληρώσω κάτι: Δεν νομίζω ότι εισπράττεις συναισθήματα που νιώθεις από τους "γονείς" σου ή τους ανθρώπους που σε φροντίζουν σαν γονείς και από τον άνθρωπο που ερωτέυεσαι. Δηλαδή πως να νιώσω την τρυφερότητα του μπαμπά μου ή της μαμάς μου στην εκδήλωση τρυφερότητας του συζύγου μου;(και δεν εννοώ ερωτική τρυφερότητα, αλλά ανθρώπινη) Είναι τελείως διαφορετικό αυτό που εισπράττω απο τον καθένα!! Δεν μπορώ να μπερδέψω τους ρόλους και τα συναισθήματα που παίρνω από τον κάθε άνθρωπο στη ζωή μου..

nina έγραψε:

Τωρα βαζεις τα πραγματα σε πιο ορθολογικη βαση Aldebaran.

Η συμβιωση τους σαφως και τους εφερε πιο κοντα και δημιουργησε ενα δεσμο αδιαρρηκτο, πιο δυνατο απο καθε αλλη φιλικη σχεση της Καντυ! Εκει που διαφωνουμε ειναι αν ο δεσμος αυτος ηταν φιλικος-αδερφικος-πατρικος ή ερωτικος. Το παρελθον που ειναι το υποβαθρο αυτου του δεσμου ειναι για μενα δεσμευτικο για την οποιαδηποτε ερωτικη του μετεξελιξη!
Το γεγονος οτι η Καντυ απορριπτει με απεχθεια το ενδεχομενο αλλα και ολους οσους πιστευουν οτι υπαρχει κατι ερωτικο στη σχεση της με τον Αλμπερτ δεν αλλαζει σε καμια περιοδο και ειναι ασχετο με το αν ειναι ή δεν ειναι ακομα ερωτευμενη με τον Τερρυ. Δεν αισθανεται ασχημα επειδη ''προδιδει'' τον Τερρυ και τα αισθηματα της προς αυτον, αλλα γιατι οπως φωναζει η ιδια επειδη την ξερει απο παιδι! Δεν μπορω να φανταστω οτι η ηρωιδα με τετοιο ψυχολογικο και ηθικο backgrοud θα μεταπηδουσε με τετοια ευκολια απο την μια συναισθηματικη κατασταση στην αλλη, χωρις να εκδηλωσει ιχνος ενοχης ή εστω διερωτησης για το τι της συμβαινει, κατι που δεν καταγραφηκε ποτε! Ποσο δε μαλλον οταν μαθαινει οτι ο Αλμπερτ ειναι ο ανθρωπος που κρυβοταν πισω απο την υιοθεσια της. Η εξελιξη αυτη κατα την αποψη μου ενισχυει ακομα περισσοτερο τα ''συγγενικα'' της συναισθηματα! Το ιδιο πιστευω και για τον Αλμπερτ ανεξαρτητα εαν αισθανθηκε ή οχι κατι περισσοτερο για την Καντυ την εποχη της αμνησιας. Δεν ειναι τυχαια η ατακα του οταν αναρωτιεται αν θα μπορει να μενει με την Καντυ οταν ξαναβρει την μνημη του!

Eδώ ακριβώς είναι που διαφωνούμε Νίνα μου.
Κατ΄εμέ, δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιάς γυναίκας, ειδικά όταν βρίσκονται στην ηλικία που είναι οι ήρωές μας και ακόμη ειδικότερα όταν έχουν έρθει τόσο κοντά...
Κατά τη γνώμη σου τυχαία η Μιζούκι:
- έφερε τον Άλμπερτ στο νοσοκομείο που εργαζόταν η Κάντυ
και
- μάλιστα χωρίς μνήμη;;;;.
Δε θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ακρωτηριαστεί ο Άλμπερτ μετά την έκκρηξη της βόμβας;;; ή ακόμη χειρότερα να τα είχε κακαρώσει;;
Α/Α τους φέρνει πιό κοντά με μιά κόντρα στο ρεύμα και στην ηθική της εποχής συγκατοίκηση. Θες να πεις πως δε διακρίνεις καμία σκοπιμότητα σ' αυτούς τους χειρισμούς της Μιζούκι;;; Γιατί, σύμφωνα με τους ανά τον κόσμο ψυχολόγους, ερωτευόμαστε αυτό που βλέπουμε καθημερινά.
Μη μου πείτε πως όλες εσείς οι Τερρυκιές ερωτευόσαστε περαστικούς ή διατηρείτε άσβεστο τον έρωτά σας για κάποιον που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου και δε δίνει σημεία ζωής.
Και μη μου πείτε πως καμιά σας, ποτέ της, δεν τα έφτιαξε με κάποιον που αρχικά είχαν ξεκινήσει σα φίλοι.
Η Κάντυ, στο πρόσωπο του Άλμπερτ βρίσκει αυτά που στερήθηκε από παιδί:
την τρυφερότητα, την αγάπη, την αποδοχή, το λιμάνι που καταλαγιάζει τις φουρτούνες της. Οι γονείς της την παράτησαν νεογέννητο μωρό, αποχωρίστηκε τη φίλη της πολύ μικρή, τόσο στους Ράνγκαν όσο και στο κολέγιο κάποιοι της φέρονταν σα σκουπίδι. Μονάχα η κα Πόνυ και η αδερφή Μαρία της έδειχναν την ίδια τρυφερότητα με τον Άλμπερτ.
Ο Άντονυ της έφυγε νωρίς, και ο Τέρρυ αναγκάστηκε να μείνει μακριά της.
Πιστεύεις πως τυχαία βρίσκει ο Άλμπερτ τη μνήμη του τη στιγμή που η Κάντυ έχει χάσει τη δουλειά της και βρίσκει τις φυλλάδες που γράφουν για τον Τέρρυ;;;; Ίσα ίσα, που ο Άλμπερτ ξαναβρίσκοντας τη μνήμη του, έχει να παλέψει με τα θέλω και τα πρέπει του.
Τα "πρέπει" που έχουν να κάνουν με την οικογένειά του και την υιοθεσία της Κάντυ
Τα "θέλω" που έχουν να κάνουν με τα (συν)αισθήματά του για την Κάντυ.
Σκύβει πάνω της έτοιμος να τη φιλήσει αλλά τελευταία στιγμή αλλάζει γνώμη... Αν δεν είχε βρει εκείνη τη στιγμή τη μνήμη του, πιστεύεις πως θα είχε πρόβλημα να τη φιλήσει όπως είχε κάνει ο Τέρρυ παλαιότερα προκειμένου να σβήσει την ανάμνηση του Άντονυ;;;;
Μάλλον όχι, αλλά η ηθική που αναφέρεις αμέσως παρακάτω τον έκανε να αποτραβηχτεί....

nina έγραψε:

Το νομικο μερος της υποθεσης ειναι τελειως διαφορετικο απο το ηθικο, κι ας μην υπαρχουν δεσμοι αιματος. Ειναι αντιφατικο και οξυμωρο, η συγγραφεας, να προβαλλει με τοσο εμφατικο τροπο την ηθικη υποχρεωση του Τερρυ απεναντι στη Σουζανα και να μην δινει καμια βαρυτητα στην ηθικη δεσμευση του Αλμπερτ απεναντι στην Καντυ ως κηδεμονας της. Δεν ηθικολογω, ουτε φτιαχνω εγω αυτους τους ηθικους κανονες, αλλα αυτο εκλαμβανω απο την ιδια την συγγραφεα. Εσεις υποστηριζεται οτι η υιοθεσια ειναι ενα απλο νομικο χαρτι, γεγονος ομως παραμενει οτι η συγγραφεας δεν το ακυρωνει ή δεν δηλωνει τετοια προθεση ουτε στα γραμματα! Και αυτο δεν μπορω να θεωρησω οτι ειναι μια τυπικη παραλειψη χωρις ουσια, καθως οπως και εσυ εχεις γραψει τιποτα δεν ειναι τυχαιο στην ιστορια της!

