Terry...ο άντρας των ονείρων μας!

Μη μου πείτε οτι δεν θα θέλατε δίπλα σας εναν μακρυμάλλη ηθοποίο..?

Δεδομένου οτι ολοι οι Έλληνες λιγο πολυ θα θέλαμε να είμαστε ηθοπιοι...

Σας φιλώωω!!

Τωρα, τι ακριβως εννοείς! Αν θα θέλαμε τον Τέρρυ; Απ.: Ναι, αλλά στα χρονια του κολεγιου, τοτε ήταν πολυ .... μωρό!
Παντως γενικά ο Τερρυ εμενα με επηρέασε πολυ. Παλιά, έψαχνα αυτό το είδος άντρα, και μου πηρε πολλα χρονια, για να καταλαβω το γιατί

Τώρα μου χτυπάτε ευαίσθητες χορδές.
Οι χαρακτήρες της ιστορίας είναι σαν πραγματικοί.
Και αν υπήρχε ένας Τέρυ, δε νομίζω να υπάρχει καμμιά που να μην τον ερωτευόταν!
Χρόνια περίμενα να βρεθεί ένας Τέρυ στη ζωή μου.
Αλλά... ακόμα κι αν υπάρχει, δεν ήμουν τυχερή, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, να τον συναντήσω!!

Ο Τερρυ..? για να δούμε λοιπόν αν μπορούμε να κάνουμε ένα μικρό πείραμα. μπορεί ο Τερρυ να υπάρξει μέσα στον 21ο αιώνα.??????

