Τι θα γινόταν αν η Σουζάννα δεν τραυματιζόταν

Αφορμή για αυτό το θέμα ήταν η παρατήρηση της Domnikiς στη "Συνέχεια δίχως τέλος... " όπου ανέφερε πως "Καλό θα ήταν να μην είχε τραυματιστεί ούτε η Σουζάννα" (ή κάπως έτσι )

Αλήθεια, τί πιστεύετε γι αυτό;;;

Θα άλλαζε καθόλου το τέλος;;;

Αν δλδ, για παράδειγμα, η Σουζάννα έσωζε τον Τέρρυ και με δεδομένη την εξομολόγησή της όπως επίσης και την καθημερινή μεταξύ τους τριβή, θα άλλαζαν τα αισθήματα του Τέρρυ απέναντί της;;;

Ο Τέρυ θε έμενε σταθερός στην Κάντυ ότι και αν γινόταν και αν εκείνη δεν τραυματιζόταν τώρα θα είχαμε τον τζούνιορ Τέρυ και από candy sisters θα γινόμασταν candy θείτσες. Βέβαια μην τον παγίδευε αλλίως η Σουζάνα δεν το νομίζω όμως, δεν ήταν πονηρό θηλυκό η Σόύζι ερωτευμένο ήταν μόνο Απλώς νομίζω ότι θα τον αποδέσμευε και θα χανόταν από την ζωή του, πληγωμένη η ίδια για πάντα που έχασε τον μεγάλο ερωτά της!

Δεν ήταν κακιά η σούζι, δεν ξέρω τι λέτε, δεν ήταν καιροσκόπος, μια πανέμορφη, ταλαντούχα, καλή κοπέλα με όνειρα ήταν που όμως ερωτεύτηκε τον λάθος άνδρα την λάθος στιγμή, εκείνος μάτια είχε μόνο για το φακιδομουτράκι του ακόμα και η Μπελούτσι και η σκλεναρίκοβα και η χάιντι κλουμ να τον πολιορκούσαν( οι 3 αγαπημένες των ανδρών, τσεκαρισμένο γιατί εκείνος θα έχε μάτια μόνο για μία ξανθούλα, την Κάντυ του!

Καλά έτσι και ερωτευόταν ο Τέρυ την Σουζάνα και παράταγε την Κάντυ στην πυρά θα πήγαινε η tv, ο Τέρυ στην μέσα στο μυαλό μου και ο Άλμπερτ θα γινόταν ο Mr Perfect.

Αλλά δεν πιστεύω απλώς δεν θα χώριζαν ποτέ και θα είχαμε τον Terry Grandchester junior να βασανίζει την μικρότερη του Μs Frenckled Tarzan. Φαντάζεστε εικόνα;
Οh, καταραμένε προβολέα τα σκότωσες τα παιδιά

juliet έγραψε:

Οh, καταραμένε προβολέα τα σκότωσες τα παιδιά

Καποια παιδια δεν γεννηθηκαν ποτε

Ενας τετοιος μεγαλος ερωτας δεν θα ειχε παρα αισιο τελος, αν δεν υπηρχε το ατυχημα. Ο Τερρυ θα κρατουσε την Καντυ για παντα μαζι του στην Νεα Υορκη, αλλωστε γι'αυτο της εστειλε το εισιτηριο χωρις επιστροφη.

Οσο για το αν θα εμπαινε στο πειρασμο απο την Σουζανα, οταν αυτη του εξομολογηθηκε τον ερωτα της, αυτος σκεφτηκε "Σουζανα σε συμπαθω πολυ, αλλα για μενα υπαρχει μονο η Καντυ"

Τωρα το τι θα γινοταν σε 5-10-20 χρονια, κανεις δεν μπορει να το προδικασει. Αλλα οτι ο Τερρυ ηθελε να κρατησει την Καντυ κοντα του για παντα ειναι ξεκαθαρισμενο. Θα την ειχε παρει μαζι του οταν εφυγε απο την Αγγλια, αν μπορουσε. Και μαλιστα το εχει δηλωσει κ'αυτο. "Αν ημουν λιγο μεγαλυτερος, θα σε επαιρνα μαζι μου και θα φευγαμε" λεει οταν το σκεφτεται.