Aκριβώς.
Η ίδια η συγγραφέας είχε δηλώσει παλαιότερα, πως δεν ήθελε η ηρωίδα της να φαίνεται πεταλουδίτσα που πετούσε από τον Άντονυ στον Τέρρυ και μετά στον Άλμπερτ. Τα αισθήματα υπάρχουν:
- η Κάντυ κλαίει που ο Άλμπερτ εξαφανίστηκε (αν και το είχε εξαρχής δεδομένο σε αντίθεση με το θάνατο του Άντονυ ή το χωρισμό της από τον Τέρρυ)
- παίρνει τις ρούγες προς αναζήτησή του και δεν πτοείται, δε σταματά ούτε όταν βρίσκει το μεγάλο της έρωτα σ΄εκείνα τα χάλια
- χαίρεται που ο μεγάλος θείος είναι τόσο νέος και τόσο γοητευτικός και αισθάνεται πολύ τυχερή γι αυτό (αλήθεια, γιατί;;; αν ήταν κακάσχημος και γέρος θα είχε πρόβλημα;;; )
- θέλει να επιστρέψει στο λόφο αλλά ένα κομμάτι της δε θέλει να αποχωριστεί τον Άλμπερτ (αλήθεια, πότε της είχε ξανασυμβεί αυτό;;; μήπως όταν ήταν ερωτευμένη με τον Τέρρυ και επέστρεψε στην Αμερική για να μην τους χωρίζει ο ωκεανός;;;; )
Το γεγονός πως οι δύο ήρωες δεν εκδηλώνονται άμεσα έχει να κάνει με τη θέληση της Μιζούκι ώστε να μη φανούν οι ήρωές της επιφανειακοί και επιπόλαιοι

nina έγραψε:

Το γεγονος οτι και ο Τερρυ την αγκαλιασε, την χαιδεψε και της σκουπισε τα δακρυα της χωρις η ιδια να αισθανθει την ιδια τρυφεροτητα που αισθανθηκε οταν εκαναν το ιδιο οι μαμαδες της και ο Αλμπερτ δεν μπορει να δηλωσει τιποτα αλλο απο το αυτονοητο, οτι τα αισθηματα της για τον Τερρυ ηταν ερωτικα και για τους αλλους συγγενικα! Τι θελεις να πεις, οτι οταν καποιος σε χαιδεψει και σκεφτεις αυτοματως την μαμα σου σημαινει οτι εισαι ερωτευμενη μαζι του;;;;; (Και μην μου πεις παλι για τον Ρουβα.......γιατι η Καντυ δεν εβλεπε τον Αλμπερτ σαν Ρουβα!)
Αντιθετα πολλες φορες οταν σκεφτοταν ή δεχοταν τα αγγιγματα του Αντονυ και κυριως του Τερρυ, κοκκινιζε γιατι αισθανοταν ερωτικα. Διπλα στον Τερρυ αισθανοταν γυναικα, διπλα στον Αλμπερτ κοριτσακι-αδερφη, γι αυτο δεν την ειδαμε ποτε να κοκκινιζει ή να ντρεπεται μεχρι το τελος, ακομα και οταν βρεθηκαν με τα σεντονια. Θεωρεις οτι αν βρισκοταν με τον Τερρυ σε αντιστοιχη κατασταση δεν θα κοκκινιζε; Φυσικα δεν υποννοω οτι ο ερωτας ειναι κατι για το οποιο πρεπει να ντρεπεται, αλλα αυτο ειναι ενα ευρημα που βλεπουμε συχνα στα manga/anime(ακομα και σε αυτα που απευθυνονται σε μεγαλυτερες ηλικιες) για να γινει πιο εμφατικο το ερωτικο στοιχειο.

Για το πως ένιωσαν και οι δύο απάντησα παραπάνω.
Όσο για το αν κοκκίνιζαν, γύρνα το μάνγκα εκεί που η Κάντυ φορά τον έλικα που της είχε στείλει για τα γενέθλιά της ο Στήαρ και πες μου αν
κοκκινίζει κανείς από τους δύο τους, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις όπου η Κάντυ σκαρφαλώνει στο δέντρο.

Όσο για το αν έπρεπε να κοκκινίζει, στο ίδιο σπίτι ζούσαν σχεδόν δυό χρόνια... λες να μην είχαν συνηθίσει ο ένας την παρουσία του άλλου;;;

nina έγραψε:

Τελος ο συσχετισμος της σχεσης Καντυ - Τερρυ με αυτον του Ρωμαιου και της Ιουλιετας (που δεν τον κανω εγω αλλα η συγγραφεας) ειχε διπλο ρολο κατα την αποψη μου. Απο την μια να προιδεασει το κοινο για το σκληρο-τραγικο τελος και απο την αλλη να υπογρμμισει το βαθος, την δυναμη των συναισθηματων, να καταδειξει οτι η σχεση αυτη ειναι μοναδικη, αναντικαταστατη και κυριως αξεπεραστη! Γι αυτο και δεν συμφωνω καθολου με το παραδειγμα της σχεσης της Αννυ με τον Αρτσυ! Για μενα ο παραλληλισμος σου αποδεικνυει ακριβως το αντιθετο! Δυο ανθρωποι μπορουν να εχουν πιο δυνατα αισθηματα ακομα κι αν δεν εχουν μια καθημερινη επαφη! Η αισθηση του ανεκπληρωτου ερωτα, ειδικα οταν τα αισθηματα ειναι αμοιβαια, μπορει να παρασυρει τα παντα, ειναι μια δυναμη που σε ωθει να κοιτας παντα προς τα πισω, οτι κι αν εχεις μπροστα σου! Οποιος δεν το εχει βιωσει ή δεν το εχει δει να συμβαινει δεν μπορει να το καταλαβει! Το οτι δεν τον αναφερει σε μερικιες σελιδες δεν σημαινει οτι εχουν εξατμιστει και τα αισθηματα της! Στα γραμματα της λεει καθαρα (οσο κι αν δεν θελεις να το παραδεχτεις) οτι δεν τον εχει ξεπερασει ακομα και γι αυτο δεν μπορει να τον αντικρυσει ουτε απο μακρια, γιατι θα θελει να του μιλησει! Την ποναει τοσο πολυ ακομα το γεγονος οτι δεν μπορουν να ειναι μαζι (λογω Ζουζανας) και οχι οτι αισθανεται προδομενη απο τον Τερρυ! Το συμπερασμα σου πανω σε αυτο το θεμα δεν στηριζεται σε κανενα απο τα γραφομενα της!

Στο πρώτο μέρος συμφωνώ. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ο έρωτας της Κάντυ με τον Τέρρυ όχι μόνο δεν πρόλαβε να δέσει αλλά είχε και τραγικό τέλος.
Διαφωνώ στο δεύτερο.
Σιγά να μη βάλει η Κάντυ πλερέζα και μαύρα επειδή χώρισε ( ; ) με τον Τέρρυ... Και μόνο το γεγονός πως δεν κατάφεραν να είναι ποτέ όπως ήθελαν (εκτός από κάποιες μέρες στη Σκωτία ) είναι αρκετό για την Κάντυ να αλλάξει ρότα και να συνεχίσει τη ζωή της με κάποιον άλλον.
Η ίδια άλλωστε το αναφέρει στο μάνγκα εκεί που είναι με τα σεντόνια:
"Η ζωή κατάφερε να μας απομακρύνει και τώρα πιά όλα είναι μιά γλυκιά ανάμνηση."

nina έγραψε:

Ειναι πολλα τα στοιχεια που ''παρελειψε'' η Μιζουκι να δωσει στην σχεση Καντυ - Αλμπερτ ωστε να την μετατρεψει σε ερωτικη και οχι μονο η ακυρωση της υιοθεσιας! Κι αυτο δεν εχει να κανει με το αν ο Αλμπερτ ειναι καλυτερος ή οχι απο τον Τερρυ! Ειναι τελειως ασχετο!