Γενικά ως χαραχτήρας είναι κυνικός και το ωμό του χιούμορ μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα. Έχει τάσεις αυτοκαταστροφής αλλά και την ίδια στιγμή επιβίωσης . εκεί που δεν το περιμένεις μπορεί να σου δώσει από χαστούκι μέχρι φιλί ( η και το ανάποδο). Ο επαναστατικός του χαραχτήρας μπορεί να σου προκαλέσει πολλά προβλήματα (ειδικά με την αστυνομία στις μέρες μας). Η αδιαφορία που δείχνει όταν κάνει πως δεν σε γνωρίζει αναστατώνει τον γυναικείο που με την σειρά του πέφτει στο σύνδρομο του γραμματόσημου ( ξέρετε …αυτό που όσο μας φτύνουν κολλάμε). Τα χόμπι που έχει ( ιππασία ,κολύμβηση ξιφασκία φυσαρμόνικα-βέβαια μπορεί να έπαιζε και κιθάρα στον 21ο …)είναι ενδιαφέροντα που προσδίδουν κύρος ΕΙΔΙΚΑ σήμερα, και μια και του αρέσουν τα άλογα μπορεί να οδηγούσε και καμιά μηχανή μεγάλου κυβισμού η κανένα γρήγορο αμάξι. Είναι ο στυλ του σκληρού αρσενικού που θα χώσι μπουνιές όταν προσβάλουν την κοπέλα που τον ενδιαφέρει αλλά στην ίδια θα το παίξει ρομπεν των δασών (εναντίων του συστήματος δηλαδή και όχι ότι τα έκανε όλα αυτά για την πάρτη της –γενικά σπάει τον τσαμπουκά σε όλες σε όλους και σε όλα.) τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είναι ευγενικά και το ανάστημα του ψηλόλιγνο, τα μεγάλα του ματιά έχουν 2 ιδιότητες μιας και είναι ένα μίγμα από 2 χρώματα. Το πράσινο της φύσης που σε ηρεμεί όταν ο ίδιος το θελήσει αλλά και το γαλάζιο της θάλασσας που άμα θέλει είναι πιο ψυχρά και από ένα κομμάτι πάγο. Η τιμωρίες του είναι σκληρές (και σε αυτό προσοχή γιατί κάτι τυπακια σαν τον Νιλ τους ειχε μαστιγώσει) . το ίδιο σκληρή είναι και η βοήθεια του ( ανάλογα με το τι έχετε να ξεπεράσετε –αν είναι τα άλογα έχει καλός σε άλλη περίπτωση σκεφτείτε το καλά)…επίσης είναι πολλές φορές αυθάδης αλλά παρόλα αυτά ο τρόπος που μιλάει ακόμα και ο τρόπος που κινητέ είναι ιπποτικός και κομψώς . ..( ιππότες στις μέρες μας ???????????? γιατι όχι)
Σε καμιά περίπτωση δεν θα διστάσει να σώσει την ζωή κάποιου όσο κακός και αν ξέρει πως είναι ( ως και την ελιζα από πνιγμό-λεμέ τώρα _έσωσε ) είναι τρυφερός, ρομαντικός ( σήμερα μπορεί να μην διάβαζε απαραίτητα αγγλική λογοτεχνία αλλα ποίηση ίσως ) και αν και το ξαναείπα είναι ιππότης ( χειροφίλημα δεν ξερώ αλλά σε ένα όμορφο εστιατόριο θα μας τράβαγε την καρεκλά για να καθίσουμε η ακόμα και σε παραδοσιακό ταβερνάκι να μας πήγαινε σίγουρα θα περίμενε να καθίσουμε εμείς και μετά αυτός )… όλα αυτά και ακόμα τόσα τυλίγονται μέσα σε ένα πέπλο μυστηρίου που φυσικό είναι να μας κάνει να χάσουμε τον ύπνο μας. Έχει μια τρομερή αίσθηση του χρέους ( αυτό δεν είναι πάντα καλό) αλλά και της δικαιοσύνης ,όπως επίσης και τη ικανότητα να φιλοσοφεί τα πράγματα της καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω του . στη ψυχολογία δεν θα έλεγα ότι παίρνει άριστα….κρίνοντας από τη Σουζανα. Έτσι λοιπόν ψηλά χαμηλά αυτά τα αντιφατικά χαρακτηριστικά είναι ο Τερρυ…που όπως είπατε είναι ο άντρας των ονείρων μας… για πολλές ο παιδικός και για άλλες αιώνιος έρωτας ...και που στην τελική θα μπορούσε ένας τέτοιος άντρας να υπάρξει στον 21ο αιώνα χωρίς να αλλάξει το πρότυπο …το ερώτημα όμως είναι πόσοι άντρες χρειάζονται για να κανουν έναν Τερρυ…????? γιατί φοβάμαι πως όλα αυτά είναι πολλά για ένα άτομο και τι θα κάνουμε όλες εμείς που περιμένουμε αυτόν τον πρίγκιπα η μάλλον …τον δούκα.????
υπομονή …άλλωστε δεν μπορεί κάπου θα υπάρχει ένας μπορεί και περισσότεροι …τυχερές αυτές που τον βρήκαν…
Α, και κάτι που ξέχασα …κορίτσια αυτός ο άντρας δεν τα πάει καθόλου…μα καθόλου καλά με τον χρόνο ( οπότε για ραντεβού φροντίστε να δώσετε το τηλέφωνο σας γρήγορα γιατί σε άλλη περίπτωση, το συμπάν να γυρίσει ανάποδα δύσκολα θα ξαναβρεθείτε -ρωτηστε και την καντυ)…με άλλα λόγια είναι ο τέλειος άντρας ….

nana, έγραψες.................!!

ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΟΝ Terry ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΦΑΝΑΤΙΚΗ ΤΗΣ Candy Candy!!!!

Απίστευτη η ανάλυση της nanas!

Νανά μου, έγραψες...

Να συμπληρώσω μόνο πως με τέτοιες ικανότητες σε ιππασία, ξιφασκία κολύμβηση μάλλον αθλητής πεντάθλου θα γινόταν στις μέρες μας (μπορεί και Ολυμπιονίκης :bball: )

Όσο για τον τέλειο άντρα συμφωνώ: είναι ο απών... (ή δεν κατάλαβα καλά;;;; )

Όταν λες απών, εννοείς αυτό που λέω, ότι δηλαδή, εδώ το πας, εκεί το φέρνεις.... Άλμπερτ και ξερό ψωμί????

(κι όχι τίποτα άλλο, τώρα θα μου πεις, εσύ το είπες, όχι εγώ!!!)

:affraid:

Όχι παιδί μου...


