ΣΤΗΑΡ...ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ

Καλή μου Πάττυ
Σήμερα είχαμε μια δύσκολή μέρα...Έβλεπες στα πρόσωπά όλων ένα απόκοσμο σχεδόν βλέμμα...Ήταν γιατί δεν επέστρεψε ούτε ένας δικός μας...Μην φοβασαι σε παρακαλώ...Το ξέρω πως δεν θα έπρεπε να στα λέω αλλά με παρασύρει και μένα ο φόβος...
Θέλω να είσαι δίπλα μου και ο μόνος τρόπος είναι μέσα απο αυτό το άθλιο χαρτί που κρατάω σαν φίλο...σχεδόν σαν φυλαχτό.
Δεν έχω τίποτε δικό σου παρά μόνο αυτό Πάττυ...Το χαρτί αυτό είναι απο ένα δικό σου σημειωματάριο που είχες ξεχάσει σπίτι μας.Ήταν καινούργιο...
Θυμάμαι πως πάνω στην βιασύνη μου εκείνο το βράδι να φύγω σαν τον κλέφτη...το είδα πάνω στο γραφείο μου...το άρπαξα κυριολεκτικά όπως θα άρπαζε κανείς ένα λάφυρό.
Θυσιάζω σιγά σιγά τις σελίδες του λοιπόν,όποτε νοιώθω την ανάγκη να σε ακουμπήσω.Καλή μου Πάττυ...μετά απο όσα σου είπα το πιθανότερό είναι να τρέμεις σαν το φύλλο και να μην έχεις καταλάβει λέξη μετά τις πρώτες μου προτάσεις...
Μην ανησυχείς τόσο Πάττυ...Με είχες ρωτήσει στο προηγούμενό γράμμα σου γιατί έκανα αυτή την τρέλα...γιατί ήρθα μέχρι εδώ...
Στην αρχή ήμουν σίγουρός πως ήρθα για να σε προστατέψω...να μην νοιώσεις ποτέ αυτό που νοιώθω τώρα εγώ...όμως αυτή τη στιγμή είμαι μπερδεμένος...ίσως αυτό που τελικά με οδήγησε εδώ να ήταν η ανάγκη μου να αποδείξω πως αξίζω κάτι περισσότερό απο το όνομά των Άρντλει...
Ο πόλεμος μονάκριβη μου,προκαλεί απίστευτό πόνο...σε κάνει και νοιώθεις σαν το αγρίμι...Δεν ξέρεις αν....
Μα τι κάνω ο τρελός...Πάττυ μου...Πάττυ μου ...σε πάρακαλώ συγχώρεσέ με!!
Καμιά φορά θα ευχόμουν να είσαι περισσότερό σαν την Κάντυ...Είσαι τόσο ευθραστη πάντα που πραγματικά δεν ξέρω πως να σου μιλήσω.
Νομίζω πως μια λάθος μου κίνηση και θα "σπάσεις"...
όμως και γω καμιά φορά χρειάζομαι κάποιον να μπορώ να του μιλήσω έτσι...για αυτό για σήμερα...μόνο για τώρα...γίνε για μένα πιο δυνατή.Πες μου πως μπορώ να σου πω όλα όσα νοιώθω και να μην φοβάμαι πως θα λυγίσεις...
Τι κρίμα...δεν το μπορώ ο ίδιος...συνήθισα να σε παρηγορώ ακόμη και όταν καταρρέω...
Μην στεναχωριέσαι λοιπόν καλή μου...μην μελαγχολείς και όλα θα πάνε καλά...

Δικός σου Στήαρ

Misspepper77 είναι συγκλονιστικό αυτό το γράμμα

Δεν έχω λόγια να περιγράψω τί ένιωσα όταν το διάβασα!

Μπράβο σου! Το "έχεις¨!

ειλικρινα το γραμμα το στηαρ προς την παττυ δεν περιγραφεται με λογια...!

σήμερα το διάβασα. πολύ συγκινητικό (μοναδική του συντροφιά οι σελίδε από το σημειωματάριο της Πάτυ), όπως επίσης πολύ τραγικό που μας το πέθανε η mizouki

πολύ πολύ ωραίο γράμμα.

Πολύ ωραίο! Με πήραν τα ζουμιά...