Συμφωνούμε εδώ... Έτσι όμως όπως άφησε να εννοηθεί από το ανοιχτό τέλος σα λογική εξέλιξη η Κάντυ μένει με τον Πρίγκηπα που αναζητούσε από την αρχή της ιστορίας.

nansecrets έγραψε:

1ον: Το ότι η Κάντυ με τον Άλμπερτ ήρθαν πιο κοντά λόγω της συμβίωσης τους εξαιτίας της αμνησίας του Άλμπερτ είναι φυσικό να συμβεί (σε όλους θα συνέβαινε)μα δεν ήρθαν πιο κοντά σε ερωτικό επίπεδο. Δεν το βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Και όχι μόνο; Δεν βλέπουμε κάτι άλλο εκτός της υιοθεσίας βέβαια, που ναι, τους φέρνει πιο κοντά και από ξένους τους κάνει συγγενείς..

Δεν το βλέπετε, ή δε θέλετε να το δείτε;;;
Γιατί, αν κρίνουμε από το μάνγκα, όταν της φεύγει ο Άλμπερτ μόνο κατάθλιψη δεν παθαίνει... Σχεδόν ένα τρίμηνο μετά και ακόμη στενοχωριέται που τον έχασε...
Και ο Στήαρ πέθανε - που ήταν φίλος της-, αλλά η Κάντυ λίγα καρέ αργότερα χάνεται στο πλατύ χαμόγελο του Άλμπερτ...

nansecrets έγραψε:

2ον:Το κλάμα που έριξε η Κάντυ μετά τη φυγή του Άλμπερτ, δεν ήταν περισσότερο ή μεγαλύτερο από το κλάμα που έριξε στην αποβάθρα για τον Τέρρυ ή όταν χώρισε με τον Τέρρυ ή όταν ανακάλυψε τα περιοδικά και τις εφημερίδες που έκρυψε ο Άλμπερτ μετά το χωρισμό της για τον Τέρρυ ή για τον θάνατο του Άντονυ όπου έμεινε μέρες στο κρεββάτι άρρωστη.

Να υποθέσω πως εδώ δίνεις μόνη σου την απάντηση.

nansecrets έγραψε:

3ον: Η σχέση Άννυ- Άρτσι; Δεν είδαμε και τίποτα το ιδιαίτερο ανάμεσά τους..;;; Απλά είχαν την ευκαιρία να βλέπονται κάθε μέρα, ενώ η Κάντυ με τον Τέρρυ έτυχε ατυχίας λόγω παγίδας Ελίζας.. Δεν ήρθαν κοντά η Κάντυ με τον Τέρρυ; Που χάρη στην Κάντυ ο Τέρρυ τα ξαναβρήκε με την μητέρα του; Εσύ θα άφηνες να μπλεχτεί σε τέτοιο θέμα ο οποιοσδήποτε; και όχι κάποιος που τον νιώθεις κοντά σου; Το ότι πριν τη σκηνή του φιλιού της εκμυστηρευοταν προσωπικές του στιγμές/αναμνήσεις, που όπως ξέρουμε δεν συνήθιζε να μοιράζεται ο Τέρρυ ποτέ και με κανέναν βλέπεις ότι δεν νιώθει κοντά ο ένας στον άλλον;(θα μπορούσε να τα πει και στον Νηλ ή τον Άρτσι

Και πάλι μόνη σου απαντάς... Δεν μπόρεσαν να είναι μαζί όπως η Άννυ με τον Άρτσυ και ακόμη η Πάττυ με το Στήαρ ακόμη και αν δε συνέβαινε τίποτα παραπάνω μεταξύ τους. (ερωτικό εννοώ)
Ήταν μαζί, περνούσαν χρόνο μαζί -----> σχετίζονταν.
Το κομμάτι με τη μητέρα του ηθοποιού είναι άστοχο.
Και για τον Άλμπερτ η Κάντυ -πολύ πριν τον ερωτευτεί- έκανε θυσίες. Και σε εκείνον είχε εκμυστηρευτεί τα πάντα.

nansecrets έγραψε:

Και να συμπληρώσω κάτι: Δεν νομίζω ότι εισπράττεις συναισθήματα που νιώθεις από τους "γονείς" σου ή τους ανθρώπους που σε φροντίζουν σαν γονείς και από τον άνθρωπο που ερωτέυεσαι. Δηλαδή πως να νιώσω την τρυφερότητα του μπαμπά μου ή της μαμάς μου στην εκδήλωση τρυφερότητας του συζύγου μου;(και δεν εννοώ ερωτική τρυφερότητα, αλλά ανθρώπινη) Είναι τελείως διαφορετικό αυτό που εισπράττω απο τον καθένα!! Δεν μπορώ να μπερδέψω τους ρόλους και τα συναισθήματα που παίρνω από τον κάθε άνθρωπο στη ζωή μου..

Μόνο που η κα Πόνυ και η αδερφή Μαρία δεν είναι συγγενείς της Κάντυ. Είναι άτομα ξένα προς την Κάντυ από τα οποία όμως έχει πάρει την τρυφερότητα που της στέρησαν οι γονείς της (και όχι μόνο αυτοί).
Το τί ζητάμε από τον ερωτικό μας σύντροφο έχει να κάνει και με το τί μας λείπει.
Στην Κάντυ έλειπε η τρυφερότητα και αυτή αναζήτησε και στους τρεις.
Τον έρωτά τους της έδιναν και ο Άρτσυ με τον Στήαρ αλλά αυτή στον Τέρρυ τον Άντονυ και τον Άλμπερτ βρήκε αυτό το παραπάνω που ζητούσε.

nansecrets έγραψε:

Συμφωνούμε ως προς τον Άντονυ και τον Τέρρυ ότι ανήκουν στους έρωτές της. Μα στην περίπτωση του Άλμπερτ δεν είδε τον έρωτα μα τον άνθρωπο που την έκανε να αισθάνεται πως έχει κάποιον να την φροντίσει-προστατεύσει. Εξού και τον παρομοιάζει στον τρόπο που της φέρεται σαν την κυρία Πόνυ και την αδελφή Μαρία.(φροντίδα-προστασία!!!)
Και κάτι περι φιλίας ανδρα και γυναίκας: ο Στήαρτ μπορεί κι εκείνος να είχε ερωτευτεί την Κάντυ μα από την στιγμή που είδε να την ενδιαφέρει ο Άντονυ και στην πορεία ο Τέρρυ ήταν πάντα δίπλα της σαν αληθινός φίλος και δεν ήθελε ούτε ήλπιζε τίποτα από εκείνη. Κάνω λάθος;

Στο πρώτο κομμάτι ν΄απαντήσω:

Γιατί το ένα να αναιρεί το άλλο;;;
Δεν ερωτευόμαστε και αυτόν που μας προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια;;;


Στο δεύτερο.
(Αν και πάλι έρχεσαι στα λόγια μου) Ο Στήαρ ποτέ δεν εκδηλώθηκε αφού έβλεπε πως ερχόταν πάντα δεύτερος μέχρι την έλευση της Πάττυ. Από εκεί και πέρα ασχολήθηκε μόνο με το κορίτσι του (σε επίπεδο σχέσεων) σε αντίθεση με τον Αρτσυ που μάλλον σιγόκαιε κάτι μέσα του τουλάχιστον μέχρι τη συνάντηση Τέρρυ - Κάντυ στο Σικάγο.
Επιπλέον, όταν μιλάμε για φιλία που εξελίσσεται σε έρωτα την εννοούμε όταν και οι δύο είναι ελεύθεροι (τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.)