Εννοώ ότι ο καλύτερος άντρας είναι αυτός που δεν είναι κοντά σου...

Και έχεις την ησυχία σου, την ηρεμία σου, την άπλα σου στο κρεβάτι, τη σοκολάτα δική σου...

τα κέρατα δεν κατάλαβα στο τέλος της πρότασης... :cyclops:

Emmm.... δεν έχεις και το φόβο να σου φυτρώσουν διάφορα

Kαι το πρωτο μου ποστ στο φορουμ δεν θα μπορουσε να ειναι πουθενα αλλου...αχ Τερρυ...

Ο Τερρυ ειναι ενας απο τους πιο υπεροχους χαρακτηρες, τους πιο ενδιαφεροντες και γηινους, τους πιο απτους και αληθινους. Σιγουρα δεν του αξιζει το τελος που του δινει η Μιζουκι. Και ναι, το παραδεχομαι, ειναι ο αγαπημενος μου, ο πρωτος μου ερωτας! Γι'αυτη τη σχεση καθισα και εγραψα τις κασετες και κρατησα 20 χρονια 10 VHS στα ντουλαπια μου

Και τα ελαττωματα του Τερρυ ειναι που τον κανουν ακαταμαχητο γιατι γοητευομαστε απο την δυναμη καποιου, αλλα αυτο που μας κανει να τον αγαπαμε ειναι οι αδυναμιες του. Και οπως εχει πει και μια αλλη candy-sister: μελαχρoινος, μελαγχολικος, βασανισμενος, κατατρεγμενος, στερημενος αγαπη κλπ....πως να ξεφυγει η Καντυ μας Α, να προσθεσω και την υπεροχη φωνη του!!!!!!!

Για 70 επεισοδια επενδυουμε σ'αυτη τη σχεση, οποτε το τελος της, ειδικα ετσι οπως γινεται, ειναι ειλικρινα απιστευτο και αρνουμαστε να το πιστεψουμε. Αλλα και παλι η Καντυ μας βρισκει κουραγιο και προσπαθει να το ξεπερασει. Το ξεσπασμα της στο επ. 100 ειναι τραγικο: υποφερει τοσο, και μαζι της υποφερουμε κ'εμεις. Αχ, δεν μπορω να τα θυμαμαι

Νομιζω τελικα οτι η συγγραφεας επιφυλασσει την χειροτερη μοιρα για τον Τερρυ. Η Καντυ θα βρει την προσωπικη ευτυχια, γιατι υπαρχει ο Αλμπερτ. Ο Τερρυ εχει καταδικαστει για παντα...

Γενικα οι ηρωες της σειρας ειναι αναποσπαστο κομματι των παιδικων μου χρονων και τους αγαπαω ολους βαθια. Δεν μπορω να ξεχωρισω κανενα, ολοι ειναι φτιαγμενοι για να αγαπηθουν και να μεινουν αξεχαστοι, ο καθενας για τους δικους του λογους. Γι'αυτο και δεν μπορω να αποφασισω, οπως με κατηγορουν οι λοιπες candy-sisters. Aπλα θα ηθελα παρα πολυ, τελειωνοντας η σειρα να τους δειξει ολους ευτυχισμενους

Eυχαριστω akaliakoukou

Μπορουμε να φτιαξουμε πολυ ομορφα πραγματα, οταν υπαρχει αγαπη και διαθεση :o

Προσπαθουσα να σκεφτω τι ειναι αυτο που εχει ο Τερρυ και εχουμε φαει κολλημα τοσες γυναικες μ'αυτον, μαζι και η Καντυ. Και κραταει χρονια αυτη η κολωνια. Τι της εκανε την ζωη πατινι στην σχολη, τι την δουλευε τρελα, αλλα αυτη εκει: τον εβλεπε και μεσα στην σουπα της...

Ε, λοιπον, ακομα και μετα απο 20 χρονια, που πρωτοειδα τα επεισοδια, οταν εμφανιζεται ο Τερρυ στην οθονη ....αχ, Τερρυ.... εβδομος ουρανος...