Μα καλά... κανέναν σας δεν απασχολεί το γεγονός πως "Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται;;; " όπως επίσης και αυτό που έλεγε ο Χάνιμπαλ στη Σιωπή των αμνών πως "ποθούμε αυτό που βλέπουμε";;;

Να μην αναφέρω τον δικό μας τραγουδιστή που έλεγε κάποτε:

"Μείνε μαζί μου και μη μ΄αγαπήσεις
Μόνο τα χάδια σου να μου χαρίσεις
Και λίγο λίγο θα με συνηθίσεις
Όχι όχι μη με παρατάς,
Όχι όχι κι ας μη μ΄αγαπάς..."

(Το σκηνικό το φαντάζεστε: η Σουζάννα και ο Άλμπερτ σερνάμενοι στο πάτωμα να τραβάνε από το πόδι και προς το μέρος τους τον Τέρρυ και την Κάντυ που προσπαθούν να ξεμοναχιαστούν και να ζήσουν τον έρωτά τους... )

Aldebaran έγραψε:

Μα καλά... κανέναν σας δεν απασχολεί το γεγονός πως "Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται;;; "

Μα ποιος σου ειπε οτι δεν θα βλεπονταν? Μαζι θα ζουσαν, εισιτηριο χωρις επιστροφη ειχε στειλει ο ανθρωπος. Αν δεν γινοταν το ατυχημα, η Καντυ δεν θα γυριζε στο Σικαγο. Ο Αρτσυ το ειχε υποψιαστει, ο Στιαρ πηγε να την αποχαιρετησει στο σταθμο πριν φυγει για το μετωπο, ο Αλμπερτ ανησυχουσε...αχ, Τερρυ

domniki έγραψε:

Μα ποιος σου ειπε οτι δεν θα βλεπονταν? Μαζι θα ζουσαν, εισιτηριο χωρις επιστροφη ειχε στειλει ο ανθρωπος. Αν δεν γινοταν το ατυχημα, η Καντυ δεν θα γυριζε στο Σικαγο. Ο Αρτσυ το ειχε υποψιαστει, ο Στιαρ πηγε να την αποχαιρετησει στο σταθμο πριν φυγει για το μετωπο, ο Αλμπερτ ανησυχουσε...αχ, Τερρυ

H Κάντυ δεν θα έφευγε για πάντα από το Σικάγο. Στο Σικάγο ήταν η δουλειά της και εκεί έμενε με τον Άλμπερτ. Δε θυμάμαι τον Άρτσυ να σκεφτόταν πως η Κάντυ δε θα επέστρεφε από τη Νέα Υόρκη και όσο για το Στήαρ στον πόλεμο πήγαινε όχι μέχρι τα Καλάβρυτα.
Και ο Άλμπερτ τόσο στο μάνγκα όσο και στο ανιμέ αναμένει να γυρίσει γρήγορα η Κάντυ πίσω. Από την άλλη, η Κάντυ ίσα ίσα μιά βαλιτσούλα με τα άκρως απαραίτητα είχε πάρει. Πως θα έμενε για πάντα με τον Τέρρυ;;;
Σίγουρα το μονό εισιτήριο είχε το συμβολισμό του αλλά πότε η Κάντυ ανέφερε πως θα έμενε για πάντα στη Νέα Υόρκη;;;

Aldebaran έγραψε:

(Το σκηνικό το φαντάζεστε: η Σουζάννα και ο Άλμπερτ σερνάμενοι στο πάτωμα να τραβάνε από το πόδι και προς το μέρος τους τον Τέρρυ και την Κάντυ που προσπαθούν να ξεμοναχιαστούν και να ζήσουν τον έρωτά τους... )

Να είσαι καλά ακόμα γελάω!!!

Aldebaran έγραψε:

domniki έγραψε:

Μα ποιος σου ειπε οτι δεν θα βλεπονταν? Μαζι θα ζουσαν, εισιτηριο χωρις επιστροφη ειχε στειλει ο ανθρωπος. Αν δεν γινοταν το ατυχημα, η Καντυ δεν θα γυριζε στο Σικαγο. Ο Αρτσυ το ειχε υποψιαστει, ο Στιαρ πηγε να την αποχαιρετησει στο σταθμο πριν φυγει για το μετωπο, ο Αλμπερτ ανησυχουσε...αχ, Τερρυ

H Κάντυ δεν θα έφευγε για πάντα από το Σικάγο. Στο Σικάγο ήταν η δουλειά της και εκεί έμενε με τον Άλμπερτ. Δε θυμάμαι τον Άρτσυ να σκεφτόταν πως η Κάντυ δε θα επέστρεφε από τη Νέα Υόρκη και όσο για το Στήαρ στον πόλεμο πήγαινε όχι μέχρι τα Καλάβρυτα.
Και ο Άλμπερτ τόσο στο μάνγκα όσο και στο ανιμέ αναμένει να γυρίσει γρήγορα η Κάντυ πίσω. Από την άλλη, η Κάντυ ίσα ίσα μιά βαλιτσούλα με τα άκρως απαραίτητα είχε πάρει. Πως θα έμενε για πάντα με τον Τέρρυ;;;
Σίγουρα το μονό εισιτήριο είχε το συμβολισμό του αλλά πότε η Κάντυ ανέφερε πως θα έμενε για πάντα στη Νέα Υόρκη;;;

Ναι γιατί τις αληθινές προθέσεις του Τέρυ τις γνώριζε μόνο ο ίδιος. Το σίγουρο ήταν οτι θα της πρότεινε γάμο και εκεί θα άλλαζε όλο το σενάριο. Η ίδια η Κάντυ με τα όνειρα της προσανατολιζόταν προς αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε...είχαν ωριμάσει οι συνθήκες. Ήταν θέμα χρόνου, δυστυχώς τους πρόλαβαν τα γεγονότα.

nansecrets έγραψε:

.... Τα μυαλά και των δύο επιθυμούσαν ακριβώς το ίδιο την ίδια στιγμή. Τι πιο προφανές;

Εκείνη τη στιγμή μπορεί να το σκέφτονταν... Σε λίγες όμως μέρες η Κάντυ θα επέστρεφε στο Σικάγο και ο Τέρρυ στο θέατρο.
Κοντά τους θα είχαν σε καθημερινή βάση δύο άλλους ανθρώπους εξίσου γοητευτικούς και σίγουρα ερωτευμένους μαζί τους.

Δε θα τους χώριζε η απόσταση;;;

Εγώ νομίζω πως θα τους χώριζε για μιά ακόμη φορά.


Αλλά, ακόμη και αν επιχειρούσαν να μείνουν μαζί, μια δουλειά με βάρδιες και άλλη μιά με διαρκείς πρόβες και συνεχόμενα ταξίδια δεν ξέρω κατά πόσο θα είχαν χρόνο ελεύθερο να αφιερώσουν ο ένας στον άλλον...

Τι να λέμε τώρα? Τα παιδια πέρασαν από σαράντα κύματα και ποτέ δεν ξέχασε ο ένας τον άλλο μια απόσταση μερικών ωρών θα τους εμπόδιζε? Απλά πιστεύω θα πήγαινε να τον βρει μόλις αποχτουσε ο Άλμπερτ τη μνήμη του ωστε να είναι ήσυχή!!!

ΜΙΜΙ έγραψε:

Τι να λέμε τώρα? Τα παιδια πέρασαν από σαράντα κύματα και ποτέ δεν ξέχασε ο ένας τον άλλο μια απόσταση μερικών ωρών θα τους εμπόδιζε? Απλά πιστεύω θα πήγαινε να τον βρει μόλις αποχτουσε ο Άλμπερτ τη μνήμη του ωστε να είναι ήσυχή!!!

Ή θα πέρνανε τον Άλμπερτ στη Νέα Υόρκη για φιλιπινέζα μέχρι να ξαναβρει τη μνήμη του. Αχ, συγγνώμη δεν μπορούσα να αντισταθώ. Το φαντάζετεστε;

Κάντυ: Άλμπερτ, εγώ με τον Τέρυ φεύγουμε! Να καθαρίσεις τα πιάτα και να μαγειρέψεις σούπα. Εντάξει;
Άλμπερτ: Κάντυ, Τέρυ μην ανησυχείτε για εμένα, θα τινάξω και τα χαλιά, θα πλύνω και τα εσώρουχα του Τέρυ και θα ξεσκονίσω και τις γωνίες...
Τέρυ: Κάντυ! Πάλι έβαλες τον Άλμπερτ να κάνεις τις δουλειές;
Άλμπερτ: ευχαρίστησις μου, Τέρυ, ένας θεός ξέρει τι θα είχα απογίνει αν δεν είσαστε εσείς παιδιά...

Τζούλιετ ολόκληρος Ουίλιαμ άλμπερτ Αρντλέυ φιλιπινέζα, πάει μακρυά η βαλίτσα... Το πας μακρυά, αυτός τουλάχιστον με υπηρέτες ανατράφηκε, είχε φιλιπιννέζες και ότι άλλο ποθούσε η καρδιά του! Έν κιχ του μόνο και οι τράπεζες του Σικάγου αλλάζουν πολιτική, μια ματιά του και η αριστοκρατία της Αμερικής υποκλίνονταν! Τον υπηρετούσαν δεν υπηρετούσε! Και αν το έκανε το έκανε μόνο από αγάπη και σεβασμό πρς τον άλλο άνθρωπο. Αν μαγείρευε στην Κάντυ από νιάξιμο το έκανε και αγάπη, ο έρωτας περνά πάντα από το στομάχι, μια φίλη μου λέει πάντα ο άνδρας που θα δεκτεί να σου μαγειρέψει είναι τρελός και παλαβός μαζί σου, μη πας παρακάτω. Τώρα καταλαβαίνω το γιατί! Ούτε θα κρατούσε το φανάρι ποτέ ο Αλμπερτ, ήσυχα και αθόρυθα θα έφευγε αν η Κάντυ διάλεγε να ζήσει με τον Τέρυ, είναι ο ορισμός της αξιοπρέπειας και της διακριτικότητας.

Ναι συμφωνώ οτι η Κάντυ έχει το δικαίωμα να διαλέξει αλλά και Σουζάνα να μην υπήρχε νομίζω ότι Αλμπερτ θα διάλεγε πάλι, ο χρόνος που πέρασε της άνοιξε τα μάτια. Γι' αυτό λέει ευχαριστώ τους γονείς μου που με άφησαν στο ορφανοτροφείο είχα έτσι την ευκαιρία να σε γνωρίσω

ariathniM έγραψε:

Τζούλιετ ολόκληρος Ουίλιαμ άλμπερτ Αρντλέυ φιλιπινέζα, πάει μακρυά η βαλίτσα... Το πας μακρυά, αυτός τουλάχιστον με υπηρέτες ανατράφηκε, είχε φιλιπιννέζες και ότι άλλο ποθούσε η καρδιά του! Έν κιχ του μόνο και οι τράπεζες του Σικάγου αλλάζουν πολιτική, μια ματιά του και η αριστοκρατία της Αμερικής υποκλίνονταν! Τον υπηρετούσαν δεν υπηρετούσε! Και αν το έκανε το έκανε μόνο από αγάπη και σεβασμό πρς τον άλλο άνθρωπο. Αν μαγείρευε στην Κάντυ από νιάξιμο το έκανε και αγάπη, ο έρωτας περνά πάντα από το στομάχι, μια φίλη μου λέει πάντα ο άνδρας που θα δεκτεί να σου μαγειρέψει είναι τρελός και παλαβός μαζί σου, μη πας παρακάτω. Τώρα καταλαβαίνω το γιατί! Ούτε θα κρατούσε το φανάρι ποτέ ο Αλμπερτ, ήσυχα και αθόρυθα θα έφευγε αν η Κάντυ διάλεγε να ζήσει με τον Τέρυ, είναι ο ορισμός της αξιοπρέπειας και της διακριτικότητας.

Ναι συμφωνώ οτι η Κάντυ έχει το δικαίωμα να διαλέξει αλλά και Σουζάνα να μην υπήρχε νομίζω ότι Αλμπερτ θα διάλεγε πάλι, ο χρόνος που πέρασε της άνοιξε τα μάτια. Γι' αυτό λέει ευχαριστώ τους γονείς μου που με άφησαν στο ορφανοτροφείο είχα έτσι την ευκαιρία να σε γνωρίσω

Καλέ μην εξάπτεσαι, πλάκα κάνουμε, σιγά μην τον πέρνανε να τους κρατάει το φανάρι ή μη τον βάζανε να σφουγγαρίζει τα πατώματα...η ιδέα μου ήρθε γιατί ο Άλμπερτ ήταν άσσος στα οικιακά.

juliet έγραψε:

...Ή θα πέρνανε τον Άλμπερτ στη Νέα Υόρκη για φιλιπινέζα μέχρι να ξαναβρει τη μνήμη του. Αχ, συγγνώμη δεν μπορούσα να αντισταθώ. Το φαντάζετεστε;

Κάντυ: Άλμπερτ, εγώ με τον Τέρυ φεύγουμε! Να καθαρίσεις τα πιάτα και να μαγειρέψεις σούπα. Εντάξει;
Άλμπερτ: Κάντυ, Τέρυ μην ανησυχείτε για εμένα, θα τινάξω και τα χαλιά, θα πλύνω και τα εσώρουχα του Τέρυ και θα ξεσκονίσω και τις γωνίες...
Τέρυ: Κάντυ! Πάλι έβαλες τον Άλμπερτ να κάνεις τις δουλειές;
Άλμπερτ: ευχαρίστησις μου, Τέρυ, ένας θεός ξέρει τι θα είχα απογίνει αν δεν είσαστε εσείς παιδιά...

Σπόιλερ:

Καλά που τα βρίσετε??? Φιλιπινέζα?

Πες τα χρυσόστομη, πες τα! Δεν μασάς τα λόγια σου, δεν θα τις συνέφερνε αυτό το σκηνικό! Τότε θα γινόταν η κατα μέτωπο σύγκριση και θα είχαμε τράβαλα, προς οφελός μας βέβαια!

απ'τα γέλια έκανα και λάθος βρίσκετε ήθελα να πώ!

Aldebaran έγραψε:

juliet έγραψε:

...Ή θα πέρνανε τον Άλμπερτ στη Νέα Υόρκη για φιλιπινέζα μέχρι να ξαναβρει τη μνήμη του. Αχ, συγγνώμη δεν μπορούσα να αντισταθώ. Το φαντάζετεστε;

Κάντυ: Άλμπερτ, εγώ με τον Τέρυ φεύγουμε! Να καθαρίσεις τα πιάτα και να μαγειρέψεις σούπα. Εντάξει;
Άλμπερτ: Κάντυ, Τέρυ μην ανησυχείτε για εμένα, θα τινάξω και τα χαλιά, θα πλύνω και τα εσώρουχα του Τέρυ και θα ξεσκονίσω και τις γωνίες...
Τέρυ: Κάντυ! Πάλι έβαλες τον Άλμπερτ να κάνεις τις δουλειές;
Άλμπερτ: ευχαρίστησις μου, Τέρυ, ένας θεός ξέρει τι θα είχα απογίνει αν δεν είσαστε εσείς παιδιά...

Σπόιλερ:

Όχι, τώρα το ξεφτιλίσαμε:

Σπόιλερ:

Καλά έγραψες, είμαι στα πατώματα προσκυνώ αν συμβεί και αυτό άστα να πάνε!

juliet έγραψε:

Σπόιλερ:

Είσαι απίστευτη.

Σπόιλερ:

Μα και φυσικα θα εμενε η Καντυ με τον Τερρυ, αν δεν ειχε συμβει το ατυχημα, ουτε και θα επεστρεφε στον Αλμπερτ.

Ο Αλμπερτ ηταν απλα ενας φιλος της, ενω ο Τερρυ ηταν ο ερωτας της ζωης της! Η δουλεια της Καντυ ηταν ετσι κ'αλλιως στον αερα, λογω της συγκατοικησης της με τον Αλμπερτ. Οι υπολοιποι Αρντλευ κατοικουσαν μακρια, και το σπιτι του Μικρου Αλογου ηταν κ'αυτο μακρια της. Ουσιαστικα δεν ειχε τιποτα να χασει αν εμενε στην Νεα Υορκη...μονο να κερδισει μια ζωη διπλα στον ανθρωπου που αγαπουσε.

Δηλαδη, αν ο ερωτας της ζωης σας, σας εστελνε ενα εισιτηριο χωρις επιστροφη και σας καλουσε κοντα του, τι θα σκεφτοσασταν? "Αχ, δεν θα μεινω μαζι του, γιατι πρεπει να γυρισω στους φιλους μου?" Δεν ξερω για εσας, παντως εγω θα εμενα με τον ερωτα της ζωης μου

Στο Manga ο Τερρυ το αναρωτιεται αυτο πριν γινει το ατυχημα της Σουζανας το τι θα απογινει ο Αλμπερτ. Δεν δινει ομως λυση.

Η καντυ δεν φανηκε να την απασχολει, της ηταν αρκετο οτι θα τον συναντουσε. Αραγε καταλαβε το νοημα του εισιτηριο χωρις επιστροφη? (εγω δεν θα το καταλαβαινα μα την αληθεια..).

Ο Αλμπερτ ισως να του περασε ελαχιστα απο μυαλο.

Ομολογω πως εκεινες τις στιγμες που επιασα αυτες τις αντιδρασεις (και προσφατα, οχι παιδι) χαρηκα με το γεγονος πως η Καντυ θα επεστρεψε στον Αλμπερτ και δεν θα εμενε με τον Τερυ.

και επειδη.. ξεφυγα απο το θεμα, απαντω πως η καντυ μαλλον θα γυριζε πισω αφου θα εμενε λιγο παραπανω με τον Τερυ (θα γυριζε πισω να παρει τον Αλμπερτ και να μετακομισουν ολοι μαζι με τον Τερυ).

Τωρα.. βεβαια που το γραφω, δεν με πειθει οτι θα γινοταν κατι τετοιο. Πειθει κανεναν απο σας?

Ολοι νομιζω ειχαν καταλαβει τη σημασια του εισητηριου χωρις επιστροφη. Ο Στηαρ το φοβαται και γι αυτο πηγαινει να την αποχαιρετησει στο σταθμο. Ο Αρτσι το λεει καθαρα, ο Αλμπερτ ευχεται να ξαναγυρισει γιατι δεν εχει βρει ακομα τη μνημη του και τη χρειαζεται και φυσικα η Καντυ, καθως στο τρενο του γυρισμου σκεφτεται την οικογενεια που θα μπορουσε να εχει με τον Τερρυ αν δεν γινοταν το ατυχημα. Το εισητηριο ηταν ενας εμμεσος τροπος να δειξει ο Τερρυ καθαρα και εμπρακτα τις προθεσεις του και φυσικα να γινει ακομα πιο τραγικος ο χωρισμος τους. Ολα τα υπολοιπα ειναι διαδικαστικου χαρακτηρα. Τι σημασια εχει αν η Καντυ επεστρεφε για λιγο στο Σικαγο για να βοηθησει τον Αλμπερτ να βρει την μνημη του; Ακομα και ο Τερρυ εδειχνε οτι το καταλαβαινε αυτο και αλλωστε ειχε πει οτι αν ηταν καποιος αλλος και οχι ο Αλμπερτ θα ζηλευε. Τιποτα δεν την κρατουσε στο Σικαγο. Ο Αλμπερτ αργα ή γρηγορα θα εβρισκε τη μνημη του και θα επεστρεφε στη ζωη του και στις υποχρεωσεις του, οπως και εκανε.