Aldebaran έγραψε:

Στο πρώτο κομμάτι ν΄απαντήσω:

Γιατί το ένα να αναιρεί το άλλο;;;
Δεν ερωτευόμαστε και αυτόν που μας προσφέρει σιγουριά και ασφάλεια;;;

Τότε θα ερωτευόμουν την Interamerican.

Aldebaran έγραψε:

Eδώ ακριβώς είναι που διαφωνούμε Νίνα μου.
Κατ΄εμέ, δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιάς γυναίκας, ειδικά όταν βρίσκονται στην ηλικία που είναι οι ήρωές μας και ακόμη ειδικότερα όταν έχουν έρθει τόσο κοντά...

Δεν μπορω να διαφωνησω καθετα μαζι σου σ΄αυτο αλλα η περιπτωση της Καντυ και του Αλμπερτ εχει περισσοτερα στοιχεια απο μια φιλια μεταξυ ενος ανδρα και μιας γυναικας! Νομιζω οτι τα τονισα μεσα απο τα λογια της ιδιας της Καντυ!

Aldebaran έγραψε:

Κατά τη γνώμη σου τυχαία η Μιζούκι:
- έφερε τον Άλμπερτ στο νοσοκομείο που εργαζόταν η Κάντυ
και
- μάλιστα χωρίς μνήμη;;;;.
Δε θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ακρωτηριαστεί ο Άλμπερτ μετά την έκκρηξη της βόμβας;;; ή ακόμη χειρότερα να τα είχε κακαρώσει;;
Α/Α τους φέρνει πιό κοντά με μιά κόντρα στο ρεύμα και στην ηθική της εποχής συγκατοίκηση. Θες να πεις πως δε διακρίνεις καμία σκοπιμότητα σ' αυτούς τους χειρισμούς της Μιζούκι;;; Γιατί, σύμφωνα με τους ανά τον κόσμο ψυχολόγους, ερωτευόμαστε αυτό που βλέπουμε καθημερινά.

Τιποτα δεν θεωρω τυχαιο οπως ειπα. Η συναντηση τους, η συγκατοικηση τους ηταν μερος ενος σχεδιου ωστε να δεθουν περισσοτερο, να ανταποδωσει (οπως η ιδια λεει) ενα μερος απο αυτα που της ειχε προσφερει και ισως να ερθει αντιμετωπος ο Αλμπερτ με το ηθικο διλημμα, οταν ξαναβρισκει την μνημη του πια, οτι η Καντυ δεν ειναι απλα μια φιλη που μπορει να την ερωτευθει. Εκει μπαινει η ταφοπλακα σε οποιαδηποτε αλλη σκεψη!

Aldebaran έγραψε:

Η Κάντυ, στο πρόσωπο του Άλμπερτ βρίσκει αυτά που στερήθηκε από παιδί:
την τρυφερότητα, την αγάπη, την αποδοχή, το λιμάνι που καταλαγιάζει τις φουρτούνες της. Οι γονείς της την παράτησαν νεογέννητο μωρό, αποχωρίστηκε τη φίλη της πολύ μικρή, τόσο στους Ράνγκαν όσο και στο κολέγιο κάποιοι της φέρονταν σα σκουπίδι. Μονάχα η κα Πόνυ και η αδερφή Μαρία της έδειχναν την ίδια τρυφερότητα με τον Άλμπερτ.

Συμφωνουμε απολυτως! Γι αυτο και η σχεση τους ειναι τοσο ξεχωριστη, πολυτιμη και την αντιμετωπιζει οπως κι αυτη με τις δυο μαμαδες της. Αλλο ενα στοιχειο που βαζει απαγορευτικο σε οποιδηποτε αλλη σκεψη! Αυτη ειναι και η τριτη μορφη αγαπης που ''προοριζοταν'' για την Καντυ, οχι ομως και ερωτικη.

Aldebaran έγραψε:

Πιστεύεις πως τυχαία βρίσκει ο Άλμπερτ τη μνήμη του τη στιγμή που η Κάντυ έχει χάσει τη δουλειά της και βρίσκει τις φυλλάδες που γράφουν για τον Τέρρυ;;;; Ίσα ίσα, που ο Άλμπερτ ξαναβρίσκοντας τη μνήμη του, έχει να παλέψει με τα θέλω και τα πρέπει του.
Τα "πρέπει" που έχουν να κάνουν με την οικογένειά του και την υιοθεσία της Κάντυ
Τα "θέλω" που έχουν να κάνουν με τα (συν)αισθήματά του για την Κάντυ.
Σκύβει πάνω της έτοιμος να τη φιλήσει αλλά τελευταία στιγμή αλλάζει γνώμη... Αν δεν είχε βρει εκείνη τη στιγμή τη μνήμη του, πιστεύεις πως θα είχε πρόβλημα να τη φιλήσει όπως είχε κάνει ο Τέρρυ παλαιότερα προκειμένου να σβήσει την ανάμνηση του Άντονυ;;;;
Μάλλον όχι, αλλά η ηθική που αναφέρεις αμέσως παρακάτω τον έκανε να αποτραβηχτεί....

Αν πραγματικα δεν εκανε καποια κινηση λογω της ηθικης του (γιατι αυτο ειναι εικασια, καθως δεν τον βλεπουμε να το σκεφτεται) τοτε δεν βλεπω τον λογο που αναιρει αυτην την ηθικη στο μελλον. Μεχρι τελους παραμενει κηδεμονας. Εαν ακυρωθει η υιοθεσια τοτε τα ξαναλεμε.

Aldebaran έγραψε:

Η ίδια η συγγραφέας είχε δηλώσει παλαιότερα, πως δεν ήθελε η ηρωίδα της να φαίνεται πεταλουδίτσα που πετούσε από τον Άντονυ στον Τέρρυ και μετά στον Άλμπερτ. Τα αισθήματα υπάρχουν:

Μα οταν αναφερθηκα στο ψυχολογικο και ηθικο backgroud της Καντυ δεν εννοουσα την ταχυτητα με την οποια περασε απο τον Αντονυ στον Τερρυ και απο τον Τερρυ στον Αλμπερτ.......αλλα το γεγονος οτι θεωρει αναρμοστη μια σχεση ερωτικη με τον Αλμπερτ!!!!! Οι λογοι που σκεφτεται ετσι δεν αναιρουνται στο μελλον το αντιθετο ενισχυονται με την υιοθεσια! Επομενως δεν εχει καμια σχεση η πεταλουδιτσα!

Aldebaran έγραψε:

Όσο για το αν έπρεπε να κοκκινίζει, στο ίδιο σπίτι ζούσαν σχεδόν δυό χρόνια... λες να μην είχαν συνηθίσει ο ένας την παρουσία του άλλου;;;

Οχι δεν το θεωρω φυσιολογικο να μην κοκκινιζει ή να μην αισθανεται αμηχανα και αβολα οταν βρισκεται με τα σεντονια! Στην σκηνη αυτη οπως ισχυριζεσαι και οι δυο εχουν συνειδητοποιησει οτι ειναι ερωτευμενοι και παρα την οικειοτητα που ειχαν λογω συγκατοικησης θα επρεπε να αισθανονται αμηχανα, τουλαχιστον η Καντυ! Η ελλειψη αυτου του στοιχειου ειναι καταλυτικη για μενα.

Aldebaran έγραψε:

Στο πρώτο μέρος συμφωνώ. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ο έρωτας της Κάντυ με τον Τέρρυ όχι μόνο δεν πρόλαβε να δέσει αλλά είχε και τραγικό τέλος.
Διαφωνώ στο δεύτερο.
Σιγά να μη βάλει η Κάντυ πλερέζα και μαύρα επειδή χώρισε ( ; ) με τον Τέρρυ... Και μόνο το γεγονός πως δεν κατάφεραν να είναι ποτέ όπως ήθελαν (εκτός από κάποιες μέρες στη Σκωτία ) είναι αρκετό για την Κάντυ να αλλάξει ρότα και να συνεχίσει τη ζωή της με κάποιον άλλον.