Μα δεν ειναι δυνατον να του εχουμε συγχωρεσει το οτι αφησε την Καντυ μας να βγαλει τα καστανα απο την φωτια στην φαση με την "ξανθια κατσαριδα". Κι'ομως ειναι!....και του εχουμε συγχωρεσει τα απειρα, οπως και η Καντυ τον εχει συγχωρεσει....

Γιατι λοιπον?

Ενταξει, ειναι ο ωραιος της σειρας, η Ιγκαρασι τον παρουσιαζει παντα τυλιγμενο σε ενα συννεφακι, τα μαλλια του λαμπουν και απο τα ματια του πεφτουν τα αστερια, για να μην αναφερω την θειικη φωνη του (αχ Παυλιδης->θεος)....αλλα δεν ειναι μονο η εξωτερικη του εμφανιση...τι ειναι ομως?

Σημερα εχω παθει κατι με την Μαρινελλα....και ακουγοντας αυτο το τραγουδι, μου ηρθε στο νου ο Τερρυ.....



Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστας Χατζής
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα


Άσε με να κάτσω πλάι σου
κι ό,τι θέλεις συλλογίσου,
δεν θα σου μιλήσω, δεν θα σου μιλήσω.
Μίλα με τους άλλους γύρω σου
για ν' ακούω τη φωνή σου,
σε παρακαλώ, σε παρακαλώ.

Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει,
πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.
Γέρνεις και ο ίσκιος σου μ' αγγίζει
κι εγώ ριγώ, κι εγώ ριγώ.

Άσε με απ' το ποτήρι σου
μια γουλιά να πιω ακόμα,
δίψασα πολύ, δίψασα πολύ.
Φεύγει η ζωή και χάνεται
και τ' αφίλητό μου στόμα
κλαίει για ένα φιλί, κλαίει για ένα φιλί.

===============

Τι λετε, γνωριζει συνορα η αγαπη?????? Πιστευω οτι η αληθινη, βαθεια, αδιαπραγματευτη, ουσιαστικη, ζωογονα αγαπη οχι απλα δεν γνωριζει συνορα, αλλα ουτε χρωμα, θρησκεια, φυλη, γλωσσα, ιδεολογια...απλα κανει τη γη να γυριζει και μας ανεβαζει στα ουρανια...αραγε υπαρχει κατι τετοιο, ή ειναι απλα ενας ευσεβης ποθος μας, κατι που χρειαζεται να ονειρευομαστε και να προσμενουμε για να μην τρελαθουμε εντελως απ'αυτα που βλεπουμε και ζουμε καθημερινα????? Κατι με επιασε σημερα με τα υπαρξιακα μου μαλλον

Η αγάπη αν γνωρίζει σύνορα.....δεν ξέρω αν θα φανώ πεζός αλλά ξέρω ότι όσοι δοκίμασαν να διατηρήσουν μια σχέση τη στιγμή που ο ένας εκ των δύο πέρασε έξω απο τα σύνορα της ίδιας πόλης...χώρισαν!!!

Turrican έγραψε:

Η αγάπη αν γνωρίζει σύνορα.....δεν ξέρω αν θα φανώ πεζός αλλά ξέρω ότι όσοι δοκίμασαν να διατηρήσουν μια σχέση τη στιγμή που ο ένας εκ των δύο πέρασε έξω απο τα σύνορα της ίδιας πόλης...χώρισαν!!!

Γιατι μου το χαλας βρε Turrican?

Η αληθινή αγάπη είναι πολύ σπάνια, όμως υπάρχει!!!!
Και πιστεύω ότι δε γνωρίζει σύνορα και ο χρόνος και οι αποστάσεις εκμηδενίζονται μπροστά της...

Eγώ συμφωνώ με τον Τούρι!!!

Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται...

και όσα έζησαν δεν είναι ικανά να στηρίξουν μιά απόφαση ζωής.

akaliakoukou έγραψε:

Η αληθινή αγάπη είναι πολύ σπάνια, όμως υπάρχει!!!!
Και πιστεύω ότι δε γνωρίζει σύνορα και ο χρόνος και οι αποστάσεις εκμηδενίζονται μπροστά της...

akaliakoukou μου, συμφωνω μαζι σου Ή τουλαχιστον θελω να ελπιζω :roll:

Είδος προς εξαφάνιση λοιπόν...

Αρα δε συζητάμε για την εξαίρεση αλλά για τον κανόνα...

Η αγάπη τους απλά πολύ απλά δεν ήταν για πάντα...

JUANITA έγραψε:

Είδος προς εξαφάνιση λοιπόν...

Αρα δε συζητάμε για την εξαίρεση αλλά για τον κανόνα...

Η αγάπη τους απλά πολύ απλά δεν ήταν για πάντα...

Eιδα προσφατα μια πολυ καλη Βρετανικη κωμωδια
"Love and other disasters". Αν την πετυχετε στο βιντεοκλαμπ, ειναι πολυ ευχαριστη. Εκει λοιπον η πρωταγωνιστρια λεει κατι πολυ σοφο

[...]Maybe true love is a decision. You know, a decision to take a chance with somebody. To give to somebody. Without worrying wether they'll give anything back. Or if they're gonna hurt you, or if they really are the one. Maybe love isn't something that happens to you. Maybe it's something you have to choose. [...]Love isn't always a lightning bolt, you know? Maybe sometimes it's just a choice.

Μηπως λοιπον μεγαλοποιουμε καποια πραγματα, που τελικα ειναι πολυ απλα? Μηπως ολα αυτα τα "για παντα" μας κανουν να χανουμε την ουσια? Μηπως πρεπει να σταματησουμε να ζουμε την ζωη μας λες και ειναι μια χολιγουντιανη ταινια, και να αρχισουμε να ζουμε πραγματικα?

domniki έγραψε:

[...]Maybe true love is a decision. You know, a decision to take a chance with somebody. To give to somebody. Without worrying wether they'll give anything back. Or if they're gonna hurt you, or if they really are the one. Maybe love isn't something that happens to you. Maybe it's something you have to choose. [...]Love isn't always a lightning bolt, you know? Maybe sometimes it's just a choice.

Μεταγλωτισμένη την έχει;;;


Dom, απλά χρησιμοποίησα απλά τα λόγια της ίδιας της Κάντυ που λέει πηγαίνοντας στον Τέρρυ της... ::

JUANITA έγραψε:

Μεταγλωτισμένη την έχει;;;

Χριστε και Παναγια! Μονο μεταγλωττισμενες ταινιες βλεπεις??? Υποτιτλους, τιποτα?

JUANITA έγραψε:

Dom, απλά χρησιμοποίησα απλά τα λόγια της ίδιας της Κάντυ που λέει πηγαίνοντας στον Τέρρυ της...

Τα λογια που θυμαμαι ειναι αυτα που λεει στο τρενο φευγοντας, οταν ο κοσμος της, οπως τον ειχε ονειρευτει, εχει γκρεμιστει!
"Τα ονειρα εμειναν μονο ονειρα..."

Αλλα μαλλον θα αναφερεσαι σ'αυτο που λεει η Καντυ οταν βλεπει το αγαπημενο ζευγαρι, στο οποιο παραχωρει την θεση της στο τρενο:
"Ετσι φανταζομουν κ'εγω τη ζωη μου με τον Τερρυ: ευτυχισμενοι για παντα".

Πραγματικα, νομιζα οτι αυτο ειναι το ονειρο του καθενος: να περασει την ζωη του/της με τον ανθρωπο που αγαπαει, να κανει οικογενεια μαζι του/της, να αντιμετωπισει τα ομορφα και τα ασχημα της ζωης με το ετερο ημισυ. Αλλα εχω καταλαβει οτι αυτο δεν ειναι το ιδανικο ολων των ανθρωπων: αλλοι βρισκουν την ευτυχια στο χρημα, αλλοι στην επαγγελματικη επιτυχια. Στη σημερινη εποχη, λιγοι ειναι αυτοι που ταυτιζουν την ευτυχια με την οικογενειακη ευτυχια.

Παντως νομιζω οτι η Καντυ θα γινοταν υπεροχη μαμα: εχει τοση αγαπη να δωσει και το κυριοτερο: ξερει πώς να προσφερει!