Ιταλικό manga: Το τέλος της ιστορίας της Κάντυ.

Κάπου λέω για τον Αρτσυ και την Άννυ αλλά κόπηκε....

Έλεγα λοιπόν πως η Άννυ πρέπει να στηρίξει την Πάττυ και ο Άρτσυ πρέπει να δεχτεί τον θάνατο του αδερφού του. Επίσης η Πάττυ πρέπει να μάθει να συνεχίσει τη ζωή της όπως έκανε και η Candy μετά τον Άντονυ....

καλημέρα και από μενα. Νana, εκφράζω τον θαυμασμό μου για άλλη μια φορά, για τον υπέροχο τρόπο που γράφεις. Πέρα από αυτό, μας δίνεις μια πολυ διαφορετική άποψη της ιστορίας, από αυτες που έχουμε συνηθίσει. Διαβάζοντας με προσοχή τα όσα γράφεις, θα έλεγα πως έχεις πλησιάσει τον τρόπο σκέψης της Μιζούκι, καλύτερα από τον καθένα. ίσως πραγματικά ο σκοπός της, να ήταν αυτός που έχεις περιγράψει, και ίσως τελικά να ήταν αυτό το τέλος της, όπως το ξέρουμε. Όμως έτσι απογοητευετε το συνολο των οπαδων της καντυ, που εκφραζει την διαφωνία του, οπως ακριβως στα έγραψε η akaliakoukou. Μας είναι δυσκολο να αποδεχτουμε μια τέτοια μορφή "δικαιοσυνης" που περιγράφεις. Δεν μας παρηγορει. Ενταξει θα ήταν υπερβολικό θα τελειωναν όλοι ευτυχισμενοι, αλλά έτσι όπως έγινε, όλοι μέσα στην δυστυχια είναι. Και στην πραγματική ζωη, (που όπως λες εκφραζει, και το πιστευω) αν συναντησεις τέτοια άτομα, καθε άλλο παρα δικαιωμενα, θα πεις πως είναι. Μετά από τόσο τρέξιμο της καντυ, παντα ο Τέρρυ της ξεφευγε τελευταία στιγμή. Περιμεναμε μια δικαιωση. Ίσως αν ο Τερρυ, έδειχνε πως θα αγαπησει την Σουζάνα, και αν ταυτόχρονα έδινε βάσιμες ελπιδες για τον Άλμπερτ, θα πιστευαμε σε κάποια δικαιωση. Έχεις δικιο όταν λες, πως μας δείχνει τον τροπό να αγαπας με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Αυτό δεν το έχω δει πουθενά αλλου. Για μένα είναι ίσως και το πιο ρεαλιστικό σημειο της ιστορίας. Αυτό που βλέπουμε όμως όλοι είναι, μια Πατυ, απαρηγόρητη για τον θάνατο του Στηαρ. Ένας Άλμπερτ μονος, μια καντυ, παρηγορημενη από το μεγεθος της αυτοθυσιας της, αλλά μόνη, έναν Τέρρυ εγκλωβισμενο, μια Σουζανα αναπηρη, και καταδικασμενη και αυτη σε έναν μονοπλευρο έρωτα, Ελιζα, Νηλ, κτλ να συνεχιζουν τα παιχνιδια τους, χωρις ποτε να έρθει γι αυτούς μια "δικαίωση". Ποιος παραγματικά θα μπορεσει να δει και να χωνεψει αυτή την δικαιωση που περιγραφεις, έστω και αν είναι αληθινη! Ο λόγος πιστευω, είναι πως την καντυ την αγαπησαμε τόσο πολυ, και τους υπολοιπους επίσης, και από τα τόσα που μαθαμε γι'αυτους (η Μιζουκι εδωσε και τα προσωπικά τους στοιχεία ακομη), υποφεραμε μαζί τους κτλ, που τους νιώσαμε σαν πραγματικούς ανθρώπους. Σαν να έζησαν και να υπέφεραν πραγματικά. Και ως έτσι, δεν μπορουμε να δεχτουμε ένα "λογοτεχνικό" τέλος, γιατί έτσι τους αντιμετωπιζει στο τέλος η Μιζουκι, σαν ένα μυθιστόρημα, σαν τόσα άλλα, ενω άλλα μας δειχνει στην αρχή. Μια αγαπη, σαν τον Ρωμαιο και την Ιουλιετα (αληθεια προσέξατε πως όλη η ιστορια περιστρεφεται γυρω από αυτό το σεναριο ανεκπλήρωτη και με δυστυχισμενο τέλος. Όμως ακομη και στην περιπτωση αυτη, μπορει να λυπηθηκαμε για το ζευγαρι Ρωμαιο-Ιουλιέτα, αλλά σε καμια περιπτωση δεν το πήραμε τόσο προσωπικά, όπως πηραμε την καντυ. Γιατί τους καντυ και Τερρυ τους θεωρουμε ζωντανους! και οι ζωντανοι, δεν ειναι δυνατό να έχουν μια τέτοια καταληξη. καποιον θα παντρευτει κάποτε η καντυ. Μπορει να ειναι ο Άλμπερτ, μπορει ο Τέρρυ, μπορει κάποιον άλλον. Καποιον θα ερωτευτει και η Πατυ. Και η Ελιζα με τον Νηλ, θα συνεχισουν και εκεινοι τις ζωές τους. Αυτό θέλαμε να δουμε, και όχι το τέλος ενος βιβλιου. Την κατάληξη μιας ζωης (η μάλλων πολλων) θέλαμε να μαθουμε.

καλημέρα σας όλη μέρα, καταρχήν Λορενα μου σε ευχαριστώ για τα όμορφα σου λόγια. Λοιπόν και εγώ όπως και εσείς αλλά και χιλιάδες άλλοι πιστεύω πως η Μιζουκι μας οφείλει μια συνεχεία. Την σημερινή σας αντίδραση την περίμενα, αλίμονο αν συμφωνούσατε με αυτά που ειπα η τουλάχιστον να σας άρεσαν (και η αλήθεια ούτε μένα μου αρέσουν)…όμως το μονό που έκανα ήταν να απογυμνώσω τους χαραχτήρες από την προσωπική μου επιθυμία για ένα καλύτερο φινάλε .πιο απλά προσπάθησα να δω τα πράγματα αντικειμενικά και αν δεν κάνω λάθος αυτό ήταν το ζητούμενο, το ερώτημα ήταν γιατί η Μιζουκη δεν μας έδωσε συνέχεια ενώ μπορούσε και ενώ μας έδωσε όλες της βάσιμες υποψίες και ανάγκη ( αφού η ίδια μας έκανε να θέλουμε την σχέση καντυ –τερρυ κτλ) δεν το έκανε…τότε… πολύ πριν την δίκη. Δεν πήρα το μέρος κανενός και δεν τιμώρησα κανέναν ηρωα ειδικά την σουζανα). έβγαλα τα συμπεράσματα μου από την δική μου σκοπιά έτσι όπως τα βλέπω εγώ. Δεν επιμένω στο αν είναι σωστά η λάθος…το μονό που πιστεύω είναι πως πρέπει να σκεφτόμαστε πέρα από αυτό που θέλουμε εμείς. Λορενα έχεις δίκαιο στο Ρομεο και Ιουλιετα το ζευγάρι πεθαίνει ενώ εδώ όχι ίσως ήταν άστοχη σύγκριση από μέρους μου αλλά προσπάθησα να θίξω το τέλος… ότι όσο πιο άδικο τόσο πιο επιτυχημένο είναι.( στους λογοτεχνικούς κύκλους)
Παρόλα αυτά παραδέχομαι πως τα συμπεράσματα μου είναι πολύ τραβηγμένα και ίσως παρά είναι αντικειμενικά…ο κύριος λόγος είναι μάλλον γιατί με την Καντυ μεγαλώσαμε και είναι πολύ σκληρό να σου καταρρίπτουν έτσι απλά τους παιδικούς και σίγουρα παντοτινούς ηρωες.
Τώρα η Καλλας είναι από άλλο βιβλίο ,ρεαλιστικό και ας έμοιαζε η ζωή της σαν σκληρό παραμύθι . Η τέχνη όμως καλή μου Καλιακουκου και συνάδελφος έχει την ιδιαιτερότητα να επηρεάζει διαφορετικά τον κάθε καλυτέχνη και φυσικά και τον κάθε άνθρωπο. Όσο αναφορά τον Τερρυ αυτό που είπα είναι πως κατά την δική άποψη η επιστροφή στο θέατρο είναι μια διέξοδος κάπου που μπορεί να στηριχτεί αφού η καντυ μας τελείωσε και εφόσον ο ίδιος είπε πως ηταν ο 2ος ερωτάς του μετά την κ. Και αφού ανέφερες την Μαρία Καλλας αν και δεν το βρίσκω σωστό να κάνουμε την σύγκριση θα διαφωνήσω μαζί σου και θα συμφωνήσω εν μέρη. Η Καλλας και ο τερρυ παράτησαν στην ουσία την τέχνη για έναν άδοξο έρωτα. Και ως γνωστών ο,τι αφήνεις σε αφήνει (από της πιο σκληρές τιμωρίες της τέχνης)η διαφορά τους είναι ότι ο τερρυ κάποιος βρέθηκε να του ανοίξει τα μάτια και πηρε δύναμη αντίθετα η Καλλας μετά το 1957 ( καλλας και παρισι 2ο παράδειγμα) δεν βρήκε την ευτυχία γιατι δεν ήθελε να πιαστεί από κάπου ακόμα και από την μουσική που την υπηρέτησε με τόση αγάπη πριν. Θα μπορούσα να επεκταθώ κιαλο πανω σε αυτο αλλά θα κατηγορηθώ (και δικαίως ) για ύβρη…

σήμερα διάβασα, το πρώτο γράμμα τής Μιζουκι όπως το έδωσε η Λορενα. Λέει λοιπόν εκεί για το 3ο τόμο η μέρος του βιβλίου αν κατάλαβα. Και εγώ ρωτώ? τι εννοεί το βιβλίο με τα γράμματα ? γιατί αν ναι τότε η ίδια λέει πως αυτό είναι και το τέλος της ιστορίας και στα επόμενα γράμματα μιλάει για συνέχεια. Άρα δεν την είχε από την αρχή στα υπόψη της μετά το αποφάσισε. έτσι το καταλαβαίνω εγώ….

Εγώ θα διαφωνήσω μαζί σου μελισσούλα...

Είναι πολλά τα λεφτά κόρη μου.

Τα λεφτά τις έσυραν στα δικαστήρια, τα λεφτά θα δώσουν τη συνέχεια...

Αν στη Κορέα γράφεται και γυρίζεται η κατά Ιγκαράσι Κάντυ, νομίζεις πως η επίσημη μάνα θα αφήσει το παιδί της να διασύρεται;;;;
:evil: :evil: :evil:

Αλί σε εμάς που θα ξεφραγκιαστούμε διχασμένες για τις δύο Κάντυ που θα μας φορέσουν καπέλο... :pale:

Και σε πληροφορώ, πανηγύρια θα κάνουμε γιατί απ΄ότι τις κόβω η μία είναι Τερρυκιά και η άλλη Αλμπερτικιά...

(εδώ κάτι ζεστά καλοκαιρινά βράδια παθαίνουμε παρακρούσεις και θέλουμε να ξεμαλλιάσουμε επίδοξες νυφούλες από το πουθενά που θέλουν να μας φάνε το τεκνό... σκέψου να έχουμε συνέχεια τι θα γίνεται...)

Παράθεση :

Είναι πολλά τα λεφτά κόρη μου.

Χαχαχα!!!! Σαν Χιώτισσα κι εσύ!!!

Παντού δυό - δυό...

Μόνη σου θα σε άφηνα;;;

H Mizuki δεν έγραψε άλλη Κάντυ, έγραψε άλλον Τέρρυ....

Γεια χαρά σε όλες συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είχα μερικά προβληματάκια...όπως δεν μπορώ να σας δείξω μερικά από τα σχέδια της ταινίας του Terry και λυπάμαι που το είχα υποσχεθεί

Το γράφω τώρα με ελληνικά γράμματα όλο το παρασκήνιο όπως πραγματικά έγινε και την ταινία (που δυστυχώς έχει 2 φινάλε) σε λίγο τα λέμε
Φιλάκια

ΥΓ. Το foroum είναι πολύ καλό
ΥΓ2. Το σενάριο της ταινίας το θέλετε σαν σενάριο ταινία δλδ να το πασαλείψω λιγο με Μιζούκι στυλ ή όπως μου το δώσανε???????????????????

Συγγνώμη, έχει βγει και ταινία???
Δεν είχα ιδέα!!
Κρεμόμαστε από τα χείλη σου!!!!

Η ταινία δεν βγήκε και ούτε πρόκειται αλλά το σενάριο το βρήκα...υπομονή

νανα οπως το δωσανε, θα ναι καλυτερο...