Ομως δεν γινεται να κοβουμε και να ραβουμε οπως μας βολευει τα γεγονοτα. Ο Ρωμαιος και η Ιουλιετα δεν ειχαν μονο τραγικο τελος αλλα και μια ιστορια αγαπης που εμεινε στους αιωνες ως συμβολο ενος απελπισμενου και αξεπεραστου ερωτα!

Aldebaran έγραψε:

Η ίδια άλλωστε το αναφέρει στο μάνγκα εκεί που είναι με τα σεντόνια:
"Η ζωή κατάφερε να μας απομακρύνει και τώρα πιά όλα είναι μιά γλυκιά ανάμνηση."

1. Εφαγες ενα ισως οταν σκεφτεται οτι οι δρομοι τους χωρισαν για παντα!
2. Στα γραμματα της μονο σαν μια γλυκια αναμνηση δεν θεωρει τον Τερρυ! (να μην τα ξαναγραφω)

Aldebaran έγραψε:

Συμφωνούμε εδώ... Έτσι όμως όπως άφησε να εννοηθεί από το ανοιχτό τέλος σα λογική εξέλιξη η Κάντυ μένει με τον Πρίγκηπα που αναζητούσε από την αρχή της ιστορίας.

Το ανοιχτο τελος σημαινει οτι ολα τα ενδεχομενα ειναι ανοικτα και οχι οτι η λογικη εξελιξη ειναι η Καντυ να μεινει με τον πριγκιπα τον οποιο επισης αποκαλει ''αναμνηση των παιδικων χρονων''. Αυτο ειναι μια απο τις επιλογες που εχει η Μιζουκι. Κατα την αποψη μου τα ηθικα διλημματα που φορτωσε στον Αλμπερτ καθως και ο τροπος που αντιμετωπιζει η Καντυ το ενδεχομενο μιας ερωτικης σχεσης μαζι του ειναι πολυ πιο ισχυρα απο αυτα που φορτωσε στον Τερρυ τα οποια εξασθενουν με την παροδο του χρονου. Η αποψη μου ομως ειναι οτι θα επιλεξει να την αφησει μονη στο λοφο για πολλους λογους.

Aldebaran έγραψε:

Eδώ ακριβώς είναι που διαφωνούμε Νίνα μου.
Κατ΄εμέ, δεν υπάρχει φιλία μεταξύ ενός άντρα και μιάς γυναίκας, ειδικά όταν βρίσκονται στην ηλικία που είναι οι ήρωές μας και ακόμη ειδικότερα όταν έχουν έρθει τόσο κοντά...

nina έγραψε:

Δεν μπορω να διαφωνησω καθετα μαζι σου σ΄αυτο αλλα η περιπτωση της Καντυ και του Αλμπερτ εχει περισσοτερα στοιχεια απο μια φιλια μεταξυ ενος ανδρα και μιας γυναικας! Νομιζω οτι τα τονισα μεσα απο τα λογια της ιδιας της Καντυ!

Τα λόγια τα οποία αναφέρεις ασφαλώς και ισχύουν.
Μόνο - που το ξαναγράφω- τότε δεν υπήρχε τίποτα μεταξύ τους ακόμη... (αλλά μολις ξεκινούσε).

Aldebaran έγραψε:

Κατά τη γνώμη σου τυχαία η Μιζούκι:
- έφερε τον Άλμπερτ στο νοσοκομείο που εργαζόταν η Κάντυ
και
- μάλιστα χωρίς μνήμη;;;;.
Δε θα μπορούσε κάλλιστα να είχε ακρωτηριαστεί ο Άλμπερτ μετά την έκκρηξη της βόμβας;;; ή ακόμη χειρότερα να τα είχε κακαρώσει;;
Α/Α τους φέρνει πιό κοντά με μιά κόντρα στο ρεύμα και στην ηθική της εποχής συγκατοίκηση. Θες να πεις πως δε διακρίνεις καμία σκοπιμότητα σ' αυτούς τους χειρισμούς της Μιζούκι;;; Γιατί, σύμφωνα με τους ανά τον κόσμο ψυχολόγους, ερωτευόμαστε αυτό που βλέπουμε καθημερινά.

nina έγραψε:

Τιποτα δεν θεωρω τυχαιο οπως ειπα. Η συναντηση τους, η συγκατοικηση τους ηταν μερος ενος σχεδιου ωστε να δεθουν περισσοτερο, να ανταποδωσει (οπως η ιδια λεει) ενα μερος απο αυτα που της ειχε προσφερει και ισως να ερθει αντιμετωπος ο Αλμπερτ με το ηθικο διλημμα, οταν ξαναβρισκει την μνημη του πια, οτι η Καντυ δεν ειναι απλα μια φιλη που μπορει να την ερωτευθει. Εκει μπαινει η ταφοπλακα σε οποιαδηποτε αλλη σκεψη!

Σε σκέψη μπορεί.
Σε (συν)αίσθημα όχι.

Aldebaran έγραψε:

Η Κάντυ, στο πρόσωπο του Άλμπερτ βρίσκει αυτά που στερήθηκε από παιδί:
την τρυφερότητα, την αγάπη, την αποδοχή, το λιμάνι που καταλαγιάζει τις φουρτούνες της. Οι γονείς της την παράτησαν νεογέννητο μωρό, αποχωρίστηκε τη φίλη της πολύ μικρή, τόσο στους Ράνγκαν όσο και στο κολέγιο κάποιοι της φέρονταν σα σκουπίδι. Μονάχα η κα Πόνυ και η αδερφή Μαρία της έδειχναν την ίδια τρυφερότητα με τον Άλμπερτ.

nina έγραψε:

Συμφωνουμε απολυτως! Γι αυτο και η σχεση τους ειναι τοσο ξεχωριστη, πολυτιμη και την αντιμετωπιζει οπως κι αυτη με τις δυο μαμαδες της. Αλλο ενα στοιχειο που βαζει απαγορευτικο σε οποιδηποτε αλλη σκεψη! Αυτη ειναι και η τριτη μορφη αγαπης που ''προοριζοταν'' για την Καντυ, οχι ομως και ερωτικη.

Το έγραψα και παραπάνω.
Το τί ψάχνει ο καθένας στο σύντροφό του έχει να κάνει με το τι στερήθηκε.
Αν σου έχει λείψει η επιβεβαίωση μπορεί και να θέλεις δίπλα σου έναν άντρα που ζηλεύει ακόμη και τις ξένες αντρικές πατούσες.
Αν σου έχουν λείψει τα πλούτη να θες κοντά σου έναν άνθρωπο που να έχει τον τρόπο του.
Αν σου λείπει η ζεστασιά και η τρυφερότητα, να ψάχνεις έναν άντρα που να σου προσφέρει αυτό ακριβώς. (όπως ο Άντονυ, ο Τέρρυ και ο Άλμπερτ).
Εσύ Νίνα μου δεν εννοείς την ερωτική, αλλά μάλλον την παθιάρικη, που ίσως να ζούσε η Κάντυ κοντά στον Τέρρυ αν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Όμως, η έλλειψη ζήλειας, πάθους ή άνεσης δεν κάνει τη σχέση λιγότερο ερωτική...

Aldebaran έγραψε:

Πιστεύεις πως τυχαία βρίσκει ο Άλμπερτ τη μνήμη του τη στιγμή που η Κάντυ έχει χάσει τη δουλειά της και βρίσκει τις φυλλάδες που γράφουν για τον Τέρρυ;;;; Ίσα ίσα, που ο Άλμπερτ ξαναβρίσκοντας τη μνήμη του, έχει να παλέψει με τα θέλω και τα πρέπει του.
Τα "πρέπει" που έχουν να κάνουν με την οικογένειά του και την υιοθεσία της Κάντυ
Τα "θέλω" που έχουν να κάνουν με τα (συν)αισθήματά του για την Κάντυ.
Σκύβει πάνω της έτοιμος να τη φιλήσει αλλά τελευταία στιγμή αλλάζει γνώμη... Αν δεν είχε βρει εκείνη τη στιγμή τη μνήμη του, πιστεύεις πως θα είχε πρόβλημα να τη φιλήσει όπως είχε κάνει ο Τέρρυ παλαιότερα προκειμένου να σβήσει την ανάμνηση του Άντονυ;;;;
Μάλλον όχι, αλλά η ηθική που αναφέρεις αμέσως παρακάτω τον έκανε να αποτραβηχτεί....

nina έγραψε:

Αν πραγματικα δεν εκανε καποια κινηση λογω της ηθικης του (γιατι αυτο ειναι εικασια, καθως δεν τον βλεπουμε να το σκεφτεται) τοτε δεν βλεπω τον λογο που αναιρει αυτην την ηθικη στο μελλον. Μεχρι τελους παραμενει κηδεμονας. Εαν ακυρωθει η υιοθεσια τοτε τα ξαναλεμε.

Το να ακυρωθεί όμως είναι πολύ πιό εύκολο και άμεσο (η Κάντυ σε όλο το μάνγνα έλεγε πως θα ζητήσει από το θείο να ακυρώσει την υιοθεσία) από το να ξαναβιώσει ένας πεθαμένος έρωτας δύο χρόνια μετά.

Aldebaran έγραψε:

Η ίδια η συγγραφέας είχε δηλώσει παλαιότερα, πως δεν ήθελε η ηρωίδα της να φαίνεται πεταλουδίτσα που πετούσε από τον Άντονυ στον Τέρρυ και μετά στον Άλμπερτ. Τα αισθήματα υπάρχουν:

nina έγραψε:

Μα οταν αναφερθηκα στο ψυχολογικο και ηθικο backgroud της Καντυ δεν εννοουσα την ταχυτητα με την οποια περασε απο τον Αντονυ στον Τερρυ και απο τον Τερρυ στον Αλμπερτ.......αλλα το γεγονος οτι θεωρει αναρμοστη μια σχεση ερωτικη με τον Αλμπερτ!!!!! Οι λογοι που σκεφτεται ετσι δεν αναιρουνται στο μελλον το αντιθετο ενισχυονται με την υιοθεσια! Επομενως δεν εχει καμια σχεση η πεταλουδιτσα!

H Mιζούκι, πάλι, με την ταχύτητα είχε πρόβλημα γι αυτό και πρόβαλε αντίσταση στις προθέσεις της Ιγκαράσι να εμφανίσει την Κάντυ σφόδρα ερωτευμένη με τον Άλμπερτ αμέσως μετά τη φυγή του.

Aldebaran έγραψε:

Όσο για το αν έπρεπε να κοκκινίζει, στο ίδιο σπίτι ζούσαν σχεδόν δυό χρόνια... λες να μην είχαν συνηθίσει ο ένας την παρουσία του άλλου;;;

nina έγραψε:

Οχι δεν το θεωρω φυσιολογικο να μην κοκκινιζει ή να μην αισθανεται αμηχανα και αβολα οταν βρισκεται με τα σεντονια! Στην σκηνη αυτη οπως ισχυριζεσαι και οι δυο εχουν συνειδητοποιησει οτι ειναι ερωτευμενοι και παρα την οικειοτητα που ειχαν λογω συγκατοικησης θα επρεπε να αισθανονται αμηχανα, τουλαχιστον η Καντυ! Η ελλειψη αυτου του στοιχειου ειναι καταλυτικη για μενα.

Αυτό σημαίνει πως μεταξύ τους δεν υπήρχαν χαζοσεμνοτυφίες και ένιωθαν και οι δύο πολύ άνετα...
Εμένα, πάλι, δε μου φαίνεται κακό αυτό.

Aldebaran έγραψε:

Στο πρώτο μέρος συμφωνώ. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ο έρωτας της Κάντυ με τον Τέρρυ όχι μόνο δεν πρόλαβε να δέσει αλλά είχε και τραγικό τέλος.
Διαφωνώ στο δεύτερο.
Σιγά να μη βάλει η Κάντυ πλερέζα και μαύρα επειδή χώρισε ( ; ) με τον Τέρρυ... Και μόνο το γεγονός πως δεν κατάφεραν να είναι ποτέ όπως ήθελαν (εκτός από κάποιες μέρες στη Σκωτία ) είναι αρκετό για την Κάντυ να αλλάξει ρότα και να συνεχίσει τη ζωή της με κάποιον άλλον.

nina έγραψε:

Ομως δεν γινεται να κοβουμε και να ραβουμε οπως μας βολευει τα γεγονοτα. Ο Ρωμαιος και η Ιουλιετα δεν ειχαν μονο τραγικο τελος αλλα και μια ιστορια αγαπης που εμεινε στους αιωνες ως συμβολο ενος απελπισμενου και αξεπεραστου ερωτα!

Και επειδή αυτοκτόνησαν 500 χρόνια πριν δυό ερωτευμένοι, πρέπει όλοι οι ερωτευμένοι του κόσμου που δεν μπορούν να είναι μαζί να αυτοκτονούν εις ένδειξη σεβασμού προς το θεατρικό του Σέξπηρ;;;

Aldebaran έγραψε:

Η ίδια άλλωστε το αναφέρει στο μάνγκα εκεί που είναι με τα σεντόνια:
"Η ζωή κατάφερε να μας απομακρύνει και τώρα πιά όλα είναι μιά γλυκιά ανάμνηση."

nina έγραψε:

1. Εφαγες ενα ισως οταν σκεφτεται οτι οι δρομοι τους χωρισαν για παντα!

Στη δική μου μετάφραση, δεν υπάρχει "ίσως"

nina έγραψε:

2. Στα γραμματα της μονο σαν μια γλυκια αναμνηση δεν θεωρει τον Τερρυ! (να μην τα ξαναγραφω)

Σωστά!!!
Να μην αναλύσουμε πως έκοψε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τον Τέρρυ όπως και ο Τέρρυ μαζί της.

Aldebaran έγραψε:

Συμφωνούμε εδώ... Έτσι όμως όπως άφησε να εννοηθεί από το ανοιχτό τέλος σα λογική εξέλιξη η Κάντυ μένει με τον Πρίγκηπα που αναζητούσε από την αρχή της ιστορίας.

nina έγραψε:

Το ανοιχτο τελος σημαινει οτι ολα τα ενδεχομενα ειναι ανοικτα και οχι οτι η λογικη εξελιξη ειναι η Καντυ να μεινει με τον πριγκιπα τον οποιο επισης αποκαλει ''αναμνηση των παιδικων χρονων''. Αυτο ειναι μια απο τις επιλογες που εχει η Μιζουκι. Κατα την αποψη μου τα ηθικα διλημματα που φορτωσε στον Αλμπερτ καθως και ο τροπος που αντιμετωπιζει η Καντυ το ενδεχομενο μιας ερωτικης σχεσης μαζι του ειναι πολυ πιο ισχυρα απο αυτα που φορτωσε στον Τερρυ τα οποια εξασθενουν με την παροδο του χρονου. Η αποψη μου ομως ειναι οτι θα επιλεξει να την αφησει μονη στο λοφο για πολλους λογους.

Αλίμονο...
Αφού δεν μπορεί να είναι με τον Τέρρυ, ας μην είναι με κανέναν άλλον...

Aldebaran έγραψε:

Τα λόγια τα οποία αναφέρεις ασφαλώς και ισχύουν.
Μόνο - που το ξαναγράφω- τότε δεν υπήρχε τίποτα μεταξύ τους ακόμη... (αλλά μολις ξεκινούσε).

Μα η Καντυ δεν εκνευριζεται γιατι την κατηγορουν μονο αδικα επειδη εκεινη την στιγμη δεν συνεβαινε κατι μεταξυ τους. Θεωρει οτι αυτη η σχεση ειναι αναρμοστη και οχι μονο οτι δεν υφισταται! Αν θεωρεις μια σχεση αναρμοστη γιατι αντιβαινει τις αξιες σου αυτο δεν αλλαζει μονο και μονο γιατι ερχεσαι πιο κοντα με τον αλλο. Για παραδειγμα αν καποιος θεωρει οτι ειναι λαθος ή εξω απο τον αξιακο του κωδικα να ερωτευθει και να κανει σχεση με καποιον παντρεμενο τοτε αυτο δεν αλλαζει μετα απο ενα χρονο ή επειδη βλεπει τον αλλο καθημερινα! Δεν λεω οτι το παραδειγμα αφορα την Καντυ και τον Αλμπερτ για να μην μου πεις οτι κανενας απο τους δυο δεν ηταν δεσμευμενος. Φερνω αυτο το ακραιο παραδειγμα για να υπερτονισω την ηθικη δεσμευση και οχι την πρακτικη, η οποια μενει αναλλοιωτη με το χρονο. Ο Αλμπερτ και κατα την διαρκεια αλλα και μετα την συγκατοικηση τους παραμενει ο ιδιος Αλμπερτ που την γνωριζε απο παιδι, που ειχε μαθει να τον βλεπει και να τον αγαπαει σαν αδερφο! Αυτο μπορει να αλλαξει μονο επειδη συγκατοικουσαν; Αν ναι τοτε η ηθικη διασταση του επιχειρηματος της δεν θα ειχε καμια αξια και δεν θεωρω οτι αυτο ειναι συμβατο με τον χαρακτηρα της ηρωιδας. Επιπλεον το γεγονος οτι ειναι και ο κηδεμονας της προσθετει εναν ακομη ηθικο φραγμο. Γιατι μη μου πεις οτι ενω θεωρουσε εξωφρενικη μια σχεση επειδη την γνωριζε απο παιδι, οταν μαθαινει οτι την εχει υιοθετησει κιολας απελευθερωνεται!!!!!

Aldebaran έγραψε:

Το έγραψα και παραπάνω.
Το τί ψάχνει ο καθένας στο σύντροφό του έχει να κάνει με το τι στερήθηκε.
Αν σου έχει λείψει η επιβεβαίωση μπορεί και να θέλεις δίπλα σου έναν άντρα που ζηλεύει ακόμη και τις ξένες αντρικές πατούσες.
Αν σου έχουν λείψει τα πλούτη να θες κοντά σου έναν άνθρωπο που να έχει τον τρόπο του.
Αν σου λείπει η ζεστασιά και η τρυφερότητα, να ψάχνεις έναν άντρα που να σου προσφέρει αυτό ακριβώς. (όπως ο Άντονυ, ο Τέρρυ και ο Άλμπερτ).
Εσύ Νίνα μου δεν εννοείς την ερωτική, αλλά μάλλον την παθιάρικη, που ίσως να ζούσε η Κάντυ κοντά στον Τέρρυ αν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Όμως, η έλλειψη ζήλειας, πάθους ή άνεσης δεν κάνει τη σχέση λιγότερο ερωτική...

Δεν θα διαφωνησω. Εννοειται οτι ο καθε ανθρωπος ψαχνει το εταιρο ημισυ με διαφορετικα κριτηρια. Η ελλειψη ζηλειας, παθους κλπ δειχνουν οτι δεν υπαρχει πια ερωτας αλλα μονο αγαπη σε μια σχεση. Οπως ομως εχεις γραψει κι εσυ αυτο ειναι το επομενο σταδιο, κι απο την στιγμη που δεν ειδαμε το πρωτο, πως περασαμε στο δευτερο;;;;; Μια τετοια σχεση με ''τσαι και συμπαθεια'' δεν αρμοζει σε δυο ατομα της ηλικιας της Καντυ και του Αλμπερτ! Δεν μιλαμε για μεσοκοπους αλλα για δυο νεους ανθρωπους.

Aldebaran έγραψε:

Το να ακυρωθεί όμως είναι πολύ πιό εύκολο και άμεσο (η Κάντυ σε όλο το μάνγνα έλεγε πως θα ζητήσει από το θείο να ακυρώσει την υιοθεσία) από το να ξαναβιώσει ένας πεθαμένος έρωτας δύο χρόνια μετά.

1. H Καντυ ζητουσε την ακυρωση της υιοθεσιας πολυ πριν μαθει οτι ο Αλμπερτ ειναι ο κηδεμονας της! Αρα τα κινητρα της δεν υποδηλωνουν καμια προθεση να μεινει ελευθερη ωστε να παντρευτει τον Αλμπερτ.
2. Ενω δεν θεωρεις τιποτα τυχαιο στην ιστορια της Μιζουκι, εξακολουθεις να αντιμετωπιζεις την υιοθεσια σαν μια τυπικη διαδικασια και την παραλειψη της ακυρωσης ''τυχαιο'' γεγονος. Για μενα συμβολιζει κατι...... καθολου τυχαιο!
3. Δυο χρονια εχουν περασει απο τον χωρισμο τους ! Τα αισθηματα ζουν και βασιλευουν!

Aldebaran έγραψε:

H Mιζούκι, πάλι, με την ταχύτητα είχε πρόβλημα γι αυτό και πρόβαλε αντίσταση στις προθέσεις της Ιγκαράσι να εμφανίσει την Κάντυ σφόδρα ερωτευμένη με τον Άλμπερτ αμέσως μετά τη φυγή του.

Μπορει η Μιζουκι να ειχε προβλημα με την ταχυτητα, αλλα η απαντηση σου δεν απαντουσε στην ερωτηση μου. Δεν αμφισβητησα τον χρονο που επρεπε να περασει για να ξεκινησει μια νεα σχεση η Καντυ με την αναφορα μου στο ηθικο και ψυχολογικο της backgroud, αλλα με τις ηθικες δεσμευσεις της οπως ξανα ανελυσα παραπανω.(παιδι....υιοθεσια..κλπ κλπ)

Aldebaran έγραψε:

Αυτό σημαίνει πως μεταξύ τους δεν υπήρχαν χαζοσεμνοτυφίες και ένιωθαν και οι δύο πολύ άνετα...
Εμένα, πάλι, δε μου φαίνεται κακό αυτό.

Το αν κοκκινιζει ή οχι δεν εχει να κανει με σεμνοτυφιες. Το εχω δει και σε αλλα μανγκα σε γυναικες και αντρες πολυ πιο ''προχωρημενους'' απο την Καντυ! Εκδηλωνει ενα συναισθημα (που δεν εκφραζεται με λογια), ειτε της ντροπης οταν εχει γινει καποια γκαφα πχ ειτε οταν υπαρχει ερωτικο στοιχειο. Η ελλειψη του, επισης δεν ειναι τυχαια, καθως υποδηλωνει οτι δεν υπαρχουν συναισθηματα ερωτικα! Επισης η ανεση τους επιμενω οτι δεν ειναι ''φυσιολογικη'' αν μιλαμε για ενα ερωτευμενο ζευγαρι, που βρισκεται για πρωτη φορα μαζι σε τετοια κατασταση (γυμνοι), εχοντας συνειδητοποιησει τα αισθηματα τους! Τουλαχιστον οχι για ενα κοριτσι σαν την Καντυ!

Aldebaran έγραψε:

Και επειδή αυτοκτόνησαν 500 χρόνια πριν δυό ερωτευμένοι, πρέπει όλοι οι ερωτευμένοι του κόσμου που δεν μπορούν να είναι μαζί να αυτοκτονούν εις ένδειξη σεβασμού προς το θεατρικό του Σέξπηρ;;;

Μα δεν υποστηριξα οτι επρεπε να αυτοκτονησουν!!!!! Απλα αυτος ο συσχετισμος (κι ας μην σου αρεσει) εγινε για να δειξει οτι δεν ηταν μια απλη περιπετεια ή ενα παθος που ξεφουσκωνει ευκολα, οπως εχεις υποστηριξει εσυ Aldebaran. Δεν ειναι ολες οι σχεσεις αξιομνημονευτες, αλλα αυτες που περιγραφονται σε τετοιες ιστοριες ειναι! Για παραδειγμα η σχεση της Πατυ με τον Στηαρ. Τι προλαβε να ζησει και για ποσο η Πατυ ωστε να κανει αποπειρα αυτοκτονιας; Με τον τροπο αυτο ομως καταλαβαμε οτι υπηρχαν πολυ βαθια αισθηματα. Η κινηση απελπισιας της Πατυ ταιριαζε με τον χαρακτηρα της. Η Καντυ παλι δεν θα εκανε ποτε μια τετοια επιλογη. Αυτο δεν σημαινει ομως οτι τα αισθηματα της για τον Τερρυ ηταν πιο επιφανειακα απο αυτα της Πατυ!

Aldebaran έγραψε:

Στη δική μου μετάφραση, δεν υπάρχει "ίσως"

Εγω αναφερομουνα στην ελληνικη μεταφραση. Αλλα δεν πειραζει, αν το διαβασες καπου αλλου. Το ''ισως'' με αλλη μορφη υπαρχει και στο γραμμα οταν ''αναρωτιεται αν ειναι πολυ αργα;;'' (για την Καντυ και τον Τερρυ). Το ρητορικο αυτο ερωτημα ειναι πιο ισχυρο απο ενα ''ισως''.

Aldebaran έγραψε:

Σωστά!!!
Να μην αναλύσουμε πως έκοψε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με τον Τέρρυ όπως και ο Τέρρυ μαζί της.

Μα δεν υποστηριξα ποτε οτι αλληλογραφουν ή οτι εχουν επικοινωνια! Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν θα το ηθελαν ή οτι δεν θα ηθελαν να ειναι μαζι!

Aldebaran έγραψε:

nina έγραψε:

Το ανοιχτο τελος σημαινει οτι ολα τα ενδεχομενα ειναι ανοικτα και οχι οτι η λογικη εξελιξη ειναι η Καντυ να μεινει με τον πριγκιπα τον οποιο επισης αποκαλει ''αναμνηση των παιδικων χρονων''. Αυτο ειναι μια απο τις επιλογες που εχει η Μιζουκι. Κατα την αποψη μου τα ηθικα διλημματα που φορτωσε στον Αλμπερτ καθως και ο τροπος που αντιμετωπιζει η Καντυ το ενδεχομενο μιας ερωτικης σχεσης μαζι του ειναι πολυ πιο ισχυρα απο αυτα που φορτωσε στον Τερρυ τα οποια εξασθενουν με την παροδο του χρονου. Η αποψη μου ομως ειναι οτι θα επιλεξει να την αφησει μονη στο λοφο για πολλους λογους.

Αλίμονο...
Αφού δεν μπορεί να είναι με τον Τέρρυ, ας μην είναι με κανέναν άλλον...

Οι λογοι που νομιζω οτι η Μιζουκι θα αφησει την Καντυ μονη στο λοφο, δεν ειναι γιατι εγω το προτιμω, αλλα απο καποια σημαδια που εντοπισα ξαναδιαβαζοντας την ιστορια και απο το πως αφηνει τα πραγματα στο μεχρι τωρα γνωστο τελος. Φυσικα και θα ηθελα ενα τελος με τον Τερρυ αλλα προσπαθω να δω τα πραγματα οσο μπορω πιο αντικειμενικα. Οσο για τον Αλμπερτ ..... ναι θα ηταν το τελευταιο που θα ηθελα να δω! Οχι γιατι υποτιμω ή δεν θεωρω ''καλο'' τον Αλμπερτ, αλλα γιατι δεν θελω η ιστορια που τοσο αγαπησα απο παιδι να την δω να μετατρεπεται σε αμερικανικη σαπουνοπερα που ολα επιτρεπονται, που ο πατερας επιτρεπεται να παντρευτει την γυναικα του γιου του, η μανα με τον φιλο της κορης της ή ο θετος πατερας την θετη κορη αφου περιμενε να μεγαλωσει λιγακι πρωτα!!!!

Ισως εχω τοποθετησει πολυ ψηλα αυτην την ιστορια! Ελπιζω να μην χρειαστει να αναθεωρησω!

nina έγραψε:

Ισως εχω τοποθετησει πολυ ψηλα αυτην την ιστορια! Ελπιζω να μην χρειαστει να αναθεωρησω!

Αχ μπράβο Νίνα και εγω με την ίδια ελπίδα ζω.

juliet έγραψε:

nansecrets έγραψε:

juliet έγραψε:

nuitetoile21 έγραψε:

λες για αυτο να εφτασε ο αλμπερτ μεχρι το ροκταουν??? μαλλον εψαχνε τον τερρυ να του δωσει μαθηματα. γιατι ως τοτε ο αλμπερτ μονο ζωακια ηξερε να πλησιαζει και οχι γυναικες, ενω το αγορι μας... το ειχε εμφυτο!

Ξέρεις τι γίνεται; αυτά με τα φιλιά και τις ερωτικές εξομολογήσεις και τα ερωτικά πειράγματα τύπου: Θα σου φάω τις φακίδες και πάντα ήθελα ένα κορίτσι να παίζει μαζί μου και δεν συμαζεύεται είναι ΝΕΑ ΚΟΛΠΑ για την άπειρη γενιά και τους ανώριμα κοινωνικούς άντρες. Οι παλαιοί και ώριμοι και κατασταλλαγμένοι δεν ξέρουν από αυτά..είναι ακόμα στην εποχή που την έβλεπες την άλλη από χιλιόμετρα, της έστελνες και καμία ανθοδέσμη, ε και μετά πήγαινες στη μάνα της με τα γλυκά στο χέρι...(δεν έχω διαβάσει και Ωστιν αλλά έτσι δεν παίζει ρε κορίτσια

Εεεε juliet.. δεν το ξέρεις; Όσο πιο παλιά.. τόσο πιο μακριά!! (συνέβεναν όλα!!). Οι νεώτεροι δεν μπορούσαν να αρκεστούν στα λίγα.. ήθελαν και άγγιγμα, και λόγια με συναίσθημα.. και.......!!!! Έτσι πάνε αυτά... Οι παλιοί δεν ήξεραν, άργησαν και να μάθουν... και λέμε ότι ήταν ώριμοι και κατασταλλαγμένοι.

Ναι αλλά το ΑΓΟΡΙ ΜΑΣ, ήξερε διαχρονικά πράγματα...Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο ανώριμος Τέρενς Γκράνστεστερ.

Σπόιλερ:

Καλά μιλάμε, αυτό το σπόιλερ είναι όλα τα λεφτά!!!!!

Βρε παιδάκι μου, να είσαι καλά, πραγματικά είχα πάρα πολύ καιρό να γελάσω έτσι!!!!!!!!!!
Μέχρι εδώ κατάφερα να διαβάσω σήμερα, και δε θέλω διαβάσω κάτι άλλο, θα συνεχίσω αύριο και θα σας πω στο τέλος την άποψή μου!!!!
Θα κρατήσω αυτό και θα σας γλυκοφιλήσω...
Καληνύχτα!!!!!!!

-Τέρενς: Τι είπαμε οτι κάνουμε όταν μία γυναίκα μας κοιτάει βαθιά μέσα στα μάτια;
-Άλμπερτ: Της δείχνουμε τον ασβό...
-Ποιον ασβό, αγόρι μου;
-Αυτόν! Δείχνει τον Πουπέτ που τον κοιτάζει απορημένος.
-¨Οχι αυτόν τον ασβό ηλίθιε και μη τον ξανάφέρεις στο μαθημα.
-Yes